ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2158 อยู่ที่นี่ทั้งหมด
ตอนที่ 2158 อยู่ที่นี่ทั้งหมด
………………..
เมื่อถวนจื่อได้รับคำชม นางก็รู้สึกดีใจมาก
“คิกๆ วางใจได้เลย! มีข้าอยู่ เจ้าจะต้องหายดีโดยเร็วแน่นอน!”
จื่อเฉินหันมามองนาง เมื่อเห็นแววตาเปล่งประกาย ใบหน้ามุ่งมั่น คิ้วของเขาก็คลายลงเล็กน้อย
“อื้อ”
ถวนจื่อวางโอสถที่เหลือกลับเข้าที่
“อาเยว่บอกว่าบาดแผลของเจ้าจำเป็นจะต้องรักษาสิบวัน…เอ๋?”
นางหันศีรษะกลับไปมองด้านนอก ดวงตากลมโตราวลูกองุ่นดำมีประกายสงสัยพาดผ่าน
“เหตุใดพวกมันถึงมาที่นี่ทั้งหมดล่ะ?”
จื่อเฉินก็สัมผัสอันใดได้บางอย่าง ดังนั้นจึงหันไปมองด้านนอกหน้าต่าง
ทั้งสองคนเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจึงอ่อนไหวกับลมปราณของเหล่าสัตว์อสูร
ทันใดนั้นมีอสูรศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากเดินทางเข้ามาในจวนเยว่
ยกเว้นครั้งแรกที่พวกเขาพากลับมา หลังจากนั้นก็ไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกเลย
แต่ตอนนี้…
“อ๋า! ข้ารู้แล้ว!”
ถวนจื่อนึกอันใดบางอย่างขึ้นมาได้ จากนั้นก็ปรบมือ
“จะต้องเป็นเขาแน่นอน!”
ดวงตาของจื่อเฉินสว่างวาบขึ้นเล็กน้อย
“เขา? ใครหรือ?”
ถวนจื่อยิ้มออกมา “เจ้าไม่รู้จักหรอก! แต่เขาเป็นคนดีมากเลย! สามารถทำให้อสูรศักดิ์สิทธิ์ติดตามมามากมายขนาดนี้ ก็น่าจะมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้น!”
ถวนจื่อพูดขึ้น จากนั้นก็กระโดดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ เท้าเล็กๆ ทั้งสองข้างแกว่งไปมา มือทั้งสองข้างเท้าคาง เหมือนกำลังครุ่นคิดอันใดบางอย่างอยู่
จื่อเฉินพูดขึ้น
“ในเมื่อเขาอยู่ที่นี่แล้ว แล้วเหตุใดเจ้าไม่ไปหาเขาล่ะ”
“ไม่ได้หรอก!”
ถวนจื่อลุกขึ้นยืน จากนั้นก็พูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“อาเยว่บอกว่า ข้าจะต้องอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเจ้า! ข้าจะออกไปตามใจชอบได้อย่างใด?”
จื่อเฉินหลับตาลง
“ไม่ว่าอย่างใดก็เปลี่ยนยาแล้ว หากเจ้าอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีอันใดทำ นางคงไม่ตำหนิเจ้าหรอก”
ถวนจื่อมุ้ยปาก
“ไม่”
จื่อเฉินไม่ได้พูดอันใดอีก
ถวนจื่อจับมือของตัวเอง หลังจากลังเลอยู่สักพัก นางก็ถามขึ้นว่า
“จื่อเฉิน เหมือนว่าเจ้าจะอารมณ์ไม่ดีเลยนะ?”
“เปล่า”
“เพราะว่าที่นี่น่าเบื่อเกินไปหรือ?”
“ไม่ใช่”
“เช่นนั้น…”
ถวนจื่อทำปากจู๋ หลังจากพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง นางก็เงียบเสียงลงอีกครั้ง
จื่อเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส ทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล หากจะอารมณ์ไม่ดีก็เป็นเรื่องปกติแล้ว
ดังนั้นนางจึงตัดสินใจไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของเขา
อีกด้านหนึ่ง เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้ยินคำพูดของหัวซวงซวง นางก็รู้สึกตกใจมาก
“นั่นหมายความว่า เจ้ามาที่อาณาจักรเสิ่นซวี่พร้อมกับซานซานอย่างนั้นหรือ?”
