ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1258 การโจมตีขนาบหน้าหลัง
ฉู่หลิวเยว่เกือบจะสบถคำหยาบออกมาโดยตรง
งูสามเหลี่ยมฟันกระบี่เหล่านี้ไร้ประโยชน์มากเกินไปแล้ว!
ก่อนหน้านี้ยังแสดงท่าทีห้าวหาญ อสูรสันหลังเหล็กเพิ่งจะโจมตีหยั่งเชิงครั้งเดียว คาดไม่ถึงว่าพวกมันจะถอยร่นลงไปแบบนี้?
การกำหนดแผนการแบบนี้มันรีบร้อนเกินไปละมั้ง!
ฉู่หลิวเยว่ไม่สามารถเข้าใจได้
แม้ว่างูสามเหลี่ยมฟันกระบี่ตัวเดียวจะไม่สามารถสู้กับอสูรสันหลังเหล็กได้ แต่พวกมันได้เปรียบด้านจำนวน!
คาดไม่ถึงว่าทุกอย่างจะไร้ความหมายเช่นนี้ นี่มันขี้ขลาดเกินไปแล้ว?
นางยังไม่ทันได้คิดมากขนาดนั้น สายตาก็มองเห็นอสูรสันหลังเหล็กกำลังวิ่งเข้ามาที่ตนเอง เงาร่างวูบไหว นางรีบหลบไปด้านข้างด้วยความรวดเร็ว!
โครม!
อสูรสันหลังเหล็กกระทืบพื้นอย่างแรง!
พื้นที่เดิมเป็นพื้นที่เรียบ แต่ทันใดนั้นก็ปรากฏหลุมลึกขนาดไม่เล็ก!
รอยแตกร้าวแผ่กระจายออกไปบริเวณโดยรอบด้วยความรวดเร็ว
ฉู่หลิวเยว่เลือกเคลื่อนที่ไปยังพื้นที่ป่าทึบ ก่อนจะพุ่งตรงไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็ว!
นางเข้ามาในสวนอสูรแล้ว อันตรายมีอยู่รอบด้าน ความจริงไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เหมือนกัน
แต่ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือจะต้องสลัดอสูรสันหลังเหล็กออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!
ยิ่งป่าทึบมากเท่าไร ก็จะยิ่งดีต่อนางมากเท่านั้น
เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว เวลาเพียงชั่วพริบตาร่างนั้นก็หายไปในป่าที่เขียวชอุ่มแล้ว!
“โฮก...”
อสูรสันหลังเหล็กเงยหน้าแล้วคํารามเสียงดังกึกก้อง!
ต้นไม้ที่อยู่ในระยะใกล้กับอสูรสันหลังเหล็กนั้นถูกแรงกดดันบดขยี้จนระเบิดออกมาโดยตรง!
อสูรสันหลังเหล็กยกเท้าขึ้น พร้อมวิ่งตรงมายังทิศทางที่ฉู่หลิวเยว่อยู่!
ส่วนหลังจากฝูงงูสามเหลี่ยมฟันกระบี่ถอยลงไปแล้ว คาดไม่ถึงว่ามันจะกระจัดกระจายไป
งูกว่าหนึ่งร้อยตัวกระจายออกไปรอบด้าน
ตัวของพวกมันเล็กมาก หากหลบซ่อนตามพงหญ้าก็จะไม่มีทางเห็นอย่างแน่นอน
ดังนั้นหลังจากพวกมันกระจายกันไปได้ไม่นาน มันก็ไปหลบซ่อนตามต้นไม้ ทำให้เป็นรูปร่างที่มองไม่เห็น
มีเพียงแต่เสียงงูที่เลื้อยไปมาเบาๆ บางครั้งก็อาจจะได้ยิน แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว
…
ฉู่หลิวเยว่หนีไปด้านหน้าด้วยความเร็วเต็มกำลัง
นางกระโจนเหินทะยานไปมาราวกับภูตวิญญาณในภูเขา เงาร่างเดี๋ยวปรากฏเดี๋ยวจางหาย
แต่ถึงอย่างใดก็ตามนางก็ยังไม่สามารถสลัดอสูรสันหลังเหล็กได้พ้น
พลังทำลายล้างของมันนั้นน่ากลัวกว่าที่ฉู่หลิวเยว่จินตนาการได้เสียอีก
เดิมทีนางคิดว่าอาศัยการเข้ามาในป่าทึบก็สามารถกีดขวางต่อร่างกายอันใหญ่โตของอสูรสันหลังเหล็กได้ และทำให้มันลดความเร็วลง
แต่ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของอสูรสันหลังเหล็กเลย
พลังกล้ามเนื้อของมันแข็งแกร่งอย่างมาก ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใดต้นไม้ก็หักโค่นแทบจะทั้งหมด!
