มายไอรอนสูท MY IRON SUIT - ตอนที่ 61 การเปิดเผยตัวตน

คาร์เตอร์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“ มันขึ้นอยู่กับว่าเมื่อไหร่ผู้บัญชาการของเราจะกลับมา”

“ไอ้เด็กเหม็นนี่ลากมานานขนาดนี้ได้ยังไงถ้าฉันเคยฆ่าฐานไฮดร้าแล้วให้ฉันรักษามัน”

ผู้พันฟิลลิปดูเหมือนจะตำหนิในความเป็นจริงคนที่มีดวงตาที่ชัดเจนสามารถมองเห็นได้ว่าหัวใจของเขาไม่พอใจเฉินโม่นี่เป็นเพียงการยกย่องเขา

คาร์เตอร์มองไปที่ผู้พันที่ชอบเฉินโมอย่างผิดปกติจากนั้นก็คิดถึงทัศนคติของเขาที่มีต่อสตีฟและบางส่วนในใจของเขาก็ไม่ดีต่อสตีฟ

เธอรู้ดีว่าความแข็งแกร่งของสตีฟนั้นไม่แข็งแกร่งเท่าเฉินโม่ แต่เขาเป็นพลังที่แข็งแกร่งอย่างแน่นอนหลังจากการเสริมพลังเซรั่มของทหารชั้นยอดซึ่งมากกว่าคนทั่วไปไม่เลวร้ายอย่างที่ผู้พันพูด

นอกจากนี้เขายังซื่อสัตย์ฉลาดและกล้าหาญ เพื่อพี่ชายของเขาเขารู้สึกว่าเขาเต็มใจที่จะเสี่ยง เธอคิดว่าสตีฟไม่มีโอกาสพิสูจน์ตัวเอง ฉันหวังว่าคราวนี้เขาจะสามารถเปลี่ยนความคิดเห็นของผู้พันได้

ขณะที่ทั้งสองคนพูดถึงคนทั้งสองที่ขาดการติดต่อตามคำสั่งชั่วคราวก็มีเสียงดังอยู่ด้านนอกเต็นท์ทหารหลายคนตะโกนและวิ่งผ่านประตูเต็นท์ไป

“พวกเขากลับมาแล้ว!”

“ไม่น่าเชื่อ!”

……

“ คุณกำลังทำอะไรอยู่ข้างนอก?” ผู้พันฟิลลิปส์มองไปที่ทหารปราบจลาจลด้านนอกใบหน้าของเขาและเขาถาม

คาร์เตอร์ไม่ตอบก็ลุกขึ้นและเดินออกจากเต้นท์และเดินไปยังสถานที่ที่ฝูงชนมารวมตัวกัน

คาร์เตอร์ยังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอกและเดินตามหลังผู้พัน

ทหารมารวมตัวกันที่ประตูค่าย เสียงฝีเท้าที่หนาแน่นและเสียงคำรามของเครื่องยนต์ดังมาจากถนนหน้าประตู เมื่อเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ ทหารที่ติดอยู่ที่ประตูก็แยกออกจากทั้งสองฝ่ายโดยอัตโนมัติเผยให้เห็นสถานการณ์ภายนอก .

ที่ถนนด้านนอกประตูกลุ่มทหารมอมแมมพร้อมอาวุธเดินเข้าไปในค่ายนำโดยยักษ์ทั้งสองในชุดรบพิเศษหุ้มเกราะสีดำแบบเดียวกัน

ผู้พันจำได้อย่างรวดเร็วว่าคนเหล่านี้เป็นทหารเกือบ 100 นายของกรมทหารราบ 107 ที่ถูกไฮดราจับและคนที่เป็นผู้นำในแถวหน้าคือต้องเข้าไปในแนวหลังของศัตรูและไปที่ฐานไฮดราเพื่อช่วยเหลือนักโทษ . มันหายไปหลายวัน สตีฟและเฉินโม

แม้ว่าทหารเชลยเหล่านี้จะดูมอมแมมมากในตอนนี้ แต่สีหน้าของแต่ละคนก็เต็มไปด้วยความมั่นใจและภาคภูมิใจในตัวเองและพวกเขาก็มั่นคงและมีขวัญกำลังใจ

