ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1883 ผ่าภูเขา!
ตอนที่ 1883 ผ่าภูเขา!
………………..
ปฏิกิริยาแรกของมั่วหลินคือ รีบรวบรวมกำลังพล แล้วไล่ตามนางไป!
“ขวางนางเอาไว้ให้ได้!”
หลังจากม่านพลังบนยอดเขาหลานชิงแตกสลายไป มั่วหลินก็ได้รับคำสั่งให้นำคนมาเฝ้าที่นี่เอาไว้
ก่อนหน้านี้มั่วอวิ๋นได้สั่งการเอาไว้ก่อนแล้วว่าห้ามให้ผู้ใดเข้ามาที่นี่โดยเด็ดขาด
ดังนั้นตอนที่ฉู่หลิวเยว่บุกเข้ามาที่นี่ มั่วหลินจึงรู้สึกตื่นตระหนกและโมโหเป็นอย่างมาก
แต่ความเร็วของหงส์ทองคำนั้นสูงมากจริงๆ
ภายในชั่วพริบตาเดียวเงาร่างสีทองคำชาดก็ได้ทะลวงผ่านแนวป้องกันด้านนอกไปแล้ว ก่อนจะพุ่งตัวไปยังยอดเขาหลานชิงในทันที!
ภายในใจของมั่วหลินทั้งร้อนรนระคนโมโห เขาใช้ความเร็วเต็มอัตราเพื่อที่จะตามไปให้ทัน
ในขณะเดียวกันนั้นเองก็มีความคิดบางอย่างปรากฏขึ้นมาในสมองของเขา!
หงส์ทองคำ!
มันคืออสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาล โดยปกติทั่วไปแล้วมันไม่มีทางมาที่นี่กับมนุษย์คนหนึ่งแน่นอน
แต่ดูจากสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เหมือนว่าหงส์ทองคำตัวนั้นจะเชื่อฟังผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างมาก ราวกับเป็นสัตว์อสูรในพันธสัญญาก็ไม่ปาน!
ช้าก่อน!
ก่อนหน้านี้มีข่าวลือภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งได้ทำพันธสัญญากับหงส์ทองคำ!
ดวงตาของมั่วหลินเบิกกว้างขึ้นมาในทันที
ผู้หญิงคนนั้นคือพระชายาคนใหม่ของพระราชวังเมฆาสวรรค์ ซั่งกวนเยว่!
ในตอนนั้นความรู้สึกของมั่วหลินสับสนเป็นอย่างมาก คำถามมากมายนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในสมองของเขา
นางเพิ่งจะจัดงานมงคลสมรสกับโอรสสวรรค์หรงซิวไปไม่ใช่หรือ? แล้วเหตุใดตอนนี้ถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่อย่างกะทันหันล่ะ?
ในเมื่อนางอยู่ที่นี่ ถ้าเช่นนั้น…เป็นไปได้หรือไม่ว่าหรงซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน?
หัวใจของมั่วหลินรู้สึกสับสนจนด้านชา!
แต่ที่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจมากกว่านั้นก็คือ เหมือนว่าฉู่หลิวเยว่จะมาที่นี่อย่างมีเป้าหมาย!
เมื่อนางมาถึง นางก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง พาหงส์ทองคำของตัวเองไปที่ยอดเขาหลานชิงในทันที นี่นางตั้งใจจะ…
ตู้ม!
ตอนนั้นเองคนของสำนักกระบี่ทมิฬก็พุ่งออกมาจากทุกทิศทุกทาง พวกเขาตั้งใจจะล้อมฉู่หลิวเยว่เอาไว้ แต่ในตอนที่กำลังจะจับกุม หงส์ทองคำตัวนั้นก็พุ่งตัวไปที่ตำแหน่งไหล่เขาในทันที!
ต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็ยกมือขึ้นเล็กน้อย เปลวเพลิงสีน้ำเงินที่พุ่งออกมาจากด้านล่างของโขดหินก็ระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง!
ภายในเปลวเพลิงที่ระเบิดออกมานั้นแฝงด้วยพละกำลังที่น่ากลัว ก่อนจะกระจัดกระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ!
มั่วหลินและคนอื่นๆ ที่กำลังจะพุ่งตัวเข้าไปก็ต้องหยุดชะงักอย่างกะทันหัน แล้วยังต้องถอยหลังออกไปอีกหลายก้าว!
แต่ประกายเพลิงที่ลุกโชนเหล่านั้น ก็ยังมีบางส่วนที่กระเด็นออกมาก่อนจะตกบนร่างกายของมั่วหลินและคนอื่นๆ ทำให้พวกเขาได้รับความแสบร้อน
เมื่อหันมามองบาดแผลบนร่างกายของตนเอง มั่วหลินก็รู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม แต่ที่มากกว่านั้นคือความรู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัว
เขารีบเงยหน้าขึ้นมอง แต่เห็นเพียงว่าหงส์ทองคำตัวนั้นกำลังมุ่งหน้าขึ้นไปที่ยอดเขาอีกครั้ง!
และเงาร่างที่เพียวระหงของนางนั้นก็ยังอยู่บนแผ่นหลังของสัตว์อสูร
ลมพัดแรงจนทำให้เส้นผมและชายเสื้อของนางปลิวไสว คิ้วเรียวเย็นชาของนางนั้นแฝงด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่เข้มข้น!
