ยอดกุ๊กบุกแดนเซียน - บทที่ 404 ได้กำไรแล้วหรือ?
บทที่ 404 ได้กำไรแล้วหรือ?
……….
บทที่ 404 ได้กำไรแล้วหรือ?
โม่จวินเจ๋อไม่ได้ถูกฟาดจนแหลกเป็นจุณ แต่ยิ่งสู้ยิ่งแข็งแกร่ง แม้ว่าผู้ชมรอบข้างจะแยกไม่ออกแล้วว่าเขาเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดใดกันแน่
แค่… ก้อนดำ ๆ ก้อนหนึ่งที่กระดูกโผล่ออกมาหมดแล้ว แม้จะดูน่าสยดสยองแต่ถือว่าน่าเคารพนับถือนัก!
ต้องใช้ความมุ่งมั่นและความกล้าหาญมากแค่ไหนถึงจะกล้าลากร่างที่เละเทะไปต่อสู้กับทัณฑ์สวรรค์ที่มีพลังเทียบเท่าระดับราชาได้!
สายฟ้ามังกรที่รู้สึกว่าถูกท้าทายคำรามด้วยความโกรธ เสียงฟ้าร้องดังสนั่นในร่างของมัน พร้อมกับร่างที่พุ่งลงมา มันใช้กรงเล็บคว้าร่างของโม่จวินเจ๋อแล้วเตรียมฉีกเมล็ดพันธุ์ปีศาจด้วยมือเปล่าให้ผู้ชมได้ดู
สายฟ้ามังกรออกแรงฉีกด้วยกรงเล็บทั้งสองข้าง
ผู้ชมส่วนใหญ่หลับตาไม่กล้ามองภาพที่เลือดสาดกระเซ็นเช่นนี้ ฮวนฮวนทั้งหลับตาและเอามือปิดตาไปด้วย กลัวว่าถ้าเห็นภาพนั้นแล้วจะร้องไห้ออกมา
เมล็ดพันธุ์ปีศาจพยายามอย่างหนักแล้ว…
โชคดีที่ภาพเมล็ดพันธุ์ปีศาจถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ไม่ได้เกิดขึ้น แต่กลับเป็นสายฟ้ามังกรที่ถูกเมล็ดพันธุ์ปีศาจเกาะไต่ตามกรงเล็บขึ้นไปพันรอบร่าง ดูเหมือนมันจะกัดสายฟ้าไปหนึ่งทีด้วย!
สายฟ้ามังกรโกรธจัด ยืดหางฟาดไปที่หลังของตัวเอง โม่จวินเจ๋อหลบไม่ทัน ถูกฟาดกระดูกหักไปอีกหลายซี่ เลือดของเขาพุ่งกระจายในอากาศ
“ยังมี… อีกสามครั้ง ข้าทำได้!”
โม่จวินเจ๋อร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ลืมที่จะมองไปยังพื้นที่ปีศาจระดับสูงที่ถูกปกคลุมด้วยสายฟ้าห้าสี
หลิงเยว่… นางพ่ายแพ้แล้วหรือ?
ไม่! ตราบใดที่เมล็ดพันธุ์ปีศาจยังคงอยู่… นางต้องมีชีวิตอยู่แน่นอน!
มังกรสายฟ้าไล่ตามโม่จวินเจ๋อ ปากที่อ้ากว้างเผยให้เห็นสายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัว หากถูกกลืนลงไป ชีวิตเขาคงจบแน่!
ลูกแก้ววิญญาณและโม่จวินเจ๋อพร้อมใจกันใช้พลังที่เหลืออยู่ หลบพ้นจากอันตรายที่จะถูกกลืนกินในคำเดียว จากนั้นก็หันกลับไปเผชิญหน้าอย่างบ้าบิ่นอีกครั้ง
สายตาของผู้ชมเต็มไปด้วยความชาชิน พวกเขาพบความตกตะลึงมามากพอแล้ว ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ต่างพากันนิ่งอึ้งกับโม่จวินเจ๋อที่ฟ้าผ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย
ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าพลังชีวิตของเมล็ดพันธุ์ปีศาจจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้…
แถมสามารถรับทัณฑ์มังกรได้ถึงสามสิบสองครั้ง แน่นอนว่าต้องกลายพันธุ์แล้ว!
สิ่งมีชีวิตใดที่ผ่านการชำระล้างด้วยทัณฑ์สวรรค์แล้วไม่ตาย ย่อมแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เมล็ดพันธุ์ปีศาจก็เช่นกัน!
“บางทีมันอาจจะเป็นไปได้…”
เจ้าวังปีศาจยังพูดไม่ทันจบ เงาดำนั้นก็ถูกมังกรสายฟ้ากลืนเข้าไปเสียแล้ว!
