มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง - บทที่ 129 กลายเป็นผู้นำตระกูล
มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 129 กลายเป็นผู้นำตระกูล
มู่เซิ่งยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า: “อู๋คุนมาที่บ้านตระกูลเจียงทำไมผมไม่รู้ แต่ผมมั่นใจได้ อู๋คุนไม่มีทางฆ่าท่านเจียงสามแน่นอน ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ ผมไปเรียกเขาให้มาเผชิญหน้าเลยก็ได้”
“ตระกูลอู๋เป็นตระกูลขุนนางชั้นหนึ่ง พวกเราจะไปล่วงเกินได้ยังไง”
ในเวลานี้ เฉินเสว่ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มผู้คนและกล่าวพร้อมกับหัวเราะเยาะเย้ย
“เหอะๆ ถ้าคุณวางแผนไว้ล่วงหน้ามาดีแล้ว ถึงแม้ท่านเจียงสามถูกอู๋คุนฆ่าแล้วจะยังไง? เขาจะยอมรับไหม? ฉันเห็นคุณมุ่งมั่นที่จะทำเรื่องนี้! แม้ว่าท่านเจียงสามไม่ใช่ปู่ของคุณ แต่ยังไงซะก็เป็นผู้อาวุโสของคุณ คิดไม่ถึงว่าคุณจะโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นนี้!” เจียงมู่หลงพูดอย่างโหดเหี้ยม
เขาไม่มีทางให้อู๋คุนมาแน่นอน เขาก็ไม่กล้าล่วงเกินอู๋คุนด้วย
“ในเมื่อคุณมั่นใจเช่นนี้ งั้นฉันก็แจ้งความแล้วกัน” มู่เซิ่งพูดเบาๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“แจ้ง แจ้งความบ้าอะไร!”
คำว่าแจ้งความสองคำนี้ทำให้เจียงมู่หลงใจสั่นสะท้านทันที ปัดโทรศัพท์ของมู่เซิ่งให้ตกในทันที ถ้าหากแจ้งความให้มาสืบสวนจริงๆ งั้นเรื่องที่เขาวางยาฆ่าท่านเจียงสาม ก็จะถูกเปิดเผยในทันที!
“เรื่องของตระกูลเจียงของเรา ต้องให้ภายในแก้ปัญหา ยิ่งกว่านั้นตระกูลอู๋มีธุรกิจขนาดใหญ่ ถึงแม้จะแจ้งความไป ก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะทำให้พวกเราไปล่วงเกินตระกูลอู๋!” เจียงมู่หลงพูดอย่างเย็นชา “มู่เซิ่ง ฉันว่าแกไม่ได้มีเจตนาดี!”
“นั่นสิ ตอนนี้แกกำลังจะให้พวกเราล่วงเกินตระกูลอู๋โดยสมบูรณ์ ให้ตระกูลอู๋เป็นข้ออ้างในการเล่นงานพวกเรา? ไอ้เศษสวะ คุณนี่จิตใจอำมหิตจริงๆ！” เฉินเสว่มองมู่เซิ่งอย่างขุ่นเคือง กัดฟันแน่น
ลูกหลานแซ่เจียงคนอื่นๆได้ยินสองคนนี้พูดกัน ก็รู้สึกว่ามีเหตุผลมากๆ มู่เซิ่งเดิมทีเป็นคนนอกตระกูล บางทีการที่ได้เห็นตระกูลเจียงต้องทนทุกข์ จะยิ่งทำให้เขามีความสุข
“ไอ้เศษสวะ ไสหัวออกไป! ที่นี่คือสถานที่ของตระกูลเจียง ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาได้!”
“สวะ ที่กินที่ใช้ของตระกูลเจียงไปก็ช่างเถอะ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าฆ่าคุณปู่ ต่อไปก็อย่าให้ฉันเห็นหน้าแกอีก ไม่เช่นนั้นฉันเจอครั้งหนึ่ง ก็จะอัดแกครั้งหนึ่ง!”
