ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2142 ขโมย

ตอนที่ 2142 ขโมย

………………..

เดิมทีที่ทุกคนมาที่นี่เพราะต้องการจะหาเคล็ดลับการทะลวงด่านสู่ระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ แต่จนสุดท้ายมีคนถึงแก่ความตาย บาดเจ็บ ส่วนคนที่กลับไปได้อย่างปลอดภัยนั้น ถือว่ามีจำนวนน้อยมาก

เหยาปินสาวเท้าเดินมาข้างหน้า แล้วทำความเคารพ

“ขอบคุณนายท่านเยว่กับฝ่าบาทมาก หากไม่ใช่เพราะพวกท่านทั้งสอง เกรงว่ามณฑลแห่งแสงอินทนิลของข้าจะหนีรอดออกมายากแล้ว วันหน้าหากพวกท่านประสงค์ต้องการสิ่งใด ต่อให้เหยาปินแห่งมณฑลแห่งแสงอินทนิลต้องบุกน้ำลุยไฟไป ข้าก็จะไม่เกี่ยงงอน!”

หรงซิวพูดขึ้น

“เรื่องนี้เป็นการช่วยเหลือจากเยว่เออร์ ข้าไม่กล้ารับน้ำใจนี้ของท่านอ๋องเหยาปินหรอก”

เหยาปินนึกขึ้นได้ในทันที

หรงซิวต้องการจะมอบความดีความชอบและมิตรภาพให้กับฉู่หลิวเยว่

แต่ความจริงแล้วที่เขาพูดแบบนี้ก็ถูกต้อง

เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นี้เมล็ดนี้เป็นของฉู่หลิวเยว่ ต่อมาคนที่ช่วยให้พวกเขาหนีรอดจากหายนะได้ทันเวลา ก็เป็นคนของฉู่หลิวเยว่

ฉู่หลิวเยว่ยิ้มแล้วกล่าวว่า

“ท่านอ๋องเหยาเกรงใจกันเกินไปแล้ว ข้าเป็นคนที่ชอบคบค้าสมาคมกับสหาย ท่านเคารพข้าหนึ่งฉื่อ ข้าเคารพท่านหนึ่งจั้ง ทุกคนสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้นั่นจึงเป็นเรื่องที่ดีที่สุด เรื่องอื่นล้วนเป็นเรื่องรอง นี่เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ท่านอ๋องเหยาไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจ”

“นายท่านเยว่มีพรสวรรค์ล้ำลึก ซ้ำตอนนี้ยังสามารถทะลวงสู่ระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ได้ตั้งแต่เยาว์วัย นี่เป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนเลื่อมใสมาก สำหรับนายท่านเยว่แล้ว คงจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่สำหรับข้านั้นเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก ไม่ว่าจะขอบคุณอย่างใดก็ไม่พอ”

เหยาปินพูดขึ้นอย่างจริงใจ

ก่อนหน้านี้เขาเคยทำให้อีกฝ่ายรู้สึกลำบากใจในครั้งที่อยู่ในเมืองฝางโจว ครั้งนี้ถือว่าเป็นการติดหนี้บุญคุณที่ยิ่งใหญ่จริงๆ

ชือรุ่ยเออร์ก็เดินเข้ามา ก่อนจะพยักหน้าพูดคล้อยตาม “ใช่แล้วเยว่เออร์ หากครั้งนี้ไม่ใช่เพราะเจ้า พวกเราคงต้องตกอยู่ในอันตรายแล้ว”

คนอื่นจะคิดอย่างใดนางไม่สนใจ ไม่ว่าอย่างใดนางก็รู้สึกซาบซึ้งต่อการกระทำของฉู่หลิวเยว่มาก

“เรื่องเล็กน้อยอย่าพูดถึงมันเลย ตอนนี้ทุกอย่างก็คลี่คลายแล้ว พวกเรากำลังวางแผนที่จะกลับแล้ว เชิญตามสบาย”

หัวใจของฉู่หลิวเยว่กระตุกวูบ นางพลิกฝ่ามือขึ้นปรากฏขึ้นที่กลางฝ่ามือของนาง

ในตอนนี้มีเส้นสีดำหนึ่งสายหนึ่งปรากฏขึ้นในต้นกล้าสีเขียวมรกตอย่างกะทันหัน!

แทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง ชือรุ่ยเออร์อยู่ด้านข้างฉู่หลิวเยว่ก็เบิกตากว้างขึ้นมา

“เยว่เออร์ เหมือนว่าเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์…กำลังกลืนกินพลังของข้า?”

เหยาปินหน้าเปลี่ยนสีทันที

เพราะเขาก็สามารถสัมผัสได้ว่า ปราณดั้งเดิมภายในร่างกายของตนเองนั้นกำลังเคลื่อนที่ไปทางเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างต่อเนื่อง!

ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้น คนรอบกายก็สามารถสัมผัสได้เช่นเดียวกัน!

“นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้น? พลังของข้าก็เหมือนจะหลุดลอยไป!”

“ข้าด้วย!”

“การเคลื่อนไหวนี้จะต้องเป็นของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่ต้องสงสัย! นี่มัน…”

เสียงเซ็งแซ่ดังขึ้นต่อกัน ทุกสายตาหันไปมองฉู่หลิวเยว่เป็นตาเดียว

ตกใจ สงสัย ไม่เข้าใจ!

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองโดยรอบ เหมือนนางจะเข้าใจอันใดขึ้นมาบางอย่าง

ก่อนหน้านี้นางเคยชโลมเลือดตัวเองบนเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เพื่อติดต่อกับคนเหล่านี้ ดังนั้นตอนนี้จึงมีสถานะที่แปลกประหลาดเช่นนี้!

แต่ประเด็นสำคัญก็คือ… นางไม่ได้ควบคุมให้เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ทำแบบนั้น

อีกทั้งนางยังสัมผัสได้ว่าเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่พลังเหล่านั้นไม่ได้ถ่ายเทเข้ามาในร่างกายของนางเลย!

ทว่าทุกคนไม่รู้เรื่องนี้

พวกเขารู้เพียงแค่ว่า ฉู่หลิวเยว่เป็นเจ้าของของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เมล็ดนั้น

ตอนนี้เกิดเรื่องกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เมล็ดนั้น เช่นนั้น… ก็ยากที่จะไม่สงสัยนาง!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก่อนถึงพระราชวังแห่งนั้น พวกเขาได้เชื่อมต่อกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ของนางเพื่อความปลอดภัย ดังนั้นจึงทำให้เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เมล็ดนี้สามารถกลืนกินพลังของพวกเขาได้ทุกที่ทุกเวลา

คนเหล่านี้นึกถึงสิ่งที่เนี่ยหงเจี่ยพูดขึ้นมา

เมื่อคิดดูแล้ว หรือว่าสิ่งที่เขาสงสัยฉู่หลิวเยว่จะเป็นความจริง?

“ข้าไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอันใดขึ้น”

ฉู่หลิวเยว่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว นางขมวดคิ้วแน่น ปฏิเสธความคิดของทุกคน

แต่คำพูดนี้มันไร้น้ำหนักเกินไปหน่อย

เพราะว่าเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เมล็ดนั้นเป็นของนาง!

ท่ามกลางความเงียบ อากาศเหมือนถูกแช่แข็งไป

ทุกคนหันมามองทางฉู่หลิวเยว่ด้วยแววตาซับซ้อน

ฉู่หลิวเยว่เพิ่งจะทะลวงด่านเทพศักดิ์สิทธิ์มาหมาดๆ เดิมทีนางไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำเช่นนี้ เกรงว่าพวกเขาจำเป็นจะต้องบีบบังคับให้นางตอบคำถามแล้ว

“เอาของชิ้นนั้นมาให้ข้า”

หรงซิวพูดขึ้นอย่างกะทันหัน

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้น แล้วส่งเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ให้กับอีกฝ่าย

หรงซิวรับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เมล็ดนั้นไว้ในมือ แววตาดำมืด ลึกล้ำ

“เห็นอันใดหรือไม่?”

