ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1900 ก่อแผนร้าย

“มาดูเร็ว! ดูเหมือนว่าไม่ใช่เป็นเพราะนาง แต่เป็นเพราะสำนักกระบี่ทมิฬ!”

เสียงโอดครวญดังมาจากในกลุ่มคนอีกครั้ง

คนจำนวนมากพุ่งขึ้นไปทีละคนและมองดูทางด้านนั้น

ในขณะนั้นท้องฟ้ากว่าครึ่งถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำหนาๆ จนระหว่างสวรรค์และโลกมืดครึ้มไปทั้งหมด

อีกทั้งเมฆเหล่านั้นยังแผ่กระจายอย่างรวดเร็วจากทิศทางในเมืองนั่น!

ทัณฑ์สวรรค์ที่พลุ่งพล่านไปมาท่ามกลางในหมู่เมฆอย่างบ้าคลั่ง

เสาเทพยดาสีเลือดที่สูงใหญ่ลอยอยู่กลางท้องฟ้า

“นั่นคือ…เสาเทพยดาของสำนักกระบี่ทมิฬอย่างนั้นหรือ!”

มีคนที่ดวงตาแหลมคนจำลักษณะของเสาเทพยดาได้จึงพูดพึมพำออกมาด้วยความประหลาดใจ

“ทัณฑ์สวรรค์เหล่านี้…เห็นได้ชัดว่าเกิดจากพวกเขา!”

“นั่นคือพวกมัน!”

จู่ๆ บุรุษหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ในกลุ่มเอ่ยขึ้นอย่างมั่นใจ

“สิ่งนี้คือวิธีการหนึ่งของสำนักกระบี่ทมิฬ! ในทุกเดือนพวกเขาจะเรียกว่าการทดสอบ แท้ที่จริงแล้วก็คือการใช้วิธีเช่นนี้! เพียงแค่ทุกคนร่วมมือกันด้วยรูปแบบที่แสดงออกเหมือนกันจึงจะทำให้เกิดทัณฑ์สวรรค์ได้อย่างรวดเร็ว! พวกเขาใช้ทัณฑ์สวรรค์เหล่านี้คัดกรองผู้ฝึกตนที่เข้าร่วมการทดสอบ จึงมีเพียงผู้ที่มีความสามารถโดดเด่นและมีกำลังแข็งแกร่งเพียงพอเท่านั้น ถึงจะผ่านไปได้!

ทุกคนต่างรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

บนทางเงียบสงัดไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็เดือดพุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว!

“เรื่องจริงหรือโกหก คนเหล่านั้นตายแล้วอย่างนั้นหรือ

“เป็นไปไม่ได้หรอกที่สำหนักกระบี่ทมิฬจะมีการทดสอบในทุกเดือน สามารถผ่านได้ไม่เกินสองในสิบ ถ้าหากคนที่เหลือเหล่านั้นล้วนตายกันหมด เช่นนั้น…ในสองปีนี้คนที่พวกเขาฆ่าก็มีจำนวนนับไม่ถ้วนเช่นนั้นหรือ”

“ได้ยินแล้วจะเป็นเช่นใด เรื่องนี้ข้าเห็นมากับตา ไม่ใช่เรื่องโกหกอย่างแน่นอน! อีกทั้งเวลานานเช่นนี้แล้ว ทุกท่านไม่เคยสงสัยมาก่อนเลยหรือว่าเพราะเหตุใดคนที่ไม่สามารถเข้าสำนักกระบี่ทมิฬถึงออกจากท่าเรือดอกท้อและไม่เคยปรากฏตัวอีกเลย”

ทุกคนต่างเงียบลงในทันที

อันที่จริงไม่ใช่ว่าไม่มีใครไม่สงสัยเรื่องเหล่านี้ เพียงแต่สำนักกระบี่ทมิฬมีอิทธิพลอย่างมากในท่าเรือดอกท้อ แม้ว่าจะมีคนรู้สึกสงสัยอยู่ก็ตาม แต่มีไม่กี่คนที่กล้าไปตรวจสอบจริงๆ

ในขณะนั้นจู่ๆ มีคนพูดสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา แน่นอนว่าทำให้คนไม่น้อยรู้สึกจิตใจสั่นไหว

