ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1643 อาณาเขตเซียนเทพ

ตอนที่ 1643 อาณาเขตเซียนเทพ

……….

ทันใดนั้นลมปราณที่แข็งแกร่งก็ปะทุขึ้นรอบกายของหรงซิวอย่างรุนแรง!

วินาทีต่อมาภายในมิติตรงหน้าของเขา มีเปลวเพลิงสีทองและดำสองสี ก่อนจะควบแน่นกลายเป็นแส้ยาว ก่อนจะสะบัดไปด้านหน้าอย่างรุนแรง!

พรึ่บ!

เสียงแหวกอากาศคมชัดเป็นอย่างมาก!

ก้อนหินเหล่านั้นที่อยู่บนพื้นถูกพลังที่น่ากลัวทำลายไปในทันที!

ตู้มๆ!

เสียงก้อนหินระเบิดดังขึ้น!

หินจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนแหลกละเอียดเป็นผุยผง!

พลังที่แปลกประหลาดและอันตรายถูกบดขยี้ไปในทันที!

ตู้ม!

เมื่อพลังทั้งสองฝ่ายปะทะกัน แรงระเบิดก็กระจายออกไปรอบข้างอย่างบ้าคลั่ง!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเหมือนกับว่าพื้นดินที่อยู่รอบกายนางนั้นถูกพลังอันใดบางอย่างบดขยี้อย่างรุนแรง จนแทบจะหายใจไม่ออก!

นางเงยหน้าขึ้นทันที แต่ทันใดนั้นนางก็รู้สึกว่ามีฝ่ามือใหญ่ที่ทั้งอบอุ่นและแข็งแกร่งกดศีรษะของนางลงไปในอ้อมกอดอีกครั้ง

วินาทีต่อมาความรู้สึกหดหู่เหมือนหายใจไม่ออกก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“เป็นเพียงแค่ปัญหาเล็กน้อยเท่านั้น”

น้ำเสียงของหรงซิวทุ้มต่ำเป็นพิเศษ ฉู่หลิวเยว่ถูกเขากอดในอ้อมแขนจนแน่น ขณะที่เขาพูดอยู่นั้น ก็สามารถสัมผัสแรงสั่นสะเทือนจากหน้าอกได้อย่างชัดเจน

ทั้งอบอุ่นและแข็งแกร่ง

เหมือนกับว่าขอเพียงมีเขาอยู่ เขาจะสามารถป้องกันลมฝนให้นางได้อย่างแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าเบาๆ

ในขณะนั้นเอง พื้นตรงกลางค่ายกลที่กระตุ้นหินเหล่านั้นก็เริ่มพังทลายอย่างกะทันหัน!

แกร๊ก!

รอยแตกร้าวนั้นพุ่งมาที่เขาทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว!

จากนั้นฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกว่าใต้ฝ่าเท้าของนางว่างเปล่า!

ร่างของคนสองคนหล่นลงไปด้านล่างอย่างกะทันหัน!

…

ด้านหน้าดำมืดมองไม่เห็นอันใดทั้งนั้น

ฉู่หลิวเยว่ได้ยินแค่เสียงลมที่พัดผ่านข้างหูไป และเสียงหัวใจเต้นของหรงซิว

ฉู่หลิวเยว่กำลังจะพูดขึ้น แต่แรงกดดันรอบกายของนางกลับหนักแน่นอย่างมาก จนทำให้นางพูดอันใดไม่ออก!

ในใจของนางรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก

ตอนนี้นางเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงแล้ว อีกทั้งระดับการต่อสู้ยังสูงกว่าคนระดับเดียวกันไม่น้อย

สิ่งที่สามารถปราบปรามนางได้ถึงเพียงนี้… สามารถจินตนาการได้เลยว่าพลังเหล่านั้นสูงจนน่าตกใจเพียงใด!

ทันใดนั้นเองแสงสีทองจางๆ สายหนึ่งก็ปกคลุมร่างของพวกเขาทั้งสอง

แรงกดดันที่น่าหวาดกลัวเหล่านั้นลดน้อยลงไปเป็นอย่างมาก

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานขนาดไหน ในที่สุดปลายเท้าของทั้งสองคนก็แตะกับพื้น

เมื่อเท้าของนางแตะพื้น ฉู่หลิวเยว่ก็ถอนหายใจออกมา และเงยหน้าขึ้นจากอ้อมกอดของหรงซิว ก่อนจะมองไปรอบด้าน

นอกจากม่านพลังที่ถูกกางเอาไว้ นางก็ยังไม่สามารถมองเห็นทิวทัศน์ของที่แห่งนี้ได้เลย

“ที่นี่คือ… ที่ไหนกันแน่?”

