ฟุเอ๊ เกิดใหม่ก็เก่งภาษาสุดๆซะแล้วค่ะ - ตอนที่ 12 เกาหลี ญี่ปุ่น และ อเมริกา
ฉันเข้าใจภาษาเกาหลีได้ยังไงกันเนี่ยคะ..?
ฉันไม่เคยคิดที่จะเรียนรู้ภาษาเกาหลีมาก่อนเลยนะ
ถึงมันจะมีบางครั้งที่ฉันได้ยินผ่านๆจากเด็กแลกเปลี่ยนที่มาจากเกาหลี หรือจากคุณแม่ที่ชอบดูซีรี่ย์ดราม่าเกาหลีจากโลกก่อน หรือไม่ก็ตอนที่ฉันดูวีทูเบอร์ที่พูดภาษาเกาหลีจากโลกก่อน
…ดูเหมือนว่ารีแอ๊กชั่นจะมากกว่าที๋ฉันคิดไว้อีกแฮะ
>นี่จะทำเป็นเหมือนว่าเป็นเซอร์ไพรซ์ใช่มะ
>เซอร์ไพรส์แน่นอน!
อิโรฮะ : ไม่ใช่นะทุกคน คือตอนแรกฉันไม่เข้าใจเลยนะ แต่เมื่อกี้พอฟังไปๆมา อยู่ๆมันก็เข้าใจเอง..
“อยู่ๆก็เข้าใจเอง..?”
>อยู่ๆก็รู้ภาษาเกาหลีเอง..?
>ไม่เชื่อออ
>อย่ามาต้มผมนะอิโรฮะจัง!
“อิโรฮะจังอธิบายได้ไหม ว่าอยู่ๆเรียนรู้ได้ยังไง ฉันสงสัยมากเลย อยากใช้เป็นตัวอย่างในการเรียนรู้หน่ะ”
อิโรฮะ : ได้สิคะ..
น่าแปลก ที่คำพูดออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ
อิโรฮะ : อย่างแรกก็เป็นในบทสนทนาของภาษาเกาหลีมันมีการออกเสียงที่คล้ายๆกับภาษาญี่ปุ่นอยู่บ้าง ซึ่งจากตรนั้นฉันเลยรู้ว่าไวยกรณ์ของภาษามันโครตเหมือนกับของญี่ปุ่นเลย พอรู้ขนาดนั้นก็เลยจับใจความคร่าวๆได้ ก็เหลือแค่ความหมายของประโยค ฉันเลยลองจับเอาคำพูดมาต่อกัน..
>????
>ไม่เข้าใจกั๊บ
>ภาษาญี่ปุ่นก็ดีอยู่แล้ว…
อิโรฮะ : จากนั้นคือเพราะฉันเข้าใจความหมายของประโยคคร่าวๆแล้ว และคำนามของมันออกเสียงคล้ายๆกับภาษาญี่ปุ่น และฉันก็รู้นั่นแหละ คำกริยา ที่ฉันรู้อยู่แล้ว ฉันคิดว่างั้นนะเลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันพูดมันออกมาได้ เป็นความเข้าใจของฉันเอง
>ตอนนี้พูดได้แล้ว?
>ผมไม่เข้าใจความหมายว่าพูดได้แล้วอ่ะ .w.
>คือภายในเวลาสั้นๆ อิโรฮะจังเข้าใจความหมายที่ได้ยินทั้งหมดด้วยการฟังครั้งเดียว..?
อิโรฮะ : จริงๆนะทุกคน ไม่เชื่อลองถามมาดูสิ มันต้องเข้าใจความหมายของคำก่อน และมันจะมีคำที่คล้ายๆในแต่ละภาษามาเอง
>ทำโดยไม่รู้ตัว..?
>อัจฉริยะที่มีอยู่ราวๆ 2% มันมีอยู่จริงๆนะ เพราะงั้นมันเป็นไปได้แหละ
>มันเป็นของขวัญของพระเจ้าแน่นอน จำคำที่ได้ยินเพียงครั้งเดียว
> อ่ะผมเข้าใจแล้วล่ะ การเรียนรู้ของอิโรฮะจังไม่ใช่เป็นทางลาดชันแต่เป็นบรรได ยกตัวอย่างก็เป็นการจับใจความของประโยคภาษาอังกฤษยาวๆได้ง่ายจากการอ่านเพียงครั้งเดียว ผมว่าการพูดภาษาเกาหลีมันเป็นเวอร์ชั่นที่ดีขึ้นของอันนี้เลยนะ
>ใครก็ได้สรุปภายใน 10 คำที
>อิโรฮะจังวิวัฒนการภายใน 10 คำ!
