ยอดกุ๊กบุกแดนเซียน - บทที่ 182 สหายตัวน้อยของนางจะต้องได้สิ่งที่ดีที่สุด!
บทที่ 182 สหายตัวน้อยของนางจะต้องได้สิ่งที่ดีที่สุด!
หลิงเยว่อยากรู้ยิ่งนักว่าเมล็ดพันธุ์ครึ่งซีกที่ฮวนฮวนพูดถึงคือสิ่งใด ทว่าเด็กน้อยกลับอธิบายไม่ได้
นางเป็นมนุษย์ผู้มีชีวิต ย่อมไม่ใช่เมล็ดพันธุ์ครึ่งซีกอย่างแน่นอน หลิงเยว่จึงนึกถึงระบบขึ้นมา
“ระบบ เจ้าคือเมล็ดพันธุ์ครึ่งซีกอย่างนั้นหรือ?”
[ถูกต้องแล้ว]
ยอมรับแล้วหรือ… ระบบยอมรับแล้ว!
หลิงเยว่ตกใจจนตัวสั่น
“ท่านอาจารย์ ขณะนี้เมล็ดพันธุ์นั้นสุกใสเหลือเกิน เหลืองอร่ามทีเดียว!” ฮวนฮวนจับแขนเสื้อของหลิงเยว่ แล้วมองไปที่หว่างคิ้วของนางด้วยความดีใจ
“ฮวนฮวนเจ้าสัญญากับอาจารย์ได้หรือไม่?”
“อาจารย์หลิงโปรดวางใจ ฮวนฮวนสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องเมล็ดพันธุ์แก่ผู้ใด แม้จะต้องตายก็ตาม!” ฮวนฮวนผู้ฉลาดปราดเปรื่องตั้งคำสาบานจริงจัง พลันมีเสียงฟ้าร้องดังขึ้นสองครั้งข้างหูของพวกนาง
หัวหน้าตะขาบมรกตไม่ได้ยินเสียงฟ้าร้องแต่อย่างใด รวมถึงเสียงของเด็กสาวสองคนที่กระซิบกระซาบอยู่เช่นกัน… พวกนางพูดความลับที่น่าอายกันอยู่หรืออย่างไร?
หึ!
เขาไม่สนใจจะฟังอยู่แล้ว!
หัวหน้าตะขาบมรกตหันไปมองนอกหน้าต่างด้วยความเบื่อหน่าย
ทันใดนั้น บนแท่นประมูลอันว่างเปล่า หญิงงามผู้หนึ่งก็ปรากฏกายขึ้น ซึ่งหมายความว่างานประมูลที่ผู้คนเฝ้ารอกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!
สมบัติอันล่ำค่าย่อมปรากฏเป็นสิ่งสุดท้าย แน่นอนว่าของที่นำออกมาประมูลก่อนหน้า ทำให้หลิงเยว่ได้เปิดหูเปิดตาไม่น้อย เพียงแต่สิ่งของเหล่านั้นยังไม่ถูกใจนางนัก
หลิงเยว่ยังมีค่าพลังวิญญาณอีกมาก ด้วยเหตุนี้ ของวิเศษเช่น อาวุธวิเศษ นางก็สามารถหาซื้อได้จากระบบแลกเปลี่ยนอยู่แล้ว!
“ต่อไปเราจะประมูลของสำคัญชิ้นที่สองของงานนี้ หินหงส์ไฟที่ไม่สมบูรณ์ ซึ่งเป็นวัสดุชั้นยอดสำหรับการหลอมศาสตราวุธ”
เพียงแค่หลิงเยว่หยิบหินหงส์ไฟขนาดเท่าหัวแม่มือออกมาอากาศในหอประมูลพลันสูงขึ้น
“ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งล้านหินวิญญาณระดับกลาง!”
หนึ่งล้านหินวิญญาณระดับกลาง เทียบเท่ากับสิบล้านหินวิญญาณระดับต่ำ นับว่าเป็นการทุ่มทุนอย่างมาก!
