ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล - ตอนที่ 321 รับสมัครงาน!

ตอนที่ 321 รับสมัครงาน!

“เหล้าผลไม้หมักเอง ดื่มหน่อยไหม” ผู้หญิงยกแก้วเหล้าขึ้นมาวางตรงหน้าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ท่าทางสุภาพสง่างาม ประกอบกับแสงสลัวในห้องวีไอพียิ่งทำให้ดูน่าหลงใหลเคลิบเคลิ้ม

ผู้ชายสวมเสื้อสูทสีไวน์แดงเผยเสน่ห์เย้ายวนออกมาภายนอก รองเท้าหนังเป็นมันขลับบวกกับผมที่จัดแต่งทรงอย่างพิถีพิถัน ถึงแม้ตอนที่ถือแก้วเหล้า ยังต้องใช้ผ้าเช็ดมือของตัวเองเช็ดแก้วก่อนแล้วค่อยหยิบขึ้นมา โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะสังเกตเห็นว่าตัวเองกลัวมือสกปรก และไม่กลัวว่าอีกฝ่ายจะโกรธ เพราะสิบห้านาทีก่อน ตอนที่ทนายอันเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาเห็นเธอแคะขี้มูกอยู่ในห้องวีไอพีตอนที่รอเขา เธอแคะขี้มูกเสร็จแล้วจึงเอามาดู จากนั้นจึงปั้นเป็นวงกลมแล้วดีดออกไป

สำหรับสิ่งที่มองไม่เห็น ทนายอันไม่รู้สึกอะไร ดังนั้นเขาจึงสามารถมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงได้ทั้งคืน แต่สิ่งที่มองเห็น กลับเหมือนเข็มที่ทิ่มแทงหัวใจของเขา จะไม่ถือสาคงยาก ขี้มูกของคนสวยก็เป็นขี้มูกเหมือนกันไม่ใช่เหรอ

“คุณยังเป๊ะเหมือนเดิม เหมือนตอนที่เจอคุณครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนเปี๊ยบเลย”

ผู้หญิงใส่ชุดราตรีสีดำ รูปร่างสูงและอวบอิ่ม เต็มไปด้วยสิ่งที่เรียกว่าเสน่ห์ของผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว แน่นอนว่าเธอไม่ได้คิดจะอ่อยใคร และเธอก็ไม่จำเป็นต้องอ่อยใครด้วย

เธอเป็นหุ้นส่วนครึ่งหนึ่งของไนต์คลับแห่งนี้ “จะทำยังไงได้ ชาติที่แล้วตอนที่กินเนื้อสดอยู่ในป่าเขตร้อนชื้น ฉันได้สาบานแล้วว่า ชาติหน้าจะต้องทำดีกับตัวเองหน่อย และนี่คือฉันในชาติหน้า ดังนั้นฉันพยายามใช้ชีวิตอย่างพิถีพิถันและประณีตที่สุด”

“พวกเรากลับเข้าประเด็นกันเถอะ คุณทนายของฉัน” ผู้หญิงลุกขึ้นเผยสีหน้าที่เคร่งขรึมออกมา แต่ทนายอันกลับดื่มเหล้าไม่สนใจใคร นั่งไขว่ห้างกระดิกขา ให้ความรู้สึกเหมือนหนุ่มเพลย์บอยมากกว่าเดิม คงจะบอกคร่าวๆ ว่า คุณพูดมาเลย ถ้าผมฟังได้ถือว่าผมแพ้

“นายใหญ่ของฉันให้ความสำคัญกับคุณมาก และคิดว่าคุณเร่ร่อนอยู่ในโลกมนุษย์ไม่มียศตำแหน่งอะไร สุดท้ายก็คงไม่ดี อย่างแรกเรื่องในปีนั้นถึงแม้คุณก็ต้องรับผิดชอบ แต่สามารถเข้าใจและให้อภัยได้ แต่ด้วยเหตุนี้จึงถูกนรกยึดตำแหน่งกลับไป ไม่อนุญาตใช้ได้ตลอดกาล การลงโทษแบบนี้มันรุนแรงเกินไปจริงๆ

