ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2094 ข้าตั้งใจ ตอนที่ 2095 แผนการของพี่เป่า

ตอนที่ 2094 ข้าตั้งใจ

“อันใดนะ!”

ซูหลีตกใจอย่างมากดวงตาเบิกกว้างอย่างอดไม่ได้และเกือบสงสัยว่าตนเองฟังผิดไป

“ยาอายุวัฒนะของปรมาจารย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่? นี่ นี่…”

ปรมาจารย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่นั้น ระดับเหนือกว่าปรมาจารย์โอสถและเป็นการมีอยู่ของระดับสูงที่สุดในเซียนหมอ

ต้องรู้ไว้ว่าแม้แต่ในสำนักหลิงเซียว ผู้ที่ไปถึงระดับปรมาจารย์โอสถก็นับว่ามีน้อยนัก

อีกทั้งผู้อาวุโสส่วนใหญ่ล้วนมีอายุมาก

ดังเช่นผู้อาวุโสวั่นเจิงในตอนนั้น

ถือได้ว่าเขาเป็นผู้อาวุโสเซียนหมอชั้นยอดในสำนักหลิงเซียว แต่เมื่อเขาเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่ก็มีอายุเกินร้อยปีไปแล้ว

ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่อายุยังไม่ถึงยี่สิบปี และนางต้องแบกรับความท้าทายในการสกัดยาอายุวัฒนะในระดับปรมาจารย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่ จึงไม่แปลกใจเลยที่ซูหลีจะมีปฏิกิริยาใหญ่โตเช่นนี้

เมื่อเผชิญหน้ากับฉู่หลิวเยว่ ซูหลีจึงมิอาจพูดสงสัยอะไรในตัวนางได้ และแม้ว่านางจะไม่ได้พูดอะไรออกมาก็ตาม แต่ฉู่หลิวเยว่ก็รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่

“ท่านซู ไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ ข้าจะลองดู หากสำเร็จก็นับว่าเป็นเรื่องดี ท่านคิดอย่างไร?”

อันที่จริงหลังจากที่นานฟื้นความทรงจำได้ไม่นาน นางก็ก้าวหน้าจนเลื่อนขึ้นเป็นเซียนหมอ

สำหรับปรมาจารย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่…แม้ว่านางยังไม่ได้เลื่อนขึ้น แต่ก็ใกล้สัมผัสถึงระดับขั้นนั้นแล้ว

ครั้งนี้ถือว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากอย่างประจวบเหมาะพอดี

แม้จะฝืนใจ แม้จะยากเย็นแสนเข็น นางก็จะลอง!

เมื่อซูหลีเห็นสีหน้ามั่นใจของนาง ก็รู้สึกเบาใจมากขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้

ผู้ที่ทำให้โล่ผสานภายอมรับเป็นนายได้ ย่อมเป็นผู้ที่มีความพิเศษ!

ฉู่หลิวเยว่พูดด้วยรอยยิ้มขึ้นว่า

“ท่านโปรดวางใจ ในใจข้าทราบดี”

เมื่อพูดจบนางก็เริ่มหยิบสมุนไพรมาไว้ด้านนอกอีกครั้ง

นางเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี อีกทั้งสมุนไพรที่ต้องการนางก็มีพร้อมทั้งหมด ไม่เช่นนั้นการมารอบนี้คงยุ่งยากอีกเป็นแน่

ผ่านไปชั่วครู่ ในที่สุดนางก็เตรียมสมุนไพรทั้งหมดจนเสร็จเรียบร้อย

นางได้เตรียมสมุนไพรไว้เผื่อห้าชุด

หากล้มเหลวยังสามารถลองใหม่ได้อีกหลายครั้ง

หลังจากแน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อย ก่อนที่ฉู่หลิวเยว่จะมาที่หม้อต้มโอสถสวรรค์ นางตบด้วยฝ่ามือเดียว!

พรึบ!

เปลวไฟโปรงแสงลูกหนึ่งลุกไหม้ขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่เริ่มจัดเรียงสมุนไพรที่อยู่ข้างกายเข้าไปอย่างเป็นระเบียบ

การเคลื่อนไหวของนางรวดเร็วและคล่องแคล่วอย่างมาก

เมื่อสมุนไพรเหล่านี้ลงไปในหม้อต้มโอสถสวรรค์และถูกเปลวไฟกลืนกินจนสกัดออกเป็นหลายๆ ส่วนอย่างรวดเร็ว

ไม่นานกลิ่นยาที่ขมฝาดอ่อนๆ ก็ลอยคลุ้งขึ้นมา

ซูหลีพูดเสียงกระซิบขึ้นอย่างตื่นตกใจเล็กน้อยว่า

“นี่…นี่คือขั้นพลังปราณของปรมาจารย์โอสถจริงๆ หรือ”

นางเคยพบปรมาจารย์โอสถทั้งสองมามากมาย แต่กลับไม่มีผู้ใดเทียบเท่ากับฉู่หลิวเยว่ที่อยู่ตรงหน้านี้ได้

ไม่ว่าจะเป็นการควบคุมเปลวไฟ การคัดกรองสมุนไพร หรือการควบคุมกระบวนการทั้งหมด…

ฉู่หลิวเยว่ช่างยอดเยี่ยมนัก!