“ข้าต้องการมัน!” ทันใดนั้น อีกาสุริยันตัวน้อยที่หลับใหลอยู่ก็ลืมตาขึ้น ดวงตาสีทองเข้มของนางมองผ่านตันเถียนของหลิงเยว่ไปยังหินหงส์ไฟ
“สองล้าน!”
“สามล้าน!”
“ห้าล้าน!”
การปรากฏตัวของหินหงส์ไฟที่ไม่สมบูรณ์ ทำให้การประมูลดำเนินไปอย่างดุเดือด ภายในเวลาไม่กี่พริบตา ราคาประมูลก็พุ่งสูงถึงสิบล้านหินวิญญาณระดับกลาง และยังมีแนวโน้มที่จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
หลิงเยว่เหลือบมองหินวิญญาณระดับต่ำจำนวนสามพันของตนเอง แล้วได้แต่ถอนหายใจ
“เจ้าต้องการมันอย่างนั้นหรือ?”
ในดวงตาของอีกาสุริยันตัวน้อย เปลวเพลิงที่ยากจะซ่อนเร้นได้ลุกโชนขึ้น “หากสามารถหลอมรวมกับมันได้ ข้าจะพัฒนาเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ให้สูงขึ้นได้อีกระดับ”
“เช่นนั้นหรือ?”
หลิงเยว่เปิดระบบร้านค้า แล้วป้อนคำค้นหาจนพบหินหงส์ไฟที่สมบูรณ์ที่มีขนาดเท่ากำปั้นของนาง และราคา… ห้าหมื่นล้าน!
ราคาแพงกว่าหินขัดเกลาจิตวิญญาณเสียอีก
ทว่าเมื่อฟังราคาประมูลข้างนอกที่สูงถึงสิบแปดล้านหินวิญญาณ สำหรับหินหงส์ไฟที่ไม่สมบูรณ์ขนาดเล็ก หากเทียบกันแล้ว ระบบก็ไม่ได้ขายแพงนัก
“สิบเก้าล้านหินวิญญาณระดับกลางครั้งหนึ่ง!” ผู้ประมูลเคาะค้อนลง
“ยี่สิบล้านหินวิญญาณระดับกลาง!” ผู้ออกราคาผู้นี้ไม่ใช่หลิงเยว่อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามนางจดจำน้ำเสียงนี้ได้ว่าเป็นของ… ซีชาง
“รีบตัดสินใจ มิฉะนั้นข้าจะออกไปแย่งเอง” อีกาสุริยันตัวน้อยเร่งเร้าและข่มขู่หลิงเยว่
“ข้าไม่มีหินวิญญาณ …” แม้ว่านางจะสามารถนำหินวิญญาณระดับล่างเป็นร้อยล้านก้อนออกมาได้ แต่ทว่าการนำค่าพลังวิญญาณไปแลกเปลี่ยนนั้นไม่คุ้มค่านัก
แต่สหายตัวน้อยของนางจะต้องได้สิ่งที่ดีที่สุด!
เดิมที คิดว่ามีค่าพลังวิญญาณหลายหมื่นล้านแล้วจะร่ำรวยมหาศาล หลิงเยว่อยากถอนหายใจนัก เหตุใดค่าพลังวิญญาณมากมายเช่นนี้ยังไม่เพียงพออีก
เจ้าอีกาตัวน้อยไม่เชื่อ และกำลังจะกลายร่างเป็นแสงสีแดงพุ่งออกไปปล้น หลิงเยว่จึงได้ท่องคาถาบังคับให้เจ้าอีกานอนหลับทันที
หลิงเยว่ไม่ได้อยากทำเช่นนั้น แต่เมื่อถึงเวลา หลิงเยว่จะนำหินหงส์ไฟที่สมบูรณ์ให้เจ้าอีกาสุริยันตัวน้อยอย่างแน่นอน นางคงจะไม่โกธรแค้นใช่หรือไม่?
