ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1913 ข้าจะสู้ด้วยอาณาเขตเซียนเทพ!
ตอนที่ 1913 ข้าจะสู้ด้วยอาณาเขตเซียนเทพ!
………………..
ก้อนหินเหล่านั้นมีอาณาเขตเซียนเทพรายล้อม
ในตอนนี้เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการอัญเชิญของอันใดบางอย่าง อาณาเขตเซียนเทพพวยพุ่งออกมาจากเศษฝุ่นผงของก้อนหินเหล่านั้น ก่อนเชื่อมต่อแล้วผสานกัน!
แต่ละจุดเชื่อมต่อกันเป็นเส้น
แต่ละเส้นเชื่อมต่อกันเป็นรูปวาด
เหนือท้องฟ้าสีดำ อาณาเขตเซียนเทพที่ดูเหมือนว้าวุ่นกระจัดกระจาย ก่อนจะรวมตัวกันอย่างไร้เสียง!
หากมองแยกแต่ละส่วนจะเห็นว่าก้อนหินเหล่านี้ต่างแสดงอาณาเขตเซียนเทพของตนเอง และไม่ได้แข็งแกร่งเท่าใด
แต่ความจริงแล้ว เพราะมันถูกเคี่ยวกรำมาเป็นเวลาหมื่นปี แต่อาณาเขตเซียนเทพเหล่านี้เคยเป็นอาณาเขตเทพเซียนของผู้บำเพ็ญเพียรที่แข็งแกร่งจำนวนมาก แต่สุดท้ายตอนนี้เหลือเอาไว้เพียงพลังสายหนึ่งเท่านั้น
พลังเหล่านี้อาจจะไม่เพียงพอ
อาณาเขตเซียนเทพเหล่านี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ต้องหน้ากังวล
แต่หากพวกมันรวมตัวกันขึ้นมาแล้ว พลังก่อร่างรวมตัวจนเกิดเป็นแรงกดดันอันยิ่งใหญ่และน่าตกใจ!
น่านฟ้าทลาย ตอนนี้ทั่วทั้งท่าเรือดอกท้อตกอยู่ในค่ำคืนอันยาวนาน
แต่ท่ามกลางราตรีก็ยังมีแสงดาวประกายวิบวับพร่างพราวเช่นเดิม!
อาณาเขตเซียนเทพของก้อนหินจำนวนนับไม่ถ้วนเชื่อมต่อกันจนกลายเป็นตาข่ายขนาดยักษ์ทั้งสดใสและอ่อนนุ่ม
สิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจมากที่สุด ก็คือตรงกลางของตาข่ายยักษ์นั้นมีลำแสงที่สว่างสดใสและงดงาม!
เหมือนลมพัดแล้วยกตาข่ายขนาดยักษ์นี้ขึ้นเบาๆ
ภายในพริบตาเดียว เสียงกระแสน้ำสาดซัดก็พัดเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
พรึ่บ…
พลังแห่งสวรรค์และโลกที่อุดมสมบูรณ์พวยพุ่งออกมา!
แม้กระทั่งกลุ่มแสงขนาดใหญ่ก็ยังได้รับผลกระทบไปด้วย ภายในตาข่ายขนาดยักษ์นั้นก็โยกไหวไปมาเบาๆ
ทุกคนในท่าเรือดอกท้อมองภาพเหตุการณ์นั้นยังเหม่อลอย
นั่นมัน…
มีคนมาเขย่าทัณฑ์ทลายเทพหรือ
แต่คนที่สามารถทำเรื่องเหล่านี้ได้ นอกจากตัวของฉู่หลิวเยว่เอง มันจะเป็นใครอื่นได้อีก?
ความคิดที่ไร้สาระจนถึงบ้าคลั่งปรากฏขึ้นมาภายในหัวใจของคนจำนวนนับไม่ถ้วน แต่พวกเขาก็รีบระงับความคิดนั้นลง
เป็นไปไม่ได้…
ทัณฑ์ทลายเทพที่มีพลังโจมตีน่ากลัวแบบนั้น แม้กระทั่งผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหนานก็ยังไม่สามารถต้านทานได้
ยิ่งไปกว่านั้นอาศัยเพียงแค่ฉู่หลิวเยว่ที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงอย่างนั้นหรือ?
…
คนจำนวนนับไม่ถ้วนกลั้นลมหายใจ
ความเงียบปกคลุมทั่วทั้งท่าเรือดอกท้อในทันที
ในตอนนั้นสายตาทุกคู่หันมองตามแสงไฟที่เปล่งประกายกลุ่มนั้น
มันโยกไหวเบาๆ และเหมือนว่าพลังที่อยู่ด้านบนจะถูกลดทอนลงอย่างต่อเนื่อง
อาณาเขตเซียนเทพที่อยู่โดยรอบเหล่านั้นกลับกลืนกินพลังนั้นอย่างบ้าคลั่ง!