“หลายปีมาแล้ว เลี้ยงหมาหมามันยังรู้บุญคุณ ส่วนแก แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ยังสู้ไม่ได้!”
ลูกหลานแต่ละคนของตระกูลเจียงก็เริ่มกระสับกระส่าย คำพูดคำจาหยาบคายต่างๆ ก็พูดออกมาหมดแล้ว ฟังไม่ได้เลย
มู่เซิ่งไม่พูดไม่จา มองดูฉากนี้อย่างเงียบๆ เจียงมู่หลงยิ่งปฏิเสธที่จะแจ้งความ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าในนี้มันต้องมีบางอย่างมีปัญหา การตายของท่านเจียงสาม จะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเจียงมู่หลงแน่นอน
เจียงมู่หลงร้อนตัวขึ้นมาขณะที่มู่เซิ่งกำลังมองเขาอยู่ และพูดอย่างเย็นชาว่า: “ไสหัวไปสิ แกก็ถูกไล่ออกจากตระกูลเจียงไปแล้ว! หรือว่ายังอยากจะอยู่ที่นี่ต่อ เพื่อที่จะฆ่าตระกูลเจียงใช่ไหม?”
“ไม่ต้องเสียงดังแล้ว ท่านเจียงสามเพิ่งตาย มาจัดการเรื่องของท่านผู้เฒ่าตรงหน้าก่อนเถอะ ทะเลาะกันต่อไป วิญญาณของท่านเจียงสามบนสวรรค์ก็ไม่สบายใจหรอก” ในเวลานี้ พ่อบ้านเอ่ยปากพูด และส่ายหน้าอย่างผิดหวัง
หลังจากที่ท่านเจียงสามเสียชีวิต ไม่คิดว่าพวกเขาก็ยังคงเป็นอยู่อย่างนี้ ทำให้พ่อบ้านมองแล้ว รู้สึกใจห่อเหี่ยวอย่างยิ่ง
ทันใดนั้นพวกเขาก็สงบลงทันที สุดท้ายแล้วไม่มีใครอยากโดนกล่าวหาว่าเป็นคนอกตัญญูในตอนนี้หรอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเวลาสำคัญอย่างตอนนี้ แต่ว่า เจียงมู่หลงก็ยังจ้องมองมู่เซิ่งด้วยความโกรธ
หลังจากที่พูดจบ พ่อบ้านก็พูดต่อ และพูดกับมู่เซิ่งอย่างดูถูกว่า: “มู่เซิ่ง คุณออกไปก่อนเถอะ ยังไงที่นี่ก็เป็นเรื่องของตระกูลเจียง”
“อืม”
มู่เซิ่งพยักหน้า ขี้เกียจพูดอะไรมาก
ตระกูลเจียง ตั้งแต่หัวจรดเท้า ก็ไม่เคยปฏิบัติตัวกับตนเป็นคนกันเองเลย
“มู่เซิ่ง ฉันไปกับนายด้วย”
ในเวลานี้ เงาร่างหนึ่งลุกขึ้นยืนจากข้างๆ ท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของทุกคน ก็พูดกับมู่เซิ่งว่า
“เจียงหว่าน คุณ คุณปู่เพิ่งเสียชีวิตนะ ไม่คิดว่าคุณจะกล้าไป!” เจียงมู่หลงชี้นิ้วแล้วพูดกับเจียงหว่านด้วยความโกรธ
เจียงหว่านหันหน้ามาอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า: “ในเมื่อคุณรู้สึกว่าสามีฉันเป็นคนฆ่าท่านเจียงสาม ไม่ฟังคำพูดของสามีฉัน งั้นฉันอยู่ที่นี่ จะมีประโยชน์อะไรอีกล่ะ?”
เมื่อเธอพูดจบ เดินไปข้างหน้าแล้วจับมือมู่เซิ่งไว้ ทั้งสองเดินออกประตูไปด้วยสีหน้าที่มืดมนของเจียงมู่หลง
“จ้าวหลิน ลูกของคุณ คุณไม่คิดจะสนใจบ้างหรือไง?”
