ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2123 พระราชวังของใคร
ตอนที่ 2123 พระราชวังของใคร
………………..
กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นคละคลุ้งจมูก ทำให้คนอยากจะอาเจียนออกมา
เลือดที่อยู่ตรงหัวไหลท่วมออกมาอย่างรวดเร็ว กระตุ้นเส้นประสาทเส้นสุดท้ายของถวนจื่อ
“จื่อเฉิน!”
นางอยากจะเข้าไปพยุงร่างของจื่อเฉิน แต่นางกลับสัมผัสได้ว่าที่มือของนางนั้นมีของเหลวเหนียวๆ
เมื่อก้มลงไปมองก็พบว่าไหล่ซ้ายของเขาถูกเจาะจนทะลุ เลือดไหลออกมาเป็นวงกว้าง
เพราะว่าเสื้อผ้าที่สวมใส่เป็นสีดำ เลือดเหล่านั้นจึงซึมเข้าไปในเสื้อผ้า จนทำให้เสื้อผ้าเปียกชุ่ม
มือของถวนจื่อนั้นสั่นสะท้านเล็กน้อย
“ไม่เจียมตัวเอง!”
เสียงนั้นดังขึ้นมาจากด้านหลัง ภายในน้ำเสียงนั้นยังมีความดูถูกและเยาะเย้ยอย่างไม่ปิดบัง
“เจ้าคิดว่า ตัวเองมีปีกของไท่ซวีเฟิ่งหลงแล้วจะเก่งกล้าสามารถมากขนาดนั้นเชียวหรือ”
แม้กระทั่งถวนจื่อที่มีพลังสายเลือดบริสุทธิ์ของเผ่าหงส์ทองคำยังไม่มีเรี่ยวแรงที่จะตอบโต้ได้เลย อีกฝ่ายเป็นแค่อินทรีสามตาตัวหนึ่งแล้วจะสู้กับเขาได้อย่างไร
จื่อเฉินกัดฟันกรอด รีบหันไปมองทางนั้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่เขาบินตามถวนจื่อลงมาด้านล่าง เขาก็หมดสติไป
เมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็ถูกขังอยู่ในกรงอันมืดมิดนี่แล้ว
อีกทั้งมือสองข้างยังถูกโซ่ตรวนไว้แน่นหนา
แต่เขาสามารถสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่าถวนจื่ออยู่ห่างกับเขาเพียงแค่กำแพงกั้น จากนั้นเขาจึงสลัดโซ่ตรวนออกแล้ววิ่งออกมาอย่างไม่ลังเล แม้ว่าจะต้องแลกด้วยบาดแผลสาหัสก็ตาม
เมื่อเห็นดังนั้น ดวงตาดวงนั้นมีปัญหาจริงๆ ด้วย!
ท่าทางแบบนี้…เหมือนกับตอนที่นางต้องการจะเปิดเส้นชีพจร!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ จื่อเฉินตกใจมาก
ถวนจื่อเพิ่งเปิดเส้นชีพจรที่ห้าได้ไม่นาน ตามหลักการแล้วภายในระยะเวลาสั้นๆ นางไม่สามารถเปิดเส้นชีพจรได้อีกครั้ง!
แต่ดูจากลมปราณรอบกายนาง เหมือนกับร่างของนางสามารถระเบิดขึ้นได้ตลอดเวลา เขาจึงรู้สึกไม่สบายใจมากยิ่งขึ้น
หากถวนจื่อฝืนเปิดเส้นชีพจรตอนนี้ เกรงว่าจะเป็นเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดี!
ต้องรีบออกไปจากที่นี่
จื่อเฉินคิดได้เช่นนี้ จากนั้นเขาก็คว้าโซ่ที่ตรึงกับตะปูบนพื้นขึ้น เพราะว่าเขาออกแรงมากจนข้อนิ้วของอีกฝ่ายขึ้นเป็นสีเขียว
ถวนจื่อเห็นดังนั้น หัวใจก็กระตุกวูบ นางรีบคว้ามือของเขาเอาไว้
“จื่อเฉิน! ไม่เอา!”
พรึ่บ!
จื่อเฉินออกแรงดึงโซ่เส้นนั้น!
หยดเลือดของเขาสาดกระเซ็นไปทั่วทุกทิศ!
วินาทีถัดมา เขากอดร่างของถวนจื่อเอาไว้แน่นแล้วลุกขึ้นยืนเตรียมตัววิ่งหนีออกไป!
