มู่หนานจือ - บทที่ 460 แผนการรับมือ
หลี่จี้รู้สึกเสียใจมาก
ในบรรดาพี่น้อง คนที่เคยอยู่กับหลี่เสว่จริงๆ และยังเหลือความทรงจำคือหลี่หลินกับหลี่เชียน ตอนที่หลี่เสว่อยู่บ้าน หลี่จี้อายุยังน้อย หลังจากโตขึ้นและรู้ว่ามีพี่สาว วคนนี้ ก็ยังจำได้อย่างเลือนรางว่าหลี่เสว่ดีกับตนเองมาก ดังนั้นพอเขาเห็นหลี่เสว่ใช้ชีวิตลำบาก ถึงได้อยากช่วยหลี่เสว่ขนาดนี้
เวลานี้หลี่หลินทำร้ายจิตใจหลี่เสว่ ทว่าถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นสายเดียวกัน เขากลับช่วยอะไรไม่ได้ จึงตำหนิหลี่หลินในใจเล็กน้อย
พี่ใหญ่เป็นคนดีขนาดนี้ ในเมื่อชอบเกาเมี่ยวหรง ทำไมไม่คุยกับพี่ใหญ่ดีๆ และไม่สนใจพี่ใหญ่แบบนี้ เหมือนคนที่พอภรรยาแต่งเข้าตระกูลก็ลืมกตัญญูต่อมารดา…เกาเมี่ยวหรงคิดว่า ตนเองเพียบพร้อมไปด้วยคุณธรรมอันดีงามมากไม่ใช่หรือ? ทำไมเวลานี้ไม่เตือนหลี่หลินล่ะ? ที่กล่าวว่าเพียบพร้อมไปด้วยคุณธรรมอันดีงามนั้น เป็นสิ่งจอมปลอมทั้งหมดใช่หรือไม่?
หลี่จี้พึมพำในใจ
——————————————————
แต่เกาเมี่ยวหรงที่อยู่ไกลยังไท่หยวนกลับรู้สึกร้อนใจมาก
นางคิดไม่ถึงว่าคนที่ว่านอนสอนง่ายอย่างหลี่เสว่ เพิ่งจะรับปากว่าจะช่วยฮูหยินเหอควบคุมอาหารการกินภายในบ้าน จะทิ้งจดหมายไว้ฉบับหนึ่งและไปหาหลี่เชียนแล้ว
คนอื่นไม่รู้ ทว่านางกลับรู้ดี
หลี่เชียนมีตำแหน่งที่ไม่มีใครสามารถแทนที่ได้ในใจของหลี่ฉางชิง คำพูดประโยคเดียวของหลี่เชียน สามารถต้านคำพูดสิบประโยคของคนอื่นได้ หากทำให้หลี่เชียนเกลียดนางเพราะหลี เสว่ ต่อไปนางคงจะใช้ชีวิตที่ตระกูลหลี่ไม่ค่อยสุขสบายนัก
คิดถึงตรงนี้ นางก็ให้เซียงมู่สาวใช้ประจำตัวไปเชิญเกาเมี่ยวหวามา
ตั้งแต่เรื่องที่นางลอบวางแผนทำร้ายคุณหนูใหญ่ตระกูลลู่ถูกเปิดเผย เกาฝูอวี้ก็กักบริเวณนาง พอตระกูลจงใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างปฏิเสธการสู่ขอของตระกูลเกา เกาฝูอวี้ก็ยิ่งโกรธจน นทำถ้วยชาแตกหมด ซักไซ้นางว่านางเปิดเผยข่าวให้ตระกูลจงหรือเปล่า ทำให้ตระกูลจงปฏิเสธการแต่งงาน ยังไม่ถึงครึ่งชั่วยาม ตระกูลจงเหมือนกำลังรอโอกาสนี้อยู่ นี่ทำให้เกาฝูอวี้รู้สึ กเหมือนเหยียบเข้าไปในกับดัก
แต่เกาเมี่ยวหรงกับเกาเมี่ยวหวากลับไม่เห็นด้วย และรู้สึกว่าทั้งสองคนบรรลุเป้าหมายแล้ว จึงรีบให้เกาฝูอวี้ไปสู่ขอตระกูลลู่
เดิมทีเกาฝูอวี้ก็ดูถูกจวี่เหรินที่ชัดเจนและไม่เข้าใจงานต่างๆ อย่างใต้เท้าลู่ พลางคิดว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว คุณหนูใหญ่ตระกูลลู่นอกจากแต่งมาตระกูลเกาแล้วก็ไม่มีทางที่ส สองให้เดินเช่นกัน จึงเลื่อนไปสองสามวัน อยากให้บทเรียนแก่เกาเมี่ยวหรงกับเกาเมี่ยวหวา คิดไม่ถึงว่าตอนที่เขาไปสู่ขอ ตระกูลลู่กลับปฏิเสธ
ตอนนั้นเขาก็อึ้งไป จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าตระกูลลู่มีความมั่นใจอะไรถึงกล้าปฏิเสธการสู่ขอของตระกูลเกา
แต่มีเรื่องหนึ่งที่เขามั่นใจมากคือ มีคนกำลังลอบวางแผนทำร้ายเขา
ทว่าสุดท้ายเขาซักไซ้เกาเมี่ยวหรงกับเกาเมี่ยวหวาครั้งแล้วครั้งเล่า กลับไม่ได้สิ่งที่มีประโยชน์อะไรตั้งแต่ต้นจนจบ
แต่คำครหาเกี่ยวกับเกาเมี่ยวหรงกลับแพร่กระจายออกไปอย่างหยุดไม่อยู่
หลี่ฉางชิงก็เปลี่ยนท่าทีแล้วเช่นกัน
กลับให้เกาเมี่ยวหรงกับเกาเมี่ยวหวาย้ายออกไป กำหนดเส้นแบ่งกับตระกูลหลี่ให้ชัดเจน
ตอนนั้นเกาฝูอวี้โกรธจนพูดไม่ออก
เขาวางแผนให้ตระกูลหลี่มาตลอดชีวิต สุดท้ายกลับลงเอยแบบนี้!