“ฟู่…~”
ผู้จัดการได้ถอนหายใจออกมาอย่างดีใจ..
“จริงแล้วๆ มันมีทฤษฎีเกี่ยวกับภาษาเกาหลีกับญี่ปุ่นด้วยนะ ว่าแบบ เอาจริงๆแล้วมันไม่ใช่ภาษาเดียวกันตั้งแต่แรก? ความแตกต่างเดียวคือ ภาษาถิ่น ที่ตั้งของประเทศที่ทำให้มันแตกต่างกันเล็กหน่อย”
>อย่างงั้นหรอ? (US Eng)
>※▲▲※↑↑
>ผมเคยได้ยินมานะว่าภาษาเกาหลีมันเคยเป็นส่วนนึงของภาษาญี่ปุ่นมาก่อน
หืมม.. ฉันเอียงคอไปมาตอนได้ยินทฤษฏีเหล่านั้น
ความรู้สึกจองฉันกับภาษาญี่ปุ่นและเกาหลีมันต่างกัน
แล้วฉันรู้ได้ยังไงหรอ?
ตอนนี้ไม่มีหลักฐานฉันเลยต้อง เงียบลงไป
“แต่ไม่ว่าจากทฤษฏีไหน มันก็เป็นความจริงที่ทั้งสองภาษามีรากฐานมาจากคันจิคำเดียวกัน”
>จริงจังอ่ะ..?
>ฉันพูดเล่นๆนะ แต่ฉันคิดว่าอิโรฮะจังมีพรสวรรค์ล่ะ
>มันเป็นไปไม่ได้หรอก มันจะโหดเกินไปแล้วนะ
“ฉันมั่นใจแล้วล่ะ ตอนที่ได้ยินคำอธิบายของอิโรฮะจัง อย่างแรกที่รู้เลยก็คือมันเป็นสิ่งที่ฉันทำตามไม่ได้!”
>แน่นอนเธอไม่ได้อยู๋แล้ว
>แต่ฉันก็ทำไม่ได้นะ..
>ไม่มีใครทำมันได้หรอก
“เดียวนะ ถ้าอิโรฮะจังพูดเกาหลีได้ งั้นฉันก็ไม่มีที่อยู่แล้วนะสิ!”
>5555555
>น่าสงสารจังน้าาา
>www เป็นเวลาที่จะร้องไห้แล้วล่ะ
“กระสิ๊ก กระสิ๊ก เดียวฉันปล่อยให้อิโรฮะจังคุยกับคนดูนะ ถ้ามีคำถามละก็ถามอิโรฮะจังได้เลยนะ พวกเราทุกคนแพ้เธอแล้ว ;w;”
** + $*?
**+$*●?
>#*+$**●?
มีคำถามมากมายจากคนดูเกาหลี
และฉันได้พูดออกมา “อืม…”
“อ่านภาษาเกาหลีไม่ออกค่ะ…”
“เอ๊?”
>อะไรนะ?
>ก็คิดไว้อยู่แล้วนะ
>อ่ะ เข้าใจแล้วล่ะในญี่ปุ่น คนปกติจะเรียนภาษาจากการเขียนก่อน แต่สำหรับเด็กๆและผู้คนจากต่างประเทศจะเรียนจากการฟัง พูด อ่าน และ เขียนตามลำดับ
“อันตรายจังเลย~ เกือบจะไม่ถูกต้องการแล้ว~”
>LOL
>□★●＃＃
>＃＃＃
และเกมก็ได้เดินต่อไป ถึงแม้จะมีเรื่องที่น่าตกใจก็ตาม
และฉันก็ได้รู้ว่ามีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถอ่านจากฮันกูลได้นี่เป็นตัวอย่าง
(M : ฮันกูลคือตัวอักษรภาษาเกาหลี)
<죄송합니다. 아직은 망가진 사람하고만 대화가 가능해요>
<ขอโทษด้วยนะ ฉันคุยได้กับแค่คนอกหักเท่านั้น>
ถึงแม้ว่าจะพูดได้อย่างไหลลื่นแต่ความหมายที่ออกมากับผิด
ภาษาเกาหลีก็คล้ายกับภาษาญี่ปุ่น ตรงสรรพนามบุรุษที่ 1 มีหลายคำมากๆ ฉันเลยไม่รู้ว่าจะเรียกตัวเองว่าดิฉัน หรือ ฉันดี [ M : ในอังกฤษ กับ ญี่ปุ่น อิโรฮะจะเรียกตัวเองว่า
(わたくし) หรือ วาตาคุชิ ที่เป็นคำเรียกตัวเองในแบบสุภาพกว่า ]
