ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1642 กอดข้าไว้แน่นๆ
ตอนที่ 1642 กอดข้าไว้แน่นๆ
……….
จากนั้นก็เป็นก้อนที่สอง ก้อนที่สาม!
เศษหินที่อยู่โดยรอบ เหมือนกับถูกพลังอันใดบางอย่างชี้นำ และกระสับกระส่ายขึ้นมาโดยพร้อมเพรียง ก่อนจะพุ่งตรงมายังฉู่หลิวเยว่!
“นี่ นี่มัน…”
ซั่งกวนจิ้งชะงักไปเล็กน้อย
ก่อนหน้านี้ที่เขามาที่นี่ เขาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เลย!
อีกทั้งประเด็นที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือ เห็นได้ชัดว่าการเคลื่อนไหวนี้พุ่งเป้ามาทางฉู่หลิวเยว่!
นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?
หรงซิวขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วกุมมือของฉู่หลิวเยว่แน่น
“พวกเรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ ก้อนหินเหล่านั้น เป็นเศษเสี้ยวที่แตกจากป้ายหลุมศพของผู้แข็งแกร่งระดับเทพ”
แค่ถูกป้ายหลุมศพที่ถูกทำลายไล่ตามนั้นก็ทำให้คนรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพอีก?
ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าบางทีหินเหล่านี้ก็อาจจะมีพลังอยู่เล็กน้อย
ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่พูดได้ยาก
ดังนั้นหรงซิวจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดรีบพาฉู่หลิวเยว่ออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด
ฉู่หลิวเยว่มองมาที่เขาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย
“ได้”
…
ฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ เพิ่มความเร็วสูงขึ้น มุ่งหน้าไปที่ใจกลางของสุสานสังหารเทพ
ส่วนก้อนหินที่ตามมาด้านหลังนั้นก็มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
หากเป็นเพียงแค่ก้อนหินไม่กี่ก้อนก็ช่างเถอะ
แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานมากขึ้นเท่าไร ก้อนหินเหล่านั้นก็ยิ่งรวมตัวเป็นจำนวนมากขึ้นราวกับสายน้ำ พร้อมพุ่งตัวเข้าหาฉู่หลิวเยว่!
ความจริงแล้วภาพเหตุการณ์เหล่านี้ดูแล้วแปลกประหลาดอย่างยิ่ง
แต่สิ่งที่ทำให้ฉู่หลิวเยว่ประหลาดใจมากก็คือ นางไม่สามารถสัมผัสถึงจิตสังหารของก้อนหินเหล่านั้นได้เลย
เหมือนว่าพวกมันกำลังถูกอันใดบางอย่างควบคุมอยู่ ทำให้ต้องมารวมตัวกันและติดตามนางมาอย่างต่อเนื่อง
แต่รายละเอียดอย่างอื่น… เหมือนว่าเขาจะไม่ได้วางแผนทำอันใด
แน่นอนว่าฉู่หลิวเยว่ก็ไม่กล้าวางใจ อาศัยเพียงแค่ “ความรู้สึก” ไม่สามารถมาตัดสินอันตรายใดๆ ได้
ท้ายที่สุดแล้วที่แห่งนี้ก็คือสุสานสังหารเทพ
ยังดีที่ก่อนหน้านี้องค์ปฐมกษัตริย์เคยมาที่นี่มาก่อน จึงนับว่ามีประสบการณ์ ดังนั้นจึงสามารถค้นหาเส้นทางที่ปลอดภัยได้อย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางนั้นพวกเขาแทบจะไม่ประสบพบเจอกับอันตรายใดๆ เลย
เพียงแต่ว่าเมื่อวิ่งนานไปแล้ว ทิวทัศน์โดยรอบก็แทบจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย
ก่อนหน้านี้องค์ปฐมกษัตริย์เคยพูดเอาไว้ว่า ขอเพียงแค่เดินทางมาถึงสุสานของผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ ก้อนหินที่ดูแปลกประหลาดเหล่านี้ก็จะหยุดลงไปเอง
แต่เวลาผ่านมาเนิ่นนานขนาดนี้แล้ว เหมือนว่าหนทางยังอีกยาวไกล
ฉู่หลิวเยว่ถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า
“องค์ไท่จู่ พวกเราจะออกจากที่นี่ได้เมื่อไรหรือ?”
ซั่งกวนจิ้งเงยหน้ามองท้องฟ้า และตอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจว่า
“น่าจะต้องใช้เวลา… อีกสองสามชั่วยามละมั้ง…”
ความจริงแล้วที่เขาพูดนั้นคือเวลาอย่างต่ำ
ในปีนั้นเขาใช้เวลาอยู่ในที่แห่งนี้สามวันสามคืน!
แต่เพราะว่านั่นเป็นครั้งแรกที่เขาเดินทางไปที่นั่น จึงไม่รู้ว่าควรจะเดินทางไปทางไหน แต่ก็สามารถยืนยันได้ว่าที่แห่งนี้กว้างใหญ่ไพศาลจริงๆ และไม่สามารถออกจากที่นี่ได้โดยเร็ว
นางรู้จักองค์ปฐมกษัตริย์เป็นอย่างดี
หมายความว่า… พวกเขาอาจจะต้องอยู่ที่นี่อีกนาน
ตอนนี้พวกเขาทุ่มแรงวิ่งสุดกำลังแล้ว ก้อนหินที่อยู่ด้านหลังก็ไม่สามารถตามได้ทัน สามารถทิ้งระยะห่างได้อย่างชัดเจน
แต่พลังของพวกเขาถูกใช้ไปอย่างต่อเนื่อง แต่ก้อนหินเหล่านั้นกลับมีการรวมตัวอยู่อย่างไม่ขาดสาย
จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ฉู่หลิวเยว่พบว่าพลังและกระแสปราณของพวกมันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมไม่น้อย
และในตอนนั้นเองไม่ว่าใครสามารถรับประกันได้ว่าพวกเขาจะสามารถออกไปได้อย่างปลอดภัย
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย
หรือว่าบนร่างกายของนางจะมีสิ่งของแปลกประหลาดที่ทำให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้?
