ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2126 เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือ?
ตอนที่ 2126 เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือ?
………………..
พรึ่บ!
ลูกไฟสีทองปรากฏขึ้นปกคลุมทั่วน้ำค้างแข็งบางๆ หนึ่งชั้น ทันใดนั้นน้ำค้างแข็งเหล่านั้นก็ละลายไป
หรงซิวที่หลับตาก็ลืมขึ้นมาเชื่องช้า
“ข้าไม่เป็นไร”
น้ำเสียงทุ้มต่ำ แต่แฝงด้วยความแหบพร่าหลายส่วน
จะไม่เป็นไรได้อย่างไร?
ฉู่หลิวเยว่กำมือของเขาแน่น ก่อนจะเดินมาตรงหน้าเขาแล้วเงยหน้ามอง
“หรงซิว นี่เจ้าเป็นอันใดกันแน่?”
เมื่อครู่นี้นางกำลังมุ่งความสนใจไปยังกลุ่มแสงและหมอกดำที่แปลกประหลาด ดังนั้นจึงไม่ได้สนใจสถานการณ์ของหรงซิวเลย นางจึงไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมเขาจึงมีอาการเช่นนี้
ใบหน้าของเขาดูเหนื่อยล้ามาก เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย
แต่เขาก็อยู่กับนางตลอด ระหว่างนั้นก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย…
หรงซิวส่ายหน้า เขาจับมือนางเอาไว้แน่น จากนั้นก็เดินขึ้นมาหนึ่งก้าว แล้วกดจูบที่หน้าผากของนางเบาๆ
“ไม่มีอันใด ข้าเพียงแค่รู้สึกว่าอยู่ที่แห่งนี้แล้วไม่ค่อยสบายเล็กน้อย”
ที่แห่งนี้ ไม่สบาย?
หัวใจของฉู่หลิวเยว่จมดิ่ง
พระราชวังแห่งนี้แปลกประหลาดจริงๆ หรือจะเป็นเพราะว่า…
ตู้ม!
เสียงสั่นสะเทือนเลือนลั่น ทำให้ฉู่หลิวเยว่ต้องหันกลับไปมอง
ตอนที่ฉู่หลิวเยว่กำลังสาวเท้าไปด้านหน้า แต่ทันใดนั้นนางก็เห็นว่าเปลวเพลิงเหมือนถูกพลังอะไรดึงดูด ไหลกระจายออกไปทั่วทิศทาง
หลังจากนั้นไม่นาน เปลวเพลิงที่ลุกโชนเหล่านั้นก็กระจายไปตามลวดลายที่อยู่ด้านล่างหมอกดำนั้น ตอนนี้พื้นด้านล่างกลายเป็นสัญลักษณ์แปลกประหลาดขนาดใหญ่!
เพียงแต่มีหมอกดำปกคลุม ฉู่หลิวเยว่จึงไม่สามารถมองเห็นสัญลักษณ์นั้นได้อย่างชัดเจน สามารถมองเห็นเพียงแค่ลำแสงที่เลือนรางเท่านั้น
แต่ไม่รู้ว่าเหตุใด นางถึงรู้สึกว่านางเคยเห็นสัญลักษณ์นี้มาก่อน…
นางยังไม่ทันได้คิดออก ตอนนั้นเงาร่างเล็กๆ ก็ปรากฏขึ้นมาจากด้านล่าง!
หัวใจของฉู่หลิวเยว่กระตุกวูบ…
“ถวนจื่อ!”
แต่วินาทีถัดมา นางกลับสัมผัสได้ว่าถวนจื่อในตอนนี้นั้นผิดปกติไป
ถวนจื่อลอยตัวอยู่กลางอากาศ บนร่างกายเต็มไปด้วยคราบเลือด โดยเฉพาะตรงข้อมือของนายมีโซ่สีดำสองเส้นตรึงเอาไว้อยู่!
บนร่างกายของนางมีเปลวเพลิงสีทองคำชาดลุกโชน ลมปราณสูงจนน่าตกใจ!
ทุกคนก็เห็นภาพเหตุการณ์นั้นก็รู้สึกตกใจมาก หลังจากที่สูญเสียสติไปสักพักมีคนตะโกนขึ้นว่า
“นั่นมันหงส์ทองคำอสูรในพันธสัญญาของซั่งกวนเยว่ไม่ใช่หรือ!”
