ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก - ตอนที่ 14 ตกหลุมรักศัตรูหัวใจ (14)
ซูรุ่ยและเซียวชิงใช้เวลาอยู่ด้วยกันที่ชั้นบนเพียงไม่นาน ทันทีที่พวกเขาลงมายังชั้นล่าง กู้ซูสิงที่อยู่ในห้องรับแขกก็เงยหน้าขึ้นมองเซียวชิงตามจิตใต้สำนึก
เซียวชิงในตอนนี้กำลังตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด ตั้งแต่เขากลับมาเกิดใหม่เป็นเซียวฉิง แม้จะอาศัยการเป็นคนชอบเพ้อฝัน ไม่คิดอะไรมาก เพื่อให้ตัวเองไม่ถึงกับเครียดไปจนตาย แต่แท้จริงแล้วลึก ๆ ในใจเขารู้สึกหวาดกลัวและวิตกกังวลมาโดยตลอด—จู่ ๆ จากชายหนุ่มคนหนึ่งกลายมาเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง มิหนำซ้ำยังบอกใครไม่ได้ ช่างเป็นความทรมานเกินกว่าที่คนคนหนึ่งจะทานทนได้ โชคดีที่ในตอนนี้เขาไม่ต้องแบกรับคนเดียวอีกต่อไปแล้ว
เรื่องยืมศพคืนวิญญาณแบบนี้ ขัดกับความรู้สึกนึกคิดของคนทั่วไป ถ้าใครรู้เข้า ตนคงต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ ทว่าเหยียนมู่ไป๋ต่างออกไป
เขาเป็นเพื่อนรักของตน!
ถ้าให้เซียวชิงเลือกคนที่เชื่อใจมากที่สุดในโลกใบนี้ เขาย่อมเลือกเหยียนมู่ไป๋
ความรู้สึกระหว่างผู้ชายด้วยกัน ตรงไปตรงมาและพึ่งพาได้
“วันนี้ฉันดีใจเป็นพิเศษ น้าจางเตรียมของสดให้หน่อยสิ พวกผักสด ของทะเล แล้วก็เนื้อติดมัน ฉันกับเพื่อน ๆ จะทำหม้อไฟกินกัน!”
พอเซียวชิงตื่นเต้นดีใจ ก็อยากกินหม้อไฟ
เมื่อได้ยินคุณหนูใหญ่ของตนกำชับ น้าจางก็รีบรุดเข้าห้องครัวไปจัดการทันที
ทางด้านซูหว่านที่นั่งอยู่บนโซฟาก็แย้มยิ้มพลางมองเซียวชิง “คุณเซียว เรื่องอะไรหรือคะ ที่ทำให้คุณดีใจขนาดนี้ ก่อนขึ้นชั้นบนก็ไม่เห็นคุณอารมณ์ดีขนาดนี้นี่นา”
“คือว่า…..”
เซียวชิงกระพริบตา ก่อนหันไปยิ้มบาง ๆ ให้ซูหว่าน “ก็ไม่มีอะไรหรอกเรื่องเล็กน้อยน่ะ สรุปก็คือ ฉันมีความสุขมากที่ได้รู้จักเธอกับเสี่ยวไป๋ เป็นเรื่องที่ฉันสุขใจมากที่สุดในชีวิตแล้ว วันนี้พวกเธอห้ามไปไหนเป็นอันขาด! พวกเราไม่เมาไม่เลิก!”
“ทางที่ดี คุณอย่าเพิ่งดื่มเหล้าหรือทานของเผ็ดเลย”
ในขณะที่เซียวชิงกำลังพูดอย่างมีความสุข กู้ซูสิงที่อยู่อีกด้านกลับทำลายบรรยากาศด้วยการราดน้ำเย็นใส่หน้าตาเฉย
เซียวชิง…..
อย่างว่า เกิดเป็นผู้หญิง แท้จริงแสนลำบาก!
ไม่เป็นแม่บ้าน ไม่รู้หรอกว่าของใช้แพงแค่ไหน ไม่เป็นผู้หญิง ก็ไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงลำบากแค่ไหน
เมื่อได้ยินคำพูดของกู้ซูสิง เซียวชิงก็ลังเลใจพลางพูดเสียงเบาลง
“เอางี้ ฉันก็กินให้น้อยหน่อย ดื่มให้น้อยหน่อย น่าจะพอได้อยู่”
อาจเป็นเพราะที่ผ่านมาเซียวฉิงไม่ค่อยรักษาสุขภาพ อาการปวดประจำเดือนของเธอจึงค่อนข้างรุนแรง พอนึกถึงช่วงเย็น ที่ตัวเองปวดจนหน้าซีด ทำได้แค่กลิ้งไปมาบนเตียง ความรู้สึกที่เหมือนตายทั้งเป็นแบบนั้น จนถึงตอนนี้ เซียวชิงก็ยังรู้สึกกลัวอยู่บ้าง
“พวกเราดื่มเหล้า คุณก็ดื่มเครื่องดื่มร้อน ๆ สิ! เหมือนกันนั่นแหละ ยังไงคุณก็กินเผ็ดไม่ได้อยู่แล้วนี่”
พอเห็นเซียวชิงมีท่าทางลังเล ซูรุ่ยที่อยู่อีกด้านก็อดไม่ได้ที่จะตบบ่าเขาเบา ๆ พลางแนะนำเสียงเบา
จริงด้วย!
