ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2177 ผนึกของใคร
ตอนที่ 2177 ผนึกของใคร
………………..
อย่างไรก็ตามตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์เป็นสถานที่แบบใดและอยู่ที่ใดกันแน่
นางไม่รู้สิ่งใดเลย
ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างนางกับพี่เป่าได้ตัดขาดกันแล้ว สิ่งเดียวที่ยังคงรักษาไว้ได้ก็คือเกราะกิเลนเท่านั้น
ทว่าจากสถานการณ์ของเกราะกิเลนนี้ดูๆ แล้วสถานการณ์ของพี่เป่ากลับน่าเป็นกังวลเสียยิ่งกว่า
ฉู่หลิวเยว่มองบริเวณรอบๆ
ล้วนไม่มีสิ่งใดระหว่างสวรรค์และโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้
จู่ๆ นางก็นึกถึงหอกลางอากาศเมื่อก่อนหน้านั้น
“นั่นคือ…ตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ใช่หรือไม่”
นางพูดพึมพำขึ้นเบาๆ
ในขณะนั้นตัวอักษรบนทะเลทราย ค่อยๆ เลือนหายไปในที่สุด
หรงซิวกุมมือของนางไว้
“ที่นี่ไม่ควรอยู่นาน พวกเรากลับไปก่อนแล้วค่อยหารือเรื่องนี้อย่างรอบคอยกันอีกครั้ง”
ขณะที่ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าไปนั้น จู่ๆ กลับนึกอะไรขึ้นมาได้อีก
“รอก่อน”
นางผละมือหรงซิวออก และพุ่งไปที่ทะเลสาบ
“เยว่เออร์!”
หรงซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย ในขณะที่เขากำลังจะตามไปนั้น กลับได้ยินฉู่หลิวเยว่พูดขึ้นว่า
“พวกท่านอย่าเพิ่งตามมา”
หรงซิวชะงักฝีเท้าทันที
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าเบาๆ
“ขอบคุณท่านอาจารย์ ข้าทราบดี”
พรึบ!
แสงสีรุ้งส่องประกายวาววับ!
กระบี่ชื่อเซียวปรากฏขึ้นในมือของนางทันที!
นางจับกระบี่ชื่อเซียวไว้แน่น และยืนอยู่บนพื้นน้ำแข็ง
ลมหนาวบนทุ่งหิมะพัดพาหิมะและน้ำแข็งมาจนทำให้ชุดของของนางม้วนตัวขึ้น
เส้นผมดำขลับปลิวไสว กลับมีเกล็ดน้ำแข็งบางๆ จับตัวกันบนปลายผมของนาง
เห็นได้ชัดว่าที่นี่อุณหภูมิต่ำ และอากาศหนาวเย็น!
ฉู่หลิวเยว่ก้มมองพื้นน้ำแข็งใต้ฝ่าเท้า
เดิมทะเลสาบสีมรกตที่ใสบริสุทธิ์ในเวลานี้ได้เกาะตัวกลายเป็นชั้นน้ำแข็งหนาๆ เรืองแสงราวกับคริสตัลสีขาว ทำให้มองเห็นฉากด้านในได้ไม่ชัดเจน
อันที่จริงนางสงสัยมาโดยตลอดว่าใต้ทะเลสาบมีอะไรอยู่กันแน่
ทว่านางอยู่ที่ทะเลทรายจันทราสีชาดเป็นเวลานาน จึงได้เห็นพี่เป่าออกมาจากใต้ทะเลสาบนี้อยู่หลายครั้ง
แต่ตัวนางเองกลับไม่เคยลงไปเลยสักครั้ง
นางเป็นคนฉลาดและว่องไวมาโดยตลอด และมองออกว่าพี่เป่าและทั้งสามคนไม่ต้องการพูดถึงเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นนางจึงไม่เคยเอ่ยถามเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้เลย
ทว่าตอนนี้…ลึกๆ ในใจของนางกลับอยากรู้อยากเห็นอย่างมาก!
แต่อย่างไรพี่เป่าและทั้งสามคนไม่ได้อยู่ที่นี่ เช่นนั้นนางจึงคิดจะลงไปดูด้านล่างนี้…ว่ามีความลับอะไรซ่อนอยู่!
นางโคจรพลังภายในร่างอย่างรวดเร็ว และถ่ายเทพลังทั้งหมดลงในกระบี่ชื่อเซียว
พรึบ!
ฉู่หลิวเยว่ถือกระบี่ด้วยมือทั้งสองข้าง ยกมันขึ้นสูง จากนั้น…ฟาดลงสุดแรง!
เคร้ง!
กระบี่ที่แหลมคมได้ตัดพื้นน้ำแข็งออกจนเสียงดังสนั่น!
ฉับ!
รอยแตกกระจายไปทั่วพื้นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว!
ในขณะเดียวกันเปลวไฟบนกระบี่ชื่อเซียวผุดขึ้นอย่างรวดเร็วและพุ่งไปยังรอยแตกในทันที!
