ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2240 ท่านมาได้อย่างใด
ตอนที่ 2240 ท่านมาได้อย่างใด
สีหน้าของซูจิ้งเย็นเยียบ กล่าวอย่างไม่ยินดียินร้ายว่า
“เจ้ามั่นใจในตัวนางมากเสียจริง การประลองยังไม่จบก็แน่ใจแล้วหรือว่านางจะชนะแน่นอน?”
น้องแปดทัดเรือนผมดำขลับไว้หลังหูพลางกะพริบตาอย่างมีเลศนัย
“ช่วยไม่ได้ ใครใช้นายท่านของข้ายอดเยี่ยมปานนี้เล่า”
ซูจิ้งหัวเราะออกมาคำรบหนึ่ง
ไม่ว่าใครก็ล้วนดูออกว่าภายในรอยยิ้มนี้แฝงด้วยแววดูแคลนและรังเกียจ
“คำพูดบางอย่างก็ไม่ควรพูดออกมาก่อน มิเช่นนั้นถ้าผลการประลองออกมาสวนทางกับเจตนา คงจะดูไม่จืดเท่าไรมิใช่หรือ”
ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้ยโสโอหังเพียงใด คนของนางก็ถอดแบบมาเหมือนกันไม่มีผิด
ในตอนนั้นเอง ฉู่หลิวเยว่พลันโปรยกลีบกระวานเร้นมังกรที่เหลืออยู่สองกลีบในมือลงไปในหม้อต้มโอสถ จากนั้นก็กวาดมือเหนือหม้อต้มโอสถคราหนึ่ง!
พรึ่บ!
เปลวเพลิงสีทองอร่ามพลันพวยพุ่งออกมาจากหม้อต้มโอสถ จัดการกลืนกินกลีบกระวานเร้นมังกรเข้าไปทันที!
เปลวเพลิงอันร้อนระอุส่งผลให้อุณหภูมิบริเวณโดยรอบพุ่งสูงขึ้นไม่น้อย
ซูจิ้งหน้าเปลี่ยนสีในบัดดล
“นั่นมัน…”
เปลวเพลิงสีทองบริสุทธิ์นั้นมันไม่ผิดแน่!
“ควบ!”
ฉู่หลิวเยว่กู่ตะโกนเสียงใส!
คล้อยหลังเสียงของนาง ลูกเพลิงกลมภายในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์เริ่มเข้ามารวมตัวกันตรงกลาง!
ลูกเพลิงกลมแต่ละลูกเข้าผสานด้วยกัน ส่วนสมุนไพรที่หลอมเสร็จตั้งแต่แรกแล้วก็ควบรวมกันอย่างรวดเร็ว!
การกระทำเช่นนี้สร้างความตกตะลึงให้คนจำนวนไม่น้อยในชั่วพริบตา
“นี่นางใกล้จะหลอมยาอายุวัฒนะเสร็จแล้วหรือ?”
“นี่ออกจะไวไปหน่อยกระมัง? กระวานเร้นมังกรด้านในยังหลอมไม่เสร็จเลยมิใช่หรือ”
“มองเห็นไม่ชัดเท่าไร เมื่อครู่เหมือนจะมีเปลวเพลิงสายหนึ่งพุ่งขึ้นมา…”
“บุ่มบ่ามผลีผลามเช่นนี้ ท่าทางว่านางคงหมดความอดทนแล้ว เกรงว่าการประลองครั้งนี้ซั่งกวนเยว่ผู้นี้จะแพ้แน่แล้ว!”
บรรดาฝูงชนทยอยโอดครวญแสดงท่าทีแง่ลบกันออกมา
คนจำนวนไม่น้อยต่างพากันส่ายศีรษะ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต่างก็คิดว่าการประลองครานี้ใกล้จบสิ้นแล้ว
แต่ในตอนนั้นเอง เปลวเพลิงทั้งหมดในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าผสานกันอย่างหมดจด!
จากนั้น ยาอายุวัฒนะขนาดเท่ากำปั้นก็ควบแน่นก่อตัวเป็นรูปร่าง!
แรงกดดันมหาศาลอันแข็งแกร่งค่อยๆ แผ่ขยายออกมาจากด้านบน
หึ่ง!
หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกการโจมตีจากพลังของยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ส่งเสียงกระหึ่มดังออกมารัวๆ!
สุรเสียงทั้งมวลในที่แห่งนี้พลันเงียบลงในทันที!
ในใจซูจิ้งถึงกับหล่นวูบจนแทบไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง
หลอมยาอายุวัฒนะออกมาแล้ว?
หลอมยาอายุวัฒนะออกมาแล้วจริงๆ หรือ!?
นี่มันเป็นไปได้อย่างใด…
หึ่ง!
กระแสพลังไร้รูปร่างแผ่กระจายออกมาจากยาอายุวัฒนะเม็ดนั้นอย่างต่อเนื่อง!
เสียงนี้ทำให้เหลียงเหอตกใจอย่างมาก
เขาเหลือบสายตาขึ้นมองมาโดยไม่รู้ตัว พบว่าภายใต้การห่อหุ้มของเปลวเพลิงสีใส ยาอายุวัฒนะเม็ดกลมสมมาตรสีทองอร่ามเม็ดหนึ่งกำลังลดขนาดลงเรื่อยๆ
นี่มันกำลังดำเนินไปสู่ขั้นตอนการหลอมขั้นสุดท้ายแล้ว!
อีกทั้งดูจากแนวโน้มแล้ว เห็นได้ชัดว่ากำลังจะสำเร็จแล้วด้วย!
ในใจของเหลียงเหอพลันตกอยู่ในความว้าวุ่น
นางคือมหาปรมาจารย์โอสถมิใช่หรือ เหตุใดถึงสามารถหลอมยาอายุวัฒนะระดับปรมาจารย์เซียนหมอออกมาได้เล่า
ชั่วขณะที่เสียสมาธิ เปลวเพลิงภายในหม้อต้มโอสถสัมฤทธิ์พลันสูญเสียการควบคุม จึงลุกโชนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
ตูม!
เสียงระเบิดสายหนึ่งดังก้องขึ้นมาโดยพลัน!
เหลียงเหอรู้สึกว่าไม่ดีแน่ จึงสะกิดปลายเท้าพุ่งตัวถอยหลังไปในทันที
เปลวเพลิงภายในหม้อต้มโอสถระเบิดแผดเผา สะเก็ดเพลิงที่บรรจุพลังอันน่าตื่นตากระจัดกระจายไปทั่วสี่ทิศ!
ซูจิ้งเห็นดังนั้นก็สะบัดชายเสื้อคลุมทันที
ค่ายกลอันหนึ่งพุ่งทะยานออกไปสะกดครอบหม้อต้มโอสถสัมฤทธิ์เอาไว้ จึงหยุดยั้งการปะทุไปทั่วทุกสารทิศของพลังสายนั้นไว้ได้
เปลวเพลิงด้านในค่อยๆ มอดดับลง ขี้เถ้าปลิวว่อน หลงเหลือแต่เพียงเศษซากของความยุ่งเหยิง…
เหลียงเหอหน้าอกสั่นสะท้าน กระอักเลือดออกมาคำหนึ่งทันที สีหน้าของเขาซีดเผือดลงทันตาเห็น
เขาปาดคราบเลือดตรงมุมปากออก มองภาพตรงหน้าอย่างตื่นตระหนก ในใจตระหนักแจ่มแจ้งแล้วว่าครานี้ตนแพ้โดยสมบูรณ์
แต่ฝั่งตรงกันข้ามนั้น…
ภายใต้การหล่อหลอมของเปลวเพลิงอย่างต่อเนื่อง ยาอายุวัฒนะเม็ดนั้นค่อยๆ แปรสภาพจากรูปร่างแต่เดิมมามีขนาดเท่าเม็ดลำไย
แสงสว่างสีทองเป็นประกายจ้า ความบริสุทธิ์เข้มข้นยิ่ง
ฟึ่บ!
สุดท้าย ยาอายุวัฒนะที่หลอมออกมาได้เสร็จสมบูรณ์เม็ดนั้นก็ลอยพุ่งออกมาจากหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ทันที!
ฉู่หลิวเยว่มือตาว่องไว ทะยานร่างขึ้นไปคว้ายาอายุวัฒนะเม็ดนั้นมาไว้ให้มั่นอย่างรวดเร็ว!
