มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง - บทที่ 160 ฆ่าเจียงเทาฉิน
มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 160 ฆ่าเจียงเทาฉิน
“มู่เซิ่ง แกอยู่ไหนกันแน่ ยังไม่รีบไสหัวกลับมาอีก？”
มู่เซิ่งพึ่งลงจากเครื่องบินมา ก็ได้รับสายจากจ้าวหลินทันที
ปลายสาว จ้าวหลินเผด็จการมากๆ ในสายตาของเธอ หากมู่เซิ่งไม่ใช่เศษสวะ จะถูกเจียงเทาฉินรังแกถึงบ้านได้อย่างไร พวกเธอไม่กล้าตอกกลับด้วยซ้ำ？
มู่เวิ่งขมวดคิ้ว จ้าวหลินจองหองขนาดนี้ หรือว่าลืมการตบสั่งสอนครั้งก่อนไปแล้วหรอ？ถึงกล้าไม่เห็นว่าเขาเป็นคน？แต่ไม่นาน เขาก็ได้ยินเสียงตบทันที รวมถึงเสียงสบถด่าหลังจากเจียงหว่านถูกตบ
เจียงหว่านถูกตบ！
เมื่อได้ยินเสียงนี้ มู่เซิ่งสายตาเย็นชา เขาไม่รู้ว่าทางนั้นเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าเรื่องนี้ มันเกินกว่าที่เขาจะสามารถทนได้！
มู่เซิ่งตัดสายทิ้ง เหยียบคันเร่งจนมิด มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ในเขตซีไห่ อย่างรวดเร็ว
ระหว่างทาง เขาเบรกไม่กี่ครั้ง เดิมทีต้องใช้ระยะเวลายี่สิบนาทีถึงจะถึง เขากลับมาถึงหน้าประตูของคฤหาสน์ เพียงห้านาทีเท่านั้น
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาก็เห็นเจียงหว่านถูกเจียงเทาฉินกดไว้ที่พื้น อู๋ชิวอี๋กวัดแกว่งกรรไกรในมือไปมา ในขณะที่กำลังจะสร้างแผลเป็นบนใบหน้าของเจียงหว่านนั้น สายตาของเขาก็เกิดประกายไฟลุกโชน ไม่สามารถปิดบังได้อีก
“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะ！”
มู่เซิ่งกระแทกประตูเสียงดัง ประตูไม้เนื้อแข็งที่หนาหลายเซนติเมตร แยกออกเป็นสองชิ้น ภายในฝ่ามือเดียว บนร่องรอยของฝ่ามือ ยังมีเศษขี้เลื่อยติดอยู่เป็นวงใหญ่
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ สีหน้าของมู่เซิ่งมืดมนเหมือนทะเลสาบ เขาเดินไปที่ตรงหน้าของเจียงหว่าน
เขากล้าตบเจียงหว่านอย่างงั้นหรอ？
แรงอำมหิตในใจของมู่เซิ่ง ไม่เคยพลุงพล่านดุเดือดขนาดนี้มาก่อน！
เจียงเทาฉินตกใจกับท่าทีของมู่เซิ่งจนสะดุ้ง แต่ไม่นานก็ยิ้มอย่างเย้ยหยัน แล้วเผยรอยยิ้มดูถูกเหยียดหยาม แล้วพูดกับมู่เซิ่งว่า“ไอ้เศษสวะ แกมาได้แล้วนะสิ？ฉันจะเตือนแกไว้นะ เรื่องของตระกูลเจียง แกไม่มีสิทธิ์แทรงแซง！”
