ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2128 ถวนจื่อ
ตอนที่ 2128 ถวนจื่อ
………………..
ฉู่หลิวเยว่ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องดี
ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่ท่าเรือดอกท้อ ถวนจื่อได้เปิดเส้นชีพจรที่ห้าไปแล้ว ตอนนั้นเพิ่งผ่านมาได้ไม่นานเท่านั้น ไม่ต้องพูดถึงเรื่องถวนจื่อจะมีพลังไม่เพียงพอเลย เกรงว่าร่างกายของนางไม่อาจจะทนรับไหว!
ขนนกสีทองคำชาดปรากฏขึ้นตรงที่หน้าผากของถวนจื่อ
นั่นคือขนนกทองคำบรรพบุรุษแห่งเผ่าหงส์ทองคำ!
ขนนกสีทองนั้นลูบไล้ผ่านมาเบาๆ แล้วเตรียมตัวที่วาดเส้นที่หกบริเวณระหว่างคิ้วของถวนจื่อ!
ในขณะเดียวกันหมอกสีดำที่อยู่โดยรอบก็เข้าไปหลอมรวมกับโซ่ตรวน และพลังทั้งหมดนั้นก็ถ่ายเทเข้าไปในร่างกายของถวนจื่อ!
ใบหน้าของถวนจื่อเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
เลือดบนร่างกายของนางนั้นไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง
ลำแสงสีทองคำชาดที่ส่องประกายจางๆ ออกมาจากกระโปรงใบบัว ตอนนี้กระโปรงเปื้อนเป็นด่างดำ แลดูท่าทางจนตรอกมาก
เมื่อเห็นว่าถวนจื่อได้รับความทุกข์ทรมานเช่นนั้น หัวใจของฉู่หลิวเยว่ก็เหมือนมีอันใดบางอย่างมาบีบรัดอย่างแรง
ดวงตากลมโตราวลูกองุ่นคลอน้ำตา ในตอนนี้มีเพียงความเย็นชาที่หลงเหลืออยู่เท่านั้น
เห็นได้ชัดว่าถวนจื่อไม่สามารถได้ยินเสียงนาง และมองไม่เห็นนางอีกแล้ว
เส้นสายสีทองเส้นที่หกค่อยๆ ปรากฏที่เหนือศีรษะของนาง!
ฉู่หลิวเยว่สามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนมากว่าลมปราณรอบกายถวนจื่อมีความแข็งแกร่งมากขึ้น
หากเป็นเวลาอื่นที่ได้เห็นว่าถวนจื่อแข็งแกร่งมากขึ้น นางจะต้องมีความสุขมากแน่นอน
แต่ในตอนนี้นางกลับหวังเป็นอย่างยิ่งว่าขนนกทองคำบรรพบุรุษจะหยุดลงอย่างกะทันหัน!
“ถวนจื่อ!”
ฉู่หลิวเยว่เดินขึ้นไปด้านหน้าอีกก้าว!
“นายท่านระวัง!”
ฉู่หลิวเยว่ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย และเข้าไปจับมือของถวนจื่อทันที
บนร่างกายของนางนั้น ไม่มีม่านพลังป้องกันแม้แต่อย่างใด เพราะนางกลัวว่าระลอกคลื่นเพียงเล็กน้อยอาจจะทำให้ส่งผลกระทบต่อถวนจื่อได้
ดังนั้นนางจึงเปิดเผยตัวเองต่อหน้าถวนจื่ออย่างไม่ได้ป้องกัน ด้วยความเปราะบางและอ่อนแอที่สุด
ในขณะที่มือของนางสัมผัสกับแขนของถวนจื่อ นางก็ยกมือขึ้น มีปฏิกิริยาตอบสนองทันที!
พรึ่บ!
คราบเลือดสายหนึ่งที่อยู่บนหลังมือของฉู่หลิวเยว่ถูกเช็ดออกไปทันที!