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วขึ้นพร้อมพึมพำเสียงต่ำอย่างอดไม่ได้

ลำแสงเหล่านั้นจางหายไปอย่างรวดเร็ว อีกทั้งลำแสงนั้นเป็นลำแสงสลัวๆ จึงทำให้ฉู่หลิวเยว่สงสัยว่าที่แห่งนี้คือภาพลวงตาหรือไม่

“เมื่อพลังของอาณาเขตเซียนเทพรวมตัวและกระทบกันก็ทำให้เกิดลำแสงเหล่านี้”

หรงซิวอธิบายขึ้น

ฉู่หลิวเยว่เบิกตากว้างขึ้นด้วยความตกใจ

“ทั้งหมด… นั่นเลยหรือ?”

เมื่อครู่นี้ที่นางเห็นว่ามีลำแสงอย่างต่ำสี่ห้าสาย

หากเป็นจริงอย่างที่หรงซิวพูดละก็ นั่นก็หมายความว่า ที่แห่งนี้ต้องมีอาณาเขตเซียนเทพอย่างน้อยสี่ถึงห้าแห่ง?

“ไม่ถูกต้อง!”

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วขึ้นเป็นปม

“ที่แห่งนี้จะมีอาณาเขตเซียนเทพได้อย่างใด?”

ถ้านางคาดเดาไม่ผิดละก็ ตอนนี้พวกเขากำลังอยู่ใต้ดิน

แต่ไม่ว่าจะอยู่ใต้ดินหรือบนดิน พื้นที่แห่งนี้ก็เป็นสุสานกลุ่มของผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูง ซึ่งเรื่องนี้ก็ไม่สามารถโต้เถียงได้

ก่อนหน้านี้องค์ปฐมกษัตริย์เคยพูดเอาไว้ว่า สงครามในปีนั้นทหารที่เข้าร่วมรบแทบจะทั้งหมดเสียชีวิตลง แม้กระทั่งจิตวิญญาณก็ถูกทำลายจนสิ้น!

เมื่อเป็นเช่นนี้จะมีอาณาเขตเซียนเทพของผู้แข็งแกร่งระดับเทพอยู่ที่นี่ได้อย่างใด?

หรงซิวมองไปโดยรอบ ดวงตาสีดำและทองเข้มจางหายไปอย่างไร้เสียงตั้งนานแล้ว แต่ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่สามารถมองเห็นอยู่ดี

เขายกมือขึ้นแล้วหยิบไข่มุกประทีปขนาดเท่ากำปั้นออกมา

รอบข้างสว่างขึ้นกว่าเดิมมาก

แต่ว่านอกจากสามารถมองเห็นพื้นสีดำที่อยู่ใต้เท้าของพวกเขาแล้ว ทั้งสองคนก็มองไม่เห็นอันใดมากกว่านี้

พื้นที่รอบข้างดูดำมืดจนแทบจะไม่สามารถสลายไปได้

แม้ว่าแสงสว่างของไข่มุกประทีปจะสามารถขจัดความมืดออกไปได้บางส่วน แต่ก็สามารถส่องสะท้อนเพียงระยะสิบก้าวเท่านั้น

หากเป็นพื้นที่ไกลกว่านั้นก็ยังคงเป็นสีดำสนิทเช่นเดิม เหมือนกับว่าลำแสงถูกความดำมืดกลืนกิน

หรงซิวหรี่ตาลงเล็กน้อยจากนั้นก็เก็บม่านพลังที่ขวางกั้นพวกเขาทั้งสองไป

แรงกดดันของที่แห่งนี้น้อยกว่าด้านบนมาก ต่อให้ไม่มีม่านพลังปกคลุมร่างกาย โดยพื้นฐานแล้วแรงกดดันเหล่านี้ก็ไม่ส่งผลกระทบต่อพวกเขาทั้งสองมากนัก

ในตอนนั้นเองนางก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังรอบกายที่เพิ่มขึ้นมาอย่างชัดเจน

ท่ามกลางความมืดมิด เห็นได้ชัดว่ามีพลังหลายสายกำลังปะทะกันอย่างไร้สุ้มเสียง

ความรู้สึกแบบนี้ ฉู่หลิวเยว่รู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

นางกลั้นลมหายใจแล้วยกข้อมือขึ้นเล็กน้อย

ลำแสงสีเงินชาดจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏที่กลางฝ่ามือของนางอย่างกะทันหัน เพียงชั่วพริบตาเดียวมันก็ล้อมร่างของนางเอาไว้

หลังจากนั้นไม่นานรอบกายของนางก็มีแสงสว่างขึ้น จากนั้นก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว

แต่ครั้งนี้ฉู่หลิวเยว่กลับสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

ด้านข้างของนางนั้นเป็นอาณาเขตเซียนเทพจริงๆ เมื่อสัมผัสกับอาณาเขตเซียนเทพของนางก็เกิดเป็นระลอกคลื่นขึ้นมา!