พรึ่บ!
ค่ายกลสีเลือดหนึ่งปรากฏบนเหนือศีรษะของคนทั้งสองอย่างกะทันหัน!
แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวคืบคลาน ทำให้พวกเขาถูกขังอยู่ที่เดิมทันที ไม่สามารถหนีรอดไปได้!
พรึ่บ!
จื่อเฉินกระอักเลือดออกมา แล้วทรุดตัวลงกับพื้น
เขาใช้มือข้างหนึ่งยันพื้น ส่วนมืออีกครั้งหนึ่งก็ปกป้องถวนจื่อเอาไว้ในอ้อมกอด
ในแววตาของถวนจื่อมีประกายเพลิงสีทองคำชาดลุกโชน!
เลือดภายในร่างกายของถวนจื่อพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เหมือนว่าวินาทีถัดไปมันจะทะลักออกมา!
นางถอนสายตากลับแล้วมองไปที่ดวงตาดวงนั้น
“เจ้ากล้าแตะต้องคนของข้าอย่างนั้นหรือ!”
ระหว่างคิ้วของนางมีสัญลักษณ์หนึ่งปรากฏขึ้น!
…
อีกด้านหนึ่ง ฉู่หลิวเยว่รีบวิ่งเข้ามาในท้องพระโรงด้วยความเร็วสูงสุด
ขณะที่นางเหยียบเข้ามาในท้องพระโรง ลำแสงสว่างวาบแสบตาก็ตกลงมาจากด้านบน!
ลำแสงที่ร้อนแรงเหล่านั้นทำให้นางรู้สึกแสบตามาก นางจึงรีบยกมือขึ้นมาบังทันที
หลังจากผ่านไปสักพัก นางก็เงยหน้าขึ้นแล้วมองตรงไป
เมื่อเห็นภาพภายในท้องพระโรง นางก็ชะงักไป
นี่คือพระราชวังที่มีลักษณะเป็นวงกลมที่มีความสูง หลังคาด้านบนมีลำแสงส่องสะท้อนลงมาด้านล่าง ล้อมรอบด้วยกำแพงหยกสีขาวและดำ ทั้งยังมีรูปปั้นนูนต่ำที่โบราณและลึกลับ
ทว่าบนพื้นหยกนั้น กลับมีรูหลุมขนาดแตกต่างกัน
ภายในรูแต่ละรูนั้น มีแสงสว่างลอยออกมาอย่างเงียบเชียบ
สีสันแตกต่างกันออกไป สวยงามมาก
แรงกดดันอันศักดิ์สิทธิ์แผ่ออกมาจางๆ บรรยากาศโดยรอบให้ความรู้สึกกว้างใหญ่และอ้างว้าง เหมือนว่าตลอดหมื่นปีที่ผ่านมานี้ไม่เคยมีใครได้มาเหยียบที่นี่เลย
ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ที่หน้าประตู สายตาของนางมองตามลำแสงไปอย่างเชื่องช้า
ดวงตานั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
นางเดินเข้ามาในห้องโถง
ทุกคนที่อยู่ด้านหลังก็เดินตามมา
ดวงตาดวงนั้นซ่อนอยู่ที่นี่จริงๆ!
“อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ!”
เสียงหนึ่งที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นยินดีดังขึ้นอย่างกะทันหัน
เสียงนั้นดึงดูดความสนใจของทุกคนภายในท้องพระโรงทันที
ฉู่หลิวเยว่ก็หันกลับไปมองเช่นกัน
ไม่รู้ว่าเนี่ยหงเจี่ยตามเข้ามาด้านในตั้งแต่เมื่อใด เขากำลังยืนอยู่ตรงหน้ากำแพงหยก ในมือของเขามีเกาทัณฑ์ยาวคันหนึ่ง
แต่ลำแสงภายในรูตรงมือของเขาได้จางหายไปแล้ว
เห็นได้ชัดว่า นั่นคือแสงจากเกาทัณฑ์ที่เขาหยิบออกมา
เขารู้สึกตื่นเต้นยินดีมาก ริ้วรอยบนใบหน้าก็ผ่อนคลายขึ้นไม่น้อย
ตอนนั้นเขารู้สึกเพียงแค่ว่าลำแสงเหล่านั้นมีลมปราณไม่ธรรมดา ในใจเขาจึงรู้สึกสงสัย จึงทดลองลองหยิบดูว่าจะหยิบได้หรือไม่
แต่ผลปรากฏว่า ทันทีที่ปลายนิ้วของเขาสัมพันธ์กับกลุ่มแสง ของสิ่งนั้นก็มาอยู่ในมือของเขาทันที ขั้นตอนเหล่านี้ช่างราบรื่นและง่ายดาย!