“ยี่สิบล้านหินวิญญาณระดับกลางครั้งที่สาม!”
“ขอแสดงความยินดีกับแขกผู้มีเกียรติห้องหมายเลขสี่สี่สี่สี่”
พูดกันตามตรง หินหงส์ไฟที่ไม่สมบูรณ์เป็นเพียงวัสดุในการหลอมอาวุธเท่านั้น ผู้ที่ไม่มีธาตุไฟไม่สามารถใช้ได้ และขนาดที่ค่อนข้างเล็ก การหลอมรวมเข้าไปในศาสตราวุธให้ผลลัพธ์ไม่ดีนัก ราคาจึงไม่สูงมาก และคนส่วนใหญ่ล้วนมาเพื่อชารู้แจ้งที่สามารถแปลงกายได้
“ต่อไปจะเป็นของล้ำค่าชิ้นสุดท้าย ชารู้แจ้งที่สามารถแปลงกายได้!”
ทันใดนั้น ชายเก้าคนก็ถือถาดเดินขึ้นไปบนแท่นประมูล บนถาดแต่ละใบมีขวดไม้สีทองขนาดเท่าหัวแม่มือตั้งอยู่ เมื่อขวดทั้งเก้าปรากฏขึ้นสู่สายตา เสียงหายใจของผู้คนในงานเริ่มแรงขึ้น สายตาของพวกเขาจ้องเขม็ง เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นอยากได้มาครอบครอง!
“ช้าก่อน หากไม่ทดลองชิมดูก่อน แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าในขวดมีชารู้แจ้งที่สามารถแปลงกายได้จริง? เพราะของชิ้นนี้ไม่เคยปรากฏในโลกผู้บำเพ็ญเซียนมาก่อน!”
เมื่อหนึ่งคนตะโกนจากด้านล่าง จากนั้นคนอื่นอีกไม่น้อยพลันเห็นด้วยทันที
“ถูกต้อง!”
“ให้เราชิมสักหยดเถิด!”
“ของชิ้นนี้มีค่าเกินไป หากเชื่อก็ประมูล แต่ถ้าไม่เชื่อก็เฝ้าดูอยู่เฉย ๆ แล้วกัน” สาวงามผู้นั้นตอบอย่างตรงไปตรงมา
หอประมูลตระกูลเซี่ยของพวกเขาไม่ได้จะปิดกิจการหลังจากงานประมูลครั้งนี้เสร็จสิ้นแล้วเสียหน่อย เหตุใดจะกล้านำของปลอมมาประมูลเล่า?
“ห้าล้าน!”
“สิบล้าน!”
ผู้ประเมินสมบัติคนที่สองและสาม ปลอมตัวอยู่ในฝูงชนแล้วเริ่มประมูลแข่งกัน ยิ่งไม่มีผู้ใดเชื่อถือ พวกเขาก็ยิ่งใช้หินวิญญาณซื้อชารู้แจ้งที่แปลงกายได้ในราคาถูกลงเท่านั้น
“สิบห้าล้าน!”
ผู้ประเมินคนที่หนึ่งกำลังเสนอราคาแข่งขันเพื่อประมูลชารู้แจ้งเช่นกัน ต่อให้ดื่มอีกหลายครั้งก็คุ้มค่า!
การประมูลดำเนินไปอย่างดุเดือด ผู้เข้าร่วมประมูลต่างตะโกนเพิ่มราคาทีละห้าล้านทำให้ผู้ชมที่มาร่วมงานต่างพากันอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง หลิงเยว่เองก็เงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ นางคิดว่าราคาเริ่มต้นจะอยู่ที่หินวิญญาณระดับล่าง ทว่ากลับกลายเป็นเริ่มต้นราคาที่หนึ่งล้านหินวิญญาณระดับกลาง
หากชาเพียงหนึ่งขวดที่มีหลายร้อยหยดเช่นนั้นทำเงินได้มหาศาล เช่นนั้นนางก็จะรวบรวมเงินมาซื้อหินหงส์ไฟได้เร็วขึ้นไม่ใช่หรือ?