นั่นไม่ใช่เพราะว่าอาณาเขตเซียนเทพเหล่านี้อ่อนแอ เพียงแต่มีการสัมผัสเล็กน้อย จากนั้นก็ถอยออกไป

ยิ่งไปกว่านั้นนี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของอาณาเขตเซียนเทพเหล่านี้เลย

“นี่มัน…”

ฉู่หลิวเยว่เก็บอาณาเขตเซียนเทพของตนเองลง แล้วขมวดคิ้วขึ้นเป็นปม พร้อมจมอยู่กับความคิด

อาณาเขตเซียนเทพไม่สามารถอยู่ด้วยตนเองได้หากปราศจากผู้บำเพ็ญเพียร

แม้ว่านางจะเคยมีประสบการณ์ผ่านความเป็นความตาย แต่เนื่องจากจิตวิญญาณของนางไม่ได้ถูกทำลายอย่างแท้จริง ดังนั้นนางจึงสามารถวางอาณาเขตเซียนเทพไว้ที่เขาเฝิงหมินได้ และสามารถเก็บรักษาได้อย่างปลอดภัยจนถึงทุกวันนี้

แต่ว่าที่นี่คือสุสานสังหารเทพ

ป้ายหลุมศพมากมายที่อยู่ด้านนอก สามารถยืนยันได้ว่าที่นี่มีปัญหา!

“หรือว่าสงครามในปีนั้น ยังมีกลุ่มคนที่รักษาจิตวิญญาณของตนเองเอาไว้ได้?”

ฉู่หลิวเยว่พูดพึมพำ แต่ก็รู้สึกไม่แน่ใจ

ในขณะเดียวกันนั้นเองทันใดนั้นหินก้อนหนึ่งก็หล่นลงมาที่เท้าของฉู่หลิวเยว่

ฉู่หลิวเยว่ก้มหน้าลงไปมอง สมองกระตุกและตึงเกร็งขึ้นมาทันที!

ก้อนหินก้อนนี้มันมาจากที่ใดกัน?

เหตุใดเหมือนมันจะชอบเข้ามาพัวพันกับนาง?

ขณะที่ฉู่หลิวเยว่กำลังจะลงมือ หรงซิวก็ขวางนางเอาไว้

“ช้าก่อน”

ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตามองเขาอย่างสงสัย

หรงซิวเชิดคางขึ้นเล็กน้อย

ฉู่หลิวเยว่มองตามสายตาของเขาทันที ก่อนจะกลั้นลมหายใจลง

ท่ามกลางความมืดมิดที่อยู่ด้านหน้า ทันใดนั้นก็มีลำแสงหนึ่งปรากฏขึ้น

ลำแสงนี้ไม่ได้จางหายไปอย่างรวดเร็วดั่งเช่นลำแสงก่อนหน้า อีกทั้งดูเหมือนว่ามันจะขยับเข้าใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ

นี่มัน…

อาณาเขตเซียนเทพแห่งหนึ่ง กำลังพุ่งตรงมาทางพวกเขาหรือ

ภายในสมองของฉู่หลิวเยว่เพิ่งจะมีความสงสัยนี้ปรากฏขึ้น แต่อาณาเขตเซียนเทพก็มาอยู่ตรงหน้าของพวกเขาแล้ว

ในตอนนั้นพวกเขาอาศัยแสงจากไข่มุกประทีป ในที่สุดฉู่หลิวเยว่ก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนแล้วว่าอาณาเขตเซียนเทพแห่งนั้นเป็นสีฟ้าอ่อน

สีของมันอ่อนเป็นอย่างมาก เหมือนกับสามารถสลายหายไปกับสายลมได้ทุกเมื่อ

ทั่วทั้งร่างของฉู่หลิวเยว่ตึงเกร็งขึ้นมาในทันที

อาณาเขตเซียนเทพแห่งนี้…

พรึ่บ!

ฉู่หลิวเยว่ยังไม่ทันได้ครุ่นคิดอย่างชัดเจน ก็เห็นว่าอาณาเขตเซียนเทพแห่งนั้นไหลพุ่งลงมาราวกับน้ำตก!

และไหลลงไปในก้อนหินก้อนนั้นที่อยู่แทบเท้าของฉู่หลิวเยว่!

……….