แต่ว่า… เหมือนมันจะไม่มีอันใด
ที่ผ่านมาก็ปกติดีไม่ใช่หรือ? เมื่อมาถึงที่นี่เหตุใดถึงเกิดสิ่งแปลกประหลาดเหล่านี้ได้ล่ะ?
ประเด็นสำคัญเลยก็คือ ผู้บำเพ็ญเพียรทุกคนไม่สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้
ดังนั้นจึงทำให้สถานการณ์ของเขาลำบากมากยิ่งขึ้นไปอีก
ทันใดนั้นเองก้อนหินก้อนหนึ่งก็ตกมาที่แทบเท้าของฉู่หลิวเยว่
ภายในใจของนางรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก! นางไม่สามารถควบคุมร่างกายได้จึงล้มไปทางด้านข้าง!
“เยว่เออร์!”
หรงซิวที่ยืนอยู่ด้านข้างเห็นดังนั้นก็รีบคว้าเอวบางของนางเอาไว้ และดึงนางเข้ามาในอ้อมกอด!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเพียงแค่ว่าร่างของตนเองตกลงไปในอ้อมกอดที่กว้างและแข็งแรง ในตอนนั้นเองกลิ่นหอมเย็นๆ ก็ปกคลุมร่างกายของนาง
หรงซิวเพิ่งช่วยพยุงนางให้ยืนได้มั่นคง แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงอุทานอย่างตกใจขององค์ปฐมกษัตริย์ดังขึ้นมาจากด้านหลัง!
ฉู่หลิวเยว่พูดในใจว่า ‘แย่แล้ว’ เมื่อหันกลับไปก็เห็นว่าองค์ปฐมกษัตริย์จะลื่นไถลลงบนก้อนหินเหล่านั้น จากนั้นก็ถูกทิ้งไว้ที่ด้านหลัง!
แต่ประเด็นสำคัญเลยก็คือ ขณะองค์ปฐมกษัตริย์ล้มลง ความว่างเปล่าด้านหลังเขาก็เกิดเป็นระลอกคลื่นกระทบไปหลายระลอก!
“องค์ไท่จู่!”
ทันทีที่สิ้นเสียงเงาร่างขององค์ปฐมกษัตริย์ก็จางหายไปแล้ว!
อีกฝ่ายหายไปต่อหน้าต่อตาพวกเขาอย่างไร้ซุ่มไร้เสียง!
ฉู่หลิวเยว่เบิกตากว้าง ขณะที่จะสาวเท้าก้าวขึ้นไป นางก็ถูกหรงซิวกอดเอาไว้
“ตรงนั้นมีความผันผวนของมิติอยู่!”
หลังจากนั้นฉู่หลิวเยว่ก็มองเห็นว่า ทันทีที่ก้อนหินกลิ้งไปชนกับสุดขอบระลอกคลื่นที่ผันผวน พวกมันก็สลายเป็นผุยผงทันที!
หัวใจของนางสั่นสะท้าน!
“ผู้อาวุโสซั่งกวนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ จะต้องสามารถปกป้องตนเองได้อย่างแน่นอน”
หรงซิวพูดขึ้นด้วยเสียงทุ้ม
นางเป็นเพียงแค่ผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูง แน่นอนว่าไม่สามารถไปที่นั่นได้
ฉู่หลิวเยว่กัดฟันกรอด
หรงซิวพูดได้ถูกต้อง
องค์ปฐมกษัตริย์นั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก อีกทั้งยังเคยมาที่นี่มาก่อน จะต้องไม่เป็นไรแน่นอน
สิ่งที่นางต้องทำในตอนนี้คือรักษาตนเองให้ปลอดภัย!
ระลอกคลื่นบนพื้นดินเหล่านั้นค่อยๆ สงบลง
ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพเดิม เหมือนกับไม่เคยมีอันใดเกิดเรื่องอันใดขึ้นมาก่อน
“พวกเรา…”
ฉู่หลิวเยว่กำลังจะพูดขึ้น แต่ทันใดนั้นก็สามารถสัมผัสได้ถึงแรงดึงดูดอันมหาศาลที่เกิดขึ้นด้านข้าง!
นางรีบหันไปมองอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เห็นว่าก้อนหินก้อนนั้นวาดลวดลายที่แปลกประหลาดบนพื้นตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ
พลังที่ทรงพลังระเบิดออกจากใจกลางของมัน!
เหมือนกับต้องการจะกลืนกินนางโดยตรง!
ลมพายุพัดอย่างบ้าคลั่ง!
เส้นผมสีดำของฉู่หลิวเยว่ปลิวไสว!
หรงซิวกอดนางในอ้อมกอดแน่น และกดศีรษะของนางลงกับหน้าอกของตนเอง
“กอดข้าให้แน่นๆ”
ฉู่หลิวเยว่เพิ่มแรงกอดเอวสอบของเขาให้แน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว
หรงซิวเงยหน้าขึ้นมอง
ภายในดวงตาของเขามีแสงสีทองและสีดำปรากฏขึ้นมา!
YOU MAY ALSO LIKE
