ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1667 ทิศทาง
ตอนที่ 1667 ทิศทาง
……….
หนานอีอีได้สติกลับคืนมา ร่างกายสั่นสะท้านไปเล็กน้อย พร้อมเงยหน้าขึ้นมามองเขา
เมื่อถูกจ้องด้วยสายตาตึงเครียด นางก็รีบเบนสายตาหลบไปในทันที
“จะเป็นไปได้อย่างไร? พวกเขาทำร้ายเรามามากขนาดนี้แล้ว ข้ายังจะคิดเรื่องเหล่านั้นได้อย่างไร? พี่ใหญ่ แม้ว่าปกติข้าจะเป็นคนดื้อรั้น แต่ร้ายดีอย่างไรก็ไม่ใช่คนโง่เง่าขนาดนั้น!”
หนานอวี่สิงจ้องนางอยู่สักพักหนึ่ง สายตาคมกริบราวกับมีด เหมือนกับต้องการจะผ่าตัวนางออกเพื่อสำรวจภายในทั้งหมด!
จนกระทั่งหนานอีอีเกือบจะทนรับไม่ไหวอีกต่อไป เขาจึงถอนสายตาที่เต็มไปด้วยความกดดันกลับมา
“เจ้ารู้ก็ดีแล้ว ตอนนี้เขาเป็นศัตรูกับตระกูลหนานของพวกเรา หากเจ้ายังคงคิดคำนึงถึงเขาอยู่…”
หนานอีอีกำหมัดแน่นขึ้น
“ไม่มีทาง”
หนานอวี่สิงถึงได้วางใจลงได้
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว หลังจากวันนี้เป็นต้นไป เขาคงไม่สามารถมีชีวิตรอดออกจากสุสานสังหารเทพได้อย่างแน่นอน ต่อให้คิดเรื่องเหล่านี้ไปก็ไม่มีประโยชน์ เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือต้องรีบหาของสิ่งนั้นให้ได้โดยเร็วที่สุด”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย
ตั้งแต่เดินทางมาจนถึงสุสานสังหารเทพ ระหว่างทางเกิดเรื่องขึ้นมากมาย มากเสียจนทำให้เขาเกือบจะลืมภารกิจสำคัญชิ้นนี้แล้ว
“คุณชายใหญ่พูดได้ถูกต้อง ไม่ว่าสถานการณ์ทางนั้นจะเป็นอย่างไร ความจริงแล้วก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเราเลย ในทางนั้นไม่ว่าจะซ้ายหรือขวาก็มีแต่ ‘ความตาย’ เท่านั้น สิ่งที่พวกเราต้องทำคือรีบหาของสิ่งนั้นให้เจอโดยเร็วที่สุด”
ผู้อาวุโสอูเผิงพูดขึ้น จากนั้นก็หยิบแผ่นเข็มทิศทองสำริดแปดเหลี่ยมขนาดเท่าฝ่ามือขึ้นมา
ตัวเข็มที่โปร่งแสงที่อยู่ด้านบนนั้นสั่นไหวเบาๆ
“อูเผิง เจ้าจะใช้แผ่นจานซิงหลัวในตอนนี้น่ะหรือ?”
ผู้อาวุโสไป๋ถงรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก สีหน้าลังเลเล็กน้อย
สิ่งนี้ล้ำค่าเป็นอย่างมาก สามารถระบุตำแหน่งของของสิ่งนั้นได้อย่างรวดเร็ว
แต่เมื่อใช้แผ่นจานซิงหลัวหนึ่งครั้ง ต้องสูญเสียอายุไขไปสามเดือน
ก่อนที่พวกเขาจะมาที่นี่ได้พูดเอาไว้ว่า จะพยายามไม่ใช้มัน หากไม่จำเป็น
ทว่าในตอนนี้คาดไม่ถึงว่าผู้อาวุโสอูเผิงจะหยิบมันออกมาแล้ว…
ผู้อาวุโสอูเผิงส่ายหน้าเล็กน้อย
“สุสานสังหารเทพอันตรายอย่างมาก อีกทั้งยังเต็มไปด้วยตัวแปร สำหรับสถานการณ์ในตอนนี้หากพวกเราตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว รีบหาของสิ่งนั้นให้เจอแล้วไปให้เร็วที่สุดจะเป็นการดี”
พวกเขาทั้งสี่ได้รับบาดเจ็บทุกคน อีกทั้งสองคนยังได้รับบาดเจ็บสาหัส แทบจะไม่มีพลังในการต่อสู้แล้ว
หากไม่ใช้ตอนนี้ แล้วจะใช้ตอนไหน
“ใช่แล้ว สถานที่แห่งนี้อันตรายมาก หากพวกเรายังอยู่ที่นี่ต่อไป ไม่รู้ว่าจะเจอเรื่องยุ่งยากอันใดอีก!”
