มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง - บทที่ 42 เขาเป็นพวกสิบแปดมงกุฎ
มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 42 เขาเป็นพวกสิบแปดมงกุฎ
เช้าวันรุ่งขึ้น เจียงหว่านตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงาน ครั้งนี้ เหตุการณ์ครั้งนี้ได้ส่งเสียงเตือนเธอด้วย ต้องพึงระวังคนอื่นคิดร้ายกับตน ด้านลูกน้อง ก็เข้มงวดขึ้นเยอะมาก
จ้าวหลินออกไปเล่นไพ่ตามปกติ ทิ้งให้มู่เซิ่งทำความสะอาดอยู่ที่บ้านเพียงลำพัง แต่ยังไม่ทันได้ว่าง ก็มีโทรศัพท์เข้ามา
“คุณชายมู่ อยู่หรือเปล่า?”
มู่เซิ่งฟังออกว่าเป็นเสียงของหลิวเจี้ยนหัว และพูดว่า “ตาเฒ่าหลิว ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าเรียกผมว่าเสี่ยวมู่ก็พอแล้ว?”
“ได้ งั้นผมเรียกคุณว่าเสี่ยวมู่”หลิวเจี้ยนหัวกล่าว
เดิมที หลิวเจี้ยนหัวยังกังวลว่ามู่เซิ่งจะมีอคติกับเขาเพราะเรื่องของหลี่น่อง แต่ตอนนี้ได้ยินเสียงที่เป็นมิตรของเขาเหมือนปกติ หลิวเจี้ยนหัวที่ปลายอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ตาเฒ่าหลิว มีธุระอะไรหรือเปล่า?”มู่เซิ่งถาม
“มันเป็นแบบนี้ ผมรู้จักเพื่อนคนหนึ่ง ตั้งแต่ปีที่แล้ว ร่างกายของเขาป่วยกะทันหัน และร่างกายของเขามักจะบวมและปวดตามแขนขา”หลิวเจี้ยนหัวอธิบายความตั้งใจของเขาอย่างเรียบง่ายและชัดเจน
“ในกรณีนี้ วิธีเดียวที่จะบรรเทาได้คือเอามือและเท้าแช่ในน้ำแข็ง”
“เขาฝึกฝนบูโดมาหลายสิบปี และอาการแบบนี้เพิ่งเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และมันรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ผมมาที่เจียงหนานเพื่อจัดการกับอาการป่วยนี้ ผลก็คือ หนึ่งเดือนผ่านไป อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย และประสาทก็ อ่อนแอลงเรื่อยๆ”
“เมื่อวาน ตอนที่เขาออกไปกับลูกศิษย์ เขาล้มลงไป ร่างกายของเขาเจ็บปวดสาหัส ถ้าไม่ใช่เพราะคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เขาคงเกิดเรื่องแน่”
หลิวเจี้ยนหัวมีความมั่นใจในตัวมู่เซิ่ง และพูดว่า”เสี่ยวมู่ เกี่ยวกับโรคนี้ ผมทำอะไรไม่ได้จริงๆ ครั้งนี้ที่ผมมาที่นี่ ก็เพื่อขอให้คุณช่วยหน่อย”
“ไม่มีปัญหา ผมอยู่บ้านไม่มีอะไรทำพอดี”มู่เซิ่งตอบตกลง“แต่ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะรักษาให้หายขาดได้หรือไม่”
“ขอเพียงเสี่ยวมู่ยอมออกมาช่วย ผมก็โล่งใจ”
หลิวเจี้ยนหัวพยักหน้าอย่างมั่นใจ”เสี่ยวมู่ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?ให้ผมไปรับคุณไหม?”