แต่ที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ ของชิ้นนั้นเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ!
นี่เขาหยิบของวิเศษได้จริงๆ!
เมื่อทุกคนเห็นดังนั้นก็มองหน้ากัน แววตาไม่สามารถปกปิดความตื่นตะลึง
ที่นี่มันที่ไหนกัน คาดไม่ถึงว่าจะสามารถหยิบอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อออกมาได้อย่างง่ายดายแบบนี้!
เนี่ยหรูอวิ๋นมีปฏิกิริยาตอบสนองเร็วมาก เมื่อเห็นดังนั้นนางก็ไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้ากำแพงหยก จากนั้นก็เลือกกลุ่มแสงกลุ่มหนึ่ง และหยิบของที่อยู่ภายในออกมา
ของชิ้นนั้นคือ ขวดหยกสีเขียวขวดหนึ่ง
เหมือนว่าจะไม่ได้เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ เนี่ยหรูอวิ๋นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่จากนั้นก็ดึงจุกขวดหยกออก
“นี่มันคืออันใดกัน…”
กลิ่นหอมเข้มข้นลอยโชยออกมา!
นี่เป็นโอสถของปรมาจารย์หลอมโอสถระดับสูง!
ตัวเขาเองก็เป็นปรมาจารย์โอสถระดับสูง ดังนั้นจึงรู้ว่ายาคืนมังกรมีค่ามากแค่ไหน!
เนี่ยหรูอวิ๋นได้ยินดังนั้น ความรู้สึกผิดหวังและเสียใจก่อนหน้านี้ก็จางหายไป นางถามขึ้นด้วยความตื่นเต้นยินดีว่า
“ท่านพ่อ นี่คือยาคืนมังกรจริงๆ หรือ”
เนี่ยหงเจี่ยเดินเข้ามาหาแล้วมองอย่างละเอียด ก่อนหัวเราะเสียงดัง
“จริงแท้แน่นอน! เหตุใดข้าต้องหลอกเจ้าด้วยล่ะ! หรูอวิ๋น เจ้านี่สุดยอดจริงๆ แค่หยิบมาสุ่มๆ คาดไม่ถึงว่าจะสามารถหยิบโอสถระดับนี้ออกมาได้!”
เนี่ยหรูอวิ๋นรู้สึกภาคภูมิใจมาก แล้วเก็บยาคืนมังกรลงไปอย่างระมัดระวัง
“เป็นท่านพ่อที่สุดยอดมากกว่า!”
ท้ายที่สุดแล้วเขาก็สามารถหยิบของระดับอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อมาได้!
แต่ที่สำคัญกว่านั้น ถ้าไม่ใช่เขา พวกเขาก็คงคิดไม่ถึงว่า ภายในกลุ่มแสงเหล่านั้นจะมีสมบัติล้ำค่าซ่อนอยู่!
เมื่อเห็นว่าสองพ่อลูกสามารถหยิบของวิเศษออกมาได้อย่างง่ายดาย ทุกคนก็รีบทำตามทันที
คนจำนวนมากเดินไปที่ตรงหน้ากำแพงหยก แล้วหยิบกลุ่มแสงที่อยู่ในหลุมรูเหล่านั้นออกมา
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ โอสถ เคล็ดวิชา และยังมีค่ายกลระดับสูง ของวิเศษทุกชนิดปรากฏขึ้นมาเป็นจำนวนมาก
แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจมากก็คือ ของวิเศษที่สองพ่อลูกตระกูลเนี่ยหยิบออกมาได้นั้น ถือว่าเป็นของธรรมดาที่สามารถพบเห็นในที่แห่งนี้ไปเลย
เมื่อเห็นว่ามีคนหยิบของวิเศษได้เป็นจำนวนมากขึ้น ฉู่หลิวเยว่ก็ค่อยๆ ขมวดคิ้วแน่นขึ้น
ที่แห่งนี้…มันคือสถานที่แบบใดกันแน่
YOU MAY ALSO LIKE