ดังนั้น หนึ่งมนุษย์หนึ่งสัตว์อสูร หนึ่งอยู่ด้านหน้าหนึ่งไล่ตามด้านหลัง ด้วยวิธีการนี้ทำให้เกิดการแข่งขันในหุบเขานี้ขึ้น
…
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้เอามือไพล่หลัง และรออยู่ที่ตีนเขาครู่หนึ่ง
ต่อให้เขาไม่ได้ไปดูด้วยตัวเอง แต่การเปลี่ยนแปลงของระลอกคลื่นที่ผันผวนนี้ ก็สามารถทำให้เขาคาดเดาได้ว่ามันเกิดเรื่องอันใดขึ้น
เขาอดที่จะแค่นหัวเราะไม่ได้
เหมือนว่าตอนนี้ฉู่เยว่จะหนีไม่พ้นแล้ว
และไม่รู้ว่าเด็กน้อยคนนั้นจะยืนหยัดได้นานขนาดไหน
ต้องบอกก่อนว่า ที่แห่งนี้นอกจากเด็กน้อยเหล่านั้น สัตว์อสูรโตเต็มวัย ระดับที่ต่ำที่สุดก็อยู่ในระดับเก้า!
พวกมันยากที่จะต่อกรด้วย
อีกทั้งเพื่อการฝึกฝนและกระตุ้นฝีมือของสัตว์อสูรเหล่านี้ให้อยู่ในระดับที่สูงที่สุด ภายในสวนอสูรแห่งนี้ นอกจากพวกอาวุโสไม่กี่คนที่มาลาดตระเวนและคุ้มกัน โดยทั่วไปแล้วจะไม่มีใครมาที่นี่
สัตว์อสูรเหล่านี้ประสาทสัมผัสไวต่อลมปราณของมนุษย์อย่างยิ่ง อีกทั้งเกิดมาพร้อมกับความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะโจมตี
ฉู่เยว่มีพรสวรรค์และฝีมือไม่เลว แต่ท้ายที่สุดเด็กคนนี้ก็ยังเป็นเด็กอยู่
จะต้องมาต่อสู้กับสัตว์อสูรเหล่านี้ เขาก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน
“หวังว่าเด็กคนนี้จะสามารถยืนหยัดได้ถึงคืนนี้นะ!”
เขามองดูดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้า แล้วส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม
…
ท้องฟ้ามืดลงอย่างรวดเร็ว
ภายในป่าและภูเขานั้นมืดอยู่แล้ว ตอนนี้ก็ยิ่งมืดเข้าไปใหญ่
ฉู่หลิวเยว่พุ่งตัวไปด้านหน้า ในใจก็ครุ่นคิดหาวิธีการอื่น
จะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว
นางอาศัยเพียงความแข็งแกร่งของร่างกายตัวเอง ก็ไม่สามารถสลัดอสูรสันหลังเหล็กออกได้
อีกครั้งในตอนนี้เวลาก็ค่อยเคลื่อนคล้อยผ่านไปอย่างเชื่องช้า พละกำลังของนางก็ค่อยๆ หมดไปอย่างรวดเร็ว ความเร็วจึงลดต่ำลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่อสูรสันหลังเหล็กยิ่งมันต่อสู้มันยิ่งกล้าหาญขึ้น
พวกมันเกิดมาเพื่อต่อสู้ ทั้งการระเบิดพลังและความอดทนของมันนั้นแข็งแกร่งอย่างยิ่ง
ฉู่หลิวเยว่กังวลที่สุดคือ สุดท้ายแล้วความตายก็จะมาเยือนนาง!
ใช่ว่านางจะไม่เคยคิดจะต่อสู้กับอสูรสันหลังเหล็กมาก่อน ในตอนแรกเริ่ม นางรวบรวมพลังและเตรียมพร้อมทั้งหมดแล้ว
แต่ทันใดนั้นก็เห็นว่างูสามเหลี่ยมฟันกระบี่ยังเลือกที่จะล่าถอย จึงทำให้นางรู้สึกลังเลขึ้นมา
สิ่งที่ทำให้พวกมันหวาดกลัวได้ขนาดนี้ นั่นหมายความว่าอสูรสันหลังเหล็กนี้แข็งแกร่งจริงๆ
นางในตอนนี้ แม้ว่าจะสามารถต่อสู้กับจอมยุทธ์ระดับแปดได้ แต่การเผชิญหน้ากับจอมยุทธ์ระดับเก้านั้น ก็มีเพียงแต่พ่ายแพ้เท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้นพลังในการต่อสู้ของจอมยุทธ์ระดับเก้ายังห่างไกลจากสัตว์อสูรระดับเก้ามาก
เมื่อคิดไปคิดมาแล้ว ท่าจะไม่ไหว
คิดหาวิธีอื่นจะดีกว่า
แต่อสูรสันหลังเหล็กติดตามไม่ปล่อยขนาดนี้ นางแทบจะไม่มีโอกาสให้หายใจเลย แล้วนางจะหาวิธีดีๆ ได้อย่างใด?