เมื่อได้ยินคำพูดของซูรุ่ย เซียวชิงก็มีท่าทางดีใจขึ้นมา ปัดโธ่ สมองข้าใช้การไม่ได้แล้วหรือนี่ เดิมทีตัวเองไม่ชอบกินเผ็ดนี่! เกือบถูกกู้ซูสิงพาเข้ารกเข้าพงแล้วไหมล่ะ
เมื่อได้ยินคำพูดของซูรุ่ย กู้ซูสิงที่อยู่อีกด้านก็อดไม่ได้ที่จะชำเลืองมองเขา—
เขารู้นิสัยการกินของเซียวฉิงด้วยหรือ?
นี่มัน…ไม่แปลกไปหน่อยหรอ
“พอดีเลย ที่งานเลี้ยงเมื่อกี๊ พวกเราก็ไม่ค่อยได้กินอะไร ฟังพวกคุณพูดแบบนี้ ฉันก็ชักจะหิวขึ้นมาจริง ๆ แล้วสิ”
ซูหว่านเห็นว่าบรรยากาศในห้องเริ่มแปลกไป จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากเบา ๆ พลางลูบท้องตนเอง
ได้ยินซูหว่านพูดแบบนี้ เซียวชิงก็หันไปยิ้มให้เธอโดยปริยาย
“ถ้าอย่างนั้น เธอต้องกินให้มากหน่อยนะ! เธอชอบกินกุ้งมากที่สุดไม่ใช่หรอ ให้เสี่ยวไป๋แกะให้สิ”
เซียวชิงมาคิดดูแล้ว ต่อให้ในอนาคต เขาจะหาแฟนเป็นผู้หญิง หรือแปลงเพศได้ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะได้อยู่กินกับซูหว่านอีก ดังนั้นการจับคู่เธอกับเหยียนมู่ไป๋น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า!
ใช่แล้ว! ข้าก็คือแฟนเก่าที่ใจดีที่สุดในโลกยังไงล่ะ! ! มา ๆ กดไลค์ให้ข้าหน่อย
พอได้ยินคำพูดของเซียวชิง ซูหว่านก็เริ่มทำตัวไม่ถูก—
คุณพระ!
นายยังโง่ได้อีก
นายเปิดช่องโหว่ขนาดนี้ จะให้ฉันแสดงต่อยังไงล่ะ
นายนึกว่าทุกคนไอคิวต่ำเหมือนนายกันหมดหรือไง ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าในเนื้อเรื่องเดิม กู้ซูสิงถูกนายหลอกได้ไง
ซูหว่านรู้สึกขมขื่นใจขึ้นมาทันที—
ให้ตายเถอะ ทีแรกเธอไม่ควรมือซนกดเลือกภารกิจนี้ เพราะความขี้เล่นและอยากรู้อยากเห็นชั่ววูบเลย
ซูหว่านไม่พอใจ ซูหว่านเริ่มอารมณ์เสียแล้ว…
ปล่อยให้มือเธอซน! ปล่อยให้เธออยากรู้อยากเห็น!
“เสียวหว่าน?”
พอเห็นซูหว่านนั่งนิ่ง เซียวชิงที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรไปจึงอดไม่ได้ที่จะเรียกซูหว่านเบา ๆ
“เสียวหว่าน เธอไม่เป็นไรนะ”
“ไม่เป็นไร ฉันแค่…”
ซูหว่านยิ้มขมขื่นให้เซียวชิง อยากพูดบางอย่างแต่ก็เก็บไว้—
ฉันอยากบีบคอนายให้ตาย รู้มั้ย
เมื่อเหลือบเห็นอาการหัวร้อนของภรรยาที่ถูกเซียวชิงทำให้โมโห ซูรุ่ยก็อดที่จะหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้
“เอาล่ะ ผมว่าเสียวหว่านคงถูกตาชิวเฟิงนั่นทำให้อารมณ์เสีย อย่าโมโหไปเลย คืนนี้เรากินกันให้เต็มที่ อะไรที่ไม่สบอารมณ์ ก็ลืมมันไปให้หมด!”
