ยอดกุ๊กบุกแดนเซียน - บทที่ 401 ขั้นสุดท้าย!
บทที่ 401 ขั้นสุดท้าย!
……….
บทที่ 401 ขั้นสุดท้าย!
ชิงหลงไม่ได้ขัดขวางผู้นำเผ่าทิงมี่ แม้นางอยากจะไปช่วยหลิงเยว่ แต่ตอนนี้โม่จวินเจ๋อก็อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดีเช่นกัน
“ผู้อาวุโสชิงหลง ท่านไปช่วยนางเถิด ตอนนี้ข้ายังทนได้อยู่”
โม่จวินเจ๋อดูเหมือนจะรู้สึกถึงความลำบากใจของชิงหลง จึงรีบส่งเสียงบอกทันที อย่างไรเสียตอนนี้เผ่าปีศาจก็ไม่ได้โจมตีแบบไม่ให้ตั้งตัวแล้ว และเขายังมีลูกแก้ววิญญาณคุ้มครองอยู่ คงไม่ตายง่าย ๆ หรอก
“ทัณฑ์สวรรค์ของนางคงเป็นสายสุดท้ายแล้ว เดี๋ยวข้าจะรีบกลับมาทันที!”
ชิงหลงพูดจบ ร่างของนางก็หายวับไปทันที
เหนือศีรษะของโม่จวินเจ๋อปรากฏหัวมังกรสีดำสนิทของสายฟ้ารัตติกาล เมื่อเทียบกับสายฟ้าของหลิงเยว่แล้วดูมืดครึ้มกว่ามาก แต่พลังของทั้งสองนั้นเทียบกันไม่ได้เลย!
“นั่นมันสายฟ้าอะไรกันแน่?” เจ้าวังคิดไม่ตกจึงหยิบตำราโบราณเล่มหนาที่สูงกว่าฮวนฮวนออกมา แล้วเปิดอ่านทันที
หน้ากระดาษพลิ้วไหว คิ้วของเจ้าวังปีศาจขมวดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีเลย ไม่มีการกล่าวถึงสายฟ้ารูปมังกรห้าสีแปลกตานี้เลย!
เจ้าวังมองดูโม่จวินเจ๋อแวบหนึ่ง ทันใดนั้นความอยากรู้อยากเห็นก็เอาชนะ เขาเก็บหนังสือแล้วหิ้วฮวนฮวนเข้าไปในรอยแยกมิติทันที
“เจ้าวังจะหนีแล้ว!”
องค์หญิงน้อยเห็นท่านพ่อจะไป แต่กลับไม่พานางไปด้วย จึงตะโกนขายการกระทำของผู้เป็นพ่ออย่างไม่ไยดี
“ท่านเจ้าวัง ท่านจะไปที่ใดหรือ?”
หัวหน้าสองคนจากเผ่าปีศาจลงมือรั้งรอยแยกของมิติไว้ ไม่ให้เจ้าวังจากไป
เจ้าวังมองลูกสาวที่สุดแสนกตัญญูของตนด้วยความโกรธจัด อยากจะฉีกร่างนางให้เป็นชิ้น ๆ เสียเดี๋ยวนั้น ตลอดหลายปีนี้เขาเลี้ยงดูอะไรมากันแน่!
องค์หญิงน้อยที่ถูกจ้องมองกะพริบตาอย่างไร้เดียงสา หลบไปซ่อนหลังองครักษ์ด้วยความกลัว
ใครใช้ให้เขาจะไปโดยไม่พานางไปด้วยเล่า!
“ข้าไม่ได้คิดจะหนี แต่ต้องการไปสำรวจดูว่าสายฟ้าห้าสีนั้นเกิดขึ้นเพราะเหตุใด และเป็นสิ่งมีชีวิตใดกันที่กำลังรับทัณฑ์สวรรค์นั้นอยู่”
เผ่าปีศาจอื่น ๆ ที่เฝ้าเมล็ดพันธุ์ปีศาจอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับความอยากรู้แล้ว ถ้ำปีศาจย่อมสำคัญกว่า หากพวกเขาไปไม่ได้ เจ้าวังที่เป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญก็อย่าหวังว่าจะได้ไป!
“ข้าได้ส่งคนในตระกูลไปดูแล้ว เจ้าวังมีลูกน้องมากมาย การส่งคนไปสักไม่กี่คนไม่ใช่เรื่องง่ายดายหรอกหรือ?”
เจ้าวังหัวเราะเยาะทันที แต่การไปดูทัณฑ์สวรรค์และต้องต่อสู้กับคนพวกนี้ไม่คุ้มค่าเลย
ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังโต้เถียงกัน ทัณฑ์สวรรค์ของโม่จวินเจ๋อก็ฟาดลงมา!
ส่วนทัณฑ์สวรรค์ห้าสีของหลิงเยว่ยังคงก่อตัวอยู่ ศีรษะมังกรยังคงอ้าปากกว้าง เผยให้เห็นร่างกายส่วนหนึ่งที่หนาใหญ่จนทำให้ผู้ชมรู้สึกสิ้นหวังแทนผู้ที่กำลังรับทัณฑ์สวรรค์
นี่เป็นทัณฑ์สวรรค์ที่คนธรรมดาจะสามารถฝ่าฟันได้หรือ?
