ยอดกุ๊กบุกแดนเซียน - บทที่ 418 มนุษย์ไม่หลอกลวงปีศาจ
บทที่ 418 มนุษย์ไม่หลอกลวงปีศาจ
ในเขตแดนปีศาจ อารมณ์ของเหล่าปีศาจที่ค้นหาและทำลายถ้ำปีศาจนั้นโกรธแค้นมากขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นซากกระดูกเก่าแก่ ซากศพใหม่ และซากลูกอ่อนของปีศาจอสูร พวกเขาอยากจะจับตัวมังกรปีศาจที่อยู่เบื้องหลังออกมาฆ่าทิ้งเสียตรงนั้น
น่าเสียดายที่มังกรปีศาจซ่อนตัวได้ดีเกินไป พวกเขาจึงทำได้เพียงค้นหาถ้ำปีศาจ พร้อมจับตัวบรรดาลูกน้องของมังกรปีศาจออกมา เพื่อระบายความโกรธ!
เขตแดนปีศาจวุ่นวายเช่นนี้ เป็นสิ่งที่มนุษย์ในเขตแดนปีศาจยินดีที่จะเห็นอย่างยิ่ง พวกเขาถึงกับภาวนาให้พวกมันทั้งหมดฆ่าฟันกันเอง ทำลายเผ่าพันธุ์ปีศาจเสียให้สิ้นซาก!
ในช่วงที่เขตแดนปีศาจกำลังวุ่นวาย สนมปีศาจที่หกได้เดินทางมาถึงหุบเหวปีศาจ เป้าหมายของนางไม่ใช่หอคอยปีศาจ แต่เป็นบ่อน้ำสวรรค์ที่ถูกผนึกไว้!
ในขณะที่สนมปีศาจที่หกกำลังจะก้าวเข้าสู่หุบเหวปีศาจ นางรู้สึกได้ทันทีว่าหยกที่นางมอบให้ผู่ตานนั้นแตกสลายในพริบตา ไม่ทิ้งร่องรอยให้นางติดตามแม้แต่น้อย!
มีเพียงผู้ที่มีพลังแก่กล้ากว่านางเท่านั้นที่จะสามารถทำลายหยกได้ในพริบตา ดังนั้นผู่ตานอาจจะ…
“ไม่!”
สนมปีศาจที่หกกรีดร้องราวกับคนบ้า
ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าผู่ตาน!
สนมปีศาจที่หกออกตามหาร่องรอยที่ผู่ตานทิ้งไว้ทั่วทั้งเขตแดน หวังจะพบสถานที่ที่เขาปรากฏตัวครั้งสุดท้าย
นางจำได้ว่าตอนแรกที่เมล็ดพันธุ์ปีศาจรับทัณฑ์สวรรค์ ผู่ตานยังไปดูความครึกครื้น หลังจากนั้นก็หายไปกับหนอนอ้วนที่มาจากโลกวิญญาณ ตอนนั้นนางคิดว่าเขามีหยกวิเศษติดตัวอยู่ นางยังสามารถใช้หยกตามหาเขาได้ทุกเมื่อ จึงไม่ได้ไล่ตามไปในทันที
ตอนนี้…
สนมปีศาจที่หกยืนอยู่หน้าหลุมลึกที่โม่จวินเจ๋อเคยรับทัณฑ์สวรรค์ นางใช้จิตปีศาจกวาดดูไปทุกที แต่ที่นี่ไม่เพียงผ่านสายฟ้าหลายครั้ง ทั้งยังเคยถูกชำระด้วยฝนอาคมมาก่อน ร่องรอยที่ผู่ตานทิ้งไว้จึงหายไปจนหมดสิ้น…
สนมปีศาจที่หกดวงตาไร้ประกาย พยายามทำให้ตนเองสงบลง ค่อย ๆ นึกถึงรายละเอียดที่ลืมไปในความทรงจำ ตอนนั้นมีหนอนอ้วน ธิดาคนเล็กของเจ้าวังปีศาจ…
ใช่แล้ว ธิดาของเจ้าวังปีศาจรู้จักหนอนอ้วนนั้น นางต้องรู้แน่ว่าผู่ตานกับหนอนอ้วนไปที่ไหน!
วังของเจ้าวังปีศาจมีแขกไม่ได้รับเชิญมาเยือน คนคนนั้นเข้ามาแล้วมุ่งไปยังห้องของฮวนฮวนทันที ทหารยามที่ขวางทางต่างถูกตบกระเด็นไปตลอดทาง เสียงร้องโหยหวนดังไม่ขาดสาย จนฮวนฮวนสะดุ้งตื่นขึ้น
“ผู่ตานไปที่ไหน?!”