ด้านหลังพวกเขามีรถถังสีดำรถบรรทุกและรถหุ้มเกราะที่มีโลโก้ ไฮดรา ตามมามากกว่าหนึ่งโหลและพวกเขายึดอุปกรณ์เครื่องจักรกลจำนวนมากจากกองทัพ ไฮดรา

คืนนั้นเฉินโม่รีบวิ่งออกจากฐานและความเร็วเต็ม เขาไปตลอดทาง ไม่นานหลังจากนั้นไม่กี่กิโลเมตรเขาก็พบกับสตีฟและนักโทษฝ่ายพันธมิตรหลายคนที่อพยพออกไปก่อน แต่พวกเขากลับมีศีลธรรมสูง พวกเขาไม่เหมือนหมาป่า เชลยที่หลบหนีเป็นเหมือนฝ่ายที่ได้รับชัยชนะซึ่งเพิ่งชนะสงครามและกลับมาอย่างมีชัย

ในความเป็นจริงข้อเท็จจริงก็เหมือนกัน ด้วยความช่วยเหลือจากสตีฟพวกเขายึดอาวุธหุ้มเกราะหนักจำนวนมากเช่นรถถังและรถหุ้มเกราะที่ไม่ได้รับการคุ้มกันโดยบุคลากร พวกเขาได้เอาชนะทหารกองทัพไฮดราที่ขาดพลังการยิงที่หนักหน่วงในพลังการต่อสู้ การต่อสู้กับทหารไฮดร้าที่อยู่รอบนอกไม่ได้ช่วยอะไร ถ้าสตีฟมีใจเดียวที่จะพาพวกเขาอพยพพวกเขาอาจล้มฐานไฮดร้าทั้งหมด

สตีฟไม่เข้าใจรายละเอียดของไฮดราเป็นหลัก ยังไม่ชัดเจนว่ามีทหารและกองกำลังติดอาวุธ ไฮดรา จำนวนเท่าใดในอาคารฐาน ร่วมกับความอับอายก่อนหน้านี้ของ เฉินโม่ เขาได้รับการช่วยเหลือจากนักโทษและพาพวกเขาอพยพทันที

สตีฟทำตามกับคำพูดของ เฉินโม่ โดยปฏิบัติตามคำสั่งของอาจารย์อย่างเป็นธรรมชาติและมีเพียงความคิดเดียวกับนักโทษที่อพยพออกไปและไม่ต้องการที่จะตอบโต้ฐาน

นักโทษคนอื่น ๆ เพิ่งได้รับการช่วยเหลือออกมาจากกรงและพวกเขาทั้งหมดต้องการหนีออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด ทีละคนพวกเขาจะได้รับการช่วยเหลือทันที กัปตันผู้มีอำนาจของสหรัฐฯรีบอพยพและออกจากฐานทัพไปหลายกิโลเมตร คำทักทายของ กระสุน หยุดลง

โชคดีหากเกิดการระเบิดขึ้นยกเว้น เฉินโม่ และ สตีฟ ซึ่งมีความแข็งแกร่งทางกายภาพเหนือกว่าคนธรรมดามากและการป้องกันที่แข็งแกร่งก็เป็นเรื่องยากสำหรับคนอื่นที่จะอยู่รอด

เฉินโม่ เพิ่งติดต่อกับพวกเขา ก่อนที่เขาจะพูดได้การระเบิดอย่างรุนแรงเกิดขึ้นในทิศทางของฐานไฮดรา ไฟที่ลุกโชนพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและก่อตัวเป็นเมฆเห็ดขนาดเล็ก

สิ่งแรกที่พวกเขารู้สึกคือแรงสั่นสะเทือนจากพื้นดิน มันเหมือนแผ่นดินไหว รถหุ้มเกราะและรถถังสั่นอยู่บนพื้น หลายคนทนไม่ไหวล้มลงกับพื้น

โดยไม่ต้องรอให้พวกเขาลุกขึ้นเสียงคำรามที่อึกทึกก็ถูกพัดออกไปด้วยคลื่นกระแทกที่รุนแรง

แม้ว่าระยะทางจะไกลหลายกิโลเมตรและมีต้นไม้ปกคลุมและหักล้างเป็นชั้น ๆ แต่คลื่นกระแทกอันทรงพลังที่ปล่อยออกมาจากการระเบิดยังคงพัดร่างของพวกเขาไปมาแทบจะหยุดนิ่งยกเว้น เฉินโม่ และ สตีฟ เกือบทุกคนคุกเข่า บนพื้น.