“ใช่แล้วๆ ! ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น ทำงานชั่วชีวิต ไม่มีทางรวยชั่วชีวิต ลำบากชั่วชีวิต มีความสุขก็ชั่วชีวิตเหมือนกัน ประโยคนั้นว่าไงนะ เป็นคน สำคัญที่สุดก็คือมีความสุข!”
เซียวชิงว่าพลางโน้มตัวลงตบบ่ากู้ซูสิงที่นั่งอยู่บนโซฟาอย่างลืมตัว
“ลุงกู้ ลุงว่าจริงมั้ย”
กู้ซูสิง…..
ช่างกล้า ใครใช้ให้คุณเรียกหมอกู้ที่หล่อไร้เทียมทานว่าลุงกู้
“ผมไม่กินข้าวเวลานี้”
กู้ซูสิงเหลือบมองเซียวชิง “เซียวฉิง ถ้าอาการคุณไม่หนักหนาอะไร ผมขอตัวกลับก่อนนะ”
“หา?”
เมื่อเห็นกู้ซูสิงไม่สนใจแบบนี้ เซียวชิงก็ไม่สบอารมณ์ทันที เพราะข้าเห็นเอ็งอยู่ในสายตาหรอก ถึงเรียกให้มากินข้าวด้วยกัน!
เอ็งยังมาทำสูงส่งเย็นชากับข้า?
“ได้ นายมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย วัดเรามันคับแคบ ไม่คู่ควรต้อนรับพระใหญ่อย่างท่าน!”
เซียวชิงว่าพลางเดินซอยเท้าไปยังประตูคฤหาสน์ ก่อนเปิดประตูออก
“เอาเลย อยากจะไปก็ไปให้ไว! อย่ามาทำอืดอาดยืดยาด เป็นผู้ชายหรือเปล่าเนี่ย”
เอาสิ เมื่อไม่ไว้หน้าข้า ข้าก็ไม่อยากเป็นเพื่อนกับเอ็งเหมือนกัน
“เหอ ๆ”
เซียวชิงถูกกู้ซูสิงหักหน้าแบบนี้ ธรรมชาติของผู้ชายที่มีความมั่นใจอย่างเซียวชิงย่อมรับไม่ได้ ซูหว่านที่อยู่อีกด้านจึงยิ้มหวานออกมาอย่างอดไม่ได้
“หมอกู้คะ คุณก็จริง ๆ เลย ที่พี่เซียวฉิงชวนคุณให้อยู่กินข้าวด้วยเนี่ย เป็นเรื่องดีสำหรับคุณนะคะ คุณนี่ไม่เข้าใจความรู้สึกระหว่างชายหญิงเอาเสียเลย!”
เซียวชิง…..
ข้ามีความรู้สึกระหว่างชายหญิงอะไร? ข้าแค่อยากเป็นเพื่อนด้วย
ทันทีที่ได้ยินคำพูดของซูหว่าน กู้ซูสิงที่เดินมาถึงข้างประตูก็ชะงักไปชั่วขณะ เขาค่อย ๆ ก้มลงมองหญิงสาวที่อารมณ์เสียอยู่ข้างประตู ในใจพลันเกิดแรงกระตุ้นบางอย่าง
“ผมกินข้าวไม่ได้จริง ๆ พวกคุณกินกันเถอะ”
ว่าแล้วกู้ซูสิงก็ก้าวเท้าออกจากประตูคฤหาสน์สกุลเซียวไป…
‘ปัง’ เซียวชิงปิดประตูลง อะไรกันเนี่ย คนรวยเขาเรื่องมากกันจริง!
“มา ๆ อย่าไปสนใจเขา เราสามคนกินกันเถอะ!”
พอหันมา เซียวชิงก็ทิ้งเรื่องของกู้ซูสิงไว้เบื้องหลังทันที
เมื่อเห็นท่าทางไร้หัวจิตหัวใจของเขา ซูหว่านก็พูดไม่ออกเหมือนกัน—ดีเลย คุณเป็นนางเอกที่หยาบกระด้างที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบเจอมาจริง ๆ
ซูหว่านแอบเบ้ปาก เมื่อเงยหน้าขึ้นก็สบกับดวงตาที่แย้มยิ้มของซูรุ่ย ประกายตานั่นเหมือนกำลังพูดว่า เขาชนะอย่างแน่นอนแล้ว
ซูหว่าน…..
สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร ด่วนสรุปเร็วเกินไปหรือเปล่า
พอนึกถึงนางรองที่กำลังจะกลับจากต่างประเทศในเร็ววันนี้ ซูหว่านก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วสูงใส่ซูรุ่ย—
จะแพ้หรือชนะ เรามารอดูกัน
YOU MAY ALSO LIKE