หัวใจของหลิงเยว่เริ่มเต้นแรงขึ้น หากสามารถทำเงินได้ง่ายดายถึงเพียงนี้ เหตุใดยังต้องมาขายสุราและอาหารวิญญาณพิเศษอีกเล่า!
แต่หากของชิ้นนี้ปรากฏออกมาเป็นจำนวนมาก คงไม่มีมูลค่ามากมายเช่นนี้แล้วกระมัง?
น่าเสียดายนัก หากได้ขายสักสิบหยดก็ยังดี!
บัดนี้ราคาได้พุ่งสูงถึงสามสิบล้านแล้ว หลายคนที่ร่วมประมูลต่างเสนอราคาเท่าที่ไหว แต่สุดท้ายชารู้แจ้งที่สามารถแปลงกายได้ หยดแรกก็ถูกประมูลไปในราคาสามสิบห้าล้านหินวิญญาณ
ผู้ประเมินสมบัติคนที่สามแทบกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจที่ได้มาครอบครอง แต่ยังสามารถระงับไว้ได้ ยังมีอีกแปดหยด เขาจะต้องประมูลได้สักหนึ่งหรือสองหยดเป็นแน่!
“อาจารย์หลิง ท่านไม่ประมูลสิ่งใดเลยหรือเจ้าคะ?” ฮวนฮวนที่อิ่มหนำสำราญดีแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย พร้อมกับแกว่งขาไปมา
“อาจารย์หลิงของเจ้าจนยิ่งนัก” ก่อนที่หลิงเยว่จะตอบฮวนฮวนน้อย หัวหน้าตะขาบมรกตก็พูดขึ้นเสียก่อน
หลิงเยว่ “…”
“อืม… อย่างนั้นหรือ?” ฮวนฮวนทำท่าพึมพำครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกดปุ่มประมูล “ฮวนฮวนมีหินวิญญาณ ขอมอบให้ท่านอาจารย์หลิงหนึ่งขวด!”
“ห้องหมายเลขหกหก ประมูลสี่สิบล้านยังมีราคาที่สูงกว่านี้หรือไม่?!”
เสียงของพนักงานที่ทำการประมูลอยู่ตื่นเต้นขึ้น
ห้องหมายเลขหกหก ไม่ใช่ห้องที่นางอยู่ตอนนี้หรือ!
หลิงเยว่ “…”
ของตนเองแท้ ๆ แต่ต้องซื้อในราคาสี่สิบล้าน! หลิงเยว่อยากร้องไห้เสียจริง!
หัวหน้าตะขาบมรกตกลั้นเสียงหัวเราะไม่อยู่
“สี่สิบล้านครั้งที่สอง!”
หลิงเยว่ทรุดลงบนเก้าอี้ด้วยความอ่อนแรง นัยน์ตาว่างเปล่า
“สี่สิบล้านครั้งที่สาม!”
“การซื้อขายเสร็จสมบูรณ์!”
“ท่านอาจารย์หลิง ฮวนฮวนประมูลได้แล้ว!” ฮวนฮวนน้อยดีใจตัวสั่น จนแขนเสื้อของหลิงเยว่สั่นไหวไปด้วย
“ขอบใจเจ้ามากนะฮวนฮวน” หลิงเยว่ฝืนยิ้ม นางไม่อาจยอมให้ฮวนฮวนน้อยจ่ายหินวิญญาณจำนวนมหาศาลเช่นนั้นได้ ถึงแม้จะไม่ขาดทุน แต่ก็สูญเสียเงินไปถึงสี่สิบล้าน และยังต้องจ่ายให้กับหอประมูลอีกสองส่วน
ชะตาชีวิตช่าง… ขมขื่นเสียจริง
