ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2286 เส้นชีพจรขาด

ตอนที่ 2286 เส้นชีพจรขาด

………………..

ขนนกทองคำบรรพบุรุษพุ่งทะลุอากาศมาพร้อมกับแรงลม!

ฟึ่บ!

แทบไม่หยุดชะงักเลย มันทะลุผ่านค่ายกลโดยตรงที่กั้นกลางอยู่ และเพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ตรงหน้าของถวนจื่อ!

ในขณะนั้นกลางหน้าผากของนางก็ปรากฏลวดลายอักขระสีทองแดงหกเส้น แสงสว่างวูบวาบราวกับเปลวไฟลุกโชนอย่างแรงกล้า!

ขนนกทองคำบรรพบุรุษลอยอยู่ที่กลางหน้าผากของนาง จากนั้นมันค่อยๆ ขีดเส้นที่เจ็ดลงมาอย่างช้าๆ และมั่นคง!

“ถวนจื่อ!”

เมื่อฉู่หลิวเยว่เห็นฉากนี้ หัวใจกลับเต้นแรงในทันที!

ถวนจื่อเพิ่งเปิดชีพจรเส้นที่หกไปได้ไม่นาน แต่ตอนนี้กลับต้องมาฝืนเปิดชีพจรเส้นที่เจ็ดอีก ย่อมส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อนางอย่างแน่นอน

ร่างกายของนางอาจไม่สามารถทนรับแรงกดดันมหาศาลและพลังอันยิ่งใหญ่ที่ถาโถมเข้ามาได้!

ครั้งก่อนกว่าจะช่วยถวนจื่อฟื้นฟูร่างกายได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ว่าตอนนี้…

ขมับของฉู่หลิวเยว่เต้น “ตุบๆ” รู้สึกเพียงว่าเลือดทั้งตัวดูเหมือนจะแข็งตัวตามในขณะนี้

นางอยากจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดยั้ง แต่ขนนกทองคำบรรพบุรุษได้เริ่มขีดเส้นที่เจ็ดแล้ว หากขัดจังหวะในตอนนี้ อาจทำให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก

ในขณะเดียวกันอี้กงกลับรู้สึกโกรธจนถึงขีดสุด

เดิมทีเขาจะสามารถเปิดชีพจรได้สำเร็จ แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับพังทลายลง!

ปัง!

เขาปล่อยพลังออกมาด้วยความโกรธแค้น แผ่นดินใต้เท้าแตกร้าวทันที เส้นรอยแยกถูกเปลวไฟสีทองแดงลุกลามตามแนวรอยแตกนั้น ทิ้งไว้เพียงร่องรอยสีดำไหม้เกรียม

แต่ไม่ว่าเขาจะระบายความโกรธอย่างไร ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงที่เกิดขึ้นได้

อย่างไรก็ตามอวี้เชียนที่ยืนอยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นฉากนี้ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความตกตะลึง

“สายเลือดบริสุทธิ์…ช่างสมคำร่ำลือจริงๆ…”

ถวนจื่อและอี้กงต่างก็เปิดชีพจรเส้นที่หกได้เหมือนกัน แต่ถวนจื่อไม่เพียงสามารถรักษาขนนกทองคำบรรพบุรุษที่ตนเองมีอยู่ได้อย่างมั่นคง แต่ยังสามารถแย่งขนนกทองคำบรรพบุรุษอีกอันจากอี้กงมาได้โดยตรงอีกด้วย พลังสายเลือดบริสุทธิ์เช่นนี้ เรียกได้ว่าเป็นการได้เปรียบ!

หากถวนจื่อสามารถอาศัยโอกาสนี้เปิดชีพจรเส้นที่เจ็ดได้ ยิ่งได้ประโยชน์ในคราวเดียว!

เมื่อถึงเวลานั้น อี้กงจะมีประโยชน์อันใดอีกเล่า?

…

ลวดลายอักขระที่ขนนกทองคำบรรพบุรุษกำลังขีดลงนี้ ช่างยากลำบากอย่างยิ่ง

แม้ว่าพลังสายเลือดบริสุทธิ์ของถวนจื่อจะแข็งแกร่ง แต่พลังที่สะสมในร่างกายของนางตอนนี้กลับไม่เพียงพอที่จะหนุนการเปิดชีพจรเส้นที่เจ็ดได้

ดังนั้นขั้นตอนการเปิดเส้นชีพจรจึงดำเนินไปอย่างเชื่องช้าและยากลำบาก

พลังแห่งสวรรค์และโลกโดยรอบเริ่มหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของนางอย่างบ้าคลั่ง!

