ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1721 ความอัปยศนี้ เจ้ารับมันไป
ตอนที่ 1721 ความอัปยศนี้ เจ้ารับมันไป
………………..
เมื่อได้ยินคำสั่ง หุ่นเชิดตัวนั้นก็รีบก้มหัวทำความเคารพ พร้อมสะกิดปลายเท้าแล้วพุ่งตัวเข้าไปหาหนานอีอี!
พลังของเขาแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก เขากระทืบเท้าอย่างแรงเพียงหนึ่งครั้ง บนพื้นดินก็มีรอยแตกร้าวหลายรอยปรากฏขึ้น!
แต่เงาร่างของเขานั้นพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วราวกับลูกธนู!
เพียงชั่วพริบตาเดียวร่างของเขาก็ปรากฏขึ้นบริเวณใกล้เคียงกับหนานอีอีแล้ว!
ผู้อาวุโสที่กำลังพยุงร่างหนานอีอีก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เขารีบวางม่านพลังตรงหน้าในทันที ในขณะเดียวกันก็ถอยร่นลงไปด้านหลัง!
แต่การป้องกันเหล่านั้น เมื่อมาอยู่ต่อหน้าหุ่นเชิดตัวนี้ก็เป็นเรื่องไร้ประโยชน์อย่างยิ่ง!
เปรี้ยง!
เขาต่อยออกไปหนึ่งหมัด ม่านพลังอันนั้นแตกสลายในทันที!
พลังที่รุนแรงและบ้าคลั่งกระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ!
มีบางส่วนปะทะเข้ากับที่ร่างของเทียนเยา แต่กลับไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้เลยแม้แต่น้อย!
“หุ่นเชิดระดับเทพศักดิ์สิทธิ์!”
หนานอีฝานหน้าเปลี่ยนสีไปทันที
เขารีบพุ่งตัวไปด้านหน้าแล้วพยายามที่จะขวางเทียนเยาเอาไว้!
แต่ความเร็วของเทียนเยานั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาเลย!
แม้กระทั่งการเคลื่อนไหวก็คล่องแคล่วเป็นอย่างมาก!
ทันใดนั้นเงาร่างก็เบี่ยงตัวหลบเขาแล้วพุ่งตัวไปที่ด้านหน้าของหนานอีอีโดยตรง!
พลังปราณดั้งเดิมรอบกายของผู้อาวุโสคนนั้นก็พวยพุ่งขึ้น
แต่เขายังไม่ทันได้ลงมือ เทียนเยาก็ถีบเข้าที่ข้อมือของเขาอย่างแรงแล้ว!
กร๊อบ!
หนานอีอีถูกเทียนเยาคว้าตัวไปในทันที!
หัวใจของหนานอีฝานจมดิ่งลง
“อีอี!”
เทียนเยากลับไม่ได้สนใจ เขาใช้ข้อแขนรัดคอของหนานอีอีแน่น มืออีกข้างหนึ่งบีบคางของหนานอีอีเอาไว้แน่น!
ความเจ็บปวดแผ่ซ่านขึ้นมาจนทำให้หนานอีอีได้สติขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนที่นางดึงสติกลับมาได้นางก็พบว่าตนเองถูกคนจับตัวเอาไว้แน่น!
คางของนางเหมือนจะหลุดออกมาอยู่แล้ว อีกทั้งพลังของเทียนเยาก็โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก การโจมตีในครั้งนี้ทำให้กระดูกกรามของนางหักไปครึ่งหนึ่ง
นางถูกบังคับให้อ้าปากออกมา อากาศอันเย็นยะเยือกไหลเข้าสู่ปอดของนางอย่างต่อเนื่อง ทำให้ร่างกายของนางเย็นวาบ!
นางรู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดีจึงเริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง
แต่อย่างใดก็ตามเทียนเยามีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
ต่อให้นางอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุดก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทียนเยา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้เลย?
หลังจากนั้นก็เหมือนมีอันใดบางอย่างบินพุ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว!
แหลมคม!
แผดเผา!
หนานอีอีรู้สึกตาลายไปในทันที!
จากนั้นนางก็ได้ยินเสียงของอันใดบางอย่างหล่นลงมาและกระแทกพื้น
เทียนเยาผละออกจากตัวของนาง และหมุนตัวกลับไปยืนที่ข้างกายของหรงซิว
ร่างกายของหนานอีอีผ่อนคลายลงในทันทีพร้อมทรุดตัวล้มลงกับพื้น
มือของนางเหมือนว่าจะจับกับอันใดบางอย่างได้
นางก้มลงไปมองด้วยท่าทีแข็งทื่อ
หนานอีอีตกใจอย่างมาก!
จากนั้นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถบรรยายได้ก็แผ่กระจายทั่วปาก!
กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นอบอวลอยู่ทั่วซอกฟัน!
หนานอีอีเบิกตากว้างขึ้นด้วยความหวาดกลัว!
…ลิ้นของนาง!
นั่นคือลิ้นของนาง!
เมื่อครู่นี้หรงซิวได้ตัดลิ้นของนางออกไปจริงๆ!