ฉู่หลิวเยว่ถามขึ้น

ทุกคนก็หันไปมอง

เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังรอคำตอบของหรงซิว

หรงซิวไม่ได้พูดอันใด แต่สายตายังคงจดจ้องที่เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ตาเขม็ง

ผ่านไปเพียงครู่เดียวเท่านั้น มันก็กลืนกินพลังไปเป็นจำนวนมาก เมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไป เส้นสีดำก็แผ่กระจายไปทั่วลำต้นอย่างต่อเนื่อง

พรึ่บ!

ดวงตาทั้งสองข้างของฉู่หลิวเยว่จ้องเขม็ง พร้อมกลั้นหายใจ

เมื่อเปลวเพลิงนั้นลุกโชน กลิ่นไหม้จางๆ ก็โชยมา อีกทั้งยังมีกลิ่นคาวเลือดที่แฝงมาด้วย

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วแน่นขึ้น

เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่ของธรรมดา มันเติบโตได้ด้วยพลังแห่งสวรรค์และโลก อีกทั้งมันยังมีปราณ

หยางบริสุทธิ์ ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งมาก

เป็นไปไม่ได้เลยที่จะถูกไฟของหรงซิวเผาแบบนี้

กลิ่นไหม้นั้น… จะต้องออกมาจากเส้นสีดำที่แปลกประหลาดนั้นแน่นอน!

“ไสหัวไป!”

หรงซิวตวาดขึ้นเสียงดัง!

เปลวเพลิงสีทองระเบิดขึ้นทันที!

ทันใดนั้นก็มีคนภายในกลุ่มกระอักเลือดออกมาอย่างกะทันหัน!

หรงซิวเงยหน้าขึ้นไปมอง จากนั้นก็สะบัดมือ ลำแสงสีทองพุ่งตัวออกไปพันรอบกายของชายคนนั้นเอาไว้!

ชายคนนั้นอายุประมาณสามสิบ หน้าตาธรรมดา รูปร่างอ้วนท่วมเล็กน้อย เมื่ออยู่ในกลุ่มคน เขาก็ไม่ได้เป็นคนที่สะดุดตามากนัก

มีเพียงสิ่งเดียวที่ควรค่าแก่การใส่ใจคือ เขาอยู่ในระดับเทพศักดิ์สิทธิ์!

“หลินเจียง?”

คนหลายคนเริ่มหวั่นวิตกขึ้นมาทันที

ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง

“คนของสำนักมหายาน?”

แม้ว่านางจะไม่รู้จักหลินเจียง นางจำได้ว่าคนผู้นี้คือผู้อาวุโสแห่งสำนักมหายาน

อีกทั้งคนที่รู้สึกหวั่นวิตกขึ้นมา คือคนของสำนักมหายาน

ดูจากท่าทางของเขาแล้ว เหมือนเขาจะไม่รู้ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างใด

“เขาไม่ใช่หลินเจียง”

หรงซิวพูดขึ้นเสียงเย็น เขาขยับปลายนิ้ว ทันใดนั้นลำแสงสีทองก็กรีดใบหน้าของหลินเจียงไปครึ่งหนึ่ง

“อ๊าก…”

แม้ว่าจะเป็นระดับเทพศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน แต่เมื่อหลินเจียงอยู่ต่อหน้าหรงซิวเขาก็ไม่มีพลังต้านทานเลยแม้แต่น้อย

อีกทั้งหลังจากใบหน้าของเขาถูกกรีดไปแล้ว ทุกคนก็ต้องตกใจที่พบว่า บนใบหน้านั้นเป็นเพียงแค่หน้ากากเท่านั้น!

หลังจากที่หรงซิวฉีกหน้ากากออกไปแล้ว ใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาถูกทำลาย ส่วนใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งเป็นใบหน้าของคนแปลกหน้าที่พวกเขาไม่คุ้นเคย

“เขาไม่ใช่หลินเจียงจริงๆ ด้วย!”

เมื่อเห็นว่าสถานะของตัวเองถูกเปิดเผย แววตาของชายคนนั้นก็ดูโหดเหี้ยมมากยิ่งขึ้น ลมปราณที่บ้าคลั่งแผ่กระจายออกมาจากในร่างกาย

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่เฉียบคม

“เขาขโมยพลังของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว!”