อิโรฮะ : <มันพูดประโยคนี้จากภาษาเกาหลียังไงคะ..?>
บางครั้งตอนที่ฉันลองพูดภาษาเกาหลี ฉันแปลคำศัพท์ที่ฟังไม่ออก
บางครั้งก็ไม่มีคำที่ตรงกันกับภาษาญี่ปุ่นตั้งแต่ต้น หรือฉันก็ไม่รู้เอง
แน่นอนว่าฉันไม่สามารถพูดคำที่ไม่เคยรู้มาก่อนได้
ถ้าฉันไม่สามารถเปรียบเทียบจากสิ่งที่พูดออกมาได้ ก็ต้องให้คนที่เข้าใจภาษามาบอกฉันว่าฉันได้ผิดไปตรงไหน
ความสามารถนี้ถึงมันจะดูเหมือนโกงก็จริง แต่มันมีข้อจำกัดเยอะมากๆ
และดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ทุกประโยคที่ฉันจะแปลได้อย่างสมบูรณ์แบบ
มันเป็นปัญหาที่คล้ายๆกับภาษาอังกฤษของฉันนั่นแหละ
ฉันพูดแบบไปพูดมา โดยถามเป็นภาษาอังกฤษว่าไม่เข้าใจอะไร และถามเป็นภาษาเกาหลีต่อจากนั้น และก่อนที่จะรู้ตัว ทุกๆคนก็กลายเป็นครูซะแล้วค่ะ
ฉันได้ถามคำถามที่ไม่เข้าใจโดยไม่ลังเลเลย
คนอื่นๆ ก็เป็นคนที่ฝึกภาษาเช่นกัน ดังนั้นทุกคนจึงพยายามตอบคำถามของฉัน
และจากการที่ฉันมีความสามารถในการจำที่ดี และซึมซับที่ฉันสอนได้ 100% ทุกๆคนจึงสนุกกับการสอนของฉัน [ M : ตอนแรกก็ให้เขาสอนแหละ ไปๆมาสอนเขาเฉยเลย อิโรฮะจัง… ]
อ่ะ หรือว่านี่มัน
สถานการณ์ที่จะทำให้เรียนรู้ดีที่สุด?
ขณะที่ฉันได้ฟังคำอธิบาย คนอื่นๆก็เริ่มเข้าใจคำพูดของกันและกันมากขึ้น
จากที่มีคนๆหนึ่งได้กล่าวเอาไว้ “การอธิบายของอิโรฮะจังแม้แต่นักเรียนประถมก็เข้าใจได้ และผมคิดว่าถ้านักเรียนชั้นประถามทำได้ ผมก็ทำได้” พวกเขาคิดแบบนั้น
ในที่สุดเกมก็ได้จบลง
ไลฟ์นี้จบลงด้วยความสำเร็จอย่างสวยงาม และทุกๆคนก็ประสบความสำเร็จกับสิ่งที่ตั้งเอาไว้ หรืออาจจะมากกว่านั้นด้วยซ้ำ
คนดูหลายๆคนได้ตัดคริปจากไลฟ์ได้เยอะสุดๆ
โดยเฉพาะ “ฉันโดนทิ้งแน่เลย ;w;” และ “ตอนนี้ฉันพูดภาษาเกาหลีได้แล้วค่ะ” และผู้จัดงานก็ได้เชิญให้ฉันร่วมงานกับพวกเขาอีกได้ไหม ฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นรางวัลที่ดีสำหรับฉันแล้วก็ได้
ช่วงนี้ ฉันผ่านการสร้างรายได้จากช่องแล้วล่ะ!
และจากกรณีนี้ชื่อของฉันจึงได้เปลี่ยนไป จาก นักเรียนชั้นประถมศึกษา กลายเป็น นักเรียนชั้นประถมศึกษาที่เป็นวีทูบเบอร์แล้ว ทั้งจากในนาม และ โลกแห่งความเป็นจริง
ตอนนี้เป็นตอนที่สำหรับผมแปลยากสุดๆเลยครับ แงงงงง ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
แปลผิดตรงไหนติได้เลยครับ ผมมาอ่านตลอด <3 จุ๊บ!~