เสียงร้องโหยหวนที่น่าเวทนาดังขึ้นมาในลำคอของหนานอีอี
นางอยากจะพูดอันใดบางอย่าง แต่ก็พบว่านางสามารถเปล่งเสียงได้เพียงอื้อๆ อ้าๆ ได้เท่านั้น
นางพูดอันใดไม่ได้เลย!
หนานอีฝานหน้าซีดขาว ร่างกายโงนเงนเกือบจะล้มลงไปแล้ว
เขาทะนุถนอมหนานอีอีตั้งแต่เด็กจนโต แต่ตอนนี้กลับต้องมาเห็นนางถูกตัดลิ้นด้วยตาของตนเอง แล้วเขาจะทนรับไหวได้อย่างใด?
มุมปากของหนานอีอีมีคราบเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง คราบน้ำตาและคราบเลือดไหลปนกันบนใบหน้า ท่าทางน่าสังเวชอย่างมาก
พื้นที่แห่งนี้ปกคลุมด้วยความเงียบ
นอกจากเสียงร้องไห้ครวญครางของนางแล้ว ก็ไม่มีเสียงอื่นใดเลย
ทุกคนตกตะลึงกับการเคลื่อนไหวที่เฉียบขาดของหรงซิว
ไม่มีใครคาดคิดว่าหรงซิวจะสามารถพูดได้ทำจริงได้
เขาพูดว่าต้องการลิ้นของหนานอีอี แม้ว่าหนานอีฝานและคนอื่นๆ จะคอยขัดขวาง แต่เขาก็สามารถทำได้อยู่ดี
เสียงหวีดแหลมเหล่านั้นทำให้หรงซิวรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
เขาหรี่ตามองด้วยความอันตราย
แต่อย่างใดก็ตามหลังจากที่นางถูกหรงซิวกวาดสายตามองมาอย่างเย็นชาแล้ว นางก็ไม่กล้าส่งเสียงอันใดอีก
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า หรงซิวจะต้องทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน!
“อีอี!”
ลั่วเหยี่ยนรีบเดินเข้าไปหาด้วยความรวดเร็ว
หนานอีอีมองมาทางเขา ไม่พูดอะไรสักคำ แต่หยาดน้ำตายังคงไหลรินอย่างต่อเนื่อง
ท่าทางแบบนั้นทำให้ลั่วเหยี่ยนรู้สึกปวดใจเป็นอย่างมาก
เขาหยิบโอสถออกมาหนึ่งเม็ดแล้วป้อนให้นาง
แต่ภายในปากของหนานอีอีเต็มไปด้วยเลือด อีกทั้งยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากจนไม่สามารถกลืนโอสถเม็ดนั้นลงไปได้
บนหน้าผากของลั่วเหยี่ยนมีเส้นเลือดสีเขียวปูดโปนอออกมา แต่สุดท้ายก็ยังต้องอดกลั้นมันเอาไว้
เขาอยากจะไปแก้แค้นหรงซิว
แต่ทว่าเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้น
ไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของหรงซิว ทั้งนี้เขายังมีไพ่ตายหลายใบที่ยังไม่ถูกเปิดเผยออกมา หากต้องการจะต่อสู้กับเขานับว่าเป็นเรื่องยากลำบากอย่างยิ่ง
และดูจากท่าทางของท่านประมุขแล้ว เขาก็ควรที่จะพิจารณาให้รอบคอบ!
หนานอีอีเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา หลายปีมานี้ก็ให้ความรักความเอ็นดูกับนางมาโดยตลอด!
แล้วเขาจะไม่รู้สึกเสียใจได้อย่างใด?
แต่ว่า…
จนถึงตอนนี้หนานอีฝานยังไม่ลงมือกับหรงซิวเลยสักครั้ง!
กอปรกับท่าทางก่อนหน้านี้ที่เขาเผชิญหน้ากับหรงซิว จึงทำให้ทุกคนคิดมากเป็นพิเศษ!
ปกติแล้วหนานอีฝานไม่สุภาพกับใครขนาดนี้โดยไม่มีเหตุผล ยิ่งเรื่องที่เขาต้องกล้ำกลืนความโกรธลงไปนั้นยิ่งไม่มีทาง
เหมือนว่าเขากำลังหวาดกลัวหรงซิว
เขากำลังกลัวอันใด!
ลั่วเหยี่ยนไม่รู้
แต่เขาเข้าใจ สิ่งที่อยู่เบื้องลึกเบื้องหลังนั้นจะต้องอยู่เหนือจินตนาการของพวกเขาอย่างแน่นอน!
จนสามารถทำให้…หนานอีฝานกล้ำกลืนความโกรธนี้ลงไปได้!
แล้วอีกอย่าง…
ต่อให้พวกเขาจะยอมร้าวฉานกับหรงซิวโดยไม่สนใจอันใด แต่…ทางด้านของหงส์ทองคำจะต้องจัดการอย่างใด
พวกเขาก็ยืนอยู่ฝั่งเดียวกับซั่งกวนเยว่ด้วย!
ซึ่งก็หมายความว่า ความอัปยศและเจ็บปวดทั้งหมดในวันนี้…
หนานอีอีไม่อยากรับ ก็ต้องรับ!
………………..