ภาพรักสีจางกลางสมุทร - ตอนที่ 79 เคยรักกันบ้างไหม / ตอนที่ 80 ยั่วยวน

ตอนที่ 79 เคยรักกันบ้างไหม 

ซย่าชิงอีรู้สึกอึดอัดใจ รู้ว่าไม่ควรเข้าไปยุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของโม่หัน แต่ก็อดรู้สึกแย่หลังได้ยินเขาบอกว่าพวกเขาจบความสัมพันธ์ตลอดสามปีเพียงเพราะไปด้วยกันไม่ได้ 

มันทำให้เธอหวาดกลัวจุดจบของความสัมพันธ์ระยะยาวอย่างบอกไม่ถูก 

เหมือนกับเคยผ่านเรื่องราวเช่นนี้มาก่อน 

เธอไม่ได้ดื่มนมและไปหยิบกล่องยานอนหลับมาจากลิ้นชักข้างเตียง เธอกลืนยาลงคอไปพร้อมน้ำอุ่นก่อนปีนขึ้นเตียงนอน 

ก่อนที่จะผล็อยหลับไป เธอจ้องมองไปบนเพดาน แล้วทันใดนั้นประโยคหนึ่งก็ดังขึ้นมาในหัว 

มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว คุณเคยรักฉันบ้างไหม 

จากนั้นเธอก็ร้องสะอื้นไห้ น้ำตาไหลจากปลายตาเปรอะเปื้อนหมอนอย่างควบคุมไม่ได้ 

ซย่าชิงอีตกอยู่ห้วงความฝันที่พาเธอจมลงใต้มหาสมุทรกว้างอีกครั้ง 

โม่หันเดินเข้ามาปลุกเธอเมื่อถึงเวลาอาหารเย็น เขาเคาะประตูและเรียกเธอสองครั้งแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา เธอไม่เคยล็อกห้อง เขาจึงถือวิสาสะเปิดเข้าไป 

เด็กสาวยังคงนอนหลับบนเตียงอยู่ใต้ผ้าห่ม เขาก้าวเข้าไปปลุกเธอให้ตื่น 

ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิง มองมาที่เขาด้วยดวงตาที่ยังมีน้ำตาคลอหน่วยอยู่ หลังจากตื่นขึ้นมาจากความฝันที่ดึงเธอให้จมลึกลงไปอย่างไม่สิ้นสุด รู้สึกราวกับสิ่งรอบตัวเป็นภาพลวงตา 

“เกิดอะไรขึ้น” เขาสังเกตเห็นท่าทีที่แปลกไปของเธอ 

อีกฝ่ายมองไปรอบกายก่อนค่อยๆ หันมากล่าวตอบ “ไม่มีอะไรค่ะ” 

“ไปล้างหน้าก่อนแล้วออกไปกินข้าว เธอยังไม่ได้กินอะไรเป็นกิจจะลักษณะมาทั้งวันแล้ว” 

เธอพยักหน้ารับ 

เมื่อเดินออกไปที่ห้องนั่งเล่น เธอแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นอาหารบนโต๊ะแตกต่างจากที่เคยเป็น ปกติเมื่อกลับมาจากเรียนหนังสือ เธอมักจะสั่งอาหารให้มาส่งที่บ้านด้วยความที่ทำอาหารไม่เป็นสักอย่าง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าอาหารวันนี้จะถูกส่งมาจากในครัว 

เธอหันไปมองโม่หันอย่างไม่เชื่อสายตาก่อนเอ่ยถามขึ้น “พี่ทำอาหารพวกนี้เหรอคะ” 

อีกฝ่ายเดินมาจากห้องครัวพร้อมกับถ้วยซุปในมือ วางมันลงบนโต๊ะ ก่อนพึมพำตอบรับในลำคอ 

“พี่ทำอาหารเป็นด้วยเหรอ” 

“นิดหน่อยน่ะ” 

คนฟังนั่งลงและมองอาหารร้อนๆ หน้าตาน่ากินที่เพิ่งออกมาจากครัว อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นฝีมือของผู้ชายบ้างานที่ไม่แตะครัวมาครึ่งปี 