“ทุกท่านยังมีเวลาสงสัยว่าจริงหรือไม่ที่นี่หรือไม่สู้ลองคิดดูว่าต่อไปควรทำอย่างใด! ในครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าสำนักกระบี่ทมิฬตั้งใจจะฆ่าหรงซิวและซั่งกวนเยว่อย่างแน่วแน่ แม้กระทั่งราคาที่ต้องยอมจ่ายทั้งหมด! มั่วอวิ๋นจึงยอมลงมือด้วยตัวเอง! หากท่าเรือดอกท้อพังทลายลงทั้งหมดจริงๆ…เมื่อถึงเวลานั้นทุกคนคงไม่มีชีวิตรอดไปได้อย่างแน่นอน!”

เสียงของบุรุษคนนั้นทรงพลังและทุ้มต่ำ ทำให้คนมากมายตื่นตกใจ

พวกเขาล้วนไม่ได้โง่และรู้ว่าคำพูดเช่นนี้ไม่ได้สร้างความตื่นตระหนกใจแต่อย่างใด

ชั่วครู่คนจำนวนมากต่างรู้สึกไม่พอใจสำนักกระบี่ทมิฬ

เจ้าต้องการฆ่าคนก็ไม่เป็นไร หรือต่อให้เจ้าเองต้องการรนหาที่ตายก็ช่าง

แต่เจ้าไม่ควรให้คนจำนวนมากที่ท่าเรือดอกท้อถูกฝังไปพร้อมกับเจ้าใช่หรือไม่

หากสร้างความเคลื่อนไหวให้ยิ่งใหญ่เช่นนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นแสดงออกอย่างชัดเจนว่าต้องการให้ทุกคนในเมืองทุกข์ทรมานไปพร้อมกับเขาด้วยหรอกหรือ

หากท่าเรือดอกท้อถูกทำลายลง คนที่นี่จะหนีออกไปไม่ได้แต่แต่คนเดียว!

“ถ้าเช่นนั้นตอนนี้จะให้พวกข้าทำอย่างใด”

มีคนถามขึ้นด้วยความหวาดหวั่น

บุรุษผู้นั้นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางเอ่ยขึ้น

“ตามที่ข้ารู้มาทั้งหมด ค่ายกลของพวกเขาแปลกประหลาดอย่างมาก เมื่อมีคนเข้าร่วมมากขึ้น พลังก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น! เมื่อครู่ข้าเห็นมั่วอวิ๋นปล่อยสัญญาณเรียกทุกคนของสำนักกระบี่ทมิฬแล้ว ข้าคิดว่าหรือไม่ปล่อยให้พวกเขาเพิ่มกำลังสนับสนุนไปก่อน! จากความเห็นของข้า… มิสู้พวกเราไปหยุดคนของสำนักกระบี่ทมิฬเอาไว้ก่อน! เมื่อคนที่ไปน้อยลงแล้ว ค่ายกลนี้ก็จะไม่มีกำลังสนับสนุนที่มากขึ้น แน่นอนว่าก็ไม่มีทางสำเร็จ!”

“แต่นั่นคือสำนักกระบี่ทมิฬเชียวนะ! คนของพวกเรามีเพียงไม่กี่คน…จะไปเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้อย่างนั้นหรือ”

“ใช่นะสิ! นับประสาอะไรถ้ามั่วอวิ๋นหันกลับมาและยกทัพมาเพื่อเอาความผิด…”

บุรุษผู้นั้นเลิกคิ้วขึ้น

“ทุกท่าน หากวันนี้ไม่หยุดสำนักกระบี่ทมิฬเอาไว้ พวกเราอาจะมีชีวิตไม่ถึงวันพรุ่งนี้ก็มิอาจรู้ได้! นับประสาอะไรกับสำนักกระบี่ทมิฬใช้กำลังรุนแรงที่ท่าเรือดอกท้อมานาน ก็ถึงเวลาที่จะให้พวกเขาได้บทเรียนแล้ว! ไม่ใช่หรือ”

“ไม่ว่าอย่างใด วันนี้ข้าต้วน…จะต้องต่อสู้กับคนของสำนักกระบี่ทมิฬอย่างถึงที่สุด! หากทุกท่านมีใจก็ตามไปพร้อมกับข้า! ถ้ามิกล้า…ข้าก็มิบังคับฝืนใจ! อย่างใดเสียเป็นหรือตายชะตาฟ้าลิขิต ทุกท่านเป็นผู้กำหนด!”

