ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1232 ชื่อของนาง

ตอนที่ 1232 ชื่อของนาง

ยาอายุวัฒนะสีน้ำตาลแดงเม็ดหนึ่งนอนนิ่งอยู่ในกล่องหยกใบนั้น

บนตัวยามีลวดลายเก้าสายที่เปี่ยมด้วยสีสันสดใสฉูดฉาดเชื่อมต่อเข้าหากันและกัน

มีเพียงลวดลายเส้นสุดท้ายเท่านั้นที่ดูจะจางลงเล็กน้อย

นี่เป็นยาอายุวัฒนะระดับเก้าขั้นกลางของจริง!

ผู้อาวุโสวั่นเจิงผงกศีรษะ เอ่ยพลางแกมหัวเราะว่า

“ถังรุ่ย เจ้าผ่านการบุกทะลวงมาได้ระยะหนึ่งแล้วกระมัง ถือว่าซ่อนไว้ได้แนบเนียนมากทีเดียว!”

ดูจากคุณภาพของยาอายุวัฒนะเม็ดนี้แล้ว ย่อมหาใช่เป็นการปรุงยาครั้งแรกไม่

ถังรุ่ยฉีกยิ้มออกมาอย่างรู้สึกเขินอายอยู่บ้าง ดวงหน้าที่กลมราวกับก้อนแป้งก็ยิ่งดูกลมอิ่มขึ้นไปอีก

“ผู้อาวุโสวั่นเจิงตาดีนักขอรับ ปิดบังอันใดท่านมิได้เลยจริงๆ”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงพยักหน้ารับ ก่อนจะระงับความตื่นเต้นในใจตน แล้วเปิดกล่องหยกของฉู่หลิวเยว่ออก

บนเม็ดยาอายุวัฒนะสีแดงสว่าง ลวดลายเก้าสายปรากฏให้เห็นเด่นชัดอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ!

ผู้อาวุโสวั่นเจิงจดจ้องไปยังลวดลายสายที่เก้าก่อนจะพรูลมหายใจออกมา…ไม่นึกเลยว่าเม็ดนี้เองก็เป็นยาอายุวัฒนะระดับเก้าขั้นกลางเช่นกัน!

แม้ว่าในใจจะพอคาดเดาถึงผลลัพธ์ข้อนี้ไว้อยู่บ้าง ทว่าเมื่อได้เห็นของจริง ผู้อาวุโสวั่นเจิงก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงพรึงเพริดอยู่ดี

ก่อนหน้านี้ไม่นานนัก ฉู่เยว่ที่เพิ่งมาอยู่ภายใต้ความดูแลของเขาก็ปรุงยาอายุวัฒนะระดับเก้าออกมาได้แล้ว

มาถึงตอนนี้ เจ้าเด็กนี่กลับสามารถปรุงยาอายุวัฒนะระดับเก้าขั้นกลางได้สำเร็จแล้วอย่างนั้นหรือ!?

ในอกของเขาราวกับมีแม่น้ำใหญ่หลากเชี่ยวที่กำลังจะพวยพุ่งออกมาในชั่วพริบตาข้างหน้า!

ต่อให้เขาจะคุ้นชินกับเหตุการณ์ประหลาดทุกรูปแบบแล้วก็ตาม ทว่ามาตอนนี้เขาเองก็ยังคงยากที่จะระงับใจที่ตื่นเต้นแลระริกระรี้ของตนได้!

ถังรุ่ยที่อยู่อีกฟากหนึ่งก็เห็นยาอายุวัฒนะภายในกล่องหยกแล้วเช่นกัน เขาตกตะลึงไปชั่วครู่ก่อนจะฉีกยิ้มเหยเก

“ศิษย์น้องฉู่เยว่ช่างมีพรสวรรค์ล้ำเลิศแลพลังที่กล้าแกร่งโดยแท้ ได้ยินมาว่าตอนที่เจ้าเข้าสำนักมาใหม่ๆ ยังเป็นเพียงเซียนหมอระดับแปดเท่านั้น นี่ผ่านมาแค่สองเดือน ไม่นึกเลยว่าจะสามารถปรุงยาอายุวัฒนะระดับเก้าขั้นกลางออกมาได้…”

เขาถอนหายใจยาวออกมาคราหนึ่ง ก่อนจะประสานมือมาทางฉู่หลิวเยว่

“ข้าล่ะอายนักที่ความสามารถต่ำต้อยมิอาจเทียบชั้นเจ้าได้!”

คำพูดของถังรุ่ยดังไปทั่ว ณ ลานกว้าง

เสียงบรรดาผู้คนโหวกเหวกโวยวายพลันเงียบกริบลงในชั่วพริบตา

แทบทุกคนล้วนตะลึงพรึงเพริดอยู่กับที่ ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆ ไปพักใหญ่

ถังรุ่ยว่าอย่างใดนะ!?

ฉู่เยว่เองก็ปรุงยาอายุวัฒนะระดับเก้าขั้นกลางออกมาเช่นกันอย่างนั้นหรือ!?