อย่างที่สองตอนนี้ถ้าหากคุณยังอยู่ในโลกมนุษย์ต่อไปโดยไม่มีฐานะที่ชัดเจน ถ้าหากเจอผู้ตรวจสอบที่มีความรับผิดชอบ อยากจัดการคุณจริงๆ คุณก็จะเจอเรื่องที่ยุ่งยากเป็นอย่างมาก นายใหญ่ของเรารู้สึกว่าสิ่งที่คุณประสบไม่ยุติธรรมอย่างยิ่ง”

ทนายอันยักไหล่ “ขอบคุณนายใหญ่ของคุณที่ชื่นชม ถึงแม้ผมจะไม่คิดว่าคุณสามารถเจอนายใหญ่ของคุณและนั่งคุยกับนายใหญ่ของคุณได้ก็ตาม”

“…” ผู้หญิง

“เหล้าอร่อยมาก แต่คำพูดไม่น่าฟังเลย” ทนายอันยิ้ม วางแก้วเหล้า แล้วพูดในขณะเดียวกันว่า “พวกคุณสองคนตอนแรกอยู่ในความรับผิดชอบของผม ผมรับเงินมาจากทางนั้น จึงช่วยกำหนดฐานะให้พวกคุณ แต่สิ่งที่ผมคิดไม่ถึงก็คือ พวกคุณกลับหาสมุดยมทูตได้ และได้เป็นยมทูตจริง ตอนนี้ใช้ชีวิตอย่างสบายใจเฉิบ”

“นี่เป็นเพราะนายใหญ่ของพวกเราถึงแม้จะอยู่ในนรก แต่อิทธิพลของเขากลับไม่ได้จำกัดอยู่ในนรกเท่านั้น แค่สมุดยมทูต นายใหญ่ของพวกเรายังสามารถ…”

“สมุดยมทูตพวกนี้ต่อให้ผมเป็นคนทำก็ง่ายมาก”

“…” ผู้หญิง

“จริงนะ ได้ยินว่าที่เซี่ยงไฮ้มีคนตาบอดได้เป็นยมทูตแล้ว หลังจากเขาเปลี่ยนฐานะ ดูเหมือนว่าเขาจะมีสมุดยมทูตเป็นกระสอบ เหมือนไปขุดมันฝรั่งจากหลังเขาขุดมาเป็นกระสอบเลย”

ผู้หญิงสูดลมหายใจลึกๆ เธอที่ฝึกกายบ่มใจเรื่องอะไรก็ไม่สนใจมาตลอด ตอนนี้เธอมีความคิดอยากจะฆ่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าจริงๆ เพราะอีตานี่ พูดไม่เป็นเลยจริงๆ!

ทนายอันถูนิ้วบนโต๊ะน้ำชาเบาๆ แล้วพูดว่า “งั้นก็ตามนี้ ผมยังมีลูกค้าอีกคนรอผมอยู่ที่บ้าน เขาอาจจะอยู่ไม่สุขไม่เป็นเด็กดีเท่าไร ผมต้องคอยจับตาดูเขานิดหน่อย ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะเป็นลูกอ๊อดตามหาแม่” พูดจบ ทนายอันหยิบกระเป๋าเอกสารลุกขึ้นเตรียมเดินออกไป

ผู้หญิงเดินออกมาจากห้องวีไอพีเป็นเพื่อนเขา ยืนอยู่บนชั้นสอง มองเห็นลูกค้าข้างล่างอยู่ไม่น้อย แต่เนื่องจากแสงไฟที่มืดสลัว ดังนั้นคนข้างล่างจึงมองข้างบนไม่ค่อยเห็น แต่คนข้างบนกลับมองคนที่อยู่ข้างล่างได้ค่อนข้างชัดเจน นี่มาจากการจัดวางและแสงไฟถูกออกแบบมาอย่างตั้งใจ เพราะเถ้าแก่ทั้งสองของร้านนี้ชอบความรู้สึกที่ยืนอยู่บนชั้นสองทอดมองลงมาข้างล่างอย่างเงียบๆ

“ไม่ลองพิจารณาอีกทีเหรอ ทนายอัน เข้าร่วมกับพวกเรา จริงๆ แล้วสบายมาก คุณดูฉันกับพาร์ตเนอร์ของฉันสิพวกเราไม่ต้องทำอะไรเลย ลุ่มหลงมัวเมาอยู่ในความฝันทั้งวัน ไม่ต้องทุกข์ร้อนกังวลใจ”

