มายไอรอนสูท MY IRON SUIT - ตอนที่ 162 เข้าสู่วากานด้า
My Iron Suit ตอนที่ 162: เข้าสู่วากานด้า
ภายใต้การนําส่วนตัวของพันเอกจอห์น อีริค เข้าไปในห้อ งทํางานของ เฉินโม่ ด้วยความตื่นเต้นและประหม่า
เมื่อเห็นเฉินม่อนั่งอยู่หลังโต๊ะทํางานขนาดใหญ่เอริคก็ตะ ลึงด้วยความตื่นเต้น
” ขอทรงพระเจริญ!”
ความทุ่มเทอย่างจริงใจของ อีริค ต่อพื้นร่างกายของเขา ตื่นเต้นมากร่างกายของเขาสันเล็กน้อยในที่สุดเขาก็เห็น พ ระเจ้า แห่งศรัทธา!
สําหรับการปรากฏตัวของชาวเอเชียของ เฉินโม่ เขาไม่รู้ สึกใด ๆ เขารู้แล้วว่าพระเจ้า ของ ไฮดรามีอวตารมา กมายในโลกมนุษย์ ก่อนที่เขาจะรู้เพียงว่ามี “แมลงปอสี แดง” พิเศษเห็นได้ชัดว่าการปรากฏตัวของชาวเอเชียต่อห น้าฉันเป็นเพียงหนึ่งในอวตารของพระเจ้า
“ยืนขึ้น”
เสียงของเฉินโม่ไม่ได้ใหญ่โต แต่เต็มไปด้วยความโอ่อ่าสูง สุดซึ่งทําให้หัวใจของอีริคสันไหว
ไฮดราใช้เวลาหลายสิบปีในการฝึกฝนไม่เพียง แต่เป็นท หารที่ภักดีของไฮดราเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้ศรัทธาที่จริงใจที่สุ ดของเฉินโม่และเชื่อมั่นในเฉินโม่ด้วย
ฉันได้เห็นเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งความเชื่อและฟังคําสอ นของพระเจ้าซึ่งทําให้หัวใจของอีริคลุกขึ้นด้วยรัศมีภาพและ ความตื่นเต้นที่ไม่มีใครเทียบได้ เขาได้ยินคําพูดของเฉินโม่ และรีบตอบและยืนขึ้นจากพื้น
*ใช่!”
เมื่อมองไปที่ อีริค ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา เฉินโม่ ก็พยัก หน้าด้วยความพึงพอใจและจากภายนอก อีริค ก็กล้าหาญมาก
แต่เดิมสูงและแข็งแกร่ง หลังจากการเปลี่ยนแปลงของเซ รั่มเสริมของทหารที่เข้มข้นมีความสูงมากกว่าสองเมตรและ กล้ามเนื้อของร่างกายแข็งแรงและเครื่องแบบการต่อสู้บนร่า งกายสูง
บวกกับกลิ่นกายของเขาและดวงตาที่แหลมคมเหมือ นสัตว์ร้ายโบราณทําให้น่าใจอย่างมาก
แน่นอนว่าต่อหน้าเฉินไม่มันเหมือนสัตว์ร้ายที่เชื่องแข็งแก ร่งและว่านอนสอนง่าย
พวกเขาสองคนคุยกันเรื่องบางอย่างในห้องทํางาน ไม่มี ใครรู้ว่า วันรุ่งขึ้นหลังจากคืนแห่งการปรับปรุงและเตรียม การทั้งสองจึงนําเครื่องบินรบไฮดราออกจากฐานทัพและไป ที่แอฟริกา
ระดับของเครื่องบินรบไฮดราระเบิดขึ้นและมันเร็วมากจ นข้ามทวีปยุโรปทั้ง 6 และไปถึงทางตะวันออกเฉียงเหนี อของแอฟริกาอย่างรวดเร็ว อยู่ห่างจากชายแดนของราช อาณาจักรวากานด้าหลายสิบกิโลเมตรและถูกชะลอตัวลงใน ทะเลทราย ลงจอดอย่างช้าๆ