ในเวลานี้เฉินเสว่คว้าโอกาส พูดเยาะเย้ยจ้าวหลิน
“ฉันจะให้ลูกสาวฉันกลับมา” จ้าวหลินมีสีหน้าที่ดูน่าเกลียด แต่ก็ยังพยักหน้ารับรอง
“ออกไปเถอะ คุณก็ไม่ใช่แซ่เจียง ลำดับต่อไปเราจะประชุมกันในครอบครัว” เจียงไห่เชาลุกขึ้นแล้วพูดอย่างเย็นชา
หลังจากขับไล่ครอบครัวมู่เซิ่งออกจากห้อง เจียงมู่หลงก็เดินมาตรงหน้าญาติๆ และเอ่ยปากพูดว่า: “มู่เซิ่งคนนี้เมื่อก่อนไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตาเลย ผลสุดท้ายวันนี้ถูกด่าไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะไม่โต้เถียง! นี่แสดงว่าในใจของเขามีบางสิ่ง การตายของท่านเจียงสาม จะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับมู่เซิ่งอย่างแน่นอน!”
“ไอ้สวะคนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกล้ามาทำร้ายตระกูลเจียงของเรา ฉันจะต้องแจ้งความ นำเขาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม!”
เจียงเทาฉินกล่าวอย่างเย็นชา เขาเกลียดมู่เซิ่งเข้ากระดูกดำมานานแล้ว
“ไม่ได้ จะแจ้งความไม่ได้” เจียงมู่หลงรีบพูดขัดจังหวะทันที “หรือว่าคุณลืมไปแล้วถึงสิ่งที่ฉันเคยพูดก่อนหน้านี้ ตอนนี้ตระกูลเจียงไม่มีสิทธิ์ต่อกรกับตระกูลอู๋เลย แม้จะแจ้งความไป ก็มีแต่จะทำให้ตระกูลเจียงแย่ลง พวกเราไม่สามารถเปิดเผยเรื่องนี้ออกไปได้ ทำได้เพียงให้ท่านเจียงสามตายอย่างปกติเท่านั้น”
“แต่ว่า มู่เซิ่งคนนั้นกับตระกูลอู๋จะไม่ลอยนวลเหรอ?” เฉินเสว่ไม่เต็มใจ
“ไม่ต้องห่วง พวกเขาดิ้นรนเอาตัวรอดได้ไม่นานหรอก”
เจียงมู่หลงยิ้มอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า:
“ตอนนี้ตระกูลเจียงของเราแม้ว่าไม่มีสิทธิ์ต่อสู้กับตระกูลอู๋ แต่ว่าหลังจากที่บรรลุโครงการเขตซีไห่ ก็จะมีอำนาจที่จะเป็นตระกูลขุนนางชั้นหนึ่ง อีกอย่างในเวลานี้ ค่อยๆหาหลักฐาน ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะแก้แค้นแทนท่านเจียงสามเอง”
ขณะที่เจียงมู่หลงพูดคำนี้ ได้วางตัวเองในตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเจียงเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าเขาไม่ได้พูดออกมา แต่ซึมซับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมเข้าไปโดยไม่รู้ตัว ผู้คนก็ถือว่าเขาเป็นเสาหลัก
“แต่ว่า ฉันมองมู่เซิ่งกับเจียงหว่านสองคนในเวลานี้ ก็รู้สึกไม่มีความสุขเลย” เจียงเทาฉินกล่าวด้วยความโกรธ
“จริงด้วย มู่เซิ่งผู้กอบโกยผลประโยชน์เข้าตัว บางทีอาจจะเอาเรื่องนี้ไปบอกตระกูลอู๋ก็เป็นได้!”
“ต้องโทษเศษสวะอย่างเจียงเจิ้งจื๋อ หลายปีมานี้ไม่ยอมหาวัยรุ่นเก่งๆ คิดไม่ถึงว่าจะหาเศษสวะแบบนี้!”