ทันใดนั้นเองสัญชาตญาณแจ้งเตือนของฉู่หลิวเยว่ก็กู่ร้องขึ้น!
จิตวิญญาณของนางตึงเครียด และต้องทำให้ตัวเองหยุดชะงักฝีเท้าทันที!
ก่อนหน้านี้นางเคลื่อนตัวไปด้านหน้าอยู่ตลอด แต่ตอนนี้กลับหยุดชะงัก ทำให้เลือดลมภายในปอดของนางนั้นพลุ่งพล่าน!
แต่ในตอนนี้นางไม่สนใจเรื่องนั้นแล้ว
เพราะว่า…อันตรายอยู่ตรงหน้านาง!
ปึง!
เสียงฝีเท้าอันหนักหน่วงดังขึ้น!
เสียงนี้มันฟังดูคุ้นเคยอย่างมาก เหมือนกับเสียงฝีเท้าของอสูรสันหลังเหล็ก แต่มันกลับหนักหน่วงมากขึ้นหลายเท่า!
แม้ว่าจะไม่เห็นเงาร่างของอีกฝ่าย แต่ฉู่หลิวเยว่กลับรู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นได้เหยียบลงที่หัวใจของนางอย่างแรง!
นางยืนบนต้นไม้ต้นหนึ่ง มือข้างหนึ่งจับที่ลำต้น
ทั่วทั้งร่างตึงเกร็ง แทบจะหายใจไม่ออก!
ในตอนนั้นเองเงาร่างที่มีขนาดเทียบเท่ากับภูเขาขนาดย่อมก็ปรากฏขึ้นตรงหน้านาง!
นางชำเลืองสายตาเพียงครั้งเดียว ฉู่หลิวเยว่ก็สามารถมองออกได้ในทันทีว่านี่คือ…อสูรสันหลังเหล็กอีกตัว!
อีกทั้งร่างกายของมันนั้นใหญ่โตกว่าตัวก่อนหน้าตั้งหลายเท่า!
มันจะต้องเป็นอสูรสันหลังเหล็กที่โตเต็มที่แล้วอย่างแน่นอน!
มันกำลังพุ่งตัวมาทางนี้
ต้นไม้ล้มระเนระนาด เศษหินแตกกระจาย!
ในตอนนั้นเองฉู่หลิวเยว่ก็เกือบถูกภูเขาลูกนี้เหยียบลงมาแล้ว!
โครมๆ!
แต่ทันใดนั้นเองไม่รู้ว่าเหตุใดอสูรสันหลังเหล็กที่อยู่ด้านหลัง ก็เพิ่มความเร็วขึ้นอย่างกะทันหัน!
“โฮก...”
เสียงร้องไห้ดังลั่น ซึ่งต่างจากก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก
ไม่มีลมปราณที่น่าหวาดกลัวและเย็นยะเยือก มีแต่ความยินดีและออดอ้อนเพิ่มขึ้นหลายส่วน
อีกทั้งเห็นได้ชัดว่ามันพุ่งตัวไปยังอสูรสันหลังเหล็กที่เพิ่งปรากฏตัวเมื่อครู่นี้!
ฉู่หลิวเยว่รีบหันกลับไปมองแต่หัวใจก็รู้สึกเย็นขึ้นครึ่งหนึ่ง
สองตัวนี้…เหมือนว่าจะเป็นแม่ลูกกัน?
แล้วนางจะสามารถจากไปได้อย่างปลอดภัยและไร้รอยขีดข่วนได้อย่างใด?
มือของนางจับที่กิ่งของต้นไม้แน่น จนข้อนิ้วปูดขาว
เนื่องจากการวิ่งมาระยะไกล ทำให้นางสูญเสียพลังไปอย่างมาก ในตอนนี้หน้าผากของนางเต็มไปด้วยเหงื่อที่ผุดพราย แผ่นหลังเปียกโชก
หากเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้การแล้ว…
ฉู่หลิวเยว่กัดฟันกรอด
หากถูกบีบบังคับในสถานการณ์ที่สิ้นหวังจริงๆ เช่นนั้น…ก็ต้องใช้ไพ่ใบไม้ตาย ไม่ว่าอย่างใดก็ต้องถูกเปิดเผยแล้ว!
โครม!
อสูรสันหลังเหล็กตัวนั้นพุ่งเข้ามา ศีรษะของมันชนเข้ากับต้นไม้ที่ฉู่หลิวเยว่กำลังยืนอยู่!
ทั้งสองตัวโอบต้นไม้ใหญ่เอาไว้ จากนั้นมันก็ล้มโค่นลงมาทันที!
ฉู่หลิวเยว่สะกิดปลายเท้า ต้องการจะบินขึ้น!
แต่เหมือนว่าอสูรสันหลังเหล็กตัวนั้นจะคาดการณ์เอาไว้ได้ก่อนอยู่แล้ว มันจึงพุ่งตัวเข้ามา!
YOU MAY ALSO LIKE
