ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2199 ตั้งแต่เริ่มต้น

เซียวหรานเกาหัวไปมา

“สาวน้อยผู้นี้ช่าง…ดื้อรั้นเสียจริง แต่ช่างเถอะ เรียกตามที่เจ้าว่าแล้วกัน อย่างไรก็เป็นแค่ชื่อเรียกเท่านั้น”

มุมปากของฉู่หลิวเยว่ปรากฏรอยยิ้มลึกขึ้น

แม้ว่าเซียวหรานคนนี้จะดูเกียจคร้านเฉื่อยชา แต่เขาก็เป็นคนดี

หลังจากที่ผู้ติดตามของพวกเขามาถึงตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ เหตุเพราะพวกเขาไม่มีตราแห่งสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ จึงถูกเลือกปฏิบัติมาโดยตลอด

มีเพียงเซียวหรานเท่านั้นที่ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเท่าเทียม

แต่ครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายออกหน้าช่วยเหลือ ฉู่หลิวเยว่จึงรู้สึกขอบคุณเขาด้วยใจจริง

“คำพูดเหล่านั้นที่พวกเขาพูดออกมาเมื่อครู่ เจ้าไม่จำเป็นต้องใส่ใจ”

เซียวหรานกอดอกและยกคางขึ้นอย่างเกียจคร้าน

“ช่วงหลายแสนปีในตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์นี้ ไม่รู้ว่ามีผู้ฝึกฝนเข้ามามากมายเพียงใด สุดท้ายผู้ที่บรรลุค่ายกลได้ทั้งหมด เดินบนเส้นทางแห่งดวงดาวจนเข้าสู่ตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างสมบูรณ์ก็มีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะมีตราแห่งสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ แต่เมื่อเทียบกับเจ้าแล้ว อาจจะไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่ากัน บางคนหายไปก่อนที่เข้าใจมันไม่จบแม้แต่ครึ่งเดียวด้วยซ้ำ สิ่งนี้ไม่เห็นมีสิ่งใดน่าทึ่งเลย!”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

“แม้พวกเจ้าจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอด ก็ถือโอกาสนี้ศึกษาค่ายกลเหล่านี้ให้มาก เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตนเอง เช่นนี้ก็ไม่เลวเลยทีเดียว”

ดังที่เซียวหรันพูด จู่ๆ เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้และมองฉู่หลิวเยว่อยู่ครู่หนึ่ง

“เฮ้…ข้ายังไม่ได้ถามว่าเจ้าเป็นปรมาจารย์แล้วหรือ”

จริงหรือ?

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า

“ใช่เจ้าค่ะ”

ตอนนี้นับว่านางเป็นปรมาจารย์ค่ายกลระดับมหาราชา แต่หลังจากบรรลุค่ายกลกระสวยสวรรค์เมื่อไม่นานมานี้ นางก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าความแข็งแกร่งของนางเพิ่มสูงขึ้น

แต่ยังไม่ได้ทดลองเป็นการเฉพาะ

“ปรมาจารย์ค่ายกลระดับมหาราชา”

“ปรมาจารย์ค่ายกลระดับมหาราชา?”

ครั้งนี้ถึงคราวที่เซียวหรานประหลาดใจแทน

เขากวาดตามองฉู่หลิวเยว่ไปมาอยู่หลายครั้งด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ

“ข้าจำได้ว่า เจ้าอายุเพียงสิบแปดปีไม่ใช่หรือ ก็เป็นปรมาจารย์ค่ายกลระดับมหาราชาแล้วหรือ เจ้าไม่ใช่เทพศักดิ์สิทธิ์หรอกหรือ!”

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าด้วยความประหลาดใจ

“เช่นนั้นผู้อาวุโสเซียวหรานมีปัญหาอันใดอย่างนั้นหรือ”

แน่นอนว่ามีปัญหา!

ปัญหาเริ่มใหญ่ขึ้นเสียแล้ว!

สามารถทะลวงขั้นเป็นเทพศักดิ์สิทธิ์ด้วยอายุเพียงเท่านี้ได้คงมีแค่หนึ่งในล้านเท่านั้นที่ทำได้กระมัง คิดไม่ถึงว่าการฝึกฝนบนค่ายกลจะโดดเด่นเกิดคาดเช่นนี้

นี่เป็นเพียงการพิสูจน์ว่าความสามารถของนางทั้งสองด้านนี้น่าทึ่งอย่างมาก!