มันยังอยู่ในพื้นที่เลยจุดระเบิดไม่ต้องพูดถึงฐานไฮดราใจกลางจุดระเบิด

พลังของการระเบิดสามารถจินตนาการได้ หากพวกเขาไม่อพยพทันเวลาตามคำสั่งของ เฉินโม่ ตอนจบก็ไม่ต้องบอกว่าทุกคนคิดได้สตีฟและนักโทษอดไม่ได้ที่จะดีใจอย่างลับๆ

หลังจากคลื่นช็อกผ่านไป ผู้คนกล้าที่จะปีนขึ้นจากพื้นดินเป็นเวลานานพวกเขามองท้องฟ้าสีแดงในระยะไกลและมองไปที่ท้องฟ้า

“ อาจารย์รู้ได้ไงว่าฐานจะระเบิด”

สตีฟไปหาเฉินโม่และถามด้วยความกลัว

เมื่อเขาต่อสู้ในฐานเขายังรู้สึกว่าด้วยสมรรถภาพทางกายบวกกับชุดรบหุ้มเกราะและโล่โลหะผสมที่ เฉินโม่ มอบให้เขาไม่กลัวการโจมตีทั้งหมด

การต่อสู้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และร่างกายไม่รู้ว่ามีกระสุนกี่นัดเครื่องแบบรบทั้งตัวถูกกระสุนย่อยสลายและตอนนี้เหมือนกับ เฉินโม่ เผยให้เห็นชุดเกราะสีดำที่เย็นชาภายในโดยตรง

ครั้งแรกที่ฉันเข้าร่วมในการต่อสู้ฉันช่วยทหารพันธมิตรที่ถูกจับได้สำเร็จหลายร้อยคนและในการต่อสู้ครั้งต่อไปไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้มีคนคนหนึ่งกดกลุ่มทหารไฮดราเพื่อต่อสู้สตีฟฉันมีความเข้าใจใหม่ในตัวของฉันเอง ความแข็งแกร่งและฉันยังคงภูมิใจในหัวใจของฉัน

จนกระทั่งเขาได้สัมผัสกับผลพวงของการระเบิดเป็นการส่วนตัวสตีฟจึงตื่นขึ้น เขาไม่แน่ใจว่าจะสามารถอยู่รอดได้ในการระเบิดที่รุนแรงเช่นนี้ ในเวลาเดียวกันเขาก็ตระหนักว่าพลังของเขาแข็งแกร่งขึ้นการป้องกันของเขาดีขึ้นแต่เขาไม่สามารถอยู่ยงคงกระพันได้ คนยังต้องมีความกลัว

เฉินโม่ไม่รู้ความคิดของสตีฟ เขาเพิ่งเห็นดวงตาภายใต้หน้ากากของเขา เทพมีความมั่นใจและเฉียบคมกว่า แต่ก่อนไม่คม แต่สงบและพอใจ

“ฐานของไฮดราสองแห่งที่ฉันทำลายล้างก่อนจะมีอุปกรณ์ทำลายตัวเองและนี่ก็ไม่มีข้อยกเว้น” เฉินโม่ยังมีความชัดเจนเกี่ยวกับตัวละครของสตีฟรู้ว่าเขาจะทำตามคำสั่งของตัวเองดังนั้นจึงไม่มีสิ่งที่ต้องอธิบายเพิ่มเติม

ในตอนนี้บัคกี้ซึ่งอยู่ข้างหลังสตีฟก็มองไปที่เฉินโม่และร้องอุทาน

“คุณเป็นผู้บัญชาการของทีมพิเศษลึกลับ?!”