“ทำไมอยู่ๆ ถึงลุกขึ้นมาทำอาหารเองล่ะคะ” 

โม่หันนั่งลงตรงข้ามเธอ หยิบตะเกียบไว้ในมือและเริ่มลงมือกิน “ช่วงก่อนหน้านี้พี่ยุ่งๆ น่ะ แต่วันนี้พี่ไม่อยากทำงาน แล้วก็ไม่ได้มีงานเยอะมากด้วย เลยมีเวลามาทำอาหารได้” 

เธอเองก็เริ่มกินเช่นกัน “พี่มีเวลาเพราะไม่อยากทำงาน เป็นเพราะพี่เลิกกับแฟนเหรอคะ” 

เขามองเธอ “อย่าเดาไปทั่วสิ นั่งกินไปดีๆ ” 

เธอก้มหน้าก่อนจัดการกับอาหารตรงหน้าต่อ 

วันถัดมาทั้งบริษัทพูดซุบซิบกันในตอนที่โม่หันยังมาไม่ถึงที่ทำงาน 

ชายหนุ่มที่หลายคนปรารถนาของพวกเขา ในที่สุด โม่หัน เจ้านายที่ทั้งหน้าตาดีและมีฐานะก็กลับมาครองตัวเป็นโสดอีกครั้ง! 

ต้นข่าวมาจากเพื่อนร่วมรุ่นคนหนึ่งของเฉินโหรว เพื่อนที่เหนื่อยล้าหลังจากทำงานหนักเพราะเจ้านายของเธอไม่อยู่ จนในที่สุดก็ได้กลับบ้านพักผ่อน เธอเลื่อนดูโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ ก่อนจะรู้ว่าเฉินโหรวบินกลับอเมริกาอย่างกะทันหันโดยที่ไม่ได้บอกใคร 

เธอรู้สึกแปลกใจเพราะปกติแล้วเฉินโหรวจะมาอยู่เป็นเวลานานทุกครั้งที่กลับมาจีน เธอไม่เคยกลับอเมริกาเร็วขนาดนี้มาก่อนจึงส่งข้อความไปถามเธอ แล้วก็ได้รับข่าวที่น่าตกใจ 

พวกเขาเลิกกันแล้ว 

มิน่าล่ะ เจ้านายของพวกเขาถึงไม่ได้มาทำงานเลยทั้งวัน 

ตอนที่ 80 ยั่วยวน 

ตลอดสามปีมานี้โม่หันระวังผู้หญิงคนอื่นที่เข้าหาเขามาตลอดเพราะเขามีแฟนอยู่แล้ว หากแต่ตอนนี้เขากลับมาครองตัวเป็นโสดแล้ว นี่จึงเป็นโอกาสทองที่ผู้หญิงหลายคนรอคอย 

บรรยากาศในสำนักงานกฎหมายคึกคักไปด้วยเสียงซุบซิบกันเพราะข่าวนี้ พนักงานสาวบางคนแอบหยิบเครื่องสำอางขึ้นมาเติมหน้ารอโม่หันเข้ามาที่สำนักงาน 

อย่างไรก็ตามเมื่อโม่หันมาถึงที่ทำงาน เขากลับไม่สังเกตถึงบรรยากาศภายในสำนักงานที่เปลี่ยนไปและหันไปสั่งอันนาเลขาของเขาทันทีที่เข้ามา “บอกทุกคนว่าเดี๋ยวจะประชุมในห้องประชุมใหญ่อีกครึ่งชั่วโมงข้างหน้า ห้ามสายเด็ดขาด อย่าลืมถ่ายเอกสารเกี่ยวกับคดีข้อพิพาทของบริษัทเซิ่งต้ามาสิบชุดด้วย เราต้องใช้ในที่ประชุม” 

เขาหันไปพูดกับหลิวจื้อหย่วน “เอาหมายศาลที่ศาลออกให้บริษัทเหม่ยเหอและข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ทางการเงินของบริษัทเหม่ยเหอในช่วงหลายปีมานี้มาให้ผมด้วย” 

พนักงานหลายคนรีบกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองและเริ่มทำงานก่อนจะมีเวลาสำรวจความรู้สึกของเจ้านายของพวกเขา อย่างรู้ว่าเขาจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ หากงานที่พวกเขารับผิดชอบอยู่มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น 