“ถูกต้อง แต่ระหว่างนั้นถ้าได้เจอกับเรื่องยุ่งยากเล็กน้อย ดังนั้นจึงแยกย้ายกันไป เดิมทีข้าอยากจะติดต่อซานซานให้เร็วที่สุด และมารวมตัวกับเขา แต่ในตอนนั้นข้าได้รับบาดเจ็บจนสลบไปนาน โชคดีที่มีคนช่วยเหลือ ดังนั้นข้าจึงรอดชีวิตมาได้ หลังจากร่างกายฟื้นตัว แต่ข้าก็ขาดการติดต่อกับซานซานมานานมาก ต่อมาถึงได้ยินเรื่องของท่าเรือดอกท้อ ดังนั้นจึงรีบมาที่นี่”
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าอย่างเข้าใจ
หากอยู่ตัวคนเดียวภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่นั้นเป็นเรื่องที่อันตรายมาก นอกเสียจากเขาจะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุด
หัวซวงซวงก็มีความยากลำบากของเขาเอง
แต่ยังดีที่เขาสามารถผ่านมาได้
“ตอนนี้เหมือนว่า…เจ้าอยู่ใกล้ในระดับเทพศักดิ์สิทธิ์แล้วสินะ?” ฉู่หลิวเยว่ถามหยั่งเชิงขึ้น
หัวซวงซวงยอมรับอย่างไม่ปิดบัง
“นายท่านคาดเดาได้ถูกต้อง ตอนนี้ข้าอยู่ห่างจากระดับเทพศักดิ์สิทธิ์หนึ่งก้าว”
แม้ก้าวนี้จะเป็นก้าวที่ผ่านไปได้ยากมาก แต่ภายในช่วงเวลาสั้นๆ กลับสามารถได้รับพลังขนาดนี้ ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่หาได้ยากยิ่งแล้ว
สิบสามผู้พิทักษ์เยว่ล้วนเป็นกลุ่มบุคคลที่มีพรสวรรค์มาก ก่อนหน้านี้บำเพ็ญเพียรอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างเทียนลิ่ง ทำให้ความก้าวหน้าของพวกเขานั้นมีขีดจำกัด
แต่เมื่อมาอยู่ภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ พลังสวรรค์และโลกมากมาย ดังนั้นจึงเอื้อต่อการบำเพ็ญเพียร ความแข็งแกร่งของพวกเขาจึงก้าวกระโดดอย่างมาก
และหัวซวงซวงก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้นด้วย
ซานซานอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ “พี่รอง พี่กำลังจะทะลวงด่านเทพศักดิ์สิทธิ์แล้วอย่างนั้นหรือ?”
หัวซวงซวงพิจารณาครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “หากสามารถบำเพ็ญเพียรภายในท่าเรือดอกท้อนี้ ภายในครึ่งปีข้าคงจะสามารถทะลวงด่านได้อย่างราบรื่น”
ทุกคนที่อยู่ตรงนี้มีสีหน้าประหลาดใจ
สิบสามมีสีหน้าชื่นชม “พี่รองสุดยอดไปเลย! ตอนนี้ข้าเพิ่งอยู่ในระดับเก้าเท่านั้น ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะสามารถทะลวงสู่ระดับเทพขั้นสูงได้!”
ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตามองสิบสามเงียบๆ
เด็กคนนี้เพิ่งทะลวงด่านระดับเจ็ดไปไม่นานเองไม่ใช่หรือ? เหตุใดเขาถึงสามารถทะลวงสู่ระดับเก้าได้เร็วขนาดนี้ล่ะ อีกทั้งยังวางแผนที่จะเข้าสู่ระดับเทพขั้นสูงด้วย?
แม้จะมีคนพูดว่า ภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่มีแต่ระดับเทพขั้นสูงอยู่เท่านั้น แต่ความจริงแล้วนั่นเป็นแค่คำพูดที่เกินจริง
หากต้องการทะลวงด่านสู่ระดับเทพขั้นสูง มันก็ไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น
ยิ่งไปกว่านั้นสิบสามเพิ่งจะอายุไม่เท่าไรเอง?
ไม่รู้จริงๆ ว่าเฉินอีสอนเขาอย่างใดบ้าง…
หัวซวงซวงหัวเราะเสียงดัง “น้องสิบสาม แค่นี้เจ้าก็เก่งกว่าคนหลายคนแล้ว! ตอนที่ซานซานอายุเท่าเจ้า เขายังไม่สามารถทะลวงด่านระดับเจ็ดได้เลยด้วยซ้ำ!”