เกาฝูอวี้ผิดหวัง
สุดท้ายแม้เขาจะให้เกาเมี่ยวหรงกับเกาเมี่ยวหวาอยู่ต่อ ทว่าในใจก็ตัดสินใจแล้ว และเตรียมให้เกาเมี่ยวหรงกับเกาเมี่ยวหวาย้ายออกไปจากตระกูลหลี่…เขาย้ายออกไปเองอย่างไรก็มีเ เกียรติกว่าเกาเมี่ยวหรงถูกไล่ออกไปในสถานที่ที่ข่าวลือต่อสู้กันอย่างดุเดือด
ดังนั้นตอนที่หลี่หลินมาสู่ขอ เขาจึงตอบปฏิเสธอย่างเต็มปากเต็มคำ
ที่เหนือความคาดหมายคือ หลี่หลินจะแต่งงานกับเกาเมี่ยวหรงให้ได้
กระทั่งหลี่ฉางชิงออกหน้าห้าม เขาก็ไม่เปลี่ยนความปรารถนาเดิม
เกาฝูอวี้ชั่งใจครั้งแล้วครั้งเล่า คิดว่าหากไม่พูดถึงพวกเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ หากเกาเมี่ยวหรงได้แต่งงานกับหลี่หลิน ก็เป็นวาสนาในการแต่งงานที่ดีที่สุดแล้ว
เขาจึงตกลง!
หลังจากเกาเมี่ยวหรงรู้ก็เงียบไปหลายวันถึงจะค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ
นางเสียใจมาก นางทำเรื่องโง่แล้ว
นางไม่ควรลงมือทำเรื่องนี้ด้วยตนเอง นางควรคิดหาทางให้คนอื่นช่วยนางเรียกคุณหนูใหญ่ตระกูลลู่ไปที่ภูเขาจำลองในสวนดอกไม้ด้านหลังนั่น
เวลานี้หากนางไม่เป็นผู้หญิงธรรมดาเหมือนผู้หญิงที่ขายเต้าฮวยตรงปากทาง ก็ต้องฉวยโอกาสแต่งงานกับหลี่หลิน และสู้สักหน่อย!
นางเลือกอย่างหลัง
เกาฝูอวี้ปลื้มใจมาก และเชิญคนมาช่วยนางทำชุดแต่งงาน แต่กลับยังคงขังนางไว้ในบ้านเหมือนเมื่อก่อนเช่นเดิม ไม่ให้นางไปไหนทั้งนั้น
เกาเมี่ยวหรงเดาจุดประสงค์ของอาตนเองไม่ออก ทว่ากลับรู้ว่า สิ่งเดียวที่นางพึ่งพาได้ในตอนนี้ก็คือหน้าตาของท่านอาต่อหน้าหลี่ฉางชิง หากนางไม่เชื่อฟัง และล่วงเกินท่านอา ต่อไ ไปคงจะไม่มีแม้แต่ครอบครัวของตนเอง ต่อให้นางได้แต่งงานกับหลี่หลินอย่างราบรื่น นานๆ ไป ผู้หญิงที่ไม่มีพี่น้องช่วยเหลือ สามีก็จะค่อยๆ ไม่เห็นนางอยู่ในสายตาเช่นกัน
นางไม่กล้าไปไหนทั้งนั้น และทำงานเย็บปักถักร้อยอยู่ในเรือนของตนเองอย่างว่านอนสอนง่าย
จนกระทั่งนางบังเอิญได้ยินว่าหลี่เสว่ไปหาหลี่เชียน นางอยากรู้จึงส่งคนไปถาม ถึงรู้ว่าที่แท้หลี่เสว่หนีออกจากบ้านเพราะคัดค้านการแต่งงานของนางกับหลี่หลิน
ตอนนั้นนางก็แอบด่าหลี่หลินอย่างสาดเสียเทเสีย
ไม่อย่างนั้นทำไมถึงบอกว่าหลี่หลินสู้หลี่เชียนไม่ได้ล่ะ?