“ฉันไม่มีสิทธิ์แทรกแซง？”
มู่เซิ่งหันกลับมา ยิ้มอย่างเย็นชา
วินาทีต่อมา
แคร้ก！
เขาบีบไปที่ข้อมือของเจียงเทาฉิน จากนั้นก็มีเสียงกระดูกแตกหักจนทำให้คนที่ได้ยินขนลุกซู่ ข้อมือของเจียงเทาฉิน ถูกบีบจนหักเป็นสองท่อนทันที
“อ้าก！มือของฉัน！มือของฉัน！”
ความเจ็บปวดทำให้เจียงเทาฉินคุกเข่าลงกับพื้น น้ำตาและน้ำลายไหลมารวมกัน
ข้อมือถูกบีบจนหัก ความเจ็บปวดแบบนี้ ทุกคนที่ได้เห็น ยังรู้สึกสั่นสะท้าน！
แต่แล้ว มู่เซิ่งไม่แม้แต่จะมองเจียงเทาฉินด้วยซ้ำ เขาพยุงเจียงหว่านลุกขึ้นมา มองไปที่แก้มที่แดงก่ำของเจียงหว่าน สายตาอำมหิตของมู่เซิ่ง ราวกับแก่นความแค้น เต็มไปทั่วทั้งคฤหาสน์！
“เมียจ๋า ขอโทษนะ ทำให้คุณต้องบาดเจ็บ”มู่เซิ่งกล่าวอย่างรู้สึกผิด เขาเกลียดตัวเอง ทำไมไม่กลับมาให้เร็วกว่านี้
“ไม่เป็นไร บาดแผลพวกนี้ไม่หนักหนาอะไรหรอก”
เจียงหว่านส่ายหัวไปมา แล้วซบตรงอกของมู่เซิ่ง“ฉันเป็นแบบนี้ ไม่ได้ทำให้นายขายหน้าใช่ไหม？”
“เป็นไปได้ไง เธอเป็นความภาคภูมิใจของฉันนะ”
มู่เซิ่งพูดอย่างอ่อนโยน“เมียจ๋า ลำบากเธอแล้ว เรื่องต่อจากนี้ ให้เป็นหน้าที่ฉันเถอะ……ฉันจะทำให้ทั้งตระกูลเจียง ต้องคุกเข่าต่อหน้าของเธอให้หมด”
“ฮ่าๆๆๆๆ”เจียงเทาฉินหัวเราะเสียงดัง สายตาของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มถากถาง เขาปิดตรงข้อมือเอาไว้“ไอ้เขยกระจอกแต่งเข้าบ้านผู้หญิงน่าสงสารจริงๆ ตอนนี้ถูกไล่ออกจากตระกูลเจียงแล้ว ยังจะมีหน้าลากคนในตระกูลเจียงมาขอโทษแกอีกงั้นหรอ？ทำไมแกไม่ฝันกลางวันไปเลยล่ะ？”
“น่าสงสารหรอ？”
มู่เซิ่งพูดเองเออเอง แล้วก้มหน้า“ฉันเคยใช้ชีวิต เหมือนหนอนน่าสงสารตัวหนึ่ง ไม่มีใครเห็นฉันอยู่ในสายตา แต่ตอนนี้……”
จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้นมา แววตาเผาไหม้ น้ำเสียงแข็งกร้าว“แต่หากผมจะแปลงร่างเป็นมังกร อย่าว่าแต่ตระกูลเจียงเลย ทั่วทั้งเจียงหนาน ก็ไม่มีทางขังผมได้หรอกนะ！”
“ฮ่าๆๆ จะแปลงร่างเป็นมังกร ไอ้เศษสวะอย่างแก มีพลังต่อต้านงั้นหรอ？รอฉันเอาเรื่องนี้ไปบอกผู้นำก่อนเถอะ แม้แต่เมียของแกก็จะถูกเตะออกจากตระกูลเจียงด้วย แกจะทำอะไรได้？”
เจียงเทาฉินหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วโบกมือซ้าย“แกคิดว่าที่เรามาวันนี้ จะไม่ได้เตรียมอะไรมางั้นหรอ？”
ระหว่างที่เขาพูดอยู่นั้น บอดี้การ์ดที่นั่งอยู่ในรถหลายคน ก็เดินลงมาจากรถ หนึ่งในนั้นก้าวขึ้นมาพยุงเขาลุกขึ้น แล้วล้อมมู่เซิ่งเอาไว้
อู๋ชิวอี๋มองฉากตรงหน้าแล้วหัวเราะอย่างสะใจ เธอเตรียมการไว้นานแล้ว ไม่มีทางพลาดแน่ บอดี้การ์ดพวกนี้ เธอจ้างมาจากเพื่อคนหนึ่ง
“ไอ้เศษสวะพวกนี้ คู่ควรขวางฉันงั้นหรอ？”มู่เซิ่งหัวเราะอย่างเยือกเย็น แล้วลุกขึ้นมา
เจียงเทาฉินมองไปที่มู่เซิ่งอย่างสะใจ ในสายตาของเขา มู่เซิ่งก็เป็นแค่ไอ้คนไม่เอาถ่านที่แต่งเข้าบ้านตระกูลเจียง ยังคิดจะแปลงร่างเป็นมังกรอีกงั้นหรอ？เขาจะใช้ความเป็นจริงตอกหน้ามู่เซิ่งเอง ว่าตกลงใครกันแน่เป็นเจ้าหนอนน่าสงสาร！
ปึ้งปั้งปึ้งปั้ง！
สองหมัดดุจสายลง มู่เซิ่งก้าวไปข้างหน้า ราวกับดินแดนที่ไม่มีใครอยู่！
ตอนนี้บนโซฟา เจียงหว่านใช้น้ำแข็งที่มู่เซิ่งเตรียมไว้ให้ประคบตรงหน้า ใบหน้าของเธอกระตุกเล็กน้อย มู่เซิ่งมีฝีมือร้ายกาจขนาดนี้เชียวหรอ？
แต่ว่า เขาเป็นทหารหน่วยรบพิเศษ ฝีมือแบบนี้ สำหรับเขาแล้ว น่าจะเป็นเรื่องง่ายๆเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก？
มู่เซิ่งแต่งเข้าตระกูลเจียงมาสามปีแล้ว ถูกเหยียดหยามมาสามปีเต็มๆ พอนานวันเข้า มู่เซิ่งก็แทบจะลืมมันไปหมดแล้ว ว่าเขาเคยเป็นเทพของหน่วยมังกร！
คนเก่งมีความสามารถไม่ใช่คนธรรมดา！ตอนนี้ มู่เซิ่งตื่นขึ้นมาแล้ว！
เสียงเหยียบ！
มาพร้อมกับฝ่าเท้าของมู่เซิ่ง ขณะที่ตกลงสู่พื้น
ทั่วทั้งห้องโถง ไม่มีบอดี้การ์ดแม้แต่คนเดียวสามารถยืนหยัดได้
หน้าของเจียงเทาฉินซีดเผือด อู๋ชิวอี๋ตกตะลึงงัน พวกนี้เป็นยอดฝีมือ ทำไมถึงถูกมู่เซิ่งจัดการได้อย่างง่ายดายแบบนี้？
แต่แล้ว เจียงเทาฉิน ไม่มีเวลาให้ครุ่นคิด
มู่เซิ่งมาอยู่ตรงหน้าของเขาเมื่อไรไม่รู้ จ้องมองมาที่เขาด้วยสายตาเย็นชา
“แก……”
เจียงเทาฉินตกลงใจถอยหลังไปหลายก้าว ถูกบอดี้การ์ดที่ล้มอยู่ตรงพื้นกลั่นขา จนล้มลงกองกับพื้น แต่เขาไม่กล้าหยุด ยังคงขยับไปข้าง
ตอนนี้ เขารู้สึกเพียงแค่ว่า สายตาของมู่เซิ่ง เย็นชาจนน่าตกใจ！