ทุกคนในสำนักงานต่างรู้ดีว่าเขามีกฎที่ไม่ต้องพูด นั่นคือเขาจะไม่พูดเรื่องส่วนตัวในที่ทำงาน ซึ่งนั่นหมายรวมถึงเรื่องแฟนสาวของเขาด้วยเช่นกัน แม้เฉินโหรวจะเคยแวะมาที่บริษัทบางครั้งแต่เขาก็มักจะให้เธอรออยู่ที่ห้องรับรองแขกก่อนจะออกไปพร้อมกับเธอ 

ขณะที่พนักงานสาวหลายคนดีใจที่ทนายโม่กลับมาโสด พวกเธอก็ต้องเจอกับปัญหาใหญ่ในเวลาเดียวกัน เพราะโอกาสที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับทนายโม่นั้นช่างมีน้อยนิดเหลือเกิน 

อย่างไรก็ตามตัวเขาเองกลับไม่รู้ถึงความคิดของพวกเธอ ขณะที่ทำงานอย่างหนักในห้องทำงาน นัดประชุม จัดการเอกสาร และไปศาลเพื่อนัดเจรจาตามปกติ 

แม้เวลาจะล่วงเลยไปจนถึงสองทุ่มแล้ว แต่เขากลับเพิ่งกลับมาจากศาล พนักงานส่วนใหญ่กลับไปแล้ว เขายังคงตัดสินใจกลับมาที่สำนักงานเพราะหนังสือเกี่ยวกับการพิจารณาคดีแพ่งที่เขาต้องอ่าน 

ร่างสูงนั่งลงและบอกให้อันนาเอากาแฟเข้ามาให้เขา 

เธอชงกาแฟในรสชาติที่เขาชอบในห้องครัว วางมันลงบนโต๊ะทำงานของเธอก่อนดึงเสื้อของตัวเองลง 

เธอไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่พับกระโปรงขึ้นให้สั้นลง เผยให้เห็นเรียวขายาว และปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวจนเห็นเนินอกอยู่รำไร 

ตั้งแต่ที่เธอได้ยินว่าโม่หันเลิกกับแฟนสาวเมื่อเช้า เธอก็ไม่สะกดกลั้นความรู้สึกของตัวเองอีกต่อไป เธอจบมาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ ชาติตระกูลดี และยังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา เมื่อครั้งที่เขาก่อตั้งสำนักงานกฎหมายขึ้น มีบริษัทที่ดีกว่าและใหญ่กว่ามากมายมาแย่งตัวเธอไปทำงานด้วย แต่เธอกลับเลือกทำงานที่บริษัทของเขา หนึ่งในเหตุผลที่ตัดสินใจเช่นนั้นก็เพราะโม่หัน 

โม่หันและสำนักงานกฎหมายนี้แตกต่างจากคนอื่น ออร่าจากตัวเขาขณะว่าความอยู่ในศาลทำให้แม้แต่นักกฎหมายที่มีอายุและประสบการณ์มากกว่ายังกลัว เขามีความคิดละเอียดรอบคอบ ทุกคำพูดที่เอ่ยออกมาน่าเกรงขาม เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงประสบความสำเร็จในวงการนี้ในเวลาเพียงสั้นๆ 

ยิ่งอันนาคิดก็ยิ่งชอบและชื่นชมในตัวเขา หัวใจของเธอเต้นระรัวเพียงแค่คิดว่าอีกสักครู่จะได้อยู่กันสองต่อสองกับเขา 

เธอมั่นใจว่าเธอเป็นคนสวย รูปร่างดี มีความสามารถจนเป็นที่ชื่นชอบของผู้ชายหลายคน และเธอก็เชื่อว่าจะทำให้โม่หันมาเป็นของเธอได้ในเวลาไม่นาน 

คิดได้ดังนั้น เธอก็หยิบถ้วยกาแฟแล้วเดินตรงไปเคาะประตูก่อนเอ่ยขึ้น “เจ้านายคะ” 

“เข้ามาได้” โม่หันตอบกลับจากด้านในห้อง