ไม่! แม้แต่ทัณฑ์สวรรค์ขอบเขตพ้นโลกีย์ยังไม่น่าเกรงขามและยิ่งใหญ่เท่าที่เห็นอยู่ตอนนี้เลย!
หลิงเยว่ที่พิงผนังถ้ำอยู่ก็เข้าใจในที่สุดว่าทำไมต้นกล้าสีทองนั้นถึงได้หนีไป เพราะตอนนี้นางอยากจะหนีเช่นกัน ทัณฑ์สวรรค์เช่นนี้นางคงไม่มีทางฝ่าไปได้เลย!
“ระบบ มีสิ่งใดที่สามารถลดทอนพลังของทัณฑ์สวรรค์นี้ได้บ้าง?”
[ไม่มี]
“งั้นมีสิ่งใดบ้างที่สามารถพาข้าหนีพ้นจากการถูกฟ้าผ่าตาย เช่น แผ่นค่ายกลระดับเทพ หรือยันต์อะไรทำนองนั้น?”
[ไม่มี]
ระบบตอบอย่างเย็นชา
หลิงเยว่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ความรู้สึกถึงอันตรายจู่ ๆ ก็รุนแรงขึ้นมาก
ไม่เพียงแต่นาง ผู้อื่นที่ถูกบังคับให้ช่วยนางฝ่าทัณฑ์สวรรค์ทั้งสามสิบเอ็ดก็รู้สึกเช่นเดียวกัน คราวนี้คงหนีไม่พ้นเสียแล้ว
อดีตผู้นำเผ่าผู้ประสบความสำเร็จในการฝ่าทัณฑ์สวรรค์ คิดไม่ออกว่าทำไม ทั้งที่ทุกคนต่างฝ่าทัณฑ์สวรรค์เหมือนกัน แต่ทำไมทัณฑ์สวรรค์ของหลิงเยว่จึงแข็งแกร่งกว่าทัณฑ์สวรรค์ทุกครั้งของเขา
ไม่เพียงแต่แข็งแกร่งเท่านั้น แม้แต่จำนวนก็ยังมากกว่าของเขาอีก!
“จบกัน…”
“ฮือ ๆ ๆ…”
ผู้โจมตีร้องไห้โฮ ต่างนึกเสียใจที่ทำเช่นนี้!
หากสายฟ้ามังกรตัวนี้ฟาดลงมา แม้แต่เถ้ากระดูกของพวกเขาคงไม่เหลือ!
หากมีชาติหน้า พวกเขาจะกลับมาช่วยสนมปีศาจที่สี่ให้สำเร็จแน่นอน!
ผู้บุกรุกยอมรับชะตากรรม หลับตาลง ร่างกายถูกตรึงไว้ตลอด แม้แต่จะดิ้นรนสักนิดก็ไม่อาจทำได้
“มาแล้ว!”
ผู้นำเผ่าทิงมี่และชิงหลงมาถึงจุดศูนย์กลางของการฝ่าทัณฑ์สวรรค์ตามลำดับ มองดูสามสิบสองคนที่นอนอยู่ในหลุมลึก ไม่รู้ว่าเป็นหรือตายก็พากันนิ่งเงียบ
“หลิงเยว่ เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”
ชิงหลงย่อตัวลงมาถามหลิงเยว่ที่กำลังขดตัวอยู่ด้วยความกังวล
“ผู้อาวุโสชิงหลง เหตุใดท่านจึงมาที่นี่?” หลิงเยว่ดวงตาเบิกกว้าง ก่อนจะรีบเอ่ย “รีบออกไปจากที่นี่เร็ว!”
การมาตอนนี้ต่างอะไรกับการมาตาย?
“หากเป็นไปได้ ข้าขอร้องให้ท่านพาเผ่ากระทิงและมหาปุโรหิตออกไปด้วย”
หากข้าตาย ข้ายังมีอีกหนึ่งชีวิต แต่หากท่านผู้นำเผ่าและคนอื่น ๆ ตาย พวกเขาจะตายจริง ๆ!
“ข้าจะไม่ไป และจะไม่พาพวกเขาไปด้วย!”
ชิงหลงมาที่นี่เพื่อช่วยหลิงเยว่ฝ่าทัณฑ์สวรรค์เท่านั้น ส่วนคนอื่น ๆ นั้นไม่สำคัญ ขอเพียงรับประกันว่าผู้สืบทอดต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์จะไม่ตายก็พอ!
ในอนาคตเมื่อต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เติบโตขึ้น อาจจะฟื้นคืนชีพพวกเขาได้ ดังนั้นการตายในตอนนี้ถือเป็นการตายอย่างมีคุณค่า!
