ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1765 หุ่นเชิด .
ตอนที่ 1765 หุ่นเชิด
………………..
ทันใดนั้นฉู่หลิวเยว่ก็ตัดสินใจหันไปมองทางถวนจื่อ
ถวนจื่อเข้าใจความหมายของนางได้ในทันที จากนั้นก็พยักหน้าอย่างหนักแน่น
เขาสาวเท้าไปหนึ่งก้าว จากนั้นก็โบกมือเล็กๆ ขึ้น
เปลวเพลิงสีทองคำชาดโหมกระหน่ำขึ้นในทันที! จากนั้นก็ล้อมตัวของพวกเขาเอาไว้!
ต้นไม้ยังคงโค่นล้มอย่างต่อเนื่อง เงาสีดำคืบคลานมาด้านหน้าไม่หยุดยั้ง ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า!
ในตอนนั้นฉู่หลิวเยว่ถึงมองเห็นอย่างชัดเจนว่ามันคือหมอกสีม่วงดำ ซึ่งภายในหมอกนั้นมีประกายแสงสีทองจางๆ
แรงกดดันที่ยากจะอธิบายปกคลุมอย่างมืดฟ้ามัวดิน!
หลังจากนั้นไม่นานหมอกสีม่วงดำก็ปะทะเข้ากับเปลวเพลิงสีทองคำชาดอย่างรุนแรง!
ตู้ม!
พลังของทั้งสองฝ่ายปะทะกันอย่างรุนแรงและดุเดือด!
ภายในพริบตาเดียวสะเก็ดเพลิงก็กระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ
ถวนจื่อใบหน้าซีดขาว
ค่ายกลสังหารมารเป็นการควบรวมพลังของเหล่าผู้อาวุโสในเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลง ดังนั้นถวนจื่อจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ฉู่หลิวเยว่โคจรพลังปราณดั้งเดิมในร่างกายของตนเอง พร้อมถ่ายเทพลังเข้าไป ทำให้เปลวเพลิงโหมกระหน่ำมากกว่าเดิม!
ในที่สุดความเร็วของหมอกสีม่วงดำนั้นก็หยุดลง ทั้งสองฝ่ายหยุดชะงักค้าง
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเป็นกังวลใจอย่างมาก
เกรงว่าพลังของนางกับถวนจื่อจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของของสิ่งนี้ บางทีนางอาจจะสามารถฝืนต้านทานเอาไว้ได้เพียงครึ่งเค่อ แต่หากนานกว่านี้คงจะไม่สามารถทำได้
และนางไม่รู้ว่านางสามารถต้านทานจนกว่าโหมวเจินจะสร้างกายเนื้อได้สำเร็จหรือไม่…
ในตอนนั้นเองหมอกสีม่วงดำก็สามารถตระหนักได้ว่ามีสิ่งกีดขวางอยู่ด้านหน้า ดังนั้นมันจึงควบรวมร่างกายอย่างรวดเร็ว!
เพียงแต่ว่าดวงตาคู่นั้นว่างเปล่า เหมือนกับหุ่นเชิดที่แข็งทื่อ
เขาอ้าปากขึ้น แต่เสียงที่ออกมานั้นคือเสียงของโหมวหยางที่เต็มไปด้วยแรงข่มขู่
“หรงซิว ซั่งกวนเยว่ พวกเจ้าต้องการจะเป็นปรปักษ์กับเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงอย่างถึงที่สุดใช่หรือไม่?”
น้ำเสียงของเขานั้นทุ้มต่ำเป็นอย่างมาก ซึ่งแตกต่างจากครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันอย่างสิ้นเชิง
เห็นได้ชัดว่าตอนนี้หมดความอดทนแล้ว อีกทั้งตอนนี้ยังมีจิตสังหารแรงกล้าอย่างมาก!
แต่ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย
เดิมทีโหมวหยางก็ไม่คิดจะเจรจากับพวกเขาอย่างสันติอยู่แล้ว เขามักจะทำตัวเหินห่าง และไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาฉู่หลิวเยว่ก็รู้ว่าโหมวหยางเห็นว่าพวกเขาเป็นศัตรู
เพียงแต่ในตอนนี้ไม่ได้เสแสร้งอีกต่อไปแล้ว
ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
“ประมุขโหมวหยาง พวกเราแค่อยู่ในยอดเขาสัตตบงกชแล้วรู้สึกเบื่อเล็กน้อยจึงออกมาเที่ยวเล่นดูเท่านั้น เหตุใดท่านต้องร้อนรนขนาดนี้ด้วยเล่า? รอให้พวกข้าเที่ยวเล่นจนพอใจแล้วก็ค่อยออกไปเองนั่นแหละ”
เสียงของฉู่หลิวเยว่ดังออกมาจากในเสาเคลื่อนมังกรอย่างกระจ่างชัด และดังกังวานไปทั่วท้องพระโรง
สีหน้าของโหมวหยางมืดครึ้มเป็นอย่างมาก
รู้สึกเบื่อ ดังนั้นจึงออกมาเที่ยวเล่น?