เมื่อพูดจบ เขายกเท้าขึ้นเล็กน้อยและตรงไปทางสำนักกระบี่ทมิฬจริงๆ!

“พี่ต้วน! ข้าจะไปกับท่าน!”

“ยังมีข้า!”

“พวกข้าก็จะไป! สำนักกระบี่ทมิฬฆ่าพี่น้องของข้าไปหลายคน ความแค้นนี้พวกข้าต้องแก้แค้นมานานแล้ว!”

…

ในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้หลายคนต่างตัดสินใจทำอย่างอดทน และตามเขาขึ้นไปทีละคน

จริงๆ แล้วคำพูดของต้วนชิงเฉวียนนั่นถูกต้อง

แม้จะครั้งนี้พวกเขาต้องลงมือก็เพื่อตนเอง!

คนของสำนักกระบี่ทมิฬไม่สนใจความปลอดภัยของท่าเรือดอกท้อทั้งหมด เหตุใดพวกเขาจะต้องออมมือ

ผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ และมุ่งหน้าไปยังสำนักกระบี่ทมิฬ!

ในไม่ช้าพวกเขาก็พบทุกคนที่กําลังออกจากสำนักกระบี่ทมิฬและคิดที่จะไปอยู่ทางฝั่งมั่วอวิ๋น

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้เข้า ทุกคนยิ่งมั่นใจมากขึ้นถึงการคาดเดาก่อนหน้า

… สำนักกระบี่ทมิฬต้องการใช้พลังของทั้งสำนักเป็นเดิมพันจริงๆ!

“หยุดพวกเขาไว้!”

คนของสำนักกระบี่ทมิฬยังไม่ทันได้รู้ว่าเกิดอันใดขึ้น การต่อสู้อย่างดุเดือนได้เริ่มขึ้นแล้ว!

ทั้งสองฝ่ายยืนเป็นกลุ่มอย่างรวดเร็ว!

ทั้งนี้พลังที่สูงสุดในสำนักกระบี่ทมิฬ ส่วนใหญ่ได้ส่งออกไปแล้วก่อนหน้านี้ อีกทั้งพวกเขาต่างเสียหายมาไม่น้อยจากเหตุการณ์ที่ยอดเขาหลานชิงเมื่อก่อนหน้านี้เช่นเดียวกัน

ดังนั้นการต่อสู้กับต้วนชิงเฉวียนและคนอื่น ๆ ในเวลานี้ ยังคงเสียเปรียบอยู่

ข่าวได้แพร่ไปอย่างรวดเร็ว หลายคนในท่าเรือดอกท้อทยอยมากันอย่างต่อเนื่อง

ดูเหมือนคนของสำนักกระบี่ทมิฬจะต้องจัดการให้สิ้นซาก!

เมื่อเห็นคนที่มายิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ สำนักกระบี่ทมิฬที่ไม่สนใจเรื่องนี้ในตอนแรกกลับตื่นตระหนกขึ้นมา

นี่มันเรื่องอะไรกัน!

ในเวลาอันสั้นเหตุใดถึงมีคนมามากมายเช่นนี้!

…

ลานที่ห่างไกลแห่งหนึ่งทางตะวันตกของเมือง

ร่างหนึ่งเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ

ในลานมีคนผู้หนึ่งกำลังยืนเอามือไพล่หลัง

“ใต้เท้า พวกต้วนชิงเฉวียนได้นำคนไปสังหารสำนักกระบี่ทมิฬแล้ว ข้าได้เคลื่อนย้ายฝ่ายต่างๆ ในเมืองให้ไปที่นั่นด้วยกัน สำนักกระบี่ทมิฬแข็งนอกอ่อนในคงใช้เวลาเพียงไม่นานก็น่าจะจัดการได้ทั้งหมด”

คนผู้นั้นหันกลับมา ใบหน้างดงาม นัยน์ตาสุกสดใจและเรียบเย็น

คนผู้นั้นคือ เยี่ยนชิง!

………………..