จากนั้น นางก็เก็บมันลงกล่องหยกดำที่เตรียมไว้แต่แรกแล้วโดยไม่รีรอ
“ปึก”
ครั้นปิดฝากล่องหยก ก็จัดการลงสลักเก็บยาอายุวัฒนะด้านในทันที
แต่ภายในอากาศยังคงอบอวลด้วยกลิ่นหอมอันเข้มข้นของยาไม่จางหาย
ฉู่หลิวเยว่พรูลมหายใจออกมายาวเหยียด
สำเร็จแล้ว!
ริมฝีปากแดงเรื่อของนางวาดยิ้มก่อนหันไปมองทางซูจิ้ง
“เสินสื่อลำดับแปด การประลองจบลงแล้ว เชิญท่านตรวจโอสถคงปราณตั้งต้นเม็ดนี้ด้วยตัวเองเถิด ดูว่าการประลองครานี้ใครแพ้ ใครชนะกันแน่!”
พูดจบ นางก็สะบัดข้อมือส่งกล่องหยกใบนั้นออกไปทันที!
ซูจิ้งยังคงเหม่อลอยอยู่ เมื่อเห็นว่ามีของลอยมาทางตนก็ยื่นมือออกไปรับโดยไม่รู้ตัว
สัมผัสเย็นเฉียบจากฝ่ามือแล่นปราดสู่ก้นบึ้งของหัวใจ ทำให้นางได้สติขึ้นมาอยู่หลายส่วนได้ในที่สุด
ทั่วทั้งร่างของนางราวกับแข็งค้างไปแล้วอย่างใดอย่างนั้น
ฝั่งฉู่หลิวเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยเร่งแต่อย่างใด ยังคงมองนางด้วยท่าทีใจเย็นเช่นนี้ราวกับมีความอดทนสูงก็มิปาน
สายตาของผู้คนที่อยู่โดยรอบทั้งหมดล้วนตกอยู่บนร่างของซูจิ้ง
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเองก็กำลังรอคำตอบของซูจิ้งอยู่เช่นกัน
ซูจิ้งไม่เคยประสบความรู้สึกราวกับมีชนักติดหลังเช่นนี้มาก่อน
นางกัดฟันกรอด สุดท้ายก็มองไปที่กล่องหยกในมือแล้วค่อยๆ เปิดมันออก
แกร๊ก!
ยาอายุวัฒนะสีทองอร่ามทั้งเม็ดกำลังนอนอย่างสงบนิ่งอยู่ภายในนั้น
เพียงปรายตา ซูจิ้งก็รู้ได้ในทันทีว่านี่คือโอสถคงปราณตั้งต้นที่หลอมสำเร็จอย่างถ่องแท้!
นิ้วเรียวยาวของนางกำกล่องหยกไว้แน่นจนข้อนิ้วขึ้นสีขาว
มุมปากของฉู่หลิวเยว่ยกโค้งน้อยๆ เอ่ยถามแกมหัวเราะว่า
“เสินสื่อลำดับแปด เหตุใดท่านไม่พูดอันใดเล่า สรุปแล้วโอสถคงปราณตั้งต้นเม็ดนี้ของข้าเป็นอย่างใดบ้าง ผู้ชนะการประลองครั้งนี้เป็นใครกันแน่ ท่านเป็นผู้ตัดสิน ก็ต้องให้ท่านประกาศ ทุกคนจะได้เชื่อกัน”
นางอยากให้ซูจิ้งผู้นี้ยอมรับกับปากว่านางนี่แหละคือผู้ชนะ!
ลำคอของซูจิ้งแห้งผาก ครั้นจะอ้าปากพูด ก็รู้สึกว่าประโยคนี้พูดออกมาได้ยากเย็นเหลือเกิน
ทันใดนั้นเอง พื้นที่ว่างเปล่าก็สั่นระริก คลื่นกระแสสายหนึ่งพลันกระเพื่อมไหว
เงาร่างอันเลือนรางร่างหนึ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้น
“เสินสื่อลำดับแปด”
ซูจิ้งตื่นตกใจ หันศีรษะกลับไปมองทันที นัยน์ตาพลันปรากฏแววตกตะลึง
“ท่านมาได้อย่างใด!?”
YOU MAY ALSO LIKE