ซูหลีอดไม่ได้จึงมองไปทางหรงซิวที่อยู่ข้างๆ แต่กลับเห็นสีหน้าของเขาเรียบเฉย สงบนิ่ง ละไม่แสดงสีหน้าประหลาดใจแม้แต่น้อย

นับตั้งแต่ที่นางออกจากถ้ำเฟิงหลี นางก็รู้ว่าคนสองคนนี้ไม่ธรรมดา

แต่เธอไม่คิดว่าจะเก่งกาจขนาดนี้!

ในช่วงเวลานั้น นางได้อยู่กับฉู่หลิวเยว่ที่ท่าเรือดอกท้อ จึงได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับฉู่หลิวเยว่มาไม่น้อย

แน่นอนว่ารวมถึงการต่อสู้ครั้งนั้นระหว่างฉู่หลิวเยว่กับอี้เหวินเทา

ยิ่งไปกว่านั้นศึกเผชิญหน้าที่นอกอาณาเขตเทพศักดิ์สิทธิ์ หลังจากที่ได้รับชัยชนะแล้วก็ได้ครอบครองท่าเรือดอกท้อตั้งแต่นั้นมา!

ซูหลีคิดมาตลอดว่าพรสวรรค์ของฉู่หลิวเยว่ด้านวรยุทธ์และปรมาจารย์นั้นยอดเยี่ยมที่สุด แต่ตอนนี้นางเพิ่งพบว่าแท้จริงแล้วตนเองกลับมองผิดไป

คนผู้นี้…การฝึกฝนในทุกๆ ด้านล้วนมีพรสวรรค์ที่โดดเด่นเป็นที่สุด!

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ซูหลีเฝ้าดูฉู่หลิวเยว่สกัดสมุนไพรเหล่านั้นที่ละเล็กทีละน้อยอยู่ข้างๆ จากที่ตกใจในตอนแรกค่อยๆ เปลี่ยนมาเป็นการยอมรับ

ผู้ฝึกตนจำนวนมากมายบนโลกนี้ล้วนมีความสามารถ แต่มีความสามารถระดับสูงในการฝึกได้พียงอย่างเดียวเท่านั้น ส่วนด้านอื่นๆ กลับธรรมดา

นางจึงเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุด

แม้ในเวลาต่อมานางจะกลายเป็นช่างหลอมอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่การฝึกฝนในด้านจอมยุทธ์ยังคงอยู่ในระดับเก้าและมิอาจทะลวงขั้นไปถึงระดับเทพขั้นสูงได้

ถึงแม้ในบางครั้งจะมีบางคนที่มีพรสวรรค์ทำได้ทั้งสองอย่างหรือมากกว่าในเวลาเดียวกัน แต่แท้จริงแล้วก็ยากนักที่จะทำได้ดีทั้งหมดในทุกๆ ด้าน

เพราะสิ่งนี้จำเป็นต้องใช้พละกำลังและเวลาเป็นอย่างมาก

คนธรรมดาทั่วไปสามารถมุ่งมั่นทำสิ่งหนึ่งได้ดีและโดดเด่นในด้านหนึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก นับประสาอะไรกับคนอื่นเล่า?

แต่ฉู่หลิวเยว่…

นี่มันฝืนวิถีแห่งสวรรค์จริงๆ!

ซูหลีถอดถอนใจอย่างเงียบๆ

ไม่ต้องพูดถึงคนในวัยเดียวกัน แม้แต่ผู้อาวุโสที่ฝึกตนมานานหลายปี ก็มิอาจทำได้ดีไปกว่านาง!

สิ่งนี้เป็นพรสวรรค์ที่มีมาแต่กำเนิดอย่างแท้จริง แต่ก็ต้องใช้ความขยันหมั่นเพียรด้วยเช่นกัน

ทั้งสองสิ่งนี้ขาดไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด

นอกจากนี้ฉู่หลิวเยว่ยังมีพันธะสัญญากับอสูรศักดิ์สิทธิ์สองตัว ซึ่งมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลทั้งสอง…

บุคคลนี้ช่างน่ากลัวเกินไปยิ่งนัก!