เหมือนกับนางสามารถสัมผัสถึงสายตาของมั่วหลิน นางจึงหันกลับมามองอย่างกะทันหัน
ระยะห่างของพวกเขานับว่ากว้างมาก แต่ในตอนนั้นมั่วหลินก็ยังสามารถเห็นดวงตาของนางได้อย่างชัดเจน
ดำขลับราวกับหมึก กระจ่างใสราวกับดวงดาว!
ฝีเท้าของมั่วหลินลังเลไปครู่หนึ่ง
เขาสามารถสัมผัสได้ถึงอันตรายเข้มข้นที่ตัวเขานั้นไม่สามารถอธิบายได้!
เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มาจากที่ใด แต่มันลึกซึ้งเป็นอย่างมาก!
และในตอนนั้นเอง ฉู่หลิวเยว่ก็ยกมือขึ้นมาอีกครั้ง!
ตู้ม!
เสียงที่ดันลั่นสนั่นหวั่นไหวตามติดมาในทันที!
เปลวเพลิงกลุ่มที่สองได้ระเบิดขึ้นบริเวณไหล่เขาอีกตำแหน่งหนึ่ง!
หัวใจของมั่วหลินเหมือนถูกค้อนทุบอย่างรุนแรง
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาเพิ่งจะรู้สึกได้ว่า ฉู่หลิวเยว่สามารถควบคุมเปลวเพลิงบนยอดเขาหลานชิงเหล่านั้นได้อย่างอิสระ!
ก่อนหน้านี้เปลวเพลิงเหล่านั้นลุกไหม้อยู่หลายวัน เปลวเพลิงเหล่านั้นก็กลับเข้าไปในรอยแตกร้าวใต้โขดหินอย่างยากลำบาก
จนในตอนนี้เมื่อนางลงมือ เปลวเพลิงก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง!
อีกทั้งพลังที่แผ่ออกมาก็น่าตกใจเป็นอย่างมาก!
“ใต้เท้ามั่วหลิน ผู้หญิงคนนี้สามารถควบคุมเปลวเพลิงของยอดเขาหลานชิงได้ เกรงว่านางจะไม่ธรรมดา!”
คนอื่นๆ ของสำนักกระบี่ทมิฬที่เห็นเหตุการณ์ดังนั้นก็สามารถสังเกตได้ถึงความผิดปกติ ภายในใจของเขารู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา
พวกเขาอาจจะไม่รู้ถึงตัวตนของผู้หญิงคนนี้ แต่…เปลวเพลิงของยอดเขาหลานชิงน่ากลัวมากแค่ไหน เรื่องนี้พวกเขารู้เป็นอย่างดี!
ก่อนหน้านี้มีคนตายไปมากมาย พวกเขาก็ไม่อยากเดินอยู่บนเส้นทางนี้อีกแล้ว
แต่เมื่อใดที่หวาดกลัว พลังในการต่อสู้ก็จะลดลงเป็นอย่างมาก
ในตอนนี้สำนักกระบี่ทมิฬทุกคนกำลังรู้สึกเช่นนี้อยู่
ไม่เพียงแต่คนเหล่านั้นเท่านั้น ยังรวมถึงมั่วหลินด้วย
เพียงแค่เปลวเพลิงที่ระเบิดขึ้นอย่างกะทันหันสองกลุ่ม ก็ทำให้เขารู้แล้วว่า ฝีมือของฉู่หลิวเยว่นั้นแข็งแกร่งกว่าข่าวลือมาก!
กอปรกับนางมีหงส์ทองคำคอยช่วยเหลือ…
พวกเขายิ่งไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง
“ปิดผนึกยอดเขาหลานชิง! ข้าขอดูสิ ว่านางจะทำอย่างไรต่อไป!”
“ขอรับ!”
เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็รีบตอบรับในทันที
พวกเขาเขาไม่ได้สาวเท้าไปด้านหน้าอีกต่อไป แต่เลือกที่จะยืนอยู่ตำแหน่งของตนเองแล้วลงมือพร้อมกัน!
พลังปราณดั้งเดิมจำนวนนับไม่ถ้วน! รวมตัวอยู่เหนือยอดเขาหลานชิง!
พลังจำนวนมากกำลังเดือดพล่าน!
จากนั้นก็ก่อร่างเป็นม่านพลังขนาดใหญ่ และพยายามจะล้อมจับกุมฉู่หลิวเยว่เอาไว้
ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง ริมฝีปากแดงของนางโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม
มีความสามารถแค่นี้แต่คิดจะขวางข้าอย่างนั้นหรือ?
นางเหยียดหลังตรงสองมือจับกระบี่ซื่อเซียวไว้แน่น
พลังปราณดั้งเดิมพวยพุ่งออกมาจากตันเถียน ก่อนจะถ่ายเทลงในกระบี่คู่กายที่ส่องแสงสว่างสีขาว!
นางกำลังต้องการจะผ่าท่าเรือดอกท้อนี้ออกดูพอดีเลย!
ก่อนหน้านี้นางกำลังลังเลอยู่ นางควรจะทำอย่างไรให้เงียบเชียบที่สุด
แต่ในเมื่อตอนนี้ได้ตัดขาดความสัมพันธ์กับสำนักกระบี่ทมิฬไปแล้ว ถ้าเช่นนั้น…ก็ฉวยโอกาสนี้ลงมือโจมตีเลย!
ฉู่หลิวเยว่กลั้นลมหายใจรวบรวมสมาธิ จากนั้นก็ฟันลงไปอย่างแรง!
ทว่าลำแสงของกระบี่นั้นไม่ได้ผ่าลงที่ยอดเขาหลานชิง แต่เป็นยอดเขาอีกลูกที่อยู่บริเวณใกล้เคียงต่างหาก!
………………..