ขมับของนางกระตุกขึ้น ริมฝีปากซีดขาวเล็กน้อย แต่สายตายังคงจับจ้องที่ถวนจื่อตาเขม็ง แววตาไม่มีประกายลังเลเลย
สายตาคู่นั้นเงียบสงบราวน้ำนิ่ง อีกทั้งยังแฝงความแน่วแน่และอ่อนโยน
สีเลือดภายในดวงตาของถวนจื่อนั้นเข้มขึ้น จิตสังหารทั่วร่างปะทุขึ้น
มือของฉู่หลิวเยว่วางลงที่แขนที่เปื้อนเลือดนางเบาๆ แล้วถามขึ้นด้วยเสียงทุ้ม
“ถวนจื่อ เจ้าเจ็บมากใช่หรือไม่?”
ถวนจื่อถูกยกขึ้นกลางอากาศ มือที่ต้องการจะสะบัดโซ่ตรวนก็แข็งทื่อขึ้น
ในแววตาของนางมีความดิ้นรนปรากฏขึ้นสายหนึ่ง เหมือนกำลังต่อสู้กับอันใดบางอย่างอยู่
แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง ลวดลายเส้นที่หกของขนนกทองคำบรรพบุรุษก็ถูกวาดจนสำเร็จแล้ว!
แรงกดดันที่น่าตกใจก็ระเบิดออกจากร่างกายของถวนจื่อ!
ในขณะเดียวกันนั้น ถวนจื่อก็สะบัดมือของนางออก! โซ่ตรวนเส้นนั้นก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!
พลังโจมตีน่าหวาดกลัวมาก!
เสี้ยววินาทีนั้นมีเงาร่างสายหนึ่งพุ่งมาจากด้านล่าง และมาขวางอยู่ตรงหน้าฉู่หลิวเยว่!
“จื่อเฉิน!”
หัวใจของฉู่หลิวเยว่เต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง เมื่อเห็นว่าใครมายืนอยู่ที่ด้านหน้าของนาง
โหมวเจินรีบก้าวเดินขึ้นมา คิ้วขมวดมุ่น
บนร่างกายของจื่อเฉินเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและคราบเลือด ลมหายใจแทบจะรวยริน
ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาได้รับความทุกข์ทรมานที่น่ากลัวแบบใดมา!
เขาพยุงร่างจื่อเฉินขึ้น ฝ่ามือของเขาแนบกับแผ่นหลังของจื่อเฉิน จากนั้นก็ถ่ายเทพลังปราณของตนเองลงไป
สถานการณ์ของจื่อเฉินในตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้ว
เขาฝืนเงยหน้าขึ้น ก่อนหันมองทางฉู่หลิวเยว่และถวนจื่อ ใบหน้าที่เคยเย็นชาและไม่แยแส ตอนนี้กลับมีความร้อนรนและกังวลอยู่หลายส่วน
เหมือนเขาอยากจะพูดอันใดบางอย่าง แต่ตอนที่เขาเพิ่งจะเปิดปาก เขาก็กระอักเลือดออกมา ใบหน้าซีดขาวยิ่งกว่าเดิม
เมื่อฉู่หลิวเยว่เห็นว่าโหมวเจินลงมือด้วยตัวเอง นางก็รู้สึกโล่งใจ จากนั้นก็หันไปมองทางถวนจื่อ แต่ตอนนี้นางกลับเห็นว่าถวนจื่อกำลังกลืนกินพลังโดยรอบด้วยความเร็วที่น่าตกใจ
นางรู้สึกตกตะลึงขึ้นมาทันที…
หรือว่าถวนจื่อจะเปิดชีพจรต่อเนื่อง?
แต่ด้วยสภาพนี้ หากนางยังฝืนเปิดเส้นชีพจรต่อไป จะไม่เพียงไม่ใช่ผลดี แต่จะทำลายสภาพร่างกายของนางทั้งหมดด้วย!
นี่นางต้องการจะทำอันใดกันแน่?
ไม่ นางควรจะถามว่า คนที่ควบคุมถวนจื่อนั้นต้องการอันใดกันแน่!
นางกัดฟันกรอด เตรียมตัวเดินขึ้นไปด้านหน้า แต่กลับถูกอี้เจาคว้าแขนเอาไว้
“ไม่ได้!”
ด้วยสถานการณ์ของถวนจื่อในตอนนี้ หากนางยังสาวเท้าขึ้นไปโดยไม่มีการป้องกันละก็ ถือว่าเป็นเรื่องอันตรายมาก!