ลำแสงหลากสีพุ่งตรงเข้ามาที่ท้องฟ้ายามราตรีด้วยความเร็ว เหมือนกับผ้าทออันวิจิตรงดงาม
“นางบ้าไปแล้ว…คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าแย่งชิงพลังของทัณฑ์ทลายเทพ?”
ในที่สุดลั่วเหยี่ยนก็พูดออกมาด้วยความตกใจ
เขาเป็นคนที่สามารถสะกดกลั้นอารมณ์ยินดีและกรุ่นโกรธอยู่เสมอ แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้แล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง
หลังจากที่พวกเขาเอาภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยกลับมาแล้ว พวกเขาก็ถอยห่างออกมาไกลมากแล้ว
อีกทั้งพวกเขาทั้งหลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นซึ่งมีความอ่อนไหวเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของพลังและระลอกคลื่นอยู่แล้ว
หลังจากมองไปได้สักพัก พวกเขาก็ต้องตกใจที่พบว่า พลังทัณฑ์ทลายเทพกำลังจางหายไปอย่างต่อเนื่อง!
ฉู่หลิวเยว่บ้าไปแล้วจริงๆ คาดไม่ถึงว่านางจะกล้าทำเช่นนี้!
นี่มันเป็นการแย่งอาหารจากปากเสือเชียว!
ผู้อาวุโสหลายคนมีใบหน้าไม่อยากจะเชื่อ
ทัณฑ์ทลายเทพ!
คนอื่นๆ อยากจะหลบแต่ก็หลบไม่พ้น ทว่านาง…คาดไม่ถึงว่าจะใจกล้าเช่นนี้!
หรือว่านางจะสู้กับกฎสวรรค์ด้วยฐานะมนุษย์เช่นนี้?
“ทัณฑ์ทลายเทพเป็นความแข็งแกร่งที่อยู่ในระดับใด ใครกันที่อนุญาตให้นางกำเริบเสิบสานเช่นนี้…”
ลั่วเหยี่ยนสูดลมหายใจเย็นๆ เข้าปอด เขารู้สึกว่าวันนี้เขาได้เห็นอันใดมากมาย มากยิ่งกว่าครึ่งชีวิตที่เขาผ่านมาอีก
เขาเพิ่งพูดจบไปได้ไม่นาน ทัณฑ์ทลายเทพก็เปล่งแสงเจิดจ้าขึ้นมาอีกครั้ง!
หัวใจของเขาเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็ถอยหลังลงไปอีกครั้ง!
“หนีเร็ว!”
ผู้อาวุโสที่เหลืออีกสามคนสัมผัสได้ว่ามีอันใดผิดปกติไป ดังนั้นจึงรีบติดตามมาอย่างใกล้ชิด!
เปรี้ยง!
เสียงกึกก้องดังมาจากบนท้องฟ้า!
ดอกไม้ไฟที่สว่างพร่างพราวกระจายทั่วท้องฟ้าสีดำ!
ทัณฑ์ทลายเทพระเบิดออกมาแล้ว!
พลังสะสมอย่างไม่มีที่สิ้นสุดที่อยู่ภายในหลั่งไหลราวน้ำหลาก พุ่งกระจายออกทั่วสี่ทิศแปดทาง!
กระจายปกคลุมทั่วพื้นฟ้าแผ่นดิน!
ลำแสงที่งดงาม เหมือนกระแสน้ำหลากที่ทำลายทุกสิ่งให้ราบเป็นหน้าหน้ากอง! พร้อมกลืนกินทุกอย่าง!
ทันใดนั้นท้องฟ้าที่กว้างใหญ่และลึกล้ำถูกปกคลุมด้วยลำแสงหลากสี!
เฉินอีเพิ่มความมั่นคงให้แก่ม่านพลังที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง!
แต่พลังของทัณฑ์ทลายเทพมันแข็งแกร่งเกินไป แทบจะไม่มีอะไรหยุดยั้งได้ ดังนั้นม่านพลังของเขาจึงถูกทำลายลง!
ภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉิน ซานซานก็รีบลงมืออย่างรวดเร็ว!
ทันใดนั้นเปลวเพลิงสีน้ำเงินเข้มสายหนึ่งก็ก่อร่างเป็นทรงกลมแล้วครอบทุกคนเอาไว้อยู่ภายใน!
ภายใต้พลังการโจมตี ลูกบอลทรงกลมนั้นสามารถหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ทำให้พวกเขาหนีรอดได้อย่างหวุดหวิด!
แต่ขอบลำแสงหลากสีนั้นเฉียดกันเล็กน้อย ทำให้เกิดเสียง “ฉ่า” ที่ดังแสบหู!
ซานซานกระอักเลือดออกมา!
คนอื่นๆ รีบพุ่งตัวเข้าไปแล้วถ่ายเทพลังในลงร่างกายของซานซาน!