“เช่นนั้นเจ้าจงพาพวกเขาไปเถิด”
หลิงเยว่หันไปพูดกับผู้นำเผ่าทิงมี่ แต่ชายผู้นี้กลับทำเหมือนหูหนวก เพียงแค่มองดูสภาพภายในถ้ำแวบเดียว แล้วหมุนตัวเดินไปยังลานว่างอีกแห่งหนึ่ง
ก่อนที่หลิงเยว่จะใช้พลังของเมล็ดพันธุ์ปีศาจเพื่อควบคุมผู้นำเผ่าทิงมี่ เมล็ดพันธุ์ปีศาจกลับแกล้งตายเสียก่อน ไม่ว่านางจะพยายามเร่งเร้าอย่างไรก็ไม่มีการตอบสนอง
ดีนัก! หลิงเยว่แค่นหัวเราะด้วยความโมโห
“หืม? แปลกจริง ทำไมข้าถึงขยับไม่ได้เลย?”
ชิงหลงกำลังคิดจะไปหาสถานที่มงคล แต่กลับพบว่าตนเองถูกตรึงอยู่กับที่!
ผู้ที่สามารถตรึงนางได้อย่างเงียบกริบเช่นนี้ ต้องเป็นผู้ที่มีพลังแก่กล้ากว่านางเท่านั้น!
ผู้นำเผ่าทิงมี่ที่ประสบชะตากรรมเดียวกัน อยากจะเงยหน้ามองฟ้า แต่ร่างกายกลับแข็งทื่อมองตรงไปข้างหน้าเท่านั้น
นี่เป็นเพราะอำนาจสวรรค์หรือ?
“อ๊ะ! ทำไมข้าถึงขยับไม่ได้เลย?!”
“ใครกัน รีบออกมาเดี๋ยวนี้ ขอเพียงปล่อยข้าไป อยากได้อะไรข้าจะให้ทั้งหมด!”
เผ่าปีศาจอสูรที่อยู่ใกล้ศูนย์กลางของการลงทัณฑ์ด้วยสายฟ้าถูกพลังลึกลับตรึงไว้เช่นกัน แต่ละคนอยู่ในท่าทางที่แตกต่างกัน แต่ดวงตาของพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสงสัย
ขณะนี้มังกรห้าสีดวงตาประหลาดได้เผยร่างกายออกมาครึ่งหนึ่งแล้ว ทุกที่ที่ดวงตาประหลาดของมันมองผ่าน สิ่งมีชีวิตทั้งหมดถูกควบคุมไว้
“สายเกินไปแล้ว…”
หลิงเยว่มองไปทางชิงหลงด้วยความรู้สึกเศร้าและซาบซึ้งใจ
ในขณะที่มังกรห้าสีดวงตาประหลาดเผยร่างทั้งหมด แสงห้าสีได้ขับไล่ความมืดทั้งหมดในเขตแดนปีศาจ รวมถึงสายฟ้าที่กำลังกัดกร่อนร่างกายของโม่จวินเจ๋อก็สลายไปในพริบตา!
โม่จวินเจ๋อประสบความสำเร็จในการก้าวข้ามสู่ขอบเขตแสวงหาขั้นต้น!
มังกรห้าสีบินอย่างอิสระบนท้องฟ้า เสียงคำรามของมังกรดังก้องไปทั่วแผ่นดิน เผ่าปีศาจที่มีสายเลือดต่ำต้อยพากันคุกเข่าลงเป็นจำนวนมาก แม้จะเป็นเพียงมังกรที่เกิดจากทัณฑ์สวรรค์ แต่กลับมีชีวิตชีวาราวกับเป็นมังกรจริง ๆ แถมยังมีพลังกดดันของสายเลือดมังกรด้วย จะไม่ให้ผู้คนตื่นตะลึงและหวาดกลัวได้อย่างไร?!
มังกรห้าสียังไม่ทันลงสู่พื้น การลงทัณฑ์ด้วยสายฟ้าในขอบเขตฝ่าทัณฑ์สวรรค์ของโม่จวินเจ๋อกลับฟาดลงมาก่อน เขายังไม่ทันได้คลานออกจากหลุมลึก หรือแม้แต่จะมองไปทางหลิงเยว่ เขาก็หมดสติลงอีกครั้ง
ลูกแก้วศักดิ์สิทธิ์ในร่างของโม่จวินเจ๋อแยกออกเป็นสองส่วน แล้วพุ่งไปยังตำแหน่งของหลิงเยว่ด้วยความเร็วที่ตาเปล่ามองไม่เห็น
เจ้านายคงไม่อยากให้นางตายภายใต้การลงทัณฑ์กระมัง?
ในชั่วขณะที่ลูกแก้วศักดิ์สิทธิ์ครึ่งหนึ่งเข้าสู่ร่างของหลิงเยว่ มังกรห้าสีก็พุ่งดิ่งลงมา ร่างของมันแยกออกเป็นมังกรน้อยรูปร่างหลากหลายนับไม่ถ้วน ร่วงหล่นลงสู่พื้นดินราวกับดาวตก
ห้าสีสันเปล่งประกาย ก่อเกิดเป็นสายฟ้ารูปร่างเห็ดยักษ์หลากสีขนาดมหึมาที่ครอบคลุมครึ่งฟ้าของเขตแดนปีศาจผุดขึ้นจากพื้นดิน…
