ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1895 เสี่ยงอันตราย ตอนที่ 1896 หรงซิวลงมือ
ตอนที่ 1895 เสี่ยงอันตราย
ดูเหมือนเขารับรู้ได้ถึงสายตาของนาง ลั่วเหยี่ยนจึงเงยหน้ามองขึ้นไป
ตอนนี้ทั้งสองอยู่ห่างกัน แต่ในเวลานี้ทั้งสองฝ่ายต่างประจันหน้ากันจนสามารถมองเห็นอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในสายตาของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน!
ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ลั่วเหยี่ยน หนานอวี่สิงตายด้วยน้ำมือของเจ้า ทุกคนล้วนเห็นกันชัดเจน เจ้าทำตัวเป็นผู้บริสุทธิ์และโยนความผิดมาให้ข้าเช่นนี้ ไม่…เกินไปหน่อยหรือ”
สายตาของลั่วเหยี่ยนเรียบเฉย
“อาการบาดเจ็บของอวี่สิงเกิดจากเจ้าและในที่สุดเขาก็ตายในเปลวไฟที่แปลกประหลาดนั่น ข้าบอกว่าเจ้าเป็นคนฆ่าเขา มันผิดตรงไหนหรือ”
ฉู่หลิวเยว่หัวเราะออกมา
หลังจากได้ยินคำพูดเช่นนั้นของลั่วเหยี่ยนเมื่อครู่นี้จึงล่วงรู้แผนการของเขา ฉู่หลิวเยว่เข้าใจในทันทีว่าคนผู้นี้ได้เสียสติไปแล้ว
อันที่จริงไม่มีความจำเป็นอะไรที่พูดคุยกับเขาต่อไปอีกแล้ว
หนานอวี่สิงคือลูกชายเพียงคนเดียวของหนานอีฝาน
หนานอีฝานยอมเสียสละแม้กระทั่งชีวิตของลูกสาวตนเองอีกคน เพื่อช่วยหนานอวี่สิงกลับมา!
แสดงให้เห็นว่าหนานอวี่สิงให้ความสำคัญกับทายาทคนนี้เพียงผู้เดียว!
ตอนนี้หนานอวี่สิงตายแล้ว
ใครฆ่าเขา ใครก็ตามที่ฆ่าเขาจะกลายเป็นศัตรูของหนานอีฝานไปตลอดชีวิต!
หากล่วงเกินหนาอีฝานเช่นนี้เท่ากับว่าได้ล่วงเกินตระกูลหนานทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย!
ผลที่ร้ายแรงเช่นนี้ไม่ว่าใครก็ไม่อาจรับได้
คำตอบชัดเจนโดยไม่ต้องเอ่ยอันใด
เปรี้ยง!
ทัณฑ์สวรรค์ตกลงมาอีกครั้ง!
ทัณฑ์สวรรค์ในครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งก่อนอย่างมาก! แทบแยกเมฆดำที่เกาะกลุ่มกันอยู่บนฟ้าออกจากกัน!
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นไปมอง
“มาได้เวลาพอดี!”
เมื่อนางคิดได้ ถวนจื่อก็เข้าใจสิ่งที่นางคิดในทันที มันจึงกระพือปีก! ขึ้น
ในครั้งนี้ถวนจื่อมุ่งตรงออกไปยังยอดเขาสูงที่อยู่ไกลออกไป!
ฉู่หลิวเยว่ลดสายตาลงและมองไปยังโล่สีดำของนางที่อยู่ในมือ
การต่อสู้ที่ดุเดือดเมื่อครู่นี้ ทำให้สนิมด้านบนโล่ดำหลุดลอกออกกว่าสิบแผ่น
ประสิทธิภาพในตอนนี้เร็วกว่าเมื่อก่อนไม่รู้เท่าใด แต่สิ่งเหล่านี้ที่ตกลงมาเป็นเพียงหนึ่งในสิบ เมื่อเทียบกับโล่ทั้งหมดเท่านั้น
นางสามารถมองเห็นอักษรลับนั่นที่กำลังค่อยๆ ปรากฏออกมา
ถึงแม้ว่าในตอนนี้ทำได้เพียงสอดแนมดูที่ภูเขาน้ำแข็งนี้ แต่ในใจฉู่หลิวเยว่กลับมีลางสังหรณ์อย่างชัดเจน หากรอให้รอยสนิมด้านบนหลุดลอกออกจนหมด มันต้อส่องสว่างเจิดจรัสอย่างแน่นอน!
แสงสว่างเปล่งประกายเจิดจ้าปรากฏวาววับอยู่รอบๆ บนโล่ดำ
จู่ๆ เสียงกรีดร้องจากทิศทางข้างหน้าก็ดังขึ้นมา!
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมองอย่างกะทันหัน!