หนานอีอีได้ยินว่าสามารถออกจากที่นี่ได้ ดวงตาของนางก็เปล่งประกาย
“พวกเราสามารถออกไปได้แล้วหรือ? ยอดเยี่ยมไปเลย!”
นางไม่อยากจะมาสุสานสังหารเทพตั้งแต่แรก แต่ท่านพ่อยืนกรานให้นางมา อีกทั้งยังส่งพี่ใหญ่และผู้อาวุโสสองท่านร่วมเดินทางมาด้วย
นางไม่สามารถขัดคำสั่งได้ จึงทำได้เพียงตอบตกลง
เดิมทีนางคิดว่าการมาที่นี่ก็ทำพอเป็นพิธีเท่านั้น แต่ใครจะรู้เล่าว่าสถานที่แห่งนี้มันอันตรายขนาดนี้!
ความทุกข์ทรมานภายในสองวันที่ผ่านมานี้ มีมากกว่าการไม่ได้รับความยุติธรรมตลอดสิบปีรวมกันเสียอีก!
ในที่สุดตอนนี้ก็ใกล้จะได้ออกจากที่นี่แล้ว นางจึงรู้สึกมีความสุขอย่างมาก
ผู้อาวุโสอูเผิงกล่าวเตือนว่า
“คุณหนูรอง พวกเราจำเป็นจะต้องหาสิ่งนั้นให้พบก่อนถึงจะสามารถออกไปได้”
หนานอีอีรีบพยักหน้า
“ข้าเข้าใจ! แต่ขอแค่เพียงท่านใช้แผ่นจานซิงหลัวนั้นก็จะสามารถหาของสิ่งนั้นเจอได้โดยเร็วเแล้วไม่ใช่หรือ!”
ดูจากท่าทางแล้ว เหมือนว่านางจะไม่รู้ว่า หากทำเช่นนี้จะทำให้สูญเสียอายุไขของผู้อาวุโสอูเผิงไป
หรือนางอาจจะรู้แต่ไม่ได้สนใจ
หัวคิ้วของหนานอวี่สิงขยับขึ้นเล็กน้อย ไม่พูดไม่จา แต่เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นด้วยกับคำพูดของหนานอีอี
ตอนนี้พวกเขาไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อไปอีกสักเสี้ยววินาทีเดียว
ผู้อาวุโสไป๋ถงอ้าปากขึ้น เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเงียบ และพยักหน้า
ผู้อาวุโสอูเผิงหลับตาลง
ลำแสงระยิบระยับสายหนึ่งปรากฏขึ้นมาจากแผ่นจานซิงหลัวอย่างเชื่องช้า จากนั้นก็ถ่ายเทลงไปในเข็มทิศโปร่งแสง
ภายในชั่วพริบตาเดียว เข็มนั้นดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมา และส่องประกายอย่างชัดเจนมากขึ้น อีกทั้งมันเริ่มสั่นไหวอยู่เล็กน้อย
ในที่สุดเข็มทิศก็เริ่มหมุน!
แต่ภายในชั่วพริบตาเดียว เข็มทิศนั้นก็หยุดตัวลง แล้วชี้ตรงไปยังทิศทางหนึ่ง!
“เร็วขนาดนี้เชียวหรือ?”