เมื่อครู่ยังมีจื่อเฉินคอยช่วย ฉู่หลิวเยว่ถือสามารถหลบการโจมตีนั้นได้
แต่เรื่องแบบนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นซ้ำสอง!
“ตอนนี้เราจะต้องจับตัวถวนจื่อให้ได้ก่อน!”
หากต้องทำเช่นนั้นจริงๆ ถวนจื่อจะต้องต่อต้านขัดขืนและเป็นปรปักษ์อย่างไม่ต้องสงสัย
อีกทั้งในขั้นตอนเหล่านั้น ถวนจื่อจะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้…
“ได้…”
นางยังไม่ทันได้ตอบตกลง แต่เสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดกลับดังขึ้นมาจากด้านข้าง
“อ๊าก…”
ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง นางพบว่าคนที่ตะโกนขึ้นมานั้นคือเนี่ยหงเจี่ย
มือขวาของเขาถูกปกคลุมด้วยหมอกสีดำ เพียงชั่วครู่หมอกดำนั้นก็จางหายไป
แต่ผิวหนังของเขากลับเปื้อนเลือด ดูแล้วน่ากลัวมาก
แต่ในตอนนั้น เขากลับไม่ได้สนใจที่มือของตัวเอง แต่เขารู้สึกวิตกกังวลกับหมอกดำที่แผ่กระจายโดยรอบ
ฉู่หลิวเยว่มองตามสายตาของเขา จากนั้นก็เห็นว่าภายในหมอกดำเหล่านั้นมีอันใดบางอย่างอยู่
สิ่งนั้นคือ แหวนเฉียนคุน
ปัง!
เสียงระเบิดดังขึ้น และแหวนเฉียนคุนก็ระเบิดขึ้นตามเสียงอันดังลั่นนั้น!
จากนั้นถ้วยสีขาวขนาดเท่าฝ่ามือก็ปรากฏแก่สายตาของทุกคน
ถ้วยนั้นเป็นสีขาวทั้งใบ เหมือนกับเครื่องเคลือบดินเผาชั้นดี แต่กลับดูเปล่งประกายกว่ามาก แตกต่างจากเครื่องเคลือบดินเผาสีขาวธรรมดาทั่วไป
แต่กลับมีแรงกดดันและลมปราณที่คุ้นเคยแผ่กระจายออกมา
ทันใดนั้นก็ตระหนักถึงอันใดบางอย่างขึ้นมาได้
นี่น่าจะเป็นสมบัติวิเศษของสำนักเทียนอู่… ถ้วยหิมะวิเศษโปรย!
ถ้วยหิมะวิเศษโปรยพุ่งตัวไปทางถวนจื่อ
แกร๊ง!
เสียงอันกระจ่างชัดเจนดังขึ้นก้องทั่วภายในห้องโถง
จากนั้นพลังอันรุนแรงก็พวยพุ่งออกมาจากถ้วยหิมะวิเศษโปรย!
และพลังเหล่านั้นก็ไหลตามโซ่ตรวน ก่อนจะถ่ายเทเข้าไปในร่างกายของถวนจื่อ!
เนี่ยหงเจี่ยเบิกตากว้างขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโหและตื่นตระหนก
“ถ้วยหิมะวิเศษโปรยของข้า!”
เสียงหวีดแหลมทว่าแหบพร่า
นี่คือหนึ่งในสิบสมบัติศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ และเป็นมรดกที่สืบทอดมาจากสำนักเทียนอู่นับพันปี
แต่ใครจะคิดเล่าว่า ตอนนี้เพียงชั่วพริบตาเดียวกลับถูกแย่งชิงไปได้อย่างง่าย
เปลวเพลิงบนร่างของถวนจื่อทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น
ทันใดนั้นนางก็ค่อยๆ จับโซ่ตรวนของมือทั้งสองข้างของตนเอง
ฉู่หลิวเยว่ที่เห็นภาพเหตุการณ์ดังนั้นก็รู้สึกตกใจอย่างมาก
“ถวน…”
เปรี้ยง!
นางยังไม่ทันพูดจบ ถวนจื่อก็ใช้กำลังทั้งหมดสะบัดโซ่ตรวนทั้งสองเส้นในมือออก!
พลังของเปลวเพลิงทองคำสีชาดที่น่าตกใจ แผ่กระจายออกไปอย่างบ้าคลั่ง!
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