ไม่ไกลจากตรงหน้าพื้นที่ว่างเปล่าที่กำลังพังทลายลงด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
ภูเขากว่าครึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ได้รับผลกระทบจากมิติที่ปั่นป่วนนั่น หลังจากนั้นภูเขาเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!
หินภูเขาบางส่วนเริ่มตกลงมาในคลื่นเมฆสีดำประหลาดนั้น!
ซึ่งมาจากพลังดึงดูดที่น่าสะพรึงกลัว! ราวกับกลืนกินทุกสิ่งลงจนหมดสิ้น!
ในเวลานี้การต่อสู้ที่ดุเดือดได้เกิดขึ้นแล้ว อีกทั้งพลังอันรุนแรงโหมกระหน่ำ ทำให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกตินัก
แต่ความเร็วของการพังทลายนี้ยังคงเกินกว่าสิ่งที่ฉู่หลิวเยว่ประเมินเอาไว้
นางเลิกคิ้วขึ้นและวางแผนให้ถวนจื่อเปลี่ยนทิศทาง
แต่ทว่าในเวลานี้ จู่ๆ ก็มีเสียงบางๆ ดังขึ้นมาบนโล่ดำ!
ใจของฉู่หลิวเยว่สั่นไหวขึ้น!
ปฏิกิริยาของโล่ดำนี้เห็นได้ชัดว่าใต้ยอดเขานี้มีพลังรุนแรงซ่อนอยู่!
นางต้องไปให้ได้!
ถวนจื่อเงยหน้าและมองนางอยู่ครู่หนึ่ง
ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลง จู่ๆ นางยกมันขึ้นในทันทีและกระโดดออกไป!
ในที่สุดนางมุ่งตรงไปที่ยอดเขานั้นเพียงลำพัง!
แทบจะในเวลาเดียวกันที่พลังกลืนกินอันน่าประหลาดนั้น เข้ามารัดนางไว้จากถูกทิศทาง!
ขณะที่ขาทั้งสองข้างของนางตกลงบนภูเขา และร่างตกลงอย่างรุนแรง!
ในช่วงพริบตานางได้สูญหายไปในความว่างเปล่าไร้รูปร่างที่พังทลายลงตรงนั้น!
สายตาของหรงซิวหรี่ลง
“เยว่เออร์!”
ตอนที่ 1896 หรงซิวลงมือ
เมื่อเขานึกบางอย่างได้ ร่างก็หายวับจากจุดเดิมไปในทันที!
“นายท่าน!”
เฉิงอีพูดอย่างรวบรัด
อู่เหยามองดูสถานการณ์ที่น่าหวาดหวั่นนั่นจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ว่า
“พี่ใหญ่ ในเวลาเช่นนี้พวกเราไม่ทำอันใดเลยอย่างนั้นหรือ”
สถานการณ์ทางด้านนั้นของนายท่านดูแล้วอันตรายยิ่งนัก!
“ก็ใช่นะสิ! ความว่างเปล่ากำลังพังทลายลงอย่างไม่ขาดสาย ใช้เวลาเพียงไม่นานเกรงว่าท่าเรือดอกท้อทั้งหมดคงจะ…”
อวี๋จิ่วจับกระบี่ไม้ในมือแน่น ด้วยความร้อนใจดุจไฟเผา
แต่สีหน้าของเฉิงอียังคงสงบนิ่งดังเดิม
“หากพวกเจ้าออกไปในตอนนี้ เพียงแต่จะสร้างความวุ่นวายให้กับนายท่าน ไม่สู้รอคอยอยู่ที่นี่ดีกว่ารึ”
อู่เหยาและคนอื่นๆ ต่างลังเลจนทำอะไรไม่ถูก
ฝั่งหนึ่งพวกเขาเป็นห่วงนายท่าน
อีกฝั่งหนึ่งพวกเขาก็เชื่อใจพี่ใหญ่
เห็นท่าทางเฉิงอีเช่นนี้ แทบจะ…ไม่กังวลเลยจริงๆ อย่างนั้นหรือ
“โอ้ว พวกเจ้าวางใจเถอะ! สถานที่อื่นข้าไม่กล้าพูด แต่ถ้าเป็นที่นี่…นายท่านต้องไม่เกิดปัญหาอะไรอย่างแน่นอน!”
ซานซานที่อยู่ด้านข้างทำตามคำสั่งเขา
เขาเคยเห็นด้วยตามาก่อน ด้วยพลังของนายท่านและโล่ในวันนั้นเขาเกือบที่จะเผาพื้นที่สีดำนั่น
ในวันนั้นเขาเกือบเผามิติเล็กๆ ของเขาไปจนหมดสิ้นแล้ว!