ทนายอันส่ายหน้า ผู้หญิงจึงพยักหน้า แล้วผายมือทำท่า ‘เชิญ’ จากนั้นหมุนตัวเข้าห้องวีไอพี เห็นได้ชัดว่าการเจอกันครั้งนี้ทำให้เธอไม่ค่อยพอใจ หลังจากรอผู้หญิงปิดประตูแล้ว ทนายอันจึงเลียปากพูดซ้ำคำพูดของผู้หญิง “ใช่แล้วเพราะว่าอยู่ในฝันไม่ต้องทุกข์ใจ คนอย่างพวกคุณยังจะทำอะไรได้อีก”

เขาหันกลับไปมองคนที่แต่งตัวเป็นยายเมิ่งเต้นระบำวางถ้วยอยู่บนศีรษะ มุมปากของทนายอันจึงยิ้มเยาะเย้ยชัดเจนมากขึ้น เป็นยมทูต ไม่รู้จักพัฒนาหาความก้าวหน้า พอเข้าใจได้ เพราะผลงานไม่มีประโยชน์กับพวกคุณโดยสิ้นเชิงอิทธิพลที่อยู่ข้างหลังพวกคุณก็ไม่อนุญาตให้พวกคุณได้ไต่เต้าขึ้นไปหรอก เพราะได้เป็นหัวหน้าผู้จับกุมหรือผู้ตรวจสอบจะทำให้พวกคุณมีความสามารถเหนือการควบคุมของเขา และพวกคุณสองคนก็ต้องยอมทนกับสิ่งที่เป็นอยู่ โถๆๆ นรกกว้างใหญ่เกินไป ใหญ่มากจนถึงขั้นระดับล่างสุดก็มีหนอนแมลงเยอะแล้ว

ยายเมิ่งยังคงเต้นระบำต่อไป ผู้ชมข้างล่างจำนวนไม่น้อยยังคงปรบมือร้องเชียร์ ทนายอันจุดบุหรี่หนึ่งมวนแล้วเขี่ยบุหรี่ ทั้งๆ ที่อาศัยการอยู่ในระบบยมโลกทำให้ได้ใช้ชีวิตสงบสุขที่ดวงวิญญาณทั่วไปแม้แต่ฝันก็จินตนาการไปไม่ถึง แต่กลับชอบโชว์การแสดงประเภทนี้เพื่ออวดความคิดและการกระทำที่เป็นอิสระของตัวเอง เห็นจนชินตาแล้ว

อย่างมากก็แค่อาศัยช่วงโหว่ของคนใหญ่คนโตเบื้องบนที่แย่งชิงอำนาจและผลประโยชน์กัน เจ้านายทิ้งพุทราหวานให้พวกคุณนิดหน่อย แค่นั้นพวกคุณก็มองว่าตัวเองเป็นคนใหญ่คนโตแล้วเหรอ ในสมุดบันทึกของนรกได้ระบุไว้ชัดเจนแล้ว ตอนแรกที่คนนั้นกำเริบอยากจะตั้งตัวเป็นอิสระสร้างเขตปกครองตนเองในนรกโดยมีแม่น้ำปรภพกั้น ผลปรากฏว่าตอนนั้นถูกจักรพรรดิเหลืองบังคับให้มาเฝ้าอิ๋งโกวที่ดูแลทะเลแห่งความตายจนเกือบโดนฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ หลังจากสองสามพันปีผ่านไปกลับฝันเหมือนเดิมอีกแล้ว”

ทนายอันเดินลงบันไดอย่างเนิบนาบแล้วบ่นในใจต่อไป “แม่งเอ๊ย ฉันแค่อยากใช้ชีวิตปกติให้สบายหลายสิบปี ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สมองต้องมีปัญหาเท่านั้นถึงจะร่วมมือกับพวกคุณ ไม่รู้จักดูสภาพของตัวเองเลย”

‘ปึ้ง!’ เสียงดังรุนแรงดังมาจากข้างล่าง ซึ่งอยู่ไม่ไกลตัวเองมาก ทนายอันมองไปทางนั้น มีเงาร่างที่คุ้นตากำลังทุ่มร่างของอีกคนหนึ่งลงไปบนพื้นอย่างแรง จริงๆ เลยเชียว คนนี้วิ่งมาที่ฉางโจวได้ยังไง ตามมาหลอกหลอนไปทุกที่!