ทรายสีเหลืองและฝุ่นบนพื้นปลิวไปตามกระแสลมแรง จากใต้เครื่องยนต์บินไปรอบ ๆ เครื่องบินรบจนกระ ทั่งเครื่องบินหยุดเครื่องยนต์ดับและฝุ่นบนท้องฟ้าก็ค่อยๆสลายไป
ประตูช่องท้องค่อยๆเปิดออกเฉินโมและอีริคก็เดินลงจาก เครื่องบิน บนไหล่ของอีริคมีกระเป๋าใบใหญ่
หลังจากพวกเขาลงจากเครื่องบินพวกเขาก็ไม่หยุด พวก เขาเดินตรงไปด้านข้าง พวกเขาจอดเครื่องบินใบพัดขนาด เล็กไม่ไกลจากเครื่องบินรบไฮดรา เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัย และปัญหาที่ไม่จําเป็นพวกเขาจะขับเครื่องบินธรรมดาเข้าสู่ วากานด้า โดยตรง
ในฐานะนักรบพิเศษระดับแนวหน้า อีริค ได้รับการฝึก การต่อสู้การยิงและการปฏิบัติการพิเศษอย่างเป็นระบบรว มถึงการขับเครื่องบินรบต่างๆ เป็นเรื่องธรรมดาที่จะส ตาร์ทเครื่องบินใบพัดขนาดเล็กนี้
พัสดุถูกโยนเข้าไปในช่องเก็บสัมภาระท้ายเครื่องบิน และทั้งสองก็ขึ้นเครื่องบิน หลังจากเสีย งกรนพิเศษของเครื่องบินใบพัดหลังจากนั่งเครื่องบินก็บินอ อกและบินไปยังดินแดนของวากันด้า
ข้างหลังพวกเขาฟักของเครื่องบินรบไฮดราค่อยๆปิด ลงเครื่องยนต์พลังงานพ่นเปลวไฟสีน้ําเงินและยกขึ้นอย่าง ต่อเนื่องในขณะที่หันจมูกบินไปทางทิศเหนือและหายไป อย่างรวดเร็วบนท้องฟ้า .
เมื่อข้ามพรมแดนของวากันดาทิวทัศน์โดยรอบเริ่มเปลี่ยน ไปและโกบีที่รกร้างก็ค่อยๆหายไปแทนที่ด้วยทุ่งหญ้าสีเขียว ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
อีริค บนเครื่องบินมองไปที่ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่และป่าเขต ร้อนที่หนาแน่นในระยะไกลรูปลักษณ์นั้นซับซ้อนมากนี้คือ บ้านเกิดที่เขาไม่เคยไปวากานด้า
เมื่อฟื้นความคิดของเขา อีริค ควบคุมเครื่องบิน และค่อยๆลงมา ในระยะไกลหมู่บ้านเล็ก ๆ เรียบง่ายก็ปราก ฏขึ้นในสายตาของพวกเขา
เครื่องบินลงจอดนอกหมู่บ้านไม่กี่ร้อยเมตร อีริค ดึงกระ เป๋าใบใหญ่ออกจากช่องเก็บสัมภาระและสะพายไว้บนบ่า เขาเดินตามเฉินโม่และเดินไปที่หมู่บ้าน
ผู้คนในหมู่บ้านก็แสดงการมาถึงของพวกเขาเช่นกันและมี วากานดาหลายตัวห่อด้วยเสื้อคลุมสีน้ําเงินที่มีลวดลาย แปลก ๆ ตรงหน้าพวกเขา
พวกเขาเป็นนักรบของชนเผ่าชายแดนวากันดา พวกเขา อาศัยอยู่ที่ชายแดนวากันดาในฐานะนักล่าและผู้เลี้ยงสัตว์ พวกเขาหลอกลวงโลกภายนอกและปกปิดข้อเท็จจริงของ เทคโนโลยีวากานดา พวกเขายังแบกรับความรับผิดชอบ อันหนักอึ้งในการปกป้องวากานด้า