ฉู่หลิวเยว่คิ้วขมวดแน่นด้วยความหวั่นใจ

นางกังวลอย่างมากว่าจะเกิดสถานการณ์ซ้ำรอยกับที่เคยเกิดขึ้นในทะเลทรายจันทราสีชาด

แต่นางค่อยๆ พบว่าสถานการณ์ค่อนข้างละเอียดอ่อน

…ถวนจื่อยังคงดูดกลืนพลังเหล่านั้นอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ต้นจนจบใบหน้าของนางก็ไม่ได้แสดงความเจ็บปวดแม้แต่น้อย

ร่างกายของนางราวกับฟองน้ำ ดูดซับพลังมหาศาลอย่างต่อเนื่อง ราวกับไม่มีที่สิ้นสุด

ในทางกลับกันพลังรอบตัวนางยิ่งทวีความแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ดวงตาของนางเปล่งประกายเจิดจรัสยิ่งกว่าเดิม

ทั่วทั้งร่างของนางถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟสีทองแดง ความร้อนแผดเผาจนแทบทำให้อากาศรอบๆ ลุกเป็นไฟ

เสียง “ฟู่” ดังขึ้น

…เสียงกระแสน้ำที่พลุ่งพล่านดังขึ้นมาจากที่ไกลๆ

จึงเห็นที่ยอดเขาของภูเขาเฟิ่งหมิงไม่ไกลนัก เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์หลายต้นได้เติบโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กำลังเอนไหวตามแรงลม และส่งพลังอันมหาศาลมุ่งตรงมาที่นี่

ทันใดนั้นลวดลายอักขระที่สว่างเจิดจรัสค่อยๆ ปรากฏขึ้นที่กลางหน้าผากของถวนจื่อ!

ฉู่หลิวเยว่กลั้นหายใจ

หรือว่า…

เป็นเพราะที่นี่คือภูเขาเฟิ่งหมิง?

ตั้งแต่ครั้งแรกที่มาถึง นางก็สัมผัสได้ถึงพลังที่แตกต่างจากโลกภายนอก ถวนจื่อจึงชอบที่นี่เป็นพิเศษ

ทว่าในตอนนั้นนางไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก คิดเพียงว่าเป็นเพราะที่นี่เคยเป็นสถานที่ที่เผ้าหงส์ทองคำเคยอาศัยอยู่ ถวนจื่อในฐานะผู้สืบทอดจึงมีปฏิกิริยาเช่นนั้น

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า…

…

“การฝืนเปิดเส้นชีพจร ก็แค่รนหาที่ตายเท่านั้น! ตอนนี้นางยังเด็กนัก แต่กลับบุ่มบ่ามถึงเพียงนี้ ผลลัพธ์สุดท้ายคงไม่ดีนัก!”

อี้กงกำหมัดแน่นและพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง

ทันทีที่พูดจบเขาก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่เย็นเยียบจ้องมาที่ตนเอง

เขาตกใจจึงหันไปมอง กลับเห็นอวี้เชียนกำลังมองเขาด้วยสายตาเย้ยหยันและเย็นชา

“อี้กง แม้ว่าเจ้าจะเคยทำคุณความดีจากการแจ้งข่าว แต่ไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะทำตามใจในตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ได้หรอกนะ อันใดควรพูด อันใดไม่ควรพูด เจ้าควรรู้ไว้ให้ดี มิฉะนั้น ข้าคิดว่าอี้เจาคงยินดีไม่น้อยที่จะให้เจ้าไปอยู่เป็นเพื่อนเขา”

น้ำเสียงของอวี้เชียนเต็มไปด้วยคำเตือนอย่างเปิดเผย!

อี้กงสำลัก เขาอยากจะพูดแก้ตัว แต่สุดท้ายก็กลืนคำพูดนั้นลงไป

เขาแทบจะกัดฟันจนแหลกละเอียด พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงข่มกลั้นว่า

“น้อมรับคำชี้แนะของเสินสื่อลำดับที่สอง!”

เขาก้มหน้าลง ปกปิดความโกรธแค้นและความมุ่งร้ายที่ซ่อนอยู่ในแววตา

คอยดูเถอะ

การฝืนทำเช่นนี้…สุดท้ายก็จะพาตนเองไปสู่หายนะ!”