นี่จะเป็นไปได้อย่างใดกัน!

กระทั่งสูตรใบสั่งยาตัวฉู่เยว่ก็เปลี่ยนมันทั้งหมด แล้วจะปรุงยาบำรุงปราณตั้งต้นออกมาอย่างราบรื่นได้อย่างใด แล้วยัง…ยกระดับของยาให้สูงขึ้นอีกหนึ่งระดับอีก!?

ฉู่หลิวเยว่พลันหัวเราะ

“ศิษย์พี่ถังรุ่ยกล่าวชมกันเกินไปแล้วขอรับ ข้าเพียงแค่โชคดีนิดหน่อยเสียเท่านั้น”

ถังรุ่ยกลับส่ายศีรษะพลางหัวเราะออกมาอย่างอดไม่อยู่

โชคดีหรือ?

สำหรับการปรุงยาของเซียนหมอแล้ว โชคเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ที่สุดก็ว่าได้

จนถึงบัดนี้เขายังไม่เคยได้ยินว่ามีคนพึ่งเพียงโชคจนสามารถปรุงยาอายุวัฒนะระดับเก้าได้มาก่อน

สามารถทำมาถึงขั้นนี้ได้ก็พิสูจน์แล้วว่าฉู่เยว่มีทักษะและความสามารถอย่างแท้จริง!

“ศิษย์น้องถ่อมตัวเกินไปแล้ว”

ถังรุ่ยถอนหายใจพลางกล่าว

ก่อนนี้เขาเองก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับฉู่เยว่มาไม่น้อย ถึงขั้นที่คิดว่าเดิมทีฉู่เยว่หาได้มีความสามารถอันใดไม่ เพียงบังเอิญโชคช่วยถึงได้รับโอกาสดีๆ มากมายมาจนถึงทุกวันนี้เหมือนใครหลายคนคิด

ทว่าหลังจากการประลองในวันนี้แล้ว ในที่สุดเขาก็ได้เข้าใจว่า…ข่าวลือเหล่านั้นล้วนเป็นความจริงทั้งสิ้น!

มาคิดๆ ดูแล้วก็ไม่แปลก ก็ผู้อาวุโสวั่นเจิงกับศิษย์พี่หรงซิวน่ะเป็นคนประเภทไหนกันเล่า?

หากถูกพวกเขาจับตามองได้ย่อมต้องไม่ใช่คนธรรมดาสามัญอยู่แล้ว

ผู้อาวุโสวั่นเจิงสูดลมหายใจเข้าลึกพลางมองมาทางฉู่หลิวเยว่ ในดวงตาเปิดเปลือยถึงประกายชื่นชมอย่างยิ่งและความตระหนกระคนดีใจอย่างที่มิเคยปรากฏมาก่อน

“ระดับเก้าขั้นกลางเทียว”

เขายื่นมือออกไปตบบ่าของฉู่หลิวเยว่

“ฉู่เยว่ เจ้า…ช่างเก่งกาจนัก!”

เดิมทีเขาแค่ต้องการให้คนเหล่านั้นได้ยลถึงลูกศิษย์ของตนว่าโดดเด่นเหนือผู้อื่นมากขนาดไหน แต่กลับมิได้คาดคิดว่าผลงานของฉู่เยว่จะน่าอัศจรรย์ใจถึงเพียงนี้!

นี่ดีเกินกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้หลายเท่าเสียด้วยซ้ำ!

เขาพินิจดูยาอายุวัฒนะทั้งสองเม็ดนั้นอีกรอบหนึ่ง ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าพลันยุ่งเหยิงขึ้นมาอยู่บ้าง

“นี่…ยาอายุวัฒนะที่พวกเจ้าทั้งสองปรุงออกมามีระดับเท่ากัน อีกทั้งคุณภาพของตัวยาก็สูสีกันมาก การประลองครั้งนี้…ตัดสินได้ว่าเสมอกัน!”

บรรดาฝูงชนพลันส่งเสียงอึกทึกครึกโครมกันยกใหญ่!

เสมอกันอย่างนั้นหรือ!?

เช่นนั้นก็พิสูจน์แล้วไม่ใช่หรือว่าฉู่เยว่เองก็มีความสามารถพอที่จะขึ้นสู่อันดับรายชื่อของงานประลอง

ชิงอวิ๋นได้จริงๆ?