“ไม่ต้อง คุณส่งที่อยู่มาให้ผมเถอะ”
วางสายโทรศัพท์
ประมาณสิบโมง มู่เซิ่งนั่งแท็กซี่ไปที่คฤหาสน์ทางตะวันตกของเจียงหนาน
คฤหาสน์นี้มีขนาดใหญ่มาก และมีคนรับใช้และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่รอบๆ อาจกล่าวได้ว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ ล้วนเป็นตระกูลชั้นนำในเจียงหนาน แม้แต่ตระกูลท็อปๆทั่วไปก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะอาศัยอยู่ที่นี่
หลังจากมู่เซิ่งจ่ายค่าแท็กซี่ เขาก็เดินไปสักระยะ ก่อนจะถึงคฤหาสน์
“รอให้มีโอกาส ต้องซื้อรถให้ตัวเองสักคันแล้ว”
ชอบออกไปทำธุระคนเดียวตลอด ถ้ามีรถจะสะดวกกว่ามากนี้
หลิวเจี้ยนหัวกำลังรอมู่เซิ่งอยู่ที่ประตู และทั้งสองก็เดินเข้าไปในห้องโถง ล้อมรอบด้วยการตกแต่งที่หรูหรา เต็มไปด้วยวัตถุโบราณ ดอกไม้และพืชผลที่หายากมากมาย
เฟอร์นิเจอร์ไม้พะยูงหอม ทุกชนิดวางอยู่ในห้องนั่งเล่น แค่ดูราคา อย่างน้อยก็หลายร้อยล้าน
ดูหรูมาก
“คุณหมอหลิว ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว ปรมาจารย์ที่คุณพูดถึงอยู่ที่ไหนล่ะ?”
ขณะที่มู่เซิ่งกำลังมองไปรอบๆ ก็มีเสียงคนแก่ดังมาจากชั้นสอง
ชายชราเดินลงบันไดรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดและคนรับใช้หลายคน ชายชราสูงมาก และดูกระฉับกระเฉง แต่ดวงตาของเขาเหนื่อยล้ามาก แม้เวลาเดินจะกระฉับกระเฉง แต่ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
ราวกับว่ารัศมีที่เขาสร้างขึ้นนั้น เป็นเหมือนฟองสบู่ที่สามารถแตกได้เพียงปลายนิ้วสัมผัส
มู่เซิ่งจำอีกฝ่ายได้อย่างรวดเร็ว ชายชราคนนี้เป็นคนที่เป็นลมเมื่อวานนี้ไม่ใช่หรือ
เขาแอบตกใจว่าโลกช่างกลมจริงๆ
“ซ่งเหยียนหมิง ผมพาปรมาจารย์มาแล้ว”
หลิวเจี้ยนหัวเดินไปพร้อมกับรอยยิ้ม ชี้ไปที่มู่เซิ่งที่อยู่ข้างๆเขา”ในที่สุดผมก็เชิญเขามาได้ ขอเพียงเขายอมช่วย มีโอกาส 90% ที่อาการป่วยของคุณจะหายได้!”
ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองดีมาก เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่แค่คนไข้และหมอ “เดือนนี้ รบกวนคุณแล้ว”
ชายชรายิ้มและพยักหน้า”อย่างไรก็ตาม ชีวิตและความตายถูกกำหนดโดยโชคชะตา ความมั่งคั่งและเกียรติยศอยู่บนฟ้า ผมปลงกับมันแล้ว แม้ว่าจะรักษาได้หรือไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร”
สมาชิกในครอบครัวหลายคนที่ยืนอยู่ข้างๆเขา แสดงสีหน้าเศร้า
เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้ว่า อาการของชายชรานั้น อยู่ได้ไม่นานแล้ว
“ท่านนี้ เป็นปรมาจารย์ที่ผมพูดถึง”
หลิวเจี้ยนหัวชี้ไปที่มู่เซิ่ง”เขาคือมู่เซิ่ง และทักษะทางการแพทย์ของเขาก็สูงมาก แม้ว่าผมจะทำการรักษามาหลายสิบปี แต่ผมก็ไม่สามารถเทียบกับเสี่ยวมู่ได้แม้แต่น้อย”
“มู่เซิ่ง?ทักษะทางการแพทย์ดีกว่าของคุณหรือ?”
ซ่งเหยียนหมิงมองไปที่มู่เซิ่ง โดยไม่มีท่าทีดูถูกเลยแม้แต่น้อย และพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม”ดั่งคำกล่าวที่ว่าจริงๆ วีรบุรุษอายุน้อย ได้รับการยกย่องจากหมอหลิวขนาดนี้ คาดว่าคุณมู่ต้องมีบางอย่างที่ไม่ธรรมดาแน่นอน งั้นก็รบกวนคุณแล้วนะ”
“คุณซ่งก็พูดเกินไป ผมจะทำให้ดีที่สุด” มู่เซิ่งก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับมือ
ในขณะเดียวกันก็ยื่นมือออกไป
สถานการณ์ของชายชรายังคงไม่สู้ดีเหมือนเมื่อวาน
ตามการพิจารณาของมู่เซิ่ง ชายชราน่าจะเป็นเพราะฝึกฝนบูโดมาหลายปี เส้นลมปราณถูกปิดกั้น ซึ่งนำไปสู่ปัญหาที่หลิวเจี้ยนหัวก็ไม่สามารถแก้ไขได้ เพราะนี่ไม่ใช่แค่ปัญหาทางการแพทย์
การฝังเข็มเมื่อวานนี้ สามารถแก้ไขปัญหาเร่งด่วนเท่านั้น แต่ตอนนี้สาเหตุของโรคยังคงอยู่ในร่างกายของชายชรา
“อ๊าก ไอ้คนหลอกลวง!”
ในขณะนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งลงมาจากชั้นบน เธอเป็นผู้หญิงที่บึกบึนเมื่อวานนี้
“ไอ้คนโกหก ทั้งๆที่อาจารย์ของฉันแค่สำลักและอาเจียน แต่คุณบอกว่ามันเป็นปัญหาของเส้นลมปราณ และตอนนี้ยังกล้ามาถึงที่บ้าน เพื่อทำการหลอกลวงต่อไปอีกหรือ?”
หญิงหยาบเอามือชี้ไปที่มู่เซิ่งและตะโกนว่า”มาจับเขาและพาเขาไปที่สถานีตำรวจซะ
ทันทีที่พูดจบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนก็เดินออกมาจากประตูและยืนข้างๆมู่เซิ่ง
“ขุยเสี่ยว เกิดอะไรขึ้น?คุณรู้จักเขาหรือ?”
เมื่อเห็นเช่นนี้ ซ่งเหยียนหมิงก็อดประหลาดใจไม่ได้
“คุณบอกว่าเขาเป็นคนโกหกหลอกลวง คุณสองคนมีความเข้าใจผิดกันหรือเปล่า?”
ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา เป็นคนที่หลิวเจี้ยนหัวพามา เขาจะเป็นคนโกหกได้อย่างไร?
“เขาเป็นคนโกหก อาจารย์ เมื่อคืนเขาเกือบจะรักษาท่านจนตาย!”ซูขุยเสี่ยพูดพร้อมกับวางมือบนเอว ดวงตาของเขาเบิกกว้าง และพูดว่า“เมื่อคืนอาจารย์ล้มลงกับพื้นและสลบไป เขาบอกว่าลมปราณของท่านมีปัญหา อยากรักษาท่าน แต่เมื่อหมอมาถึงแล้ว บอกว่าท่านหมดสติเพราะสำลัก”
สมาชิกหลายคนของตระกูลซูมองไปที่ซูขุยเสี่ยอย่างสงสัย มูเซิ่งดูเด็กมาก ดูเหมือนไม่ใช่หมอ
“หลังจากนั้น โรงพยาบาลก็วินิจฉัยว่าเป็นความจริงที่ชี่และเลือดไปอุดคอ จนเป็นสาเหตุที่ทำให้หมดสติ ยิ่งกว่านั้น หมอยังบอกด้วยว่าเด็กคนนี้ฝังเข็มไปเรื่อย มันช่วยอะไรไม่ได้เลย”
ซูขุยเสี่ยพูดพร้อมกับกัดฟันของเธอว่า”เพื่อเงินห้าล้านนี้ คุณไม่สนใจชีวิตของคนอื่นเลยเหรอ!”
หลังจากได้ยินผลลัพธ์เมื่อคืนนี้ ซูขุยเสี่ยก็โกรธมาก มู่เซิ่งโกหกเธอจริงๆ
แต่เพราะอาจารย์ป่วยหนัก และเธอยุ่งอยู่กับการดูแลเขา ดังนั้นเธอจึงไม่มีเวลาไปคิดบัญชีกับมู่เซิ่ง คิดว่าค่อยหาเวลาอีกที คิดไม่ถึงว่าเช้านี้เขาจะมาถึงที่
“ชี่และเลือดปิดกั้นเส้นลมปราณ และเส้นลมปราณในลำคอหนาแน่น ซึ่งทำให้ดูเหมือนเขาสำลัก”มู่เซิ่งพูดอย่างใจเย็น”ถ้าไม่ใช่เพราะผม อาจารย์ของคุณอาจเสียชีวิตตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว”
เสียงลดลง
ห้องโถงโดยรอบก็เงียบลงทันที