“ถ้าสามารถไล่เศษสวะคนนี้ออกไปจากตระกูลเจียงคงจะดี ยังไงซะ หลังจากโครงการของเขาในเขตซีไห่ ก็จะไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้วล่ะ”
ได้ยินคำพูดเหล่านี้ เจียงมู่หลงรู้สึกเย้ยหยันในใจ ดูเหมือนว่า เขาได้พุ่งเป้าไปที่มู่เซิ่งโดยสมบูรณ์แล้ว
ในเวลานี้เอง ทางฝั่งตำรวจสืบค้นพบว่าท่านเจียงสามตายเพราะถูกวางยา ผู้คนก็สงสัยว่าเป็นฝีมือของมู่เซิ่ง ไม่สงสัยเขาที่เมื่อคืนเพิ่งไปวิลล่าของท่านเจียงสาม
“ไม่ต้องห่วง ขอเพียงแค่ฉันเป็นผู้นำตระกูลเจียง ฉันจะไปปรึกษากับเฝิงจงเหลียง โอนย้ายโครงการก่อสร้างของเจียงหว่านมาเป็นชื่อของฉัน ถึงตอนนั้น เมื่อมีเงินทุนพันล้าน และมีโครงการเขตซีไห่อีก 2 ใน 3 ตระกูลเจียงจะเข้าสู่ตระกูลอันดับหนึ่ง นั่นเป็นเรื่องที่คาดว่าจะเป็นจริงในไม่ช้า!” เจียงมู่หลงมั่นใจเต็มร้อย
สายตาที่เขามองทุกคน ได้ซ่อนรอยยิ้มเอาไว้
เงินทุน โครงการ ของเหล่านี้เจียงหว่านก็เตรียมไว้ให้เขาหมดแล้ว ตอนนี้ขอเพียงแค่เตะเจียงหว่านออกไป งั้นของเหล่านี้ก็จะตกอยู่ในเงื้อมมือของเขา!
และการตายของท่านเจียงสาม ตระกูลเจียงก็เป็นกลุ่มคนที่ขาดผู้ดูแล และอู๋คุนดันมาเป็นแพะรับบาปแทนเขาถึงที่ซะอย่างนั้น นี่คือตำแหน่งที่สวรรค์ส่งมาให้เขาเป็นผู้นำตระกูล
ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ แล้วเมื่อไหร่ล่ะ?
เขาฉวยโอกาสพูดว่า: “ตระกูลไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีผู้นำ ตอนนี้ท่านเจียงสามก็จากไปแล้ว ฉันกลายเป็นผู้นำตระกูลเจียง เป็นผู้ปกครองตระกูลเจียง พวกคุณไม่มีปัญหาสินะ?”
“นี่……”
ผู้คนมองหน้ากัน
พูดความจริง ขณะที่ท่านเจียงสามตาย ลูกหลานหลายคนในแซ่เจียงต่างก็ใฝ่ฝันที่จะได้เป็นผู้นำตระกูล แต่พวกเขาต่างก็รู้ดี ว่าตัวเองไม่มีความสามารถตรงนี้
“ตอนนี้ตระกูลเจียงก็มีแค่เจียงมู่หลงกับเจียงหว่านสองคนที่มีความสามารถ โครงการเขตซีไห่เจียงมู่หลงเป็นคนสร้าง นอกจากเขา ใครจะมีสิทธิ์เป็นผู้นำตระกูลอีก?”
เฉินเสว่จ้องมองอย่างเย็นชา “หรือว่า พวกคุณอยากให้เจียงหว่านลูกสาวนอกสมรสคนนั้นเป็นผู้นำตระกูล?”
“ไม่มี พวกเราไม่มีปัญหา”
ผู้คนส่ายหน้าเหมือนของเล่นป๋องแป๋ง
“ได้ ในเมื่อไม่มีใครมีปัญหา ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันคือผู้นำตระกูล!”
เจียงมู่หลงพยักหน้า บนใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มที่อดใจไม่ไหว
ในที่สุด
ในที่สุดเขาก็ได้เป็นผู้นำตระกูลเจียง!