ทนายอันรีบหยิบกระเป๋าเอกสารบังหน้าของตัวเอง เตรียมดอดหนี คนที่กล้าเดินฉายเดี่ยวพร้อมกับรับงานพิเศษประเภทนี้บนโลกมนุษย์ อย่างอื่นไม่กล้าพูดถึง แต่สัญชาตญาณในการมุ่งหาผลประโยชน์และหลีกเลี่ยงอันตรายนับว่าสุดยอดมาก ถึงแม้จะไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร แต่เขารู้สึกกลัวโจวเจ๋อโดยสัญชาตญาณ!

และเขารู้สึกได้ว่า สัญชาตญาณของตัวเองมีอัตราผิดพลาดต่ำถึงต่ำมาก ดังนั้นเขาจึงรีบหมุนตัวเดินออกทางประตูหลังร้านทันที พยายามไม่เจอหน้ากับคนนั้น ทว่ากลัวอะไรมักจะเจอแบบนั้น ผู้หญิงสองคนที่ออกไปก่อนหน้านั้นร้องกรี๊ดวิ่งกลับมา จากนั้นสาวน้อยโลลิผู้มีลิ้นยาวอันทรงพลังได้พุ่งเข้ามาด้วยความโกรธที่ไม่สามารถอธิบายได้

พวกลูกค้าของไนต์คลับเนื่องจากไฟสลัวมองไม่ค่อยถนัด คิดว่าสาวน้อยโลลิลิ้นยาวเป็นรายการแสดงโชว์ของไนต์คลับ จึงไม่มีคนร้องกรี๊ดและยิ่งไม่มีคนกลัว นอกจากนักแสดงหญิงที่ทำการแสดงเรื่องปกิณกะยายเมิ่งที่ยืนตื่นตะลึงอยู่ตรงนั้น พวกลูกค้าที่อยู่ข้างล่างทุกคนต่างปรบมือพร้อมกัน เพราะมีความคิดสร้างสรรค์ ชนแก้วๆ! แถมยังมีบางคนผิวปากให้สาวน้อยโลลิอีกด้วย ตะโกนว่าสาวน้อยน่ารักมานั่งดื่มเป็นเพื่อนพี่ชายไหม

ถ้าหากไม่ใช่เพราะตอนนี้จุดโฟกัสของสาวน้อยโลลิอยู่ที่ตัวของผู้หญิงสองคนนี้ เสียงผิวปากและเสียงโห่ร้องเหล่านี้คงจะโดนตบปากจนฝันร้ายไปตามๆ กัน ผู้หญิงทั้งสองคนอยากจะวิ่งออกหลังร้าน ซึ่งเป็นทางเดียวกับทนายอันพอดี

ผู้หญิงหนึ่งคนในนั้นหน้าเขียวฟกช้ำ เพราะการไล่ล่าของยมทูต ทำให้พวกเธอที่ร้องไห้ซาบซึ้งกับชีวิตใหม่กลายเป็นนักโทษหลบหนีภายในพริบตา อุ้งมือข้างหนึ่งหวดไปทางทนายอัน เหมือนตั้งใจจะปัดคนที่ขวางอยู่ตรงหน้าตัวเองให้ลอยกระเด็นออกไป เรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว ไม่สนใจเรื่องหลบซ่อนและทำตัวไม่ให้เป็นจุดเด่นอีกต่อไป หนีให้ได้ก่อนคือสิ่งสำคัญที่สุด

ภายในชั่วพริบตา ทนายอันต้องเลือกอย่างรวดเร็วระหว่างไม่ทำตัวเด่นปิดบังฐานะของตัวเองต่อไปกับนอนอยู่ในโรงพยาบาลครึ่งเดือน ถึงแม้จะมีพี่พยาบาลคนสวย แต่ตัวเองอาจจะบาดเจ็บปวดเอวไม่สามารถทำสิ่งที่ใจนึกได้

‘กึก!’