สีหน้าของซานซานจึงดีขึ้นมาเล็กน้อย
แต่ในตอนนั้นเขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว เขาแค่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนรีบเงยหน้าไปมองทางฉู่หลิวเยว่
“นายท่าน…”
แต่น่าเสียดายที่แห่งนั้นมีลำแสงปกคลุมอยู่เป็นหมื่นดวง จึงทำให้พวกเขามองเห็นอันใดได้ไม่ชัดเจน!
แต่ตอนนี้ทุกคนภายในเมือท่าเรือดอกท้อต่างรู้สึกหวาดกลัว
ลำแสงที่ดุจสายน้ำ แล้วพุ่งผ่านข้างกำแพงไปยังเหนือท้องฟ้าด้วยความรวดเร็ว!
ลำแสงอันงดงามพร่างพราว เป็นการรวมตัวของสีสันที่มากมายที่สุดบนโลกมนุษย์ จึงทำให้หัวใจของผู้คนรู้สึกสั่นไหว
อย่างใดก็ตามในขณะนี้กลับไม่มีใครสนใจชื่นชมความงาม และภาพเหตุการณ์อันน่าตะลึงที่นี่เลย
เพราะพวกเขารู้ดีว่า หากลำแสงเหล่านี้ตกลงมาจากท้องฟ้าเหมือนน้ำตก ท่าเรือดอกท้อทั้งหมดจะต้องถูกทำลายจนสิ้นซาก!
และก็จะต้องมอดม้วยไปด้วย!
บรรยากาศหนาวเย็น หนักอึ้ง!
“ท่านพ่อ…พวกเราจะตายใช่หรือไม่”
ก่อนหน้านี้แม่นางน้อยผู้นี้ยังคงตื่นเต้นดีใจอยู่เลย แต่ในที่สุดตอนนี้นางสัมผัสได้แล้วว่ามีอันใดบางอย่างไม่ถูกต้อง ดังนั้นจึงถามขึ้นมาอย่างขลาดกลัว
ท่านพ่อของนาง กอดนางเอาไว้แน่น
“นานนานไม่ต้องกลัวนะ…พ่ออยู่นี่”
หัวใจของต้วนชิงเฉวียนเหมือนถูกอันใดบีบรัดจนแน่น เขาหายใจไม่ออก
เสียงฝีเท้าที่รีบร้อนดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา
เขาหันกลับไปมอง
คนที่มานั้นคือเยี่ยนชิง!
“เยี่ยน…”
ต้วนชิงเฉวียนกำลังจะพูดอันใดบางอย่าง แต่เขาเห็นว่าเยี่ยนชิงส่ายหน้าเล็กน้อย
แต่สายตาของเขาจดจ้องอยู่ที่เหนือน่านฟ้าตาเขม็ง
ต้วนชิงเฉวียนสัมผัสได้ทันที ดังนั้นจึงเงยหน้าขึ้นไปมองอีกครั้ง
เงาร่างสีขาวที่สูงใหญ่กำยำปรากฏอยู่ตรงหน้าลำแสงเหล่านั้นตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ!
หรงซิวประสานมืออยู่ด้านหน้าของร่างกาย ภายในดวงตาหงส์ที่ลึกล้ำมีเปลวเพลิงสองกลุ่มที่กำลังลุกโชนอย่างโชติช่วง!
กลุ่มหนึ่งสีทอง!
กลุ่มหนึ่งสีดำ!
ทันใดนั้นบ้านพลังขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น!
คาดไม่ถึงว่าม่านพลังนั้นจะสามารถขวางกั้นลำแสงเหล่านั้นเอาไว้ได้หมด!
กระแสน้ำไม่หยุดไหล พวยพุ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง!
ขณะที่พลังของทั้งสองฝ่ายกำลังปะทะกันอย่างรุนแรง เสียงอันกระจ่างใสเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา!
“หยุด!”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น ลำแสงหลากสีที่เคยพลุ่งพล่านกลับหยุดนิ่งค้างอยู่ด้านหน้าของม่านพลังสีทอง!
ทุกคนตกตะลึง แล้วหันมองตามเสียงนั้น
และเห็นว่าเป็นเงาร่างเพรียวระหงยืนอยู่กลางอากาศ!
สองมือของนางนั้นถือโล่เอาไว้
ทุกคนไม่สามารถเห็นใบหน้าของนาง สิ่งที่มองเห็นก็มีแค่ผมสีดำที่ปลิวสยายตามแรงลมเท่านั้น!
บนโล่อันนั้นมีแสงสว่างประกายวาบ
ตึง!
ทันใดนั้นนางก็กระแทกโล่ลงอย่างแรง!
อาณาเขตเซียนเทพเทพสามพันที่อยู่ด้านล่างเกิดการสั่นไหวขึ้นอย่างรุนแรง!
ราวกับว่าแรงกดดันอันมหาศาลจากบรรพกาลได้กระจายออกมาจนทั่วทุกทิศ!
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