…

ลวดลายอักขระบนหน้าผากขอถวนจื่อได้ถูกขีดลงมาครึ่งหนึ่งแล้ว

แต่ในขณะนั้นขนนกทองคำบรรพบุรุษกลับหยุดลงอย่างกระทันหัน ไม่ได้เคลื่อนตัวต่อไป

ส่วนที่เหลืออีกครึ่งราวกับเป็นช่องว่างอันยิ่งใหญ่ที่ยากจะข้ามผ่านได้

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ใบหน้าเล็กๆ ของถวนจื่อแดงก่ำ นางกำหมัดแน่นพลางจ้องไปที่ขนนกทองคำบรรพบุรุษตรงหน้า

ไปต่อสิ!

ชีพจรเส้นที่เจ็ดเพิ่งจะเปิดได้แค่ครึ่งเดียวนะ!

ไม่ว่าถวนจื่อจะเร่งเร้าและกังวลเพียงใดขนนกทองคำบรรพบุรุษก็ไม่อาจดำเนินต่อไปได้

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากหยุดนิ่งอยู่เป็นเวลานาน มันเริ่มสั่นเล็กน้อย ราวกับพร้อมจะบินหนีไปได้ทุกเวลา

เมื่อเห็นฉากนี้ หัวใจของฉู่หลิวเยว่พลันหล่นวูบ

นี่คือสัญญาณของการเปิดเส้นชีพจรล้มเหลว!

การเปิดเส้นชีพจรแล้วหยุดกลางคันนั้นเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด

เพราะเมื่อเป็นเช่นนี้การจะเปิดเส้นชีพในครั้งถัดไป แทบยากลำบากยิ่งกว่าขึ้นเขา และแม้ว่าจะสามารถเปิดต่อได้แล้วจะมั่นใจได้อย่างไรว่าการเปิดเส้นชีพจรทั้งสองครั้งนี้จะเชื่อมต่อกันอย่างสมบูรณ์?

หากไม่สามารถทำให้สำเร็จในคราวเดียว ความผิดพลาดจะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

สิ่งนี้จะส่งผลกระทบร้ายแรงอย่างไม่ต้องสงสัย

แม้แต่ถวนจื่อมีสายเลือดบริสุทธิ์ ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงปัญหานี้ได้!

ดูเหมือนถวนจื่อจะรู้แล้วว่าปัญหานี้รุนแรงเพียงใด นางจึงพยายามรีบเร่งให้พลังเหล่านั้นไหลเข้าสู่ภายในร่างอย่างบ้าคลั่ง

แต่ในขณะนี้ร่างกายของนางถึงขีดจำกัดแล้ว ไม่สามารถควบคุมพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่หลั่งไหลเข้ามานี้ได้

ขนนกทองคำบรรพบุรุษเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง!

…

สถานการณ์เลวร้ายลงอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มบนใบหน้าของอวี้เชียนก็หายไปจนหมดสิ้น พลางขมวดคิ้วแน่น

พวกเขาพยายามอย่างมากเพื่อให้ถวนจื่ออยู่ที่ภูเขาเฟิ่งหมิง หากตอนนี้นางล้มเหลว ก็เท่ากับว่าทุกอย่างสูญเปล่า!

ที่สำคัญที่สุด หากนางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพวกเขาจะไปหาผู้ที่มีสายเลือดบริสุทธิ์เช่นนี้ได้จากที่ใดอีก?

อี้กงเห็นดังนั้น มุมปากยกขึ้นเผยรอยยิ้มเย็นชา

เขาพูดตั้งแต่ต้นแล้วว่าทำเช่นนี้ไม่ได้ผลแน่นอน

แม้ถวนจื่อสามารถแย่งขนนกทองคำบรรพบุรุษไปได้แล้วจะอย่างไร?

นางไม่มีทางเปิดชีพจรได้สำเร็จในสถานการณ์ที่ไม่มีการเตรียมตัวมาก่อน!

หากการเปิดชีพจรเส้นที่เจ็ดทำได้ง่ายเพียงนั้น เผ่าหงส์ทองคำคงไม่เหลือเพียงอี้เจาผู้เดียวที่ทำสำเร็จตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ในขณะนั้นขนนกทองคำบรรพบุรุษพลันบินหนีไป!

ร่างของถวนจื่อสั่นเทาจนนางกระอักเลือดออกมา!