แต่ถังรุ่ยอยู่อันดับที่หนึ่งร้อย ระหว่างคนทั้งสอง มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะได้เลื่อนอันดับขึ้นไป

แน่นอนว่า หากยึดตามความสามารถที่คนทั้งสองแสดงออกมาในขณะนี้ล้วนแล้วแต่สามารถเลื่อนไปยังอันดับแนวหน้าได้แล้วด้วยซ้ำ

ติดอยู่เพียงแค่ว่า นั่นจำเป็นต้องเดินหน้าท้าประลองกันต่อไป

ถังรุ่ยพลันประสานมือไปทางฉู่หลิวเยว่ ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นพลางกล่าวว่า

“อันดับงานประลองชิงอวิ๋นนี้ เดิมสมควรเป็นศิษย์น้องฉู่เยว่ที่ได้เลื่อนอันดับขึ้นไป แม้ว่าข้ากับศิษย์น้องฉู่เยว่จะปรุงยาอายุวัฒนะออกมาได้ในระดับเดียวกัน แต่ศิษย์น้องฉู่เยว่เพิ่งจะอายุได้สิบหกเท่านั้น เพียงข้อนี้ข้อเดียวก็ชนะข้าไปได้อย่างขาดลอยแล้ว”

สีหน้าของบรรดาฝูงชนล้วนแตกต่างกันออกไป ทว่าไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยปากขัดเลยแม้แต่คนเดียว

เพราะว่าในกฎของอันดับรายชื่องานประลองชิงอวิ๋น เดิมทีแล้วก็มีข้อนี้รวมอยู่ด้วย

…หากว่าคนทั้งสองมีทักษะและความสามารถระดับเดียวกัน เช่นนั้นผู้ที่มีอายุน้อยกว่าจะได้อยู่อันดับที่สูงกว่า

การที่ฉู่เยว่ติดอันดับรายชื่องานประลองชิงอวิ๋นได้ย่อมต้องได้รับความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม!

ณ ขณะนั้น ผู้อาวุโสวั่นเจิงมิได้ใส่ใจแล้วว่าฉู่หลิวเยว่จะสามารถเลื่อนอันดับขึ้นสู่รายชื่อของงานประลองชิงอวิ๋นได้หรือไม่

อย่างใดเสียทุกอย่างที่ปรากฏให้เห็นต่อหน้าก็พิสูจน์ได้แล้วถึงความโดดเด่นเหนือใครของเขา!

เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว!

เขาลอบคิดอยู่ในใจว่าจริงๆ แล้วตนไม่น่าใช้การได้เลื่อนขึ้นสู่อันดับรายชื่องานประลองชิงอวิ๋นมาเป็นเป้าหมายในการทดสอบฉู่เยว่เลยตั้งแต่แรก

ด้วยความฉลาดเฉลียวของเด็กคนนี้ ควรจะได้พุ่งขึ้นสู่อันดับที่ดีกว่านี้เสียด้วยซ้ำ!

ผู้อาวุโสวั่นเจิงมองถังรุ่ยรอบหนึ่ง ในนัยน์ตาเองก็แฝงแววประกายชื่นชมเช่นกัน

“ถังรุ่ย แม้หลังการแข่งขันรอบนี้ เจ้าจะหลุดจากอันดับงานประลองชิงอวิ๋น แต่ว่าด้วยความสามารถของเจ้าในตอนนี้ ย่อมสามารถท้าประลองผู้ที่มีอันดับสูงกว่าได้อย่างแน่นอน”

ถังรุ่ยผงกศีรษะรับด้วยความนอบน้อม

“ศิษย์เข้าใจแล้วขอรับ”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงหันกลับไปมองฉู่หลิวเยว่อีกครา ก่อนจะหัวเราะแล้วเชิดคางขึ้น

“เจ้าหนู ไปสิ! เอามือของเจ้าทาบลงไปบนประกาศของงานประลองชิงอวิ๋นเสีย จากนั้นก็ถ่ายทอดพลังปราณดั้งเดิมลงไปส่วนหนึ่ง ชื่อของเจ้าก็จะปรากฏออกมาเอง!”

นิ้วของฉู่หลิวเยว่ขดเข้าหากัน

งานประลองชิงอวิ๋นหรือ…

“เป็นอันใดไป?”

เมื่อเห็นว่าฉู่หลิวเยว่นิ่งไปพักหนึ่ง ผู้อาวุโสวั่นเจิงก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามออกมา

ฉู่หลิวเยว่ส่ายศีรษะ ท้ายที่สุดก็ตัดสินใจสาวเท้าเดินตรงไปยังอันดับรายชื่อของเซียนหมอ

…

สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนต่างพากันจับจ้องมาที่ตัวนาง

ทั้งประกายชื่นชม อิจฉาริษยา ยกย่องนับถือ หรือจะประหลาดใจก็ดี…

ฉู่หลิวเยว่ล้วนเมินเฉยพวกมันไปโดยสิ้นเชิง

นางหยุดยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าอันดับรายชื่อเซียนหมอที่ห่างกันเพียงก้าวเดียวเท่านั้น

เพียงแค่ยื่นมือออกไป ทำให้ชื่อของตัวเองปรากฏอยู่บนประกาศ ก็ถือว่าติดอันดับงานประลองชิงอวิ๋นแล้ว!

แต่ว่า…

ชื่อของนางจะปรากฏขึ้นมาจริงๆ หรือ?

ฉู่หลิวเยว่สะกดกลั้นลมหายใจ ก่อนจะยกมือขึ้นมาในท้ายที่สุด…