ภายในเผ่าหงส์ทองคำมีเพียงถวนจื่อคนเดียวเท่านั้นที่สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ตั้งแต่เยาว์วัย ดังนั้นเมื่อนางปรากฏตัวขึ้น ทุกคนก็สามารถจดจำได้ในทันที
คนจำนวนมากมองไปทางฉู่หลิวเยว่ด้วยความตกใจและมึนงง
อสูรในพันธสัญญาของนางทำไมถึงโผล่ออกมาจากใต้ดินของที่แห่งนี้ล่ะ?
ตอนนั้นคนที่อยู่ในระยะใกล้ถวนจื่อมากที่สุดคือ อี้เจา
เมื่อเห็นว่าร่างกายของนางโชกไปด้วยเลือด เขาก็รู้สึกว่าภายในอกของตัวเองนั้นมีเปลวเพลิงปะทุอยู่!
“ถวนจื่อ!”
เขาตะโกนขึ้นสุดเสียงสะกิดปลายเท้า แล้วพุ่งตัวไปหาถวนจื่อ!
แต่เมื่อได้ยินเสียงของเขา คาดไม่ถึงว่าถวนจื่อจะไม่ขยับตัว และก้มหน้าลงเล็กน้อย
อี้เจาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ
เมื่อครู่นี้ตอนที่ถวนจื่อออกมา ฉู่หลิวเยว่ก็ตะโกนเรียกถวนจื่อแล้ว แต่นางกลับไม่มีปฏิกิริยาตอบรับเลย
หากเป็นก่อนหน้านี้ นางคงตอบรับอย่างดีใจไปแล้ว
ต่อให้มือทั้งสองข้างถูกพันธนาการ แต่น่าจะมีเสียงตอบรับกลับมา
“ถวนจื่อ เหตุใดเจ้าถึง…”
ขณะที่อี้เจาพูด มือข้างหนึ่งของเขาก็สัมผัสที่ไหล่ของถวนจื่อ
พรึ่บ!
ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง!
ถวนจื่อที่ยืนนิ่งมาโดยตลอดก็ขยับตัวแล้ว!
นางสะบัดมือขึ้น คาดไม่ถึงว่านางจะเหวี่ยงโซ่ตรวนที่ตรึงข้อมือมาทางอี้เจา!
อี้เจาตกใจมาก ดังนั้นจึงรีบยกมือขึ้นมาบัง!
ผัวะ!
ตอนที่โซ่นั้นกระแทกเข้าที่แขนของเขาอย่างจัง คราบเลือดก็ปรากฏขึ้น!
อี้เจาถอยหลังอย่างรวดเร็ว และรีบขมวดคิ้วจ้องมองถวนจื่อ
ลมปราณนี้…คาดไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งกว่าที่เขาเจอถวนจื่อรอบที่แล้ว!
หากเป็นก่อนหน้านี้ เมื่อเขาเห็นว่าถวนจื่อมีฝีมือก้าวหน้า เขาจะต้องรู้สึกดีใจแน่นอน
แต่จากลมปราณรอบกายถวนจื่อที่เพิ่มขึ้นนั้นดูอันตรายมาก! อีกทั้งสภาพของนางในตอนนี้ เหมือนกับ…
เมื่อฉู่หลิวเยว่เห็นภาพเหตุการณ์นี้ นางก็กลั้นลมหายใจทันที
นี่เพิ่งผ่านมาแค่ไม่นาน แต่คาดไม่ถึงว่าพลังของถวนจื่อจะเพิ่มขึ้นขนาดนี้ และคาดไม่ถึงว่าจะสามารถสร้างบาดแผลบนร่างกายของอี้เจาได้!
ในที่สุดถวนจื่อก็ค่อยๆ หมุนตัวกลับมา แล้วเงยหน้าขึ้น
ตอนนี้ใบหน้าเล็กน่ารักดุจหยกหิมะเป็นไปด้วยคาบเลือด แม้กระทั่งดวงตาทั้งสองข้างยังคงแดงก่ำจนกลายเป็นสีเลือด
เย็นชา เมินเฉย อีกทั้งยังแฝงด้วยความบ้าคลั่งที่คล้ายมีคล้ายไม่มี
แววตาของเผยความเจ็บปวดออกมา
นี่ไม่ใช่ถวนจื่อ!
“ถวนจื่อ! เจ้าได้สติสักที!”
