ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1916 ชีวิตชีวา

ตอนที่ 1916 ชีวิตชีวา

………………..

ฉู่หลิวเยว่หวีดร้องออกมา!

หลอมร่างศักดิ์สิทธิ์สำเร็จแล้ว!

เกราะอ่อนที่งดงามปกคลุมร่างกาย พร้อมทั้งมีประกายงดงาม!

ลำแสงตกลงมาจากฟากฟ้า ส่องสะท้อนเข้าที่ร่างของนางทำให้แสงสว่างพรั่งพราว

นางเบิกตากว้าง!

ลมปราณยิ่งใหญ่และมหาศาลระเบิดภายในร่างกายของนาง!

ทุกคนรู้สึกตื่นตะลึงอย่างมาก!

ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่เป็นเพียงแค่ผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูง แต่แรงกดดันของร่างศักดิ์สิทธิ์สามารถเทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ได้ทีเดียว!

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่ภายในร่างกาย ฉู่หลิวเยว่ก็ถอนหายใจออกมายาวๆ

“เฮ้อ…”

ที่แท้การมีร่างศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นความรู้สึกแบบนี้นี่เอง…

นางหลุบตาต่ำ

ตอนนี้ท่าเรือดอกท้อเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย

ภายในเมืองยังปกติดี แต่เทือกเขาสลับซับซ้อนที่อยู่ด้านนอกเมืองแทบจะถูกทำลายไปทั้งหมดแล้ว

หุบเหวร่องลึกมีร่องรอยของเปลวเพลิงปรากฏอยู่ทุกที่

กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งหนาแน่น

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

ท่าเรือดอกท้อกลายเป็นสภาพนี้ นางจะต้องรับผิดชอบส่วนหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย

นางยกโล่ที่อยู่ในมือขึ้น

ก่อนสาวเท้าก้าวขึ้นมาหนึ่งก้าว

ระลอกคลื่นเบาๆ จากอาณาเขตเซียนเทพที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าก็จางหายไปด้วย!

ก้อนหินเหล่านั้นค่อยๆ เก็บอาณาเขตเซียนเทพ ก่อนกลับคืนสู่สภาพสีขาวเทาดังเดิม

ฉู่หลิวเยว่โบกมือขึ้น ก้อนหินเหล่านั้นค่อยๆ ลอยกลับไป

ก้อนหินที่อยู่ด้านหน้าของนางกระโดดโลดเต้นอยู่สองสามครั้ง ท่าทางมีความสุขอย่างยิ่ง ราวกับกำลังรอคำชมเชยจากนาง

ส่วนก้อนหินที่อยู่ด้านหลังก็กระโดดตามไปด้วย เพราะกลัวว่าจะรั้งท้าย

หากก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้สอนใครพวกเขาเชื่อฟังคำสั่ง ไม่แน่ว่าพวกมันอาจจะแซงแถวกันไปแล้ว จนทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายมากยิ่งขึ้น

เมื่อเห็นว่าก้อนหินเหล่านี้กระโดดไปมา มุมปากของฉู่หลิวเยว่ก็ยกยิ้มขึ้นอย่างอดไม่ได้ ในแววตาก็ยังแฝงด้วยรอยยิ้ม

“ไม่เลวเลย”

เมื่อได้ยินคำชมเชย ก้อนหินทุกก้อนก็รู้สึกตื่นเต้นยินดี และกระโดดเข้าไปในแหวนเฉียนคุนของนาง

ทุกคนเบิกตากว้างอ้าปากค้าง

เป็น…เป็นแบบนี้ได้อย่างใด

แต่ฉู่หลิวเยว่กลับไม่สนใจพวกเขา

ไม่ว่าเรื่องที่ควรเห็นหรือเรื่องที่ไม่ควรเห็น พวกเขาก็ได้เห็นหมดแล้ว

ดังนั้นจึงไม่มีอันใดต้องปิดบังกันอีก

นอกจากนี้ นางก็ยังฉวยโอกาสนี้ให้ทุกคนในท่าเรือดอกท้อทราบถึงนิสัยของนาง

ความจริงแล้วในตอนแรกนางก็ไม่ได้คิดอันใดมาก

แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วก็ใช่ว่าจะไร้ประโยชน์

พลังส่วนใหญ่ภายในทัณฑ์ทลายเทพล้วนถูกฉู่หลิวเยว่กลืนกินไปทั้งหมดเพื่อนำมาหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์แล้ว

