ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1512 พลังแห่งสายเลือด
ตอนที่ 1512 พลังแห่งสายเลือด
…………….
โหมวเหยาคิดไม่ถึงว่าในร่างกายของฉู่หลิวเยว่ซ่อนสมบัติศักดิ์สิทธิ์แบบนี้เอาไว้ด้วย
หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์เป็นของที่หายสาบสูญไปจากอาณาจักรเสิ่นซวี่หลายพันปีแล้ว หลายปีที่ผ่านมามีคนจำนวนไม่น้อยพยายามตามหาจากทั่วทุกทิศ แต่กลับไม่เจอเลยแม้แต่เบาะแส
คิดไม่ถึงว่ามันจะอยู่กับนาง!
แม้ว่าโหมวเหยาจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องโลกภายนอกมากนัก แต่เขากลับรู้จักซั่งกวนจิ้งเป็นอย่างดี
แม้ว่าซั่งกวนจิ้งจะแข็งแกร่ง แต่ความจริงแล้วสำหรับโลกภายนอก เขาไม่ได้ถามว่าเป็นคนที่มีสถานะสูงส่งอันใด
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อปีนั้นเขาเพิ่งสร้างชื่อเสียงในอาณาจักรเสิ่นซวี่ ต่อมาก็เกิดการสู้รบอย่างยิ่งใหญ่กับพวกเขา ตั้งแต่นั้นมาเขาก็อาศัยอยู่ที่บุพกาลชายแดนเหนือ
พันปีที่ผ่านมา แม้ว่าซั่งกวนจิ้งจะไม่ได้ตายจริงๆ แต่เรื่องที่เขาถูกขังอยู่ด้านในตลอดเวลานั้นก็เป็นความจริง หลับใหลไม่ได้สติซึ่งไม่ต่างจากการตายมากเท่าใดนัก
ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาเป็นคนมอบของสิ่งนี้ให้กับซั่งกวนเยว่
ซึ่งนั่นก็หมายความว่าซั่งกวนเยว่นำมาจากด้านนอกพรมแดน!
เด็กสาวที่มีอายุสิบกว่าปี สถานะธรรมดา แม้ว่าจะพรสวรรค์ไม่เลว ฝีมือก็ยังไม่ถือว่าอยู่ในระดับสูงสุด
แต่นั่นก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้นางเดินไปมาในอาณาจักรเสิ่นซวี่
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าเหตุใดในตอนแรกโหมวเหยาไม่เห็นนางอยู่ในสายตาเลย
แต่ว่าในตอนนี้… เมื่อเขาเห็นโล่สีดำอันนั้น และในตอนนี้ก็ยังเห็นหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ ในที่สุดโหมวเหยาถึงได้เข้าใจขึ้นว่า มันประเมินซั่งกวนเยว่ต่ำไปจริงๆ!
โหมวเหยารู้สึกร้อนรนขึ้นมาทันที
…
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนและคนอื่นๆ ที่ได้เห็นภาพเหตุการณ์นี้ ต่างรู้สึกตกตะลึงไปทั้งหมด หลังจากผ่านไปนานพวกเขาก็ยังไม่ได้สติ
แม้พวกเขาจะรู้ว่าหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์อยู่กับฉู่หลิวเยว่ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็น
หนึ่งในสิบมหาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน สามารถดึงดูดผู้บำเพ็ญเพียรกว่าร้อยคนให้ไล่ตามได้ สมคำร่ำลือจริงๆ!
คาดไม่ถึงว่าจะสามารถช่วยฉู่หลิวเยว่ต้านทานกระบวนท่านี้ได้!
…
หัวใจของฉู่หลิวเยว่กระตุกวูบ เปลวเพลิงโปร่งแสงที่อยู่โดยรอบลุกโชนขึ้นอย่างบ้าคลั่ง และกลับเข้ามาในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ทันที
แม้กระทั่งเกล็ดเหล่านั้นก็ถูกดูดเข้าไปด้วย
“ซั่งกวนเยว่! นั่นเจ้าคิดจะทำอันใดน่ะ!”
ฉู่หลิวเยว่กระแอมไอเบาๆ แล้วเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก ก่อนจะค่อยๆ ยิ้มออกมา
“ท่านเฉลียวฉลาดเหนือใคร ข้าคิดจะทำอันใด ท่านไม่รู้หรือ? แน่นอนว่าข้า… ต้องการเกล็ดเหล่านี้ จึงได้เก็บมาอย่างใดเล่า”
“เจ้ากล้าหรือ!”