…

ฉู่หลิวเยว่มองหม้อต้มโอสถสวรรค์ตรงหน้าอย่างใจจดจ่อ

ขณะนี้นางได้สกัดสมุนไพรออกมาหลายร้อยชนิด

แต่นี่ยังไม่ถึงครึ่งหนึ่ง

ขณะที่นางควบคุมไฟอยู่นั้น ในหัวกลับนึกถึงแต่ใบสั่งยาที่พี่เป่าให้ไว้อยู่ตลอด นางจึงระมัดระวังและมิกล้าหละหลวมแม้แต่น้อย

แต่ทำให้นางเบาใจได้เล็กน้อย นางพบว่าความสามารถด้านการสกัดยาของตนเองก้าวหน้าขึ้นกว่าแต่ก่อนอย่างแน่นอน

แม้ในเวลาอันสั้นนี้ นางไม่มีเวลามากมายนักในการปรุงยา อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณระดับความสามารถที่ก้าวหน้าขึ้นในทุกๆ ด้านของนาง เรื่องเหล่านี้ดูเหมือนจะทำได้ง่ายกว่าที่คิดเอาไว้

นางใส่สมุนไพรที่เหลือลงไปตามลำดับอย่างต่อเนื่อง

…

อีกด้านหนึ่งเมื่อตู๋กูโม่เป่ากลับไปที่ก้นทะเลสาบ

เมื่อกลับไปได้เพียงครู่เดียว หลานเซียว ก็ตะคอกเสียงแข็งขึ้นและหันหลังกลับไป

เห็นได้ชัดว่าตู๋กูโม่เป่าไม่สนใจเรื่องนี้ เขาเดินตรงไปนั่งที่ตำแหน่งของตน

ผู้อาวุโสลำดับที่ห้าชี้ไปที่ด้านหน้าและถามขึ้นเป็นการหยั่งเชิง

“พี่เป่า เจ้าเพิ่งจะให้ใบสั่งยาสะกดวิญญาณแก่นางหนูนั่นหรือ นั่นเป็นยาอายุวัฒนะระดับปรมาจารย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่เชียวนะ!”

ตู๋กูโม่เป่าหลับตาลงดูเหมือนไม่สนใจใยดี

“นางหนูต้องการจะช่วยท่านซูผู้นั้นหลอมร่างผู้ฝึกตนระดับเก้าขึ้นมาใหม่ อันที่จริงแค่ใช้ยาชิ่งหยางในระดับปรมาจารย์โอสถก็เพียงพอแล้ว เหตุใดเจ้า…”

ยังไม่ทันพูดจบ จู่ๆ เขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้และดวงตาก็เบิกกว้างขึ้นในทันทีพลางชี้ไปที่ตู๋กูโม่เป่าด้วยมือสั่นเทา

“เจ้า”

ตู๋กูโม่เป่าลืมตาขึ้นและพูดด้วยเสียงเรียบเย็นว่า

“ข้าตั้งใจ เหตุใดหรือ”

ตอนที่ 2095 แผนการของพี่เป่า

เจ้าตั้งใจ!

เจ้ายังจะถามอะไรอีก!

มองดูตู๋กูโม่เป่าด้วยสีหน้ามั่นใจ เกือบทำให้ผู้อาวุโสห้าด่าอย่างสาดเสียเทเสีย

“เจ้าช่าง…”

เมื่อเผชิญหน้ากับดวงตาสีม่วงที่เยียบเย็นคู่นั้น ความปรารถนาที่จะรอดชีวิตอย่างแรงกล้า ทำให้ผู้อาวุโสห้าฝืนกลืนคำที่พูดโพล่งออกมาลงไปทันที

เขายกนิ้วโป้งและเอ่ยชื่นชมอย่างไม่จริงใจขึ้นว่า

“เจ้าช่างฉลาดหลักแหลมจริงๆ!”

ใบหน้าน้ำแข็งค้างของตู๋กูโม่เป่าก็ค่อยๆ ลดลงเล็กน้อย

“นานจนป่านนี้แล้วยังคงอยู่ที่ปรมาจารย์โอสถ ช่างละเลยจริงๆ หากไม่กดดันและกระตุ้นสักหน่อย ก็ยิ่งไม่เอาไหนนะสิ”

ในเมื่อครั้งนี้นางมาด้วยตัวเอง โอกาสที่หายากเช่นนี้ หากไม่ใช้ก็คงเสียเปล่า

ผู้อาวุโสห้าพูดอะไรไม่ออก

แม้ว่าเรื่องเช่นนี้ตู๋กูโม่เป่าไม่ได้ทำเป็นครั้งแรก

แต่ทุกครั้งที่เขาฟื้นฟูขีดจำกัดต่ำสุดจนสร้างขึ้นมาใหม่ด้วยระดับที่สูงขึ้นได้นั้น ก็นับว่าเก่งมากทีเดียว

แต่ที่พวกเขายอมจำนนครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นเพราะถูกบังคับด้วยอำนาจบารมีของตู๋กูโม่เป่าก็เท่านั้น

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างอดไม่ได้

“พี่เป่า ข้ารู้ว่าที่พี่ทำเช่นนี้ก็เพื่อนางหนูเยว่เออร์ แต่ตอนนี้นางยังเป็นปรมาจารย์โอสถ แม้แต่ใบยาของปรมาจารย์โอสถระดับสูงก็ไม่เคยเห็น จู่ๆ พี่ก็มาที่นี่และให้นางทดลองกลั่นยาอายุวัฒนะระดับนี้ เช่นนั้นจะไม่ทำให้นางหนูลำบากหรอกหรือ”

“ก็จริง!”

หลานเซียวลุกขึ้นในทันที เขากอดอกและหัวเราะเยาะพลางพูดขึ้นว่า

“การหลอมยาสะกดวิญญาณช่างยากลำบากนัก! หากผิดพลาดเพียงนิดเดียว ความพยายามก่อนหน้านี้ก็สูญเปล่าหมดสิ้น! คงไม่สำคัญหากหลอมยาอายุวัฒนะนี้ไม่สำเร็จ แต่ถ้าเป็นการทำร้ายนางหนูจะทำเช่นไร!”

เดิมทีเขาโกรธมาก เพราะตู๋กูโม่เป่าปฏิเสธความช่วยเหลือจากนางหนูเยว่เออร์แทนเขา ตอนนี้เมื่อได้ยินสิ่งนี้ก็ยิ่งอดไม่ได้!

ตู๋กูโม่เป่ามองทั้งสองคนด้วยสายตาเยียบเย็น

“ใครบอกว่านางไม่เคยเห็น”

“เจ้า…”

ทั้งสองกำลังจะโต้เถียงอีกสองคำ แต่สีหน้าของพวกเขากลับเปลี่ยนไปทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

“นี่เจ้าหมายความว่าอันใด”

ตู๋กูโม่เป่าปัดฝุ่นที่ไม่ได้อยู่บนเสื้อผ้าพลางพูดขึ้นด้วยเสียงเรียบเย็น

“น่าจะเคยเห็น สองสามปีก่อนนางเคยเห็นแล้ว”

ผู้อาวุโสห้าขมวดคิ้วและพูดขึ้น

“ไม่ใช่ ตอนนั้นที่เจ้าให้นางดูไม่ใช่ใบยาของปรมาจารย์โอสถ…”

เสียงของเขาหยุดลงกระทันหันและจ้องมองตู๋กูโม่เป่าด้วยสายตาที่ไม่น่าเชื่อ

หลานเซียวจึงนึกถึงอะไรบางอย่างได้ในทันทีและพูดขึ้น

“เจ้าบ้าไปแล้ว! พี่เอาใบยาของปรมาจารย์โอสถระดับสูงรวมกันไว้ด้านในงั้นหรือ!”

…

เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดใต้ทะเลสาบ ในเวลานี้ฉู่หลิวเยว่ยังไม่รู้อย่างแน่นอน

นางเพียงรู้สึกแปลกใจอยู่เล็กน้อยเท่านั้น

เพราะใบสั่งยาสะกดวิญญาณนี้ แม้ว่านางไม่เคยเห็นมาก่อน แต่เมื่อได้หลอมยาจริงๆ ออกมากลับพบว่าง่ายกว่าที่คิดไว้มาก

ทั้งชนิดและปริมาณของสมุนไพรนี้มากมายจริงๆ แต่ทำตามขั้นตอนกลับไม่ได้ยุ่งยากนัก

แต่ความคิดเช่นนี้แวบเข้ามาเพียงชั่วครู่เท่านั้น และถูกนางกดลงไปอย่างรวดเร็ว

หากสามารถหลอมยาได้สำเร็จอย่างราบรื่น แน่นอนว่าคงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว!

หรงซิวเอามือไขว้หลังและยืนมองอยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ

ทันใดนั้นสายลมบางเบาก็พัดเข้ามา

พัดพากลิ่นหอมจางๆ ที่ลอยอบอวลเข้ามา

เขาเลิกคิ้วขึ้นพลางหันไปมอง

ทางนั้นเป็นทิศทางของทะเลสาบกระจก

แต่กลิ่นหอมนี้ เขาไม่คุ้นเคยมาก่อน ต้องเป็นลมปราณของบัวระบำเป็นแน่!

เขาจ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง ในดวงตาลึกราวกับมีคลื่นค่อยๆ ไหลผ่าน

จากนั้นนิ้วมือของเขาขยับเล็กน้อยและมีแสงสีทองวาบวับขึ้น

กลิ่นหอมอ่อนๆ จางหายไปอย่างรวดเร็ว