เซียวหรานเริ่มสนใจนางขึ้นมาในทันที

“ดูไม่ออก สาวน้อยมีพู่กันสองอันจริงๆ เช่นนั้นเจ้าก็ไปลองศึกษาค่ายกลบนเส้นทางแห่งดวงดาวนั้นได้ หากจำนวนที่บรรลุมีมากพอหรือระดับที่สูงพอ ถวนซิ่นจื่อของเจ้าก็จะมีการตอบสนองเหมือนกันทั้งหมด หากเจ้ายืดเวลาที่จะอยู่ที่นี่ต่อ ด้วยวิธีนี้เจ้าก็มีโอกาสเพิ่มความแข็งแกร่งได้มากยิ่งขึ้น เช่นนี้ก็ดีไม่ใช่หรือ”

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า

“ขอบคุณผู้อาวุโสเซียวหรานที่ชี้แนะ ข้าน้อยก็คิดเช่นนี้”

หลังจากชะงักไปชั่วครู่ นางจึงเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง

“ใช่แล้ว! เสินสื่อสำดับที่เจ็ดก็คือหนึ่งในนั้น ผู้ที่พาเจ้าเข้ามาท่านนั้นล่ะ”

จิ้นอวิ๋นไหล?

ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดไปชั่วขณะ

ไม่แปลกใจเมื่อพูดถึงเส้นทางแห่งดวงดาว น้ำเสียงของจิ้นอวิ๋นไหลถึงได้ดูภูมิใจเช่นนั้น

แท้จริงแล้วทุกคนล้วนมีต้นทุนที่น่าภาคภูมิใจอยู่!

นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตัดสินใจลองดู

สิ่งนี้จึงเป็นวิธีเดียวที่จะเข้าสู่ตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างเปิดเผย!

นางขอบคุณเซียวหรานอีกครั้งพลางหันกลับไปยังเส้นทางแห่งดวงดาว

เซียวหรานถามขึ้น

“เฮ้ เจ้าจะไปแล้วหรือ”

ฉู่หลิวเยว่ชะงักฝึกเท้าชั่วครู่

“ใช่เจ้าค่ะ”

แม้ว่านางจะรอได้ แต่พี่เป่าและคนอื่นๆ มิอาจจะรอได้

เมื่อเห็นนางมีท่าทีร้อนรน เซียวหรานจึงคิดว่านางยังคงกังวลว่าตัวอักษรที่อยู่บนถวนซิ่นจื่อจะหายไป และถูกขับไล่ออกจากตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ เขาจึงพูดขึ้น

“ไปเถอะ ไปเถอะ! คนหนุ่มสาวเรียนรู้ให้มากขึ้นเป็นเรื่องที่ดี หากมีสิ่งใดที่ไม่เข้าใจ ก็มาถามข้าได้โดยตรง”

ฉู่หลิวเยว่แปลกใจเล็กน้อยพลางพูดขึ้น

“เช่นนี้จะไม่เป็นการรบกวนท่านหรอกหรือ”

เซียวหรานมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

“ไม่หรอก ข้าเบื่อเกินไปแล้ว”

ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้น

ฉู่หลิวเยว่ถอนสายตากลับและมุ่งหน้าไปยังเส้นทางแห่งดวงดาว

…

เส้นทางแห่งดวงดาวเริ่มจากประตูแดนสวรรค์ทอดยาวไปจนถึงตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์

สถานที่ที่ฉู่หลิวเยว่อาศัยอยู่นั้น อยู่ใกล้กับประตูแดนสวรรค์

นั่นก็คือ…ส่วนที่ระดับค่อนข้างต่ำที่สุดของค่ายกล

ในเมื่อต้องบรรลุทั้งหมด ก็ย่อมต้องเริ่มต้นจากจุดเริ่มต้น

ฉู่หลิวเยว่มาถึงประตูแดนสวรรค์อีกครั้ง

บนถนนหยกดำใต้ประตูแดนสวรรค์ถูกปกคลุมไปด้วยจุดแสงเล็กๆ

ฉู่หลิวเยว่ก้าวเท้าขึ้นไป และมองไปข้างหน้าพลางสูดหายใจเข้าลึกๆ

ถนนเส้นนี้ยาวไกลนัก มิรู้ว่าทอดยาวไปไกลสักแค่ไหน

มีเพียงตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ห่างไกลออกไป ตั้งตระหง่านสูงใหญ่ ศักดิ์สิทธิ์และทรงเกียรติ!

“เอ๊ะ นึกไม่ถึงว่าจะมีคนที่ต้องการบรรลุค่ายกลตั้งแต่เริ่มต้นจริงๆ หรือ มิน่าถึงคิดเดินไปยังเส้นทางแห่งด้วยดาวนั่น?”