ฮวนฮวนตกใจกับใบหน้าของสตรีผมยุ่งเหยิง สีหน้าซีดขาวตรงหน้า จึงพูดติดอ่างว่า “พี่ผู่ตาน… กับหัวหน้าตะขาบมรกตไปหา… ท่านอาจารย์หลิง”
“นังหญิงบ้า! ปล่อยมือสกปรกของเจ้าเดี๋ยวนี้!” เจ้าวังปีศาจที่รีบร้อนมาถึงตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว เมื่อเห็นลูกสาวคนเล็กของตนถูกจับอยู่เช่นนั้น
สนมปีศาจที่หกไม่สนใจเจ้าวังปีศาจเลยแม้แต่น้อย “อาจารย์หลิงของเจ้าอยู่ที่ไหน?”
ฮวนฮวนสะดุ้งโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดคู่นั้น “ข้า… ไม่… รู้” จากนั้นมือข้างหนึ่งก็ยื่นไปทางเจ้าวังปีศาจ อย่างมีความหมาย
เจ้าวังปีศาจลงมือโจมตีสนมปีศาจที่หก จนวังเล็กถูกทำลายสิ้น แต่สนมปีศาจที่หกฉวยโอกาสนี้พาฮวนฮวนฉีกมิติหนีไปแล้ว
นางเคยคิดว่าด้วยนิสัยชอบดูเรื่องสนุกของผู่ตาน บางทีเขาอาจไปดูเรื่องวุ่นวายในเขตปีศาจระดับสูง แต่ไม่มีปีศาจตนใดมีความสามารถทำลายหยกได้ในพริบตาแน่นอน!
“พี่สาว พี่ผู่ตานกำลังตกอยู่ในอันตรายเหรอ?” ฮวนฮวนที่ยังถูกจับอยู่ถามด้วยความกังวล ดวงตาเล็ก ๆ กะพริบด้วยท่าทางไร้เดียงสา
“ใช่”
แม้สนมปีศาจที่หกจะสงสัยว่าทำไมฮวนฮวนถึงรู้จักผู่ตาน แต่นางไม่ได้ถามอะไรมาก “แม้ความสามารถในการติดตามของดอกไม้โลหิตปีศาจจะด้อยกว่าวิชาย้อนรอยของสิงโตเก้าหางอยู่บ้าง แต่บอกมาซิว่าผู่ตานหนีไปทางไหน?”
ขณะพูด สนมปีศาจที่หกก็พาฮวนฮวนกระโดดออกจากมิติ มาถึงเขตปีศาจระดับสูงแล้ว
แม้จะไม่มีเผ่าปีศาจใดสามารถทำลายหยกได้ในพริบตา แต่ถ้าเป็นผู้แข็งแกร่งที่มาดูเรื่องสนุกลงมือเองล่ะ?
แม้จะมีโอกาสเพียงน้อยนิด แต่นางจะไม่ยอมปล่อยไปเด็ดขาด!
ฮวนฮวนเป็นห่วงผู่ตานจึงไม่รู้สึกกลัวเท่าไหร่ อีกทั้งนางได้กลิ่นของหัวหน้าตะขาบมรกตอย่างชัดเจน “หัวหน้าตะขาบมรกตอยู่ที่นั่น แต่ข้าไม่ได้กลิ่นของพี่ผู่ตานเลย”
ในขณะนั้นเจ้าวังปีศาจก็ไล่ตามมาทันแล้ว
ทั้งสองไล่ตามกันมาถึงดินแดนของกระทิง ไม่จำเป็นต้องตามหาหัวหน้าตะขาบมรกตเป็นพิเศษ เพราะร่างจริงของเขาที่โตขึ้นเรื่อย ๆ นั้นสะดุดตามาก
“หัวหน้าตะขาบมรกต!” ฮวนฮวนร้องเรียกด้วยความดีใจ
ขณะที่สนมปีศาจที่หกกำลังจะเข้าไป พวกนางก็ถูกชิงหลงและผู้นำเผ่าทิงมี่สกัดไว้
“โอ้! นี่ไม่ใช่สนมปีศาจที่หกหรอกหรือ? ทำไมถึงดูสกปรกมอมแมมเช่นนี้เล่า?”
ผู้นำเผ่าทิงมี่เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ
“เจ้าเป็นคนฆ่าผู่ตานใช่หรือไม่!” สนมปีศาจที่หกไม่ตอบคำถามของผู้นำเผ่าทิงมี่ แต่ถามหญิงข้าง ๆ เขา ที่นางไม่อาจล่วงรู้พลังได้ด้วยสีหน้าเย็นชา
“ท่านชิงหลงจะฆ่าพี่ผู่ตานได้อย่างไร!” ฮวนฮวนพูดออกมาแล้วรีบปิดปากทันที สายตาเหลือบมองไปทางด้านหลังที่เจ้าวังปีศาจยืนอยู่อย่างหวาดกลัว
“ท่านชิงหลง?”
เจ้าวังปีศาจมองไปยังหญิงสาวในชุดปีศาจ จากนั้นทั้งร่างราวกับถูกฟ้าผ่า ชี้นิ้วไปที่ชิงหลงด้วยความโกรธแค้น “เจ้า! โจรขโมยหินปีศาจ!”
