ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2140 ร่างศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 2140 ร่างศักดิ์สิทธิ์
………………..
ทุกคนตกใจกับการกระทำที่กะทันหันของฉู่หลิวเยว่
นั่นนาง…กำลังจะทำอันใด?
ไม่เพียงแต่จะอัญเชิญทัณฑ์สวรรค์สีทองขึ้นมาอีกครั้ง แต่กลับยังโยนทัณฑ์สวรรค์สายนั้นออกไป?
เมื่อลำแสงสีทองสว่างวาบแหวกอากาศ ทุกคนก็มองตามลำแสงนั้นไป
ลำแสงสีทองผ่าความมืดท่ามกลางราตรี ก่อนจะพุ่งไปในส่วนลึกของทะเลทรายจันทราสีชาด!
ทุกคนรู้สึกมึนงง
ฉู่หลิวเยว่ทะลวงด่านระดับเทพศักดิ์สิทธิ์สำเร็จแล้วไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดยังต้องอัญเชิญทัณฑ์สวรรค์สีทองมาอีกครั้งด้วยล่ะ?
แต่คาดไม่ถึงว่านางจะสามารถอัญเชิญทัณฑ์สวรรค์สีทองได้อย่างง่ายดาย!
ทั้งชีวิตนี้คนธรรมดาไม่มีทางจะอัญเชิญทัณฑ์สวรรค์สีทองได้เลยสักครั้ง แต่ฉู่หลิวเยว่กลับสามารถทำเหมือนเป็นเรื่องปกติ!
ตราบใดที่นางแค่ยกมือขึ้น ทัณฑ์สวรรค์สีทองก็จะปรากฏขึ้นในทันที!
แล้วอีกอย่าง นางส่งทัณฑ์สวรรค์ไปที่ใด?
…
พรึ่บ!
อากาศถูกฉีกออก เสียงลมดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง! แทบจะทำให้แก้วหูสั่นสะเทือน!
ผู้อาวุโสลำดับห้าเงยหน้าขึ้นไปมอง ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ชะงักค้างทันที
“นั่นมันคืออันใด!”
ตู๋กูโม่เป่าที่แทบจะหมดแรงได้ยินดังนั้น หัวใจก็กระตุกวูบ รีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที
ทัณฑ์สวรรค์สีทองเปล่งประกายเจิดจ้า พุ่งมาทางนี้ด้วยความรวดเร็ว!
ตอนนั้นเขาก็นึกอันใดบางอย่างขึ้นมาได้
“หลานเซียวรอดแล้ว!”
พวกเขาขาดเพียงอย่างเดียวก็คือ ทัณฑ์สวรรค์!
ขอเพียงแค่มีทัณฑ์สวรรค์สีทอง พวกเขาก็จะดำเนินการต่อไปได้!
ตู๋กูโม่เป่าพยุงตัวลุกขึ้นมานั่งสมาธิ สองมือประสานกันที่ด้านหน้า
พลังภายในร่างกายของเขาเหลือไม่มากแล้ว แต่ก็สามารถนำทางทัณฑ์สวรรค์ให้ประสานเข้ากับร่างกายของหลานเซียวได้
ลำแสงสีม่วงสายหนึ่งพุ่งออกมา ค่ายกลด้านล่างหลานเซียวก็ส่องแสงขึ้นอีกครั้ง!
หลานเซียวกลับเป็นคนที่ตอบสนองช้ามากที่สุด
เดิมทีเขาได้ผ่านการทรมานราวกับทัณฑ์เลาะกระดูก แต่ทันใดนั้นเขากลับได้ยินเสียงตื่นเต้นยินดีของผู้อาวุโสลำดับห้า
เขาแทบจะไม่สามารถฝืนความเจ็บปวดแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้าได้เลย
ท่ามกลางค่ำคืนอันเงียบสงบ ทัณฑ์สวรรค์สีทองก็ส่องประกายออกมา!
เขาเบิกตากว้างเล็กน้อย
“…ให้ตายเถอะ แบบนี้ก็ได้หรือ?”
ในตอนที่เขาได้ยินเสียงของผู้อาวุโสลำดับห้า เขาคิดว่าตนเองหูฝาดไป
แต่ใครจะรู้เล่าว่า เมื่อลืมตาขึ้นมา ทัณฑ์สวรรค์สายนั้นกลับมาอยู่ตรงหน้าแล้ว!
ประเด็นสำคัญก็คือ…นี่ยังเป็นทัณฑ์สวรรค์ที่นังหนูเยว่เออร์ส่งมาด้วย
ไม่ใช่สิ ของแบบนี้มันส่งให้กันได้ด้วยหรือ?
ภายในใจของหลานเซียวมีสมมติฐานมากมายนับไม่ถ้วนเกิดขึ้น
แม้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่เป็นหมื่นปี แต่เมื่อได้เจอกับสถานการณ์แบบนี้เขาก็ยังมึนงงไป
ผู้อาวุโสลำดับห้าเห็นว่าเขาชะงักค้าง ดังนั้นจึงรีบตะโกนขึ้นว่า
“หลานเซียว! เจ้ายังจะนั่งโง่เหตุใดอยู่! นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง เจ้าต้องรีบคว้าเอาไว้!”
การหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์ ไม่เพียงแต่จำเป็นต้องมีตัวช่วยจากภายนอก ตัวของหลานเซียวเองก็จะต้องพยายามด้วย
“ขะ เข้าใจแล้ว!”
เมื่อเห็นทัณฑ์สวรรค์ที่อยู่ตรงหน้า หัวใจของเขาก็กระตุกวูบ แล้วพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ว่า
“ข้าขอบอกก่อนเลยนะ! ถ้าครั้งนี้ยังไม่ได้อีก ข้าก็ทนไม่ไหวแล้ว!”
เขาทนกับทัณฑ์เลาะกระดูกเป็นครั้งที่สามไม่ไหวแล้ว!
ทันทีที่เขาพูดจบ ทัณฑ์สวรรค์สีทองก็ฟาดลงมาอย่างรวดเร็ว!
ตู๋กูโม่เป่าจ้องภาพเหตุการณ์นั้นตาเขม็ง จากนั้นเขาก็นำทางให้ ทัณฑ์สวรรค์สีทองควบรวมเป็นหัวกะโหลก!
เค้าโครงค่อยๆ ปรากฏขึ้น
ผู้อาวุโสลำดับห้ารู้สึกตื่นเต้นมากทนไม่กล้าหายใจแรง
หลังจากผ่านไปสักพัก ขั้นตอนนี้ก็เสร็จสมบูรณ์!
ภายใต้แสงสว่างสีทอง สามารถมองเห็นใบหน้าที่อ่อนเยาว์ได้อย่างเลือนราง!
หลานเซียวยกมือขึ้นตั้งใจจะลูบใบหน้าของตัวเอง
ตู๋กูโม่เป่าพูดขึ้นอย่างกะทันหันว่า
“ยังไม่เสร็จ ต่อให้ลูบไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์”
“ข้าลำบากลำบนมามากขนาดนี้จะให้ข้าดีใจหน่อยไม่ได้เลยหรือ?”
หลานเซียวพูดเหน็บแนมออกมาหนึ่งประโยค แต่เขาก็ยอมลดมือลงโดยดี
แน่นอนว่าเขารู้ว่า ขั้นตอนสุดท้ายนั้นคือ การหลอมเสิ่นตัน!
ซึ่งนี่เป็นขั้นตอนที่ยากที่สุด!
เขาไม่ได้พูดอันใด แต่ภายในใจรู้สึกกังวลมาก
ยิ่งเข้าใกล้ความสำเร็จมากเท่าใด เขายิ่งตื่นเต้นมากเท่านั้น
นังหนูเยว่เออร์เพิ่งจะทะลวงด่านเทพศักดิ์สิทธิ์สำเร็จ การอัญเชิญทัณฑ์สวรรค์สีทองแต่ละสายนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่า…
“มาแล้ว!”
ท่ามกลางราตรีที่มืดมิด มีเพียงดวงจันทร์สีเลือดที่ลอยเด่น
แต่อย่างใดก็ตามแสงสีทองนั้นสว่างกว่าแสงจันทร์มาก!
ทัณฑ์สวรรค์สีทองพาดผ่านทะเลทรายจันทราสีชาดครึ่งหนึ่ง แสงสีแดงและกลุ่มหมอกประสานกันด้วยความรวดเร็ว!
หลานเซียวกลืนคำพูดที่เหลือลงคอ สายตาของเขามองไปที่น่านฟ้าตาไม่กะพริบ
ลำแสงสีทองพุ่งตรงมาทางนี้ด้วยความรวดเร็ว!
ตู๋กูโม่เป่าจับมันด้วยมือข้างเดียว!
พรึ่บ!
ลำแสงบนค่ายกลก็ระเบิดออก!
ตู้ม!
ทัณฑ์สวรรค์พุ่งตรงไปที่บริเวณท้องน้อยของหลานเซียวอย่างแม่นยำ!
ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน แต่เขาไม่ได้ส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา
แทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง ลำแสงสีม่วงเหนือค่ายกลก็ค่อยๆ ปรากฏทีละเส้น ชั่วพริบตาเดียวร่างของหลานเซียวก็ถูกปกคลุมอย่างสมบูรณ์!
ทัณฑ์สวรรค์ควบแน่นจนกลายเป็นกลุ่มแสงสีทองขนาดเท่ากับลูกเหอเถา[1]บริเวณท้องน้อย!
เสิ่นตัน…สำเร็จแล้ว!
ทันใดนั้นแสงบนร่างกายของหลานเซียวก็ค่อยๆ จางหายไป
เลือด เนื้อ กระดูก และเส้นเอ็นค่อยๆ ปรากฏขึ้น!
เมื่อแสงสุดท้ายดับมอดไป เขาก็หลับตาลง
เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง แรงกดดันอันน่าตกใจก็ระเบิดออกจากร่างกายของเขา!
…
[1] ลูกเหอเถา หมายถึง ลูกวอลนัท
………………..