โหมวเหยาโมโหจนดวงตาแดงก่ำ
เกล็ดเหล่านี้ คือส่วนที่เหลือจากการที่มันลอกคราบเมื่อครั้งที่แล้ว ซึ่งสำหรับมันแล้วมีความหมายและพิเศษอย่างมาก
หากให้ฉู่หลิวเยว่เก็บลงไปในหม้อน้ำศักดิ์สิทธิ์ แค่คิดก็รู้แล้วว่ามันจะต้องถูกทำลายไปอย่างสิ้นเชิง
การเคลื่อนไหวของฉู่หลิวเยว่ แม้ว่านางจะหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ แต่ใบหน้าของนางก็มีรอยยิ้มมุมปากประดับอยู่
“ก่อนหน้านี้ท่านพูดว่า ขอเพียงข้ารับการโจมตีสามกระบวนท่าได้ เรื่องราวในอดีตทุกสิ่งท่านจะปล่อยผ่าน แต่ท่านไม่ได้พูดนี่ว่า ข้าห้ามโจมตีกลับ? ยิ่งไปกว่านั้น… นี่ไม่น่าเรียกว่าเป็นการตอบโต้ละมั้ง”
และนางเพียงแค่เก็บเกล็ดเหล่านั้นเท่านั้น มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อันใดเลยไม่ใช่หรือ?
“เจ้าเล่ห์!”
โหมวเหยาตะโกนขึ้นมาเสียงดัง!
“โฮก…”
มันคำรามขึ้นท้องฟ้าอย่างกะทันหัน!
ในตอนนั้นวายุเมฆาเคลื่อนคล้อย!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมา
ความรู้สึกที่ถูกบดขยี้ด้วยพลังที่มองไม่เห็นกลับมาอีกครั้ง!
หัวใจของนางเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง
อันตราย!
ประสาทสัมผัสที่หกอันแหลมคมของนางส่งสัญญาณเตือนดังลั่นในสมอง!
นางรีบถอยหลังอย่างไม่ลังเล!
ในขณะเดียวกันก็โคจรหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความรวดเร็ว!
…
“แย่แล้ว! โหมวเหยากำลังจะใช้พลังแห่งสายเลือดแล้ว!”
เมื่อมองเห็นภาพเหตุการณ์เหล่านั้น หัวใจของซั่งกวนจิ้งก็เต้นแรงขึ้นอย่างมาก!
ความจริงแล้วผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนและคนอื่นๆ ก็สามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ จึงรีบเข้าไปดูด้วยความรวดเร็ว
“นี่หมายความว่าอย่างใด?”
ซั่งกวนจิ้งขมวดคิ้วเป็นปม แล้วรีบอธิบายขึ้น
“ไท่ซวีเฟิ่งหลงเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาล! พลังแห่งสายเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายนั้นแข็งแกร่งอย่างยิ่ง หากเขาโคจรมันขึ้นมาเมื่อใด จะสามารถควบคุมพลังฟ้าดินที่อยู่รอบกายของตนเองได้อย่างง่ายดาย! ขอเพียงแค่พลังแห่งสวรรค์และโลกยังไม่หมดสิ้น มันก็สามารถนำมาใช้ได้อย่างไม่มีจำกัด!”
ผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปหรือว่าสัตว์อสูร หากต้องการจะแข็งแกร่งขึ้น จำเป็นต้องดูดซับพลังแห่งสวรรค์และโลกเข้ามาในร่างกายเสียก่อน จากนั้นค่อยแปรสภาพกลายเป็นพลังของตนเอง
ยิ่งตนเองมีความแข็งแกร่งมากเท่าไร ประสิทธิภาพในการหลอมรวมก็จะยิ่งสูงมากขึ้นเท่านั้น และสามารถเก็บกักพลังงานเอาไว้ในร่างกายตนเองได้มากขึ้น
เมื่อเป็นเช่นนี้เวลาต่อสู้ก็จะสามารถแสดงผลลัพธ์ได้ดีกว่า
แต่ไท่ซวีเฟิ่งหลงเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาล ก่อนที่ความวุ่นวายของสวรรค์และโลกจะเริ่มต้นขึ้น พวกมันก็อยู่บนโลกใบนี้แล้ว
หากจะบอกว่ามันเกิดมาพร้อมกับฟ้าดินก็ไม่ใช่เรื่องที่เกินจริง
ดังนั้นพลังแห่งสวรรค์ของมันจึงท้าทายกฎสวรรค์อย่างมาก
มันไม่ต้องการใช้ขั้นตอนใดๆ ก็สามารถโคจรพลังที่อยู่โดยรอบได้โดยตรง!