อีกหนึ่งส่วนที่เหลือก็ถูกหลอมรวมกับภายในก้อนหินเหล่านั้น

ซึ่งนี่เป็นเรื่องน่ายินดีมาก

สุดท้ายฉู่หลิวเยว่พลิกข้อมือแล้วหยิบของสิ่งหนึ่งออกมา

คนที่อยู่ด้านล่างก็มองเห็นได้ไม่ชัดเจน

“ในมือของนางนั้นคืออันใดกัน”

“ไม่รู้สิ…ของชิ้นนั้นมันเล็กมาก”

“เหมือนว่าจะเป็นต้นอ่อน?”

…

ตอนที่ทุกคนกำลังเต็มไปด้วยความสงสัย พวกเขาก็เห็นว่าฉู่หลิวเยว่โบกมือไปมา

ใบไม้สีเขียวขจี พริ้วไหวตามสายลม

พลังที่อุดมสมบูรณ์ระหว่างฟ้าดินก็เริ่มพวยพุ่งขึ้น!

พรึ่บ…

พลังราวกับกระแสน้ำ พลุ่งพล่านดุจระลอกคลื่น!

ลำแสงจากฟากฟ้าสะท้อนลงมา

ค่ายกลของท่าเรือดอกท้อที่อยู่ในระยะไกลกลับคือสู่สภาพเดิมอีกครั้ง

“นั่นมัน…เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์?”

คนหนึ่งพูดขึ้นเสียงทุ้มต่ำอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ทุกคนรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

นั่นมันเป็นของวิเศษที่หาได้ยาก!

คาดไม่ถึงว่าฉู่หลิวเยว่จะมีของสิ่งนี้ด้วย?

บนตัวนางมีไพ่ไม้ตายมากมายเท่าใดกันแน่

…

ที่ฉู่หลิวเยว่เอาเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ออกมานั้น มีเป้าหมายง่ายมาก

ก่อนหน้านี้ที่ผ่านการเหตุการณ์มากมาย ท่าเรือดอกท้อจึงพังทลายจนมีสภาพเช่นนี้ พลังระเบิดขึ้น เรียกได้ว่าพื้นที่แทบทั้งหมดถูกทำลายจนแหลก

แม้ว่านางจะสามารถทะลวงทัณฑ์ทลายเทพได้แล้ว แต่ความวุ่นวายทั้งหมดที่เกิดที่นี่ ก็ยังต้องได้รับการจัดระเบียบ

เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์สามารถควบคุมพลังแห่งสวรรค์และโลกได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นจึงไม่มีอันใดเหมาะไปกว่าของชิ้นนี้อีกแล้ว

เพียงแค่นางครุ่นคิด เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็เริ่มจัดการพลังที่วุ่นวายเหล่านั้น

ค่ายกลของท่าเรือดอกท้อได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว เพียงแต่มีอย่างหนึ่งที่แตกต่างออกไป

…บนม่านพลังนั้นมีลำแสงที่งดงามประกายออกมาจางๆ

หากมองจากในระยะไกล เหมือนเห็นประกายแสงหลากสีสาดกระจายอยู่บนนั้นก็เปล่งประกายออกมา นั่นคือเศษพลังที่เหลือจากทัณฑ์ทลายเทพ

นอกจากสิ่งที่สามารถมองเห็นได้แล้ว และสิ่งที่แตกต่างมากกว่าเดิมก็คือ ม่านพลังในครั้งนี้แข็งแกร่งกว่าของเดิมหลายเท่าตัว!

ความจริงแล้วหลังจากผ่านทัณฑ์ทลายเทพทำให้ทั่วทั้งท่าเรือดอกท้อเหมือนได้เกิดใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง!

ความว่างเปล่าที่ไม่มั่นคง หลังจากการพังทลาย ทั้งยังอาศัยพลังของทัณฑ์ทลายเทพ ทำให้ได้ก่อสร้างขึ้นใหม่และยังมั่นคงมากกว่าเดิม

พลังแห่งสวรรค์และโลกที่อุดมสมบูรณ์พวยพุ่งขึ้นมา

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่ละเอียดอ่อน ฉู่หลิวเยว่ก็ถอนหายใจออกมาอยู่ในใจ

หลังผ่านประสบการณ์เลวร้ายก็จะเข้มแข็งมากขึ้น

ซึ่งกลายเป็นท่าเรือดอกท้อในปัจจุบันนี้!