“ไม่รู้จัก มาใหม่หรอกหรือ”

“น่าจะเป็นคนที่มาใหม่ เห็นถวนซิ่นจื่อบนเอวของนางหรือไม่ ดูจากอายุและรูปร่างหน้าตาแล้ว…น่าจะเป็นซั่งกวนเยว่ที่พาเทพขั้นสูงอีกสามคนมาด้วยกระมัง”

“จุ๊ๆ ที่แท้เป็นนาง? ในเมื่อไม่มีตราแห่งสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ แล้วจะมาวุ่นวายอะไรที่เส้นทางแห่งดวงดาวกันเล่า? ไม่สู้ใช้เวลานี้ ค้นหาค่ายกลอันล้ำค่าเพื่อบรรลุค่ายกลให้ได้ก็พอ”

การมาถึงของฉู่หลิวเยว่ดึงดูดความสนใจของผู้คนไม่น้อย

ทั้งสองด้านของเส้นทางแห่งดวงดาว ผู้คนมากมายต่างออกมาตรวจสอบอย่างสงสัยแต่ละคนๆ

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้มองฉู่หลิวเยว่ในแง่ดีนัก

ฉู่หลิวเยว่แสร้งไม่ได้ยินเสียงเหล่านี้ และก้มลงมองตรงจุดแสงแรกที่อยู่ใต้เท้าของนาง

ค่ายกลที่ซับซ้อนและเจิดจรัส ปรากฏขึ้นต่อหน้านาง

นี่คือค่ายกลปรมาจารย์ระดับราชา

“ค่ายกลพันพฤกษา”

ฉู่หลิวเยว่จำได้ในทันที จากนั้นก็คิดอะไรบางอย่างได้ ทันใดนั้นจุดแสงจำนวนมากพุ่งออกมาจากนิ้วมือของนาง มันเรียงซ้อนและผสานกันกลางอากาศ

ทว่าเพียงชั่วอึดใจ ค่ายกลที่เหมือนกันทุกอย่างประการได้ปรากฏโครงร่างขึ้นจนสำเร็จ!

นางใช้ฝ่ามือผลักเบาๆ ค่ายกลนั่นก็ลอยไปตกลงบนพันพฤกษาและปกคลุมมันอย่างสมบูรณ์!

ปัง!

ประกายไฟสีเงินเล็กๆ พุ่งขึ้นมา!

ค่ายกลพันพฤกษา…ปัง!

เดิมทีกลุ่มคนที่ค่อนข้างเสียงดังกลับเงียบลงในทันที

ชั่วครู่ก็มีคนตกใจและพูดขึ้น

“เร็วขนาดนี้เชียวหรือ!”

ก่อนที่พวกเขาจะมีเวลาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ค่ายกลพันพฤกษาก็ระเบิดขึ้นแล้ว?

“นั่นคือปรมาจารย์ค่ายกลระดับราชา ไม่มีสิ่งใดยาก แต่หลังจากที่ก้าวไปข้างหน้า ก็จะยากขึ้น”

มีคนอธิบายขึ้น

“ที่พูดมาก็ถูก อาจจะ…”

ปัง!

ก่อนที่ทุกคนจะพูดจบก็ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้ง

ประกายไฟสีเงินเล็กๆ ผลิบานอยู่บนศีรษะของฉู่หลิวเยว่

เพราะระดับของค่ายกลนี้ไม่ได้สูงนัก ดังนั้นการเคลื่อนไหวจึงไม่ใหญ่เท่ากับค่ายกลเมื่อวันก่อน

อย่างไรก็ตามผู้คนที่ยืนมองดูอยู่ใกล้ๆ ยังคงประหลาดใจเมื่อเห็นสิ่งนี้

แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นเพียงค่ายกลปรมาจารย์ในระดับราชา แต่ก็เร็วเกินไปจริงๆ!

“จากรูปแบบที่เห็นในนี้ เธอน่าจะเป็นปรมาจารย์ค่ายกลระดับมหาราชาแล้วใช่หรือไม่”

“ได้ยินมาว่านางยังอายุไม่ถึงยี่สิบ ความสามารถเช่นนี้ช่างแข็งแกร่งเกินไปแล้วกระมัง”

“เช่นนั้นแล้วอย่างไรล่ะ หากไม่มีตราแห่งสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ ทุกอย่างก็เปล่าประโยชน์ ถ้าข้าเป็นนางจะไม่วันเสียเวลาอยู่บนนี้!”

เสียงต่างๆ ดังเข้ามาในหู

ดูเหมือนฉู่หลิวเยว่จะไม่ได้ยินและยังคงมุ่งหน้าต่อไป