ผู้อาวุโสอูเผิงเบิกตากว้างอย่างตกใจ
แม้ว่าแผ่นจานซิงหลัวนี้จะสามารถสัมผัสถึงการมีอยู่ของของชิ้นนั้น แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้แม่นยำขนาดนั้น
ในสถานการณ์ทั่วไป อย่างน้อยต้องใช้เวลาหนึ่งจิบชาถึงจะสามารถค้นหาทิศทางที่ถูกต้องได้
แต่ในครั้งนี้ คาดไม่ถึงว่า…มันจะรวดเร็วขนาดนี้?
“เหมือนว่าของสิ่งนั้นจะอยู่ใกล้มาก!”
ผู้อาวุโสอูเผิงสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้อยู่เสมอ แต่ในตอนนี้เหมือนว่าเขาจะตื่นเต้นมากจริงๆ
ก่อนหน้านี้เขาเคยใช้แผ่นจานซิงหลัวมาแล้ว และต้องใช้การระบุตำแหน่งถึงสามครั้ง แต่ละครั้งก็สูญเสียพลังไปเป็นจำนวนไม่น้อย
แต่ว่าในครั้งนี้ เขารู้สึกว่าตนเองเพิ่งจะลงมือ แต่แผ่นจานซิงหลัวก็มอบคำตอบมาให้แล้ว
นั่นจึงหมายความว่า สิ่งของที่พวกเขาต้องการค้นหาอยู่ไม่ห่างไกลจากพวกเขา!
ผู้อาวุโสอูเผิงสูดลมหายใจเข้าลึก สะกดกลั้นความตื่นเต้นภายในใจ แล้วมองตามทิศทางของเข็มทิศบนแผ่นจานซิงหลัว
แต่อย่างไรก็ตามมันทำให้เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
เพราะคาดไม่ถึงว่าตำแหน่งที่เข็มทิศโปร่งแสงนั้นชี้คือทิศทางที่พวกเขาเพิ่งจะหนีออกมา!
หรือว่าของสิ่งนั้น…จะอยู่ที่นั่น?
ผู้อาวุโสอูเผิงหน้าเปลี่ยนสี แต่สีหน้าของผู้คนที่อยู่รอบข้างกลับดูแปลกตากว่า
พวกเขาล้วนรู้ดีว่านั่นหมายความว่าอย่างไร!
“…นี่…นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร!”
หนานอวี่สิงโต้เถียงขึ้นมาในทันที
“แผ่นจานซิงหลัวจะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน! ผู้อาวุโสอูเผิง ท่านลองอีกครั้งสิ!”
ผู้อาวุโสไป๋ถงขมวดคิ้วขึ้นมา
“คุณชายใหญ่ แผ่นจานซิงหลัวไม่มีทางบอกผลลัพธ์ผิดพลาด อีกทั้งภายในระยะเวลาหนึ่งเดือน ไม่สามารถทดลองเป็นครั้งที่สองได้ ยิ่งไปกว่านั้นในการใช้งานแต่ละครั้ง ผู้อาวุโสอูเผิงจะต้องสูญเสียอายุไข…”
ผู้คนทั้งหลายเงียบเสียงไป
หลังจากผ่านไปสักพัก หนานอีอีจึงถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า
“เช่นนั้น…นี่ก็หมายความว่าพวกเราจะต้องกลับไปอย่างนั้นหรือ?”
พวกเขาเพิ่งจะหนีตายออกจากที่นั่นมาได้นะ!
แล้วอีกอย่างทุกคนสามารถมองออกว่าที่แห่งนั้นอยู่ในน้ำลึกไฟร้อน[1] ซึ่งเป็นช่วงที่อันตรายมากที่สุด
หากที่นั่นในตอนนี้ ไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรอกหรือ?
ผู้อาวุโสอูเผิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พร้อมเก็บแผ่นจานซิงหลัวลง และมุ่งหน้าออกเดินทางไปเป็นคนแรก!
[1]น้ำลึกไฟร้อน หมายถึง สถานการณ์ที่ยากลำบากดั่งตกนรกทั้งเป็น