แม้ว่าในตอนนี้เปลวไฟของยอดเขาเหล่านี้ดูน่ากลัวอย่างมาก แต่คิดอย่างรอบคอบดูแล้ว ไม่ใช่เป็นนายท่านเองที่จุดชนวนหรอกหรือ
ซานซานคาดเดาได้ลางๆ ในใจว่านายท่านกำลังหาของอะไรบางอย่าง
ตั้งแต่แรกเริ่มที่นางตั้งใจวิ่งไปทางด้านนี้เพื่อหยิบยืมทัณฑ์สวรรค์ที่ก่อเกิดจากพิธีที่เรียกว่าการสังเวยเลือดของสำนักกระบี่ทมิฬ เพื่อแยกภูเขาที่เชื่อมต่อกัน….
ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ไม่ใช่เพราะนายท่านเตรียมการไว้อย่างดีก่อนหน้าแล้วหรือ
“เดิมที่มิติพลังของท่าเรือดอกท้อวุ่นวายสับสนอย่างมาก แต่ถ้าเกิดปัญหาเล็กน้อยขึ้น สถานการณ์เช่นนี้อาจเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน แต่โดยปกติทั่วไปจะใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถฟื้นคืนพลังกลับมาได้เอง นับประสาอะไรกับตัวนายท่านที่มีไพ่ตายมากมาย การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเช่นนี้ คงไม่พอที่จะทำอะไรนางได้หรอก พวกเจ้าเอาความกังวกลับลงท้องไปสะ!”
ถึงแม้ว่าซันซันในวันปกติ ส่วนใหญ่มักทุ่มเททั้งจิตวิญญาณและพลังทั้งหมดให้กับการค้าขาย แต่กลับจริงจังขึ้นมาในเวลาวิกฤตเช่นนี้ ยังคงน่าเชื่อถืออยู่มาก
บัดนี้นอกจากเฉิงอีแล้ว ในบรรดาสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ เขาคือผู้ที่มีสถานะสูงที่สุด
เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้อู่เหยาและคนอื่นๆ ต่างมองหน้ากัน
ถึงแม้ว่าสามารถมองเห็นความกังวลจากสายตาทั้งสองฝ่าย จนในที่สุดไม่ได้พูดอันใดออกมา ต่างพยักหน้าเป็นการตอบรับ
“ดูนั่น!”
จู่ๆ สิบสามอุทานขึ้นมาทำให้เบนความสนใจ
ดวงตาหลายคู่จ้องมอง
สิ่งที่เห็นในตอนนี้คือเงาร่างของหรงซิวจู่ๆ ปรากฏตัวบนเหนือยอดเขาอันไกลโพ้น
คลื่นลมไล่ล่าจนชุดคลุมนอกสีขาวดุจหิมะของเขาถลกขึ้นและล่องลอยราวกับเทพเซียน
เปลวไฟสีทองพุ่งขึ้นมาจากฝ่ามือของเขาในทันที จากนั้นกลายเป็นแสงดาวระยิบระยับนับไม่ถ้วนและกระจายไปทุกทิศทาง!
มองจากระยะไกลเหมือนกับค่ายกลหนึ่งหรือตาข่ายขนาดใหญ่
“น้ำแข็งค้าง!”
เสียงที่เยียบเย็นและทุ้มต่ำได้แผ่กระจายไปไกลระหว่างสวรรค์และโลกที่กำลังมืดดำลง!
เมื่อคำพูดนี้ของเขาร่วงโปรยลงมา ความว่างเปล่าที่กำลังพังทลายไม่หยุดนั่นกลับนิ่งค้างในทันที!
รอยแตกของมิติอันมืดดำเหมือนถูกปกคลุมด้วยแสงสีทองที่รวมตัวกันกลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ จึงหยุดความเสียหายนั่นไว้ได้!
ในช่วงพริบตาภาพตรงหน้าราวกับหยุดนิ่ง
เวลาและมิติดูเหมือนหยุดนิ่งลง
ทุกคนในเหตุการณ์ เมื่อเห็นสถานการณ์นี้กลับมีสีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ!
ความว่างเปล่าที่พังทลายลง
ไม่เช่นนั้นท่าเรือดอกท้อคงไม่อยู่มานานเช่นนี้ล้วนไม่ถูกผู้ใดครอบครองได้โดยสมบูรณ์
แต่ในเวลานี้หรงซิวเริ่มลงมือ ทำให้มิติที่กำลังพังทลายถูกแช่ค้างเอาไว้ อีกทั้งพยายามสกัดกั้นความแข็งแกร่งของมิติอันวุ่นวายที่พุ่งชนกันอย่างบ้าคลั่ง
สิ่งนี้จริงๆ แล้ว…
“เป็นไปได้อย่างใด!”