พวกเขาเห็นว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบใดกัน พวกเขาจะสามารถเข้าออกตามใจได้อย่างไร?
ซั่งกวนเยว่ผู้นี้ กำเริบเสิบสานอย่างที่โหมวเหยาพูดจริงๆ ด้วย!
โหมวหยางโมโหจนหัวเราะออกมา
“ดี! ในเมื่อเจ้าต้องการเที่ยวเล่น ถ้าเช่นนั้นประมุขอย่างข้าก็จะเล่นกับเจ้าจนถึงที่สุด!”
ทันทีที่สิ้นเสียงนั้น เขาก็นั่งลงกับพื้นแล้วหลับตาลง
สัญลักษณ์กลางหน้าผากส่องสว่างมากขึ้น!
หัวใจของฉู่หลิวเยว่สั่นสะท้าน
จากนั้นนางก็เห็นว่าหุ่นเชิดตัวนั้นกระทืบพื้นอย่างรุนแรงและพุ่งตัวมาทางนี้!
ฉู่หลิวเยว่พุ่งตัวออกไปอย่างไม่ลังเล นางเลือกที่จะต่อสู้โจมตีโดยตรง!
พรึ่บ!
เสียงหวีดแหลมแหวกอากาศ
กระบี่ชื่อเซียวที่แหลมคมกระจ่างใสปรากฏขึ้นที่กลางฝ่ามือของนาง!
ต่อมา นางก็พุ่งตัวออกจากเปลวเพลิงสีทองคำชาดและม่านพลังอาณาจักรเทพเซียนสีแดงเงิน!
“อาเยว่!”
ถวนจื่อตะโกนขึ้นเสียงดังด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าเล็กเต็มไปด้วยความกังวล
ฉู่หลิวเยว่ไม่หันกลับไปมอง แต่กลับตะโกนด้วยเสียงดังฟังชัดว่า
“ถวนจื่อ เฝ้าม่านพลังให้ดี!”
ส่วนที่เหลือให้เป็นหน้าที่ของนางเอง
แม้ว่าถวนจื่อจะยังรู้สึกกังวล แต่นางก็ยังพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ เปลวเพลิงที่อยู่ภายในดวงตาลุกโชนร้อนแรงขึ้นยิ่งกว่าเดิม!
อีกด้านหนึ่ง ฉู่หลิวเยว่ก็เริ่มสู้ประชิดตัวกับหุ่นเชิดตัวนั้นแล้ว!
“กระบี่ชื่อเซียว!”
กระบี่นั้นเคลื่อนไหวตามใจสั่ง มือทั้งสองข้างของฉู่หลิวเยว่จับกระบี่เล่น พร้อมฟันลงอย่างรวดเร็ว!
หุ่นเชิดตัวนั้นยกแขนขึ้น เกล็ดมังกรสีม่วงที่อยู่บนนั้นทั้งแข็งแกร่งและงดงาม!
แกร๊ง!
เมื่อคมกระบี่ฟันลงที่เกล็ดเหล่านั้นก็ทำให้เกิดเสียงดังลั่น!
แกร๊ง!
รอยแตกร้าวบางๆ ปรากฏบนเกล็ดเหล่านั้น!
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดเล็กลง!
คาดไม่ถึงว่าพลังฟื้นฟูของหุ่นเชิดตัวนี้จะยอดเยี่ยมอย่างมาก!
เสียงของโหมวหยางดังมาจากปากของหุ่นเชิด มืดมน เย็นชา และแฝงไปด้วยการประชดประชันอย่างปิดไม่มิด
“เป็นเพียงแค่ระดับเทพขั้นสูง แต่กลับสามารถใช้อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อได้ นับว่าไม่ธรรมดาเลย แต่…เจ้าก็ทำได้เพียงเท่านี้แหละ!”
ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แล้วคนอย่างซั่งกวนเยว่จะมาเทียบเท่าเขาได้อย่างไร?
ต่อมาหุ่นเชิดตัวนั้นก็สะบัด!
เกล็ดที่แหลมคมเและแข็งแกร่งกลายเป็นลำแสงโค้งลอยอยู่กลางอากาศซึ่งมีลักษณะสั้นและเย็นยะเยือก
ฉู่หลิวเยว่ใช้กระบี่ปัดป้องเอาไว้!
ตึง!
พลังที่หนักหน่วงราวกับขุนเขาปะทะเข้ามาอย่างรุนแรง!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกแน่นหน้าอก กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นกระจายทั่วซอกฟันของนาง!
บำเพ็ญเพียรของไท่ซวีเฟิ่งหลงนั้นแตกต่างจากเผ่ามนุษย์
พวกเขากลืนกินพลังแห่งสวรรค์และโลก ส่วนใหญ่แล้วก็จะหลอมเข้ากับกล้ามเนื้อและกระดูกของตนเอง ดังนั้นกายเนื้อของพวกเขาจึงแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าหุ่นเชิดของเผ่ามนุษย์ไม่สามารถโคจรพลังปราณดั้งเดิมได้ ดังนั้นพลังในการต่อสู้จึงลดลงเป็นอย่างมาก
แต่เผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงนั้นไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้เลย
อย่างเช่นหุ่นเชิดตัวนี้ แม้ว่าความแข็งแกร่งจะไม่สามารถเทียบเท่าโหมวหยางตัวจริง แต่ก็นับว่าห่างกันไม่มาก
โดยเฉพาะหุ่นเชิดตัวนี้ มันรวบรวมพลังของผู้อาวุโสทั้งหลายเอาไว้ด้วย!
ดังนั้นพลังของมันจึงแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก!
พลังการต่อสู้ด้วยมือเปล่าของฉู่หลิวเยว่ ถือว่าเป็นระดับสูงสุดของในหมู่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับเทพขั้นสูงแล้ว
แต่ในตอนนี้การโจมตีของฝ่ายตรงข้ามทำให้นางได้รับบาดเจ็บอย่างง่ายดาย
นางเพิ่งจะอัญเชิญโล่สีดำออกมา แต่หมัดที่สองของหุ่นเชิดก็ถูกปล่อยออกมาแล้ว และกระแทกที่ตัวนางอีกครั้ง!
ตู้ม!
เสียงกระแทกดังทุ้มต่ำ!
ทันใดนั้นข้อมือของฉู่หลิวเยว่ก็ด้านชาไปชั่วขณะ แต่โชคดีที่นางสามารถสกัดกั้นพลังของหมัดนั้นเอาไว้ได้!
เท้าทั้งสองข้างของนางจมลึกลงกับพื้น
“เจ้ามีไพ่ไม้ตายไม่น้อยเลยทีเดียว แต่น่าเสียดายที่ฝีมือยังไม่เข้าขั้น กระบวนท่าเหล่านี้มันไม่น่าสนุกเลย!”
หุ่นเชิดตัวนั้นขยับเข้าใกล้ฉู่หลิวเยว่ ก่อนจะปล่อยหมัดอย่างรุนแรงอีกครั้ง!
พลังที่น่าตกใจถูกโล่สีดำนั้นสกัดกั้นออกไปไม่น้อยแล้ว แต่ก็ยังมีพลังส่วนหนึ่งที่ตกมายังร่างกายของฉู่หลิวเยว่
ร่างกายของฉู่หลิวเยว่ลอยกระเด็นออกไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้!
นางพลิกฝ่ามือก่อนจะปักกระบี่ลงพื้นอย่างแรง!
พรึ่บ…
กระบี่ชื่อเซียวที่ปักอยู่บนพื้นทำให้เกิดรอยแยกยาว!
นางอาศัยแรงต้านนี้ ในที่สุดฉู่หลิวเยว่ก็สามารถยืนตัวตรงอย่างมั่นคงได้อย่างยากลำบาก
แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ถึงชั่วหนึ่งอึดใจ หุ่นเชิดตัวนั้นก็ลงมือโจมตีอีกครั้งแล้ว!
ตู้มๆ!
เกล็ดหลายชิ้นพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา แล้วล้อมเข้าที่ฉู่หลิวเยว่ทันที!
เสียงดังที่หวีดแหลมทำให้โสตประสาทของนางสั่นสะเทือน!
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