‘ปึ้ง!’ ฝ่ามือของผู้หญิงคนหนึ่งถูกทนายอันหักโดยตรง จากนั้นจึงเตะเข่าของอีกฝ่าย ผู้หญิงทรุดตัวลงกับพื้นโดยตรง ส่วนผู้หญิงอีกคนหนึ่งถูกทนายอันบีบคอแล้วทุ่มลงพื้น จากนั้นถูกกดทับอยู่ใต้ร่างของเขา ทุกการเคลื่อนไหวพลิ้วไหวดุจสายน้ำ ถ้าหากคนที่เคยเป็นทหารอยู่ที่นี่ น่าจะมองออกว่าในกระบวนท่าของทนายอันมีเงาของกองทัพอยู่

สาวน้อยโลลิชักลิ้นกลับมา หยุดชะงักจ้องมองผู้ชายสวมชุดสูทที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าระแวดระวัง เธอไม่รู้จักทนายคนนี้ จึงคิดว่าเป็นยมทูตของฉางโจวที่วิ่งออกมาแย่งคะแนนในเวลานี้!

โจวเจ๋อที่เพิ่งทุ่มเด็กหนุ่มเมื่อครู่ได้มองมาทางนี้เช่นกัน แล้วจึงตกตะลึงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเถ้าแก่โจวก็จำทนายอันได้ อย่างไรก็ตามบัตรธนาคารนั่นยังนอนอยู่ในกระเป๋าของเขาอยู่เลย

เด็กหนุ่มที่โดนโจวเจ๋อทุ่มลงไปบนพื้นเห็นทนายอันลงมือ จึงแสดงสีหน้าสงสัยออกมา ถ้าหากพวกเขาสองคนตั้งใจไม่ทำงานไม่อยากเลื่อนตำแหน่ง เช่นนั้นทนายอันคนนี้ก็น่าจะไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจและขี้ขลาดจริงๆ แต่ตอนนี้เขากลับทำเรื่องที่ผิดปกติ ทำให้เขาคาดเดาไม่ถูก

ผู้หญิงที่อยู่ชั้นสองเนื่องจากได้ยินเสียงดังจึงเดินออกมาข้างนอกอีกครั้ง แต่ไม่ได้กระโดดลงไปทำอะไร เธอเหมือนกับเด็กหนุ่ม เพียงยืนอยู่ข้างบนคอยตรวจสอบความคืบหน้าของสถานการณ์

“ภูตผีปีศาจ ทำลายโลกมนุษย์ ความปรองดองของสังคม ทุกคนมีหน้าที่!” ทนายอันเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิมเปี่ยมไปด้วยคุณธรรม จากนั้นทนายอันจึงชี้ผู้หญิงสองคนที่อยู่บนพื้น แล้วพูดกับโจวเจ๋อและสาวน้อยโลลิว่า “จอมยุทธ์ทั้งสอง ขอมอบมารร้ายให้พวกคุณควบคุมตัวไปขึ้นศาล แล้วเจอกันใหม่ ขอตัวก่อน!” ทนายอันเหมือนทาน้ำมันไว้ที่ฝ่าเท้า ไม่อยากมีปฏิสัมพันธ์อะไรกับโจวเจ๋อคิดแต่จะให้ตัวเองรีบหายไปทันที ผลปรากฏว่าก้าวเท้าไม่ถึงสองก้าวก็ได้ยินเสียงดังหวือมาจากข้างหลัง

ทนายอันหันไปมอง เขาถูกโจวเจ๋อบีบคอโดยตรง ตัวเขาเองก็ถูกโจวเจ๋อกระแทกอย่างแรงจนถอยหลังติดกำแพงโดยตรง

“คุณเข้าใกล้เธอมีจุดประสงค์อะไร” โจวเจ๋อจ้องทนายอันแล้วถาม

ฮือ! ทนายอันอยากจะร้องไห้แล้ว! แม่งเอ๊ย เป็นความสัมพันธ์ทางธุรกิจอย่างเดียวจริงๆ นะ ผมกับภรรยาของคุณไม่มีอะไรกันจริงๆ ผมหลบคุณเหมือนกับหลบเทพแห่งโรคระบาด แล้วจะกล้าคิดอะไรกับภรรยาของคุณได้อย่างไร!

“อย่าเข้าใจผิด…อย่าเข้าใจผิด…รู้จักเธอเป็นเรื่องบังเอิญ…บังเอิญ…ปะ…เป็น…พรหมลิขิต…พรหมลิขิต…”

ทนายอันรู้สึกว่ามือที่บีบคอตัวเองได้เพิ่มกำลังขึ้นมาทันที!

………………………………………………………………………..