หากเป็นหลี่เชียน ก็ปลอบใจหลี่เสว่เรียบร้อยตั้งแต่ตอนที่หลี่เสว่มีความคิดเช่นนี้แล้ว
สามีภรรยาเป็นคนเดียวกัน พอหลี่เสว่ทำแบบนี้ คนอื่นยังคิดว่านางเป็นปีศาจจิ้งจอก ยังไม่ได้แต่งเข้าตระกูลก็ยุยงให้คู่หมั้นไล่พี่สาวของสามีออกไป และทำให้คู่หมั้นไม่สนใจความร รู้สึกของคนในครอบครัวได้
ต่อไปนางยังจะวางตัวอย่างไร?
เซียงมู่เป็นคนฉลาด พอเห็นเกาเมี่ยวหรงร้อนใจมาก นางคิดดูแล้วก็เข้าใจความร้ายแรงในนั้นเช่นกัน
จึงรีบไปพาเกาเมี่ยวหวามา
เกาเมี่ยวหรงให้เกาเมี่ยวหวาไปโน้มน้าวหลี่หลิน ให้หลี่หลินส่งหลี่ตงจื้อไปซีอานด้วยตนเอง แล้วรับหลี่เสว่กลับมา โดยบอกคนนอกแค่ว่าหลี่เสว่อาศัยจังหวะที่ยังไม่มอบเรื่อ องจุกจิกในตระกูลให้นางไปเยี่ยมหลี่เชียนกับเจียงเซี่ยนที่ซีอาน เพราะอีกไม่นานต้องควบคุมอาหารการกินภายในตระกูลหลี่แล้ว พอหลี่ตงจื้อไปแล้ว จัดการเรื่องหลี่ตงจื้อเรียบร้อ อยก็จะกลับมา
ตอนที่หลี่หลินถูกเกาเมี่ยวหวานัดออกมายังทำหน้างุนงง พอเกาเมี่ยวหวาบอกจุดประสงค์ของเกาเมี่ยวหรงกับเขา เขาก็เปลี่ยนหน้าทันที
เขาอยากบอกเกาเมี่ยวหรงอย่างสุดหัวใจว่า เขาจะแต่งงานกับนางอย่างแน่นอน แต่กลับลืมไปว่าคำนินทาระหว่างคนธรรมดาสามารถทำให้คนๆ หนึ่งสูญเสียทั้งฐานะและชื่อเสียงได้
ทว่าเขาก็รู้สึกดีใจมาก
รู้สึกดีใจที่ตนเองตัดสินใจหงายไพ่ในมือทั้งหมดกับหลี่ฉางชิง ยืนกรานที่จะแต่งงานกับเกาเมี่ยวหรง
ภรรยาอย่างเจียงเซี่ยนนั้นเขาเลิกคิดไปได้เลย
อันดับแรกหลี่ฉางชิงไม่มีทางที่จะให้โอกาสเขาไปเป็นองครักษ์ในวัง เขาก็ติดต่อสตรีชนชั้นสูงอย่างเจียงเซี่ยนไม่ได้อย่างสิ้นเชิง รองลงมาเขาก็ไม่มีทางที่จะได้รับการสนับสนุนอย่าง งสุดกำลังจากตระกูลหลี่เหมือนหลี่เชียน ไม่มีทางที่จะเอาสินสอดมากขนาดนั้นออกมาให้เขาแต่งงานกับสตรีชนชั้นสูง
เช่นนั้นก็แต่งงานกับคนที่เฉลียวฉลาด มีความสามารถ เข้าใจเขา และสามารถช่วยเหลืองานเล็กน้อยจากข้างๆ ได้แล้วกัน
เกาเมี่ยวหรงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่เกาเมี่ยวหรงช่วยเกาเมี่ยวหวาลอบวางแผนทำร้ายตระกูลลู่ได้ เขาคิดว่าสาเหตุที่เกาเมี่ยวหรงถูกคนขุดออกมา เป็นเพราะเกาเมี่ยวหรงเป็นผู้หญิง ไม่มีคนปกป ป้องนาง
หากเกาเมี่ยวหรงเป็นภรรยาของเขา มีเขาคอยสนับสนุนนาง ไม่แน่เรื่องนี้อาจจะสำเร็จแล้ว
ในอนาคตยังมีที่ที่เขาต้องแข่งกับหลี่เชียนอีกมากมาย หากมีคนยอมออกความคิดให้เขาแบบนี้ เขาจะต้องก่อตั้งกิจการของตระกูลได้อย่างแน่นอน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกาเมี่ยวหรงยังเป็นหลานสาวของเกาฝูอวี้
เกาฝูอวี้ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ช่วยเกาเมี่ยวหรง
สิ่งที่เกาเมี่ยวหรงเตือนเขา ยืนยันความเฉลียวฉลาด มีความสามารถ และมีประสบการณ์ของเกาเมี่ยวหรงแล้ว!
หลี่หลินเอ่ยทันทีว่า “ข้าจะไปขอโทษท่านอาเดี๋ยวนี้ และส่งน้องหญิงไปซีอานด้วยตนเอง!”