กล้ามเนื้อบนใบหน้าของซานซานสั่นระริก เขาพยายามเก็บสีหน้าของตัวเอง “แต่ตอนนั้นข้าก็สามารถช่วยนายท่านจัดการบัญชีได้แล้ว!”
ฉู่หลิวเยว่กล่าวเตือนว่า
“ซานซาน ตอนนั้นเจ้าอ่านบัญชีของเทียนลิ่งสิบปีให้เสร็จได้ภายในหนึ่งชั่วยาม เหมือนว่ามันจะไม่ได้ทำให้การบำเพ็ญเพียรของเจ้าล่าช้าลงไปหรอก”
“เอ๋”
ซานซานหดคอลงมาอย่างรู้สึกผิด
ฉู่หลิวเยว่พูดหยอกล้อว่า “หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ในบรรดาสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ เจ้าน่าจะมีฝีมือการต่อสู้ย่ำแย่ที่สุด”
ซานซานขยับตัวแล้วพูดเสียงเบาว่า
“นั่น นั่นก็ไม่แน่…”
หากเขาตั้งใจบำเพ็ญเพียรจริงๆ ละก็ ฝีมือของเขาไม่มีทางเลวร้ายไปกว่าคนอื่นแน่นอน
“จริงสิ ตอนนี้ยังมีใครอยู่ในอาณาจักรเสิ่นซวี่อีกบ้าง?” ฉู่หลิวเยว่หันไปมองทางเฉินอี
เฉินอีส่ายหน้า
“ข้าส่งหลินจือเฟยและคนอื่นๆ ไปที่ประตูใหม่แล้ว อีกไม่นานค่ายกลเคลื่อนย้ายที่เดินทางไปสู่เทียนลิ่งก็น่าจะเสร็จแล้ว เมื่อถึงตอนนั้นก็คงจะสะดวกกว่านี้ แล้วค่อยให้พวกเขากลับมา”
เดิมทีท่าเรือดอกท้อก็มีประตูที่เชื่อมตรงสู่อาณาจักรเสิ่นซวี่ แต่ช่วงก่อนหน้านี้มันเกิดปัญหาบางอย่าง ดังนั้นจึงปิดทำการชั่วคราว
ฉู่หลิวเยว่ยังคงกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้ จึงทำให้สร้างประตูใหม่ขึ้นมา
ตอนนี้ผู้คนภายในท่าเรือดอกท้อสามารถเดินทางไปสู่ประตูโลกใหม่ จากนั้นค่อยเดินทางต่อไปยังอาณาจักรเสิ่นซวี่
แม้ว่าจะค่อนข้างยุ่งยากเล็กน้อย แต่ระยะทางก็ไม่ได้ไกลมาก ยิ่งไปกว่านั้นค่ายกลระหว่างกลางก็กำลังสร้างแล้ว
“ได้”
…
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ บรรยากาศก็ครึกครื้น เฉินอีและคนอื่นๆ ขอตัวจากไป มีเพียงหัว
ซวงซวงที่ถูกฉู่หลิวเยว่รั้งเอาไว้อยู่
“เดี๋ยวช่วยข้าสร้างกายเนื้อให้ท่านซู แล้วข้าจะพาเจ้าไปหาถวนจื่อ”
หัวซวงซวงพยักหน้าตอบรับ จากนั้นก็ตระหนักได้ว่า “ท่านซู? ใครคือท่านซูหรือ?”
มุมปากของฉู่หลิวเยว่ยกยิ้มขึ้น
“สือฟัง ของที่เจ้าเลือกล่ะ?”
“อยู่ทางนั้นขอรับ ท่านตามข้ามาเถอะ”
สือฟังรู้ว่านางให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก ดังนั้นเขาจึงพิถีพิถันและรอบคอบเป็นพิเศษ เขาพาฉู่หลิวเยว่ไปที่ห้องหนึ่งด้านข้าง
ภายในห้องนั้นมีกระดูกของจอมยุทธ์ระดับเก้าจัดวางไว้อย่างเรียบร้อย
“โครงกระดูกที่ข้าคัดเลือกมาอย่างพิถีพิถัน อยู่ที่นี่ทั้งหมดแล้ว”
………………..