“เยว่เอ๋อร์ยินดีด้วย”

หรงซิวขยับตัวแล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่

รอยยิ้มสดใสและอ่อนโยนประดับอยู่บนใบหน้าของเขา ในแววตาความภาคภูมิใจและรักใคร่อย่างปิดไม่มิด

นี่คือเยว่เอ๋อร์ของเขา

ตั้งแต่ต้นจนจบเขายืนหยัดที่จะไม่สอดมือเข้าไปช่วย

แม้ว่าจะปวดใจแต่เขาก็รู้ว่านางจะต้องทำได้แน่นอน

และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปท่าเรือดอกท้อที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้ก็จะกลายเป็นฐานที่มั่นของนางแล้ว!

บนโลกนี้จะไม่มีใครสามารถเทียบเทียมกับนางได้อีก

นางเป็นไข่มุกพี่ส่องสว่างและเปล่งประกายมากที่สุด ไม่ว่านางจะอยู่ที่ใดก็สามารถบานสะพรั่งต้านลมฝน!

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจ้องไปในดวงตาหงส์ที่ลึกล้ำ มุมปากก็ยกยิ้มขึ้น

เพียงแค่มองตากันครู่เดียว พวกเขาก็สามารถเข้าใจความคิดของกันและกันได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

นางรู้ว่าหรงซิวกำลังภูมิใจในตัวนาง และยินดีแทนนาง

“เจ้าคิดเรื่องเหล่านี้มานานแล้วหรือ”

ฉู่หลิวเยว่ถามขึ้นอย่างสนใจ

หรงซิวกดรอยยิ้มลึกขึ้น

“ข้าไม่ได้คิดถึง…ทัณฑ์ทลายเทพ”

เขาคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้

ในตอนแรกเขาจะไม่สอดมือเข้ามาช่วย เพราะรู้ว่านางไม่พอใจสำนักกระบี่ทมิฬและตระกูลหนาน ดังนั้นนางจึงอยากลงมือด้วยตัวเอง ระบายอารมณ์และต่อสู้อย่างมีความสุข

แต่ต่อมา…

มันเกินกว่าสิ่งที่เขาคาดการณ์เอาไว้นัก

นางสามารถทำให้เขาประหลาดใจได้ตลอด

ท้องฟ้าค่อยๆ สว่างขึ้น

เปลวเพลิงของทุกแห่งหนถูกดับมอดไปนานแล้ว พลังแห่งสวรรค์และโลกที่อุดมสมบูรณ์พวยพุ่งออกมาจากภายใน

สำนักกระบี่ทมิฬมีพลังแห่งชีวิตที่แข็งแกร่งมาก

ในสถานการณ์แบบนี้จึงมีประโยชน์อย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตามอง ทันใดนั้นนางก็เห็นว่าที่ด้านล่างมีแสงส่องประกายวิบวับ

นางจึงมองอย่างตั้งใจและเห็นว่ามีทะเลสาบแห่งหนึ่งปรากฏขึ้นระหว่างกลางเทือกเขาตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ

แสงอาทิตย์ส่องสะท้อน ผิวทะเลสาบกระเพื่อมขึ้น

ริมทะเลสาบมีโขดหินวางระเกะระกะ สายน้ำไหลลงมากลายเป็นลำธารที่ใสสะอาด

ต้นอ่อนสีเขียวเติบโตขึ้นที่ริมทะเลสาบ

ฉู่หลิวเยว่เบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย

ดูแล้วทะเลสาบแห่งนี้…เหมือนนางเคยเห็นที่ไหนมาก่อน…

ทันใดนั้นเองภายในสมองของนางก็มีแสงสีขาวสว่างวาบขึ้น

…นั่นคือพื้นที่มิติขนาดเล็กของซานซานใช่หรือไม่

ด้านบนนั้นยังมีม่านพลังครอบอยู่ ด้านนอกจึงดูเหมือนทะเลสาบแห่งหนึ่ง

เพียงแต่ลำธารแห่งนั้นขยายเขตกว้างออกไปทั่วทั้งภูเขา

ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ใดทิวทัศน์ก็เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา

กลิ่นหอมสมุนไพรจางๆ ลอยมาตามอากาศ