มั่วอวิ๋นเบิกตาโพลงในทันที แววตาเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ
เมื่อครู่ก่อนหน้านี้เห็นร่างของฉู่หลิวเยว่ถูกความว่างเปล่ากลืนกิน เขายังแอบดีใจอยู่ไม่น้อย
เขาอยู่รอที่นี่มานานเช่นนี้ จึงเคยเห็นเหตุการณ์เช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วน
ไม่ว่าเป็นใครก็ตาม เมื่อเข้าไปมีส่วนร่วม จุดจบช่างน่าเวทนายิ่งนัก!
แน่นอนว่าไม่ตายก็พิการ!
หากว่าฉู่หลิวเยว่ตายตรงหน้านี้ได้ช่างดียิ่งนัก แต่ถ้ามิอาจและฝืนหนีออกมาคาดว่าคงหนีได้ไม่พ้น
เมื่อถึงเวลานั้น หรือไม่ก็ปล่อยให้พวกเขาเอาไปอย่างนั้นหรือ
จะฆ่าจะหั่นเป็นชิ้นๆ เป็นสิทธิของเขาทั้งสิ้น!
ทว่าใครจะรู้ แม้แต่หรงซิวที่เฝ้าสังเกตุการณ์อยู่ตลอดกลับลงมือในทันที!
อีกทั้ง…นึกไม่ถึงเลยว่าพลังของเขาแข็งแกร่งเช่นนี้!
เมื่อเห็นร่างที่สูงใหญ่และงามสง่าที่ยืนอยู่กลางท้องฟ้า จู่ๆ ความหวานกลัวในใจของมั่วอวิ๋นก็แวบเข้ามาอย่างมิอาจอธิบายได้
จึงรู้ว่าแม้แต่เขามิอาจทําเช่นนี้ได้!
อย่างใดก็ตามหรงซิวนั่น เพียงยกมือขึ้นเบาๆ กลับจัดการได้อย่างง่ายดาย!
ดูเหมือนง่ายดายยิ่งนัก!
มั่วอวิ๋นได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับหรงซิว
เขารู้ว่าคนผู้นี้รับมือได้ยาก
“ลั่วเหยี่ยนแข็งค้างอยู่ในความว่างเปล่าที่กำลังพังทลาย…หรงซิวผู้นั้นต้องการทำอันใดกันแน่”
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ และแทบมิอาจเชื่อสิ่งที่ตนเองเห็นทั้งหมด
พวกเขาก็เป็นเทพศักดิ์สิทธิ์ แต่หากถามตนเองว่าถ้าลงมือ คงทำเช่นนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน!
“พลังของเขาแข็งแกร่งนัก เหตุใดเมื่อครู่นี้ถึงไม่ลงมือเล่า ถ้าหากเขาทำศึกกับพวกเราขึ้นมาจริงๆ เกรงว่า…จะเป็นอีกศึกที่ยากลำบากนัก!”
ผู้อาวุโสอีกท่านหนึ่งรู้สึกเป็นกังวลอย่างมาก
ความสนใจของพวกเขาก่อนหน้าต่างมุ่งไปที่ตัวฉู่หลิวเยว่ทั้งหมด และไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งอื่นมากนัก
ทว่าในขณะที่หรงซิวเริ่มลงมือ ในที่สุดพวกเขารู้ว่ามีบางอย่างผิดแปลกไป
… ถึงแม้ว่าเขาเก่งกาจเช่นนี้ แต่เมื่อครู่ที่จับตาดูอยู่ตลอด กลับไม่ได้ตั้งใจลงมืออย่างนั้นหรือ
เขามั่นใจในฉู่หลิวเยว่มากเกินไป หรือว่า…มีเหตุผลอื่น?
เรื่องเหล่านี้ พวกเขาคิดแล้วล้วนไม่เข้าใจ ภายในใจยิ่งสับสนมากขึ้นเรื่อยๆ
ยิ่งไปกว่านั้นความแข็งแกร่งที่ปรากฏออกมาทั้งหมดของหรงซิวในเวลานี้ มันเหนือความคาดหมายของพวกเขาก่อนหน้า!
ลั่วเหยี่ยนจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายที่ร่างของหรงซิว มือทั้งสองข้างของเขาค่อยๆ กำหมัดขึ้นจนแน่น
หากหรงซิวเป็นคนขัดขวาง สถานการณ์ต่อจากนี้…เกรงว่าจะดำเนินการตามแผนได้ยากนัก
บัดนี้เขาเข้าใจบางอย่างอย่างคลุมเครือว่าเหตุใดหนานอีฝานถึงได้กลัวหรงซิวขนาดนั้น…
ตู้ม!
ครึ่งท้องฟ้าแห่งการสังเวยเลือดเต็มไปด้วยเลือดและพลังลมปราณจากพลังที่บ้าคลั่งสร้างความเสียหายไปทั่วทุกที่ ทัณฑ์สวรรค์ยังคงตกลงมาต่อเนื่องไม่หยุด!
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