“คุกเข่าซะ！”มู่เซิ่งพูดอย่างเย็นชา
เจียงเทาฉินไม่ครุ่นคิดอะไร สองเข่าคุกเข่าลงกับพื้นทันที นี่เป็นสัญชาตญาณของเขาล้วนๆ มองดูมู่เซิ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา เจียงเทาฉินเหมือนกระเทียมหัวหนึ่ง“ฉันผิดไปแล้ว มู่เซิ่ง ฉันสำนึกผิดแล้ว”
“ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเธอ”มู่เซิ่งชี้ไปที่เจียงหว่าน ด้วยสายตาอำมหิต
เจียงเทาฉินรีบหันทิศทางทันที แล้วเริ่มโขกหัวคำนับให้เจียงหว่าน ราวกับไม่รู้สึกเจ็บยังไงอย่างงั้น เสียงดังปึ้งปั้งกับพื้น โขกจนหัวมีเลือดไหลอาบ
“ฉันจะให้ทั้งตระกูลเจียง คุกเข่าขอโทษต่อหน้าของเธอ และเขา จะเป็นคนแรก”
คำพูดเมื่อหกสิบวินาทีก่อนของมู่เซิ่งวนเวียนอยู่ในหูของเจียงหว่าน เธอมองไปทางมู่เซิ่ง สายตาหลงใหล เธอมองเขาด้วยสายตาเคลิบเคลิ้ม
จิตใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ เผด็จการเด็ดขาด นี่ก็คือผู้ชายของเธอ！
“มู่เซิ่ง ฉันขอโทษแล้ว ให้อภัยฉันเถอะนะ ฉันสำนึกผิดแล้ว……”เจียงเทาฉินขอร้องอ้อนวอน
“แกรู้ไหมว่ามีเรื่องอะไรบ้าง ที่ให้อภัยไม่ได้？”มู่เซิ่งถาม
เจียงเทาฉินตกตะลึง มีความรู้สึกไม่สบายใจเกิดขึ้น ลมหายใจขาดเป็นห้วงๆ เขาถามอย่างไม่รู้ตัว“มีเรื่องอะไรบ้าง？”
“เหยียดหยามพ่อแม่ฉัน ทำร้ายลูกเมียฉัน คนที่ทำผิด สมควรตาย”มู่เซิ่งกล่าว
รูม่านตาของเจียงเทาฉินหดลง สมควรตาย？มู่เซิ่ง……เขาคงไม่ได้อยากฆ่าตัวเองหรอกนะ？
จ้าวหลินสะดุ้ง โชคดีที่เธอนั่งอยู่ที่พื้นตลอด ไม่อย่างงั้นเมื่อสิ้นเสียงของมู่เซิ่ง เธอคงล้มลงกับพื้น เพราะความตกใจแน่ๆ
เธอมีความรู้สึกกลัวอยู่ลึกๆ ลูกเขยคนนี้ของเธอ ตกลงเป็นคนยังไงกันแน่？
เขารู้ไหมว่า หลังจากที่เจียงเทาฉินตาย ทั่วทั้งตระกูลเจียง จะเกิดคลื่นใหญ่ขนาดไหน
“กะ……แกจะฆ่าฉันงั้นหรอ？มู่เซิ่ง แกจะกล้าฆ่าฉันได้ยังไง ฉันเป็นคนของตระกูลเจียง ถ้าแกกล้าลงมือกับฉัน เจียงมู่หลงไม่มีทางปล่อยแกไปแน่！”เมื่อเห็นสีหน้าของมู่เซิ่งไม่เหมือนล้อเล่น เจียงเทาฉินก็รู้สึกตื่นตระหนกทันที
เขาอ้าปากพึ่งสบถด่าเมื่อกี้ ก็เห็นเลือดไหลออกมา ปาดจากซ้ายไปขวา
ซี๊ด！
ภายในห้องโถง ไม่มีเสียงอื่นๆอีก