ยังไม่ทันที่ผู้ชมจะร้องอุทานด้วยความตกใจ เงาดำนั้นก็พุ่งออกมาจากร่างของมังกรสายฟ้า!
“!!!”
ช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน…
ร่างมังกรที่ก่อตัวจากสายฟ้าหายไปหนึ่งในสาม ส่วนหนึ่งถูกโม่จวินเจ๋อกลืนเข้าไปในท้อง อีกส่วนกลายเป็นละอองสายฟ้าตกลงสู่พื้นดิน
บนพื้นดินเดิมทีมีสายฟ้าหลากสีหนาทึบอยู่แล้ว คราวนี้ยังเพิ่มสีน้ำเงินเข้มเข้าไปอีก
ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว!
โม่จวินเจ๋อใช้สัญชาตญาณและพลังใจทั้งหมดต่อสู้กับมังกรสายฟ้าที่พลังถูกลดทอนลงไปบางส่วน แสงของลูกแก้ววิญญาณยิ่งหม่นลงเรื่อย ๆ…
หากตอนนี้มันสมบูรณ์ก็คงจะดี
อีกครึ่งของลูกแก้ววิญญาณดูเหมือนจะได้ยินเสียงเรียกร้อง มันจึงแยกตัวออกจากร่างของหลิงเยว่ ทะลุผ่านเขตกั้นเพื่อไปช่วยเหลือเจ้านายของมัน!
เพียงแค่ทัณฑ์สวรรค์สามสิบหกสาย เจ้านายของมันเคยเผชิญกับทัณฑ์สวรรค์สามพันหกร้อยสายโดยไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว จะมาล้มลงที่นี่ได้อย่างไร!
หากมีผู้ใดสังเกต จะเห็นว่าภายในลูกแก้วใสครึ่งลูกนั้นมีต้นกล้าสีทองเล็ก ๆ อยู่ด้วย
ระบบรู้สึกทึ่งในความใจกว้างของหลิงเยว่ที่มอบหนึ่งชีวิตของตนให้แก่ลูกแก้ววิญญาณ แม้ว่า… ต้นกล้าทองเล็ก ๆ นั้นจะสูญเสียแก่นปราณในการเป็นอีกหนึ่งชีวิตของนางไปแล้ว แต่หากรออีกหมื่นปีก็ยังมีโอกาส… เอ่อ… ช่างเถอะ
การมอบให้ลูกแก้ววิญญาณถือว่าไม่ขาดทุน อย่างน้อยลูกแก้วก็ทิ้งพลังบางส่วนไว้ปกป้องร่างปฐมวิญญาณเจ็ดสีของหลิงเยว่ การแลกเปลี่ยนนี้ย่อมไม่ขาดทุน
อาจเรียกว่าได้กำไรด้วยซ้ำ?
ลูกแก้ววิญญาณที่แยกจากกันได้รวมเป็นหนึ่งอีกครั้ง ภายในลูกแก้วใสมีต้นกล้าสีทองเปล่งประกาย ร่างกายที่แตกสลายของโม่จวินเจ๋อกำลังฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
โม่จวินเจ๋อไม่ได้ฉวยโอกาสในการฟื้นฟู กลืนกินสายฟ้าตรงหน้า แต่กลับมองดูต้นไม้สีทองเล็ก ๆ ในลูกแก้ววิญญาณด้วยความหวาดกลัว
“หลิง… เยว่?”
มังกรสายฟ้าสะบัดหางฟาดโม่จวินเจ๋อที่กำลังเหม่อลอย เงาดำไม่ได้แตกสลาย แต่กลับเปล่งแสงสีทอง แล้วพุ่งทะลวงฉีกสายฟ้าด้วยความเร็ว!
ละอองสายฟ้าเล็ก ๆ กลายเป็นพายุฝนปกคลุมพื้นดินทั้งหมด
เงาดำที่ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีทองยื่นมือคว้าสายฟ้าที่กำลังตกลงมาตรงหน้าเข้าปาก เขาเคี้ยวมันด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ สายตาไม่ละจากบริเวณสายฟ้าห้าสีในระยะไกลแม้แต่วินาทีเดียว
หากนางตาย เขาจะให้ทั้งเขตแดนปีศาจ หรือแม้แต่สวรรค์ก็ต้องตายตามนางไปด้วย!
ต้นกล้าสีทองในลูกแก้ววิญญาณได้ยินเสียงในใจของโม่จวินเจ๋อ มันแยกตัวออกมาแนบชิดใบหน้าเขาอย่างสนิทสนม ราวกับกำลังปลอบประโลม หรืออาจกำลังบอกว่าหลิงเยว่ยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่ยังไม่ฟื้นขึ้นมาในตอนนี้
สวรรค์ได้ยินเสียงในใจของโม่จวินเจ๋อ และตัดสินใจจะให้บทเรียนเจ้าหนุ่มหยิ่งผยองผู้นี้สักหน่อย!