อี้เจาตะโกนขึ้นมาอย่างร้อนรน
“ข้าคือท่านปู่ประมุขไง! เจ้าลองมองดีๆ สิ!”
แต่แววตาคู่นั้นของถวนจื่อยังคงมีม่านน้ำแข็งปกคลุม
อี้เจาที่เห็นถวนจื่อเป็นเช่นนี้ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก แต่เขาก็ยังสาวเท้าเดินขึ้นไปด้านหน้า
“เจ้า…”
พรึ่บ!
เขายังไม่ทันทำอะไร ถวนจื่อก็ยกมือขึ้นอย่างกะทันหัน!
โซ่เส้นนั้นกวัดแกว่ง
หมอกดำโดยรอบก็เริ่มถ่ายเทไปที่โซ่เส้นนั้นอย่างกะทันหัน!
“พะ…พลังปราณดั้งเดิมของข้า!”
ท่ามกลางความเงียบ เสียงของเนี่ยหรูอวิ๋นก็ดังแหวกเสียดแก้วหูออกมา
ฉู่หลิวเยว่รีบหันกลับไปมองนางอย่างรวดเร็ว พบว่าในที่สุดหมอกดำที่อยู่ปกคลุมข้อมือของนางนั้นก็ได้จางหายไปแล้ว ทว่าในหมอกดำนั้นกลับมีพลังที่แข็งแกร่งจนน่าตกใจ
…เห็นได้ชัดว่านางถูกดึงพลังเหล่านั้นออกจากภายในร่างกาย!
หมอกดำที่ลอยอยู่บนโซ่นั้นถูกดูดซับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นพลังที่ถูกดูดกลืนก็กระจายไปตามโซ่แล้วถ่ายเทเข้าไปในร่างกายของถวนจื่อ
พลังภายในร่างกายที่สะสมมาทั้งหมดถูกหมอกดำนั้นแย่งชิงไปแล้ว!
เมื่อเห็นว่าพลังของนางรวมตัวอยู่บนร่างกายของถวนจื่อ นางก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นนางก็ตระหนักอะไรขึ้นมาได้ ก่อนเงยหน้ามองทางฉู่หลิวเยว่!
“ซั่งกวนเยว่! ทั้งหมดนี้เป็นแผนการของเจ้า! ใช่หรือไม่ เจ้าไม่เพียงต้องการจะสังหารข้า เจ้ายังจะสังหารพวกเราทุกคน! เจ้ามันโหดเหี้ยมมาก!”
นางกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เสียงหวีดแหลมของนางนั้นดังก้องสะท้อนไปทั่วท้องพระโรง
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วขึ้นเป็นปม
“เจ้ากำลังพูดอะไร ข้าไม่เข้าใจ!”
เนี่ยหรูอวิ๋นกระอักเลือดออกมา แววตาที่มองมาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง นางหัวเราะขึ้นมาอย่างประชดประชัน
“ไม่เข้าใจ? เจ้ากำลังเสแสร้งอันใดอยู่! มีใครไม่รู้บ้างว่าหงส์ทองคำตัวนั้นเป็นสัตว์อสูรในพันธสัญญาของเจ้า! สิ่งที่นางกำลังทำอยู่ในตอนนี้ เจ้ากล้าพูดหรือเปล่า ว่าเจ้าไม่มีส่วนรู้เห็นเลย? นี่ไม่ใช่แผนการที่เจ้าวางไว้ตั้งแต่แรก!”
“ข้าสงสัยเจ้ามาก่อนอยู่แล้ว! ตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้! เจ้าไม่เหมือนกับคนผู้อื่น หลักฐานหนาแน่นขนาดนี้ เจ้าอยากจะให้พวกเราช่วยสัตว์อสูรในพันธสัญญาของเจ้าเลื่อนขั้นสินะ! ทั้งหมดนี้เจ้าคงวางแผนเอาไว้ก่อนอยู่แล้ว?”
คำพูดของเนี่ยหรูอวิ๋นแทงใจดำทุกคนมาก
ทุกคนต่างมองไปด้วยสายตาแปลกประหลาด
หงส์ทองคำตัวนั้นกำลังกลืนกินพลังปราณดั้งเดิมของทุกคนอยู่จริงๆ อีกทั้งกำลังเปลี่ยนพลังเหล่านั้นเป็นพลังของตัวเอง
เรื่องนี้ฉู่หลิวเยว่ที่เป็นเจ้าของจะไม่รู้จริงๆ น่ะหรือ