ดวงตาของเฉินโม่อยู่บนเสื้อคลุมสีน้ําเงินของพวกเขา ตามเนื้อเรื่องในภาพยนตร์สิ่งนี้ดูธรรมดาและเต็มไปด้วยเสื้อ คลุมสัญชาติแอฟริกัน ในความเป็นจริงประกอบด้วยเทคโน โลยีชั้นสูง ภายใต้รูปลักษณ์ธรรมดามันคือไวเบเนี่ยมได้รับ การสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษเพื่อกระตุ้นโล่พลังงานป้อ งกันอันทรงพลังที่ทนทานต่อการโจมตีของปืนโซนิค
ในรั้วขนาดใหญ่ติดกับหมู่บ้านมีแรดขนาดใหญ่หลายตัว แรดเหล่านี้ถูกเลี้ยงดูโดยชนเผ่าชายแดน พวกเขาสา มารถฟังคําสั่งของพวกเขา หลังจากที่พวกเขาสวมเกราะ เหล็กหนักแล้วพลังของการโจมตีก็เพียงพอที่จะโจมตีรถหุ้ม เกราะ
ในตอนนี้พวกเขาดูเหมือนจะเป็นแค่ผู้ชายตัวใหญ่บางคน ที่เดินเข้ามาในรั้วอย่างช้าๆ
นักรบชนเผ่าชายแดนที่ปลอมตัวเป็นคนเลี้ยงสัตว์ในหมู่ บ้านตอบโต้อย่างรวดเร็วหลังจากเครื่องบินบินขึ้นกลางอา กาศ เมื่อทั้งสองคนเพิ่งลงจากเครื่องบินพวกเขายังไม่ได้ไป ไหนไกลนักและทหารหลายคนขี่ม้าก็มา มาถึงตรงหน้าแล้ว
รูปลักษณ์ที่สูงและแข็งแกร่งผิดปกติของ อีริค ทําให้พวก เขาระวังอย่างชัดเจน นักสู้หลายคนกระจายออกไปทั้งสอ งข้างห่อหุ้มทั้งสองไว้อย่างแผ่วเบาโดยจับตาดูพวกเขาอย่าง แน่นหนาซ่อนมือไว้ใต้เสื้อคลุม ฉันได้จับอาวุธและพร้อมที่ จะโจมตี
คนดูเหมือนมองไปที่เฉินโมและอีริคที่หยุดแล้วเหลือ บมองไปที่กระเป๋าใบใหญ่บนไหล่ของอีริคแล้วถามอ ย่างจริงจัง
“นี่คืออะไร?
เฉินโม่ไม่ได้พูด เขาจําผู้นําได้แล้ว มันเป็นผู้นําของเผ่า ชายแดนวากานด้าและนายพลของกองทัพวากานด้าวาคาบี
สายตาของการสอบถามของวาคาบิหันไปหาอีริคที่ถือก ระเป๋าและอีริคก็พูดอย่างใจเย็นและพูดอย่างง่ายดาย
” ของที่ระลึก.”
หลังจากที่ อีริค พูดเสร็จเขาก็โยนกระเป๋าลงบนไหล่ของ เขาแล้วก้มลงเพื่อเปิดมัน
เห็นได้ชัดว่าการกระทําของเขาทําให้นักสู้ชนเผ่าชายแด นหลายคนที่อยู่เบื้องหลังวาคาบิตื่นตระหนก พวกเขาสกัด อาวุธจากลมอย่างรวดเร็วและโจมตีอีริค โชคดีที่วาคาบิยื่น แขนออกมาทันเวลาเพื่อหยุดพวกเขา เขาอยากจะดูว่าคน แปลกหน้าสองคนที่ปรากฏตัวขึ้นมานั้นนํา “ของขวัญ” มา ให้หรือไม่
เมื่ออีริคเปิดกระเป๋าศพของยูลิสซิสโครว์และใบหน้าที่ไม่ สามารถบรรยายได้ปรากฏต่อสายตาของทุกคน
วาคาบิก้าวสองก้าวแรกและมองลงไปที่ศพในกระเป๋า เพื่อยืนยันว่านั่นคือยูลิสซิสโครว์ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมื่อเงยห
น้าขึ้นวาคาบิมองร่างอีริคสูงสง่าอย่างจริงจัง ถามด้วยน้ํา เสียงทุ่ม
“คุณคือใคร?”