ขณะที่หัวมังกรยักษ์สี่หัวปรากฏขึ้น ท้องฟ้าทั้งหมดของเขตแดนปีศาจก็เปลี่ยนไป แม้แต่บริเวณสายฟ้าห้าสีอันเจิดจ้ายังหม่นลงเพราะการปรากฏตัวของพวกมัน
“เพิ่มมาอีกหนึ่งสี!”
แต่เดิมมีเพียงแปดสีแปดแก่นปราณ ได้แก่ สีทองเข้ม สีเขียว สีแดง สีน้ำตาล สีดำ สีน้ำเงิน สีเงินขาว และสีใส โดยแก่นปราณรัตติกาลครอบครองสองสาย ตอนนี้ยังเพิ่มทัณฑ์มังกรสีม่วงเข้มขึ้นมาอีกหนึ่ง!
“ยังขาดอีกหนึ่งสายก็จะครบทุกแก่นปราณแล้ว…”
เจ้าวังปีศาจเอ่ยจบ มังกรปรากฏขึ้น!
รวมกับที่ผ่านมาก่อนหน้า ตอนนี้ครบทุกแก่นปราณแล้ว ทั้งแก่นปราณทองคำ พฤกษา วารี อัคคี ปฐพี น้ำแข็ง วายุ อสนี รัตติกาล และแสง!
สายฟ้ามังกรแสงคล้ายกับมังกรวายุ แต่ร่างกายของมันมีแสงอบอุ่นของดวงอาทิตย์เพิ่มขึ้น ทุกคนในที่นั้นต่างอ้าปากค้าง
เมล็ดพันธุ์ปีศาจทำอะไรลงไป ถึงต้องเผชิญสถานการณ์ที่ต้องตายเช่นนี้?!
“ปีศาจตนหนึ่ง… กลับครอบครองแก่นปราณแสง?”
ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์!
แก่นปราณแสงเป็นการวิวัฒนาการของแก่นปราณทองคำ สามารถข่มปีศาจทุกตัวได้!
ข่มตัวเองหรือ?
โม่จวินเจ๋อตะลึงงัน จากนั้นเขาจึงหันไปมองต้นกล้าสีทองเล็ก ๆ เป็นเพราะมันหรือ?
แน่นอนว่าแก่นปราณแสงครึ่งหนึ่งมาจากต้นกล้าสีทองเล็ก ๆ ส่วนอีกครึ่งหนึ่งย่อมมาจากตัวคน การมาถึงของต้นกล้าสีทองได้ปลุกแก่นปราณแสงที่หลับใหลอยู่ในร่างของโม่จวินเจ๋อมาโดยตลอด!
ลูกแก้ววิญญาณเห็นมังกรสายฟ้าแก่นปราณแสงรู้สึกดีใจและกังวลในคราเดียวกัน ร่างกายของเจ้านายมันไม่อาจทนรับสายฟ้าทั้งห้าสายที่ตกลงมาพร้อมกันได้ อีกทั้งในนั้นยังมีหนึ่งสายที่สามารถต้านทานหัวใจมังกรปีศาจได้!
สวรรค์ช่างโหดร้ายเกินไปแล้ว!
ต้นกล้าทองเล็ก ๆ กลายเป็นลำแสงสีทองเข้าสู่ร่างของโม่จวิเจ๋อ แล้วเข้าไปในหัวใจของร่างปฐมวิญญาณ
โม่จวินเจ๋อรู้สึกได้ว่าต้นกล้าทองคำเล็ก ๆ กำลังปลอบประโลม บอกให้เขาไม่ต้องกลัว เพราะหลิงเยว่ยังมีชีวิตอยู่
โม่จวินเจ๋อไม่ได้รอให้มังกรทั้งห้าก่อตัวสมบูรณ์ เขาไม่ใช่คนโง่ การโจมตีในตอนนี้เท่านั้นจึงจะช่วยให้ตัวเองมีโอกาสรอดชีวิต!
เงาดำเคลื่อนไหวแล้ว!
เขาพุ่งเข้าหาหัวมังกรสีม่วงเข้มเป็นอันดับแรก ขอเพียงกลืนกินมันได้ แก่นปราณอสนีที่เขาพยายามสร้างขึ้นมาจึงจะสมบูรณ์อย่างแท้จริง!
เสียงคำรามของมังกรดังก้องไปทั่วแผ่นดิน ฟ้าดินเปลี่ยนสีอีกครั้ง ผู้คนที่มาชมถอยห่างออกไป แต่สายตาของพวกเขาไม่ยอมละไปแม้แต่ก้าวเดียว การประลองครั้งยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน จะยอมพลาดได้อย่างไรเล่า!
……….