ความร้อนสูงที่แผดเผาเริ่มละลายชั้นน้ำแข็งลง
จนเกิดรอยแตกเล็กๆ มากขึ้นเรื่อยๆ และแตกกระจายไปทั่วทุกพื้นที่
ฉู่หลิวเยว่กลั้นลมหายใจและสายตาจับจ้องมอง
แต่ในเวลาเดียวกันนี้หิมะที่ตกลงมาจากท้องฟ้า จู่ๆ ก็พุ่งมาทางด้านนี้
เกล็ดหิมะที่ตกลงบนเปลวไฟและรอยแตกนั้น
ทำให้เปลวไฟค่อยๆ ดับลงและรอยแตกค่อยๆ ซ่อมแซมฟื้นคืนกลับมา
ช่องทางที่ฉู่หลิวเยว่สร้างขึ้นอย่างเต็มกำลังเช่นนี้ก็สามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมได้อย่างง่ายดาย!
“เหตุใดถึงเป็นแบบนี้”
ฉู่หลิวเยว่มองดูพื้นน้ำแข็งที่สะอาดวาววับดังเดิม จนแทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง
บัดนี้นางเป็นเทพศักดิ์สิทธิ์แล้ว อีกทั้งกระบื่เมื่อครู่นี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามนางจึงไม่สามารถเก็บเอาไว้ได้!
แม้จะเป็นภูเขาลูกหนึ่งกระบี่เล่มนี้ก็สามารถทำลายจนราบคาบได้!
แต่ว่าพื้นน้ำแข็งนี้กลับถูกเปิดออกเป็นช่องตื้นๆ เท่านั้น
แม้ว่านางจะคาดการณ์มาเป็นอย่างดีและสร้างเปลวไฟขึ้นมา แต่กลับเปล่าประโยชน์
ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งเค่อ ร่องรอยทั้งหมดที่อยู่บนพื้นน้ำแข็งได้ถูกลบล้างไปจนหมดสิ้น
มองเพียงแวบเดียว ช่างสะอาดหมดจด
ไม่ได้ส่งผลส่งผลกระทบแม้แต่น้อย!
ความหนาวพัดพาเข้ามาจากทุกทิศทาง ราวกับเข็มทิ่มแทงเข้าไปทั่วร่างของนาง
แสงเปล่งประกายหลากสีบนร่างของนางถูกปกคลุมด้วยเกราะอ่อนที่โปร่งแสงอันงดงาม เพียงเท่านี้จึงกำจัดความหนาวเย็นนั้นออกไปได้
ฉู่หลิวเยว่ไม่เชื่อในสิ่งชั่วร้าย จึงฟาดกระบี่ลงไปอีกครั้ง!
เคร้ง!
ขณะที่ฟาดกระบี่ลงไปในชั่วพริบตา ภายใต้พื้นน้ำแข็งกลับปรากฏค่ายกลขึ้นในทันที!
ความกดดันที่ยากจะอธิบายได้แพร่กระจายมาจากด้านบน!
ฉู่หลิวเยว่เป็นคนแรกที่โดนแรงกดดันนั่น!
เมื่อนางสัมผัสลมปราณนั่นได้จึงรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ทันใดนั้นเสียงแตกที่คมชัดดังสนั่นขึ้น!
ปัง!
ใบหน้าของนางตกตะลึงขึ้นอย่างฉับพลัน
เพราะ…กระบี่ชื่อเซียวในมือนาง ขณะที่ถูกแสงสว่างของค่ายกลนั่นปกคลุมไว้ มันจึงแตกหักลงในทันที!
ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่นางจึงถอยตัวกลับในทันที!
แสงสว่างเข้ามาพันรอบกระบี่ชื่อเซียว
หรงซิวจึงลงมือในทันที!
แสงประกายสีทองผุดขึ้นบนฝ่ามือของนางอย่างรวดเร็ว!
กระบี่ชื่อเซียวถูกตัดขาดทันที!
เกือบจะในเวลาเดียวกับตัวกระบี่ที่แตกหักนั้นได้แตกกระจายเป็นชิ้นเล็กๆ นับไม่ถ้วน!
กระบี่ชื่อเซียว…ถูกทำลายเสียแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่ก้มหน้าลง ในมือของนางเหลือเพียงด้ามกระบี่ที่แตกหัก
นางสูดอากาศเย็นๆ เข้าไปในทันที
หรงซิวก้าวไปข้างหน้าพลางโอบเอวของนางไว้ และพานางออกจากพื้นทะเลสาบ จากนั้นเขาก้าวขึ้นไปข้างหน้าเพื่อปกป้องนางที่อยู่ด้านหลัง
บนพื้นน้ำแข็งผนึกค่อยๆ ปรากฏขึ้นและกะพริบวับไปวับมา
ในดวงตาของหรงซิวมีคลื่นบางๆ เกิดขึ้นราวกับทะเลอันหนาแน่น
หนานซู่ไหวรีบพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“นางหนูเยว่เออร์ เจ้าไม่เป็นอันใดใช่หรือไม่”
ฉู่หลิวเยว่ส่ายหน้า และมองทะสาบนั่นด้วยแววตาที่สับสน
“นั่นคือ…ผนึกของใคร”
YOU MAY ALSO LIKE