วากานดา ไล่ตามศัตรูมาหลายสิบปี ยูลิสซิสโครว์ ถูกฆ่า และข่าวของศพก็แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในระดับบนของ วากานด้า
ผู้อาวุโสของชนเผ่าทั้งสี่ที่ทราบข่าวและบุคคลสําคัญเช่น กษัตริย์ราชินีเจ้าชายและเจ้าหญิงต่างก็มารวมตัวกันในห้อง โถงของพระราชวัง
เนื่องจากความสัมพันธ์ที่ดีเยี่ยมทําให้ เฉินโม่ ถูกนําตัวไป ยังเมืองหลวงของ วากานด้า ที่ซ่อนอยู่โดย วาคาบี และกํา ลังจะมาที่พระราชวัง พวกเขาต้องการดูว่าใครทําให้พวกเขา กลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของวากานด้า
ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงมีการถกเถียงกันอย่างดุเดือดระ หว่างผู้บริหารระดับสูงเนื่องจากตามรายงานของ วาคาบี หนึ่งในนั้นอ้างว่าเป็นวากานดา แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเขามีอยู่ จริง
การโต้เถียงหยุดลงเมื่อ เฉินโม่ และ อีริค ถูกนําเข้ามาใน ห้องโดย วาคาบี
เมื่อมองไปที่อีริคที่สูงใหญ่และสง่างามทุกคนในห้องพิ พากษาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคน ๆ หนึ่งและเป็นเพียงหนึ่งใน ห้าของชนเผ่าหลักที่ไม่ปรากฏในเผ่าจาบารี สองคนสูง และ แข็งแกร่งเหมือนสัตว์ประหลาดมนุษย์และคนตรงหน้าดูสูง และแข็งแกร่งกว่า จาบารี
เขาเป็นสมาชิกของเผ่าจาบารีหรือไม่? รูปร่างที่สูงใหญ่ และแข็งแกร่งเช่นนี้สามารถเป็นของคนในเผ่า จาบารี ที่อา ศัยอยู่บนภูเขาใน วากานด้า เท่านั้น แม้แต่ในเผ่าจาบารีเขา ก็แข็งแกร่งที่สุดแน่นอน
สิ่งนี้ทําให้รู้ว่าทําไมพวกเขาถึงไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคน นอกที่อ้างว่าเป็นชาววากานด้า ในบรรดาชนเผ่าหลักทั้งห้าม เพียงเผ่าจาบารีที่ปฏิเสธที่จะใช้เทคโนโลยีและพวกเขาอา ศัยอยู่บนภูเขา ไม่มีทางแยกมากเกินไปและโดยปกติพวกเขา ไม่รู้เกี่ยวกับผู้คนที่อาศัยอยู่ภายนอก
เป็นเพียงความจริงที่ไม่ง่ายอย่างที่พวกเขาคาดเดา เมื่อเห็นสายตาครั้งแรกของ อีริค กษัตริย์ เตชากา ก็ตกใจ โดยไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าของชายคนนั้นคุ้นเคยเกินไป มันเหมือ นกับคน ๆ นั้นจริงๆมากเกินไปจนเขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงกา รลืมโดยเจตนาโดยไม่เต็มใจที่จะคิดถึงอดีต
เฉินโม่ และ อีริค เข้ามาในห้องป้องกันและยืนอยู่ต่อหน้า ฝูงชน แม้ว่าทั้งสองจะนําศัตรูที่พวกเขาไล่ตามมานานหลาย สิบปี แต่พวกเขาก็ยังคงจ้องพวกเขาไว้เพราะพวกเขาไม่รู้ รายละเอียดของทั้งสอง
เฉินโม่ไม่สนใจเรื่องนี้ ตราบเท่าที่เขาคิดเขาสามารถหลุด พ้นได้ทุกเมื่อ เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างไม่แยแสและเขาสามาร ถมองเห็นใบหน้าของผู้คนในทิศทางตรงกันข้าม ดวงตา ที่ผันผวนอย่างรุนแรงของเตชากาไม่รอดพ้นสายตาของเขา
ผู้อาวุโสของเผ่าถาม
“ทําไมคุณถึงอยู่ที่นี่?”
“ฉันยืนอยู่ในตําแหน่งของคุณ ลงโทษคนที่ขโมยและฆ่าค นของคุณ”
“จงทําตามความยุติธรรมที่กษัตริย์ของคุณไม่สามารถม อบให้ได้!”
อีริค กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
“คุณต้องการอะไร?”
จากนั้นผู้อาวุโสของเผ่าเหมืองแร่ที่ผูกติดกับแมลงปอสีแด งก็ถามขึ้น
ฉันมองไปที่ด้านบนของวากานดาที่อยู่ตรงข้ามและอีริคก็ พูดด้วยเสียงดัง
“ฉันต้องการบัลลังก์!”