ต่อให้ภายในโลกนี้ผู้บำเพ็ญเพียรจะแข็งแกร่งมากสักเพียงไหน เก็บกักพลังเอาไว้มากเท่าไร แต่จะสามารถเปรียบเทียบกับการคงอยู่ของพวกมันได้อย่างใด?
“เพียงแต่การใช้พลังแห่งสายเลือดเช่นนี้ ส่งผลกระทบต่อพวกมันมากเช่นกัน ในสถานการณ์ปกติแล้ว พวกมันจะไม่ยอมทำเช่นนี้แน่นอน”
แต่ว่าในตอนนี้ โหมวเหยาโกรธฉู่หลิวเยว่จนควันออกหู เพราะการกระตุ้น เขาถึงได้ทำเช่นนั้นลงไป!
เดิมทีพวกเขาทุกคนคิดว่า มันลงมือแค่กระบวนท่าเดียวก็สามารถเอาชีวิตของฉู่หลิวเยว่ได้แล้ว
แต่เรื่องราวในตอนนี้กับซับซ้อนมากยิ่งขึ้น
ฉู่หลิวเยว่ไม่เพียงไม่ตาย หลังจากนางต้านทานไปสองกระบวนท่า นางยังสามารถตอบโต้ได้เล็กน้อยด้วย
โหมวเหยาเย่อหยิ่งจองหอง สำหรับเขาแล้วเรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมาก
ดังนั้นนี่จึงเป็นเหตุผลที่เขาลงมืออย่างโหดเหี้ยมและไม่สนใจสิ่งอื่นแล้ว!
เขาตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะสังหารฉู่หลิวเยว่ที่นี่ให้ได้!
“ไม่ได้การล่ะ ข้าต้องขวางเขาเอาไว้!”
ซั่งกวนจิ้งพูดขึ้น แล้วสาวเท้าหนึ่งก้าว เตรียมพุ่งไปด้านหน้า!
แต่เขาเพิ่งเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว กลับกระแทกเข้ากับพลังที่มองไม่เห็นอย่างรุนแรง!
…พื้นที่แห่งนี้ ถูกโหมวเหยาควบคุมเอาไว้แล้ว คนที่อยู่รอบข้างไม่สามารถเข้าไปได้!
ในใจของทุกคนเต็มไปด้วยความร้อนรน ไม่ว่าจะทำอย่างใด ก็เหมือนว่าจะไร้ประโยชน์ทั้งสิ้น
“หรงซิว!”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงกัดฟันกรอด หันมองทางหรงซิว แต่กลับเห็นว่าเขาเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ดวงตาจดจ้องทางด้านหน้าตาเขม็ง ใบหน้าเย็นชา ไม่มีทีท่าว่าจะลงมือ
“หรงซิว?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงรู้สึกร้อนรนขึ้นมา
นี่มันเวลาใดแล้ว หรือว่าเจ้ายังจะดูมันต่อไป?
หากไม่ลงมืออีกเกรงว่ามันจะไม่ทันแล้ว!
เปรี้ยง!
ทัณฑ์สวรรค์สายหนึ่งผ่าลงมาอย่างกะทันหัน!
ผู้อาวุโสหลายคนรีบหันกลับไปมอง และเห็นว่าตาน้ำบนเขาหมื่นเมรัย แทบจะถูกน้ำค้างแข็งปกคลุมทั้งหมดแล้ว!
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนอ้าปากค้างลมหายใจเย็นยะเยือก!
ด้านหนึ่งคือฉู่หลิวเยว่ ส่วนอีกด้านหนึ่งคือตาน้ำ นี่มัน…
ไม่ต้องรอให้เขาตัดสินใจ โหมวเหยาก็ได้ลงมือแล้ว
“สายเลือดของข้า รุ่งโรจน์พร้อมกับตะวันจันทรา! …ตู้ม!”
เสียงมังกรคำรามทุ้มต่ำ ราวกับดังก้องสะท้อนมาจากในระยะไกล กระแสเสียงดังลั่นราวอัสนีบาต ทำให้คนตกใจและหวาดกลัวอย่างมาก
พลังดั้งเดิมภายในร่างกายของฉู่หลิวเยว่ เริ่มกระจัดกระจายหายไปด้วยความเร็วที่น่ากลัว!
ในขณะเดียวกัน แรงกดดันอันหนักหน่วงพุ่งตรงเข้ามายังตันเถียนของนาง ราวกับต้องการทำให้หยวนตันของนางนั้นถูกทำลายเป็นเสี่ยง!
…………….