ชิงหลงที่ถูกจำได้พลันยิ้มกว้าง ตอนนี้นางไม่ได้ปิดบังพลังของตนเองแล้ว หากจะถูกจำได้คงไม่ใช่เรื่องแปลก นางอยากเห็นสีหน้าของเจ้าวังปีศาจมานานแล้ว และมันก็ไม่ทำให้นางผิดหวังเลย!
ชิงหลงทักทายอย่างไม่ใส่ใจนัก “สวัสดีท่านเจ้าวัง สบายดีหรือ?”
“คงไม่สบายดีหรอก ในเมื่อทั้งวังและของในหอประมูลที่เอาไปได้ ท่านก็เอาไปหมดแล้ว” ผู้นำเผ่าทิงมี่ดูเหมือนจะมองไม่เห็นไฟโทสะที่ลุกโชนในดวงตาของเจ้าวังปีศาจ และยังคงพูดยุยงต่อไป
ใครจะคิดว่าหนึ่งในผู้มีอำนาจของเขตแดนปีศาจจะถูกชิงหลงขโมยทรัพย์สมบัติจนหมดเกลี้ยง ใครจะไม่โกรธจนคลั่งบ้างเล่า! ดังนั้นเจ้าวังปีศาจที่โกรธจัดจึงลงมือโจมตีชิงหลงโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
“ท่านชิงหลงอย่าทำร้ายท่านพ่อเลย เขาดีกับฮวนฮวนมากนะเจ้าคะ!”
ฮวนฮวนคิดว่าเขาสู้หญิงผู้นี้ไม่ได้หรือ?!
หัวใจของเจ้าวังปีศาจแตกสลาย สมกับคำกล่าวที่ว่าคนที่ทำร้ายจิตใจได้ดีที่สุดคือคนใกล้ชิดที่สุด มนุษย์ไม่เคยหลอกลวงปีศาจจริง ๆ!
“ได้”
ชิงหลงตอบฮวนฮวนพลางยั่วเย้าเจ้าวังปีศาจไปด้วย
เจ้าวังปีศาจ “…”
แม้การต่อสู้นี้ไม่อาจดำเนินต่อไปได้แล้ว แต่เพื่อรักษาศักดิ์ศรี เขาตัดสินใจที่จะสู้ต่อไปอย่างดื้อรั้น!
สนมปีศาจที่หกไม่สนใจความแค้นระหว่างพวกเขา บุกเข้าไปในดินแดนของกระทิงแล้วตรงไปหาหัวหน้าตะขาบมรกตทันที แต่เมื่อนางเข้าใกล้กลับถูกค่ายกลขวางทางไว้เสียก่อน
“ปล่อยให้ข้าเข้าไปเดี๋ยวนี้!”
เมื่อเห็นว่าผู้นำเผ่าทิงมี่ไม่มีทีท่าตอบสนอง นางจึงทิ้งฮวนฮวนไว้ แล้วทุ่มพลังทั้งหมดเพื่อบุกเข้าไปหาผู่ตาน
“ท่านดูเป็นห่วงเขามากทีเดียว พวกท่านมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่?”
ผู้นำเผ่าทิงมี่อุ้มฮวนฮวนขึ้นมา แล้วถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ความสัมพันธ์ของทั้งสองคงไม่ธรรมดาแน่ นางถึงกระวนกระวายขนาดนี้ พวกเขาเป็นญาติกันหรือ?
“ท่านอาสุดหล่อ! ท่านรู้ไหมว่าพี่ผู่ตานอยู่ที่ไหน?”
ฮวนฮวนก็กระวนกระวายเช่นกัน “แล้วทำไมหัวหน้าตะขาบถึงเหมือนศพแบบนั้น…”
“พี่ชายของเจ้าอยู่กับหลิงเยว่ ส่วนเจ้าหนอนอ้วนนั่นยังไม่ได้ตาย มันแค่หลับไปเท่านั้นเอง”
สนมปีศาจที่หกหยุดทำลายค่ายกลนั่นทันที “ผู่ตานยังไม่ตาย?”
“ท่านตอบคำถามของข้าก่อน แล้วข้าจะบอกข่าวของผู่ตานให้”
“ข้าจะมีความสัมพันธ์อันใดกับผู่ตาน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย?”
“งั้นผู่ตานจะเป็นหรือตาย ข้าคงไม่จำเป็นต้องบอกท่าน”
เมื่อเผชิญหน้ากับสนมปีศาจที่หก ผู้นำเผ่าทิงมี่ไม่รู้สึกหวั่นเกรงแม้แต่น้อย ในอดีตเขาอาจจะรู้สึกกลัวอยู่บ้าง แต่ใครจะไปรู้ว่าเป็นโชคดีของเขาที่ได้พบกับหลิงเยว่
ไม่เพียงแต่ได้รับการสืบทอดอย่างสมบูรณ์แล้ว แต่ยังได้ช่วยนางรับทัณฑ์สวรรค์จนระดับพลังขึ้นไปถึงขอบเขตฝ่าทัณฑ์สวรรค์ขั้นปลายแล้ว ในเมื่อระดับพลังเท่ากัน เขาจะกลัวอีกฝ่ายไปทำไม?
…………….
