ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 2316 ปะทะกัน

ตอนที่ 2316 ปะทะกัน

………………..

หนานจิ่นซูชะงักไปครู่หนึ่ง และพูดขึ้นอย่างลังเลเล็กน้อยว่า

“เรื่องนี้…นับว่าใช่และก็ไม่ใช่เสียทีเดียว…ในตอนนั้นข้านำตราสัญลักษณ์ของเสินสื่อสำดับที่หนึ่งไปทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์ ช่วงที่เกิดการปะทะกันกับซั่งกวนเยว่ พลังปราณของเสินสื่อสำดับที่หนึ่งแฝงอยู่ในตราสัญลักษณ์ได้ประทุออกมา และขับไล่ข้าทั้งสองคนออกจากทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์

“เสินสื่อสำดับที่หนึ่งไม่ได้ปรากฏตัว?”

“ไม่ ขอรับ”

หนานจิ่นซูแปลกใจเล็กน้อย

“เสินสื่อสำดับที่หนึ่งเป็นผู้ดูแลทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์ แม้เขาจะปรากฏตัวออกมาด้วยตนเอง แต่ก็สามารถรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไปว่านั้นแม้แต่เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้คงไม่ต้องรบกวนเสินสื่อสำดับที่หนึ่งหรอกกระมัง?”

จริงๆ แล้วเรื่องนี้อาจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขาและฉู่หลิวเยว่ แต่สำหรับเสินสื่อสำดับที่หนึ่งนั้น คงไม่ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญอันใด

ทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์กว้างใหญ่ไพลศาลไร้ขอบเขต

พวกเขาทั้งสองคนก็แค่มีปัญหากันเล็กน้อยเท่านั้น เสินสื่อลำดับที่หนึ่งจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้เหตุใด?

เพียงแค่ตราสัญลักษณ์นั้น ก็เพียงพอที่จะจัดการปัญหาได้แล้ว

“ตอนที่เจ้าไปพบเสินสื่อสำดับที่หนึ่งก่อนหน้านี้ ได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเสินสื่อสำดับที่หนึ่งหรือไม่” จู่ๆ เสินสื่อสำดับที่หกก็เอ่ยถามขึ้น

หนานจิ่นซูลังเลไปชั่วขณะ

“ไม่…ไม่เห็น ขอรับ”

คนนอกต่างคิดว่าเมื่อข้าไปในจวนแล้ว ต้องได้พบเสินสื่อสำดับที่หนึ่งอย่างแน่นอน

แต่อันที่จริงเขาแค่ยืนอยู่หน้าประตูและพูดเพียงไม่กี่คำเท่านั้น ยังไม่ทันได้เห็นแม้แต่เงาของท่านเลย

ต่อหน้าเสินสื่อสำดับที่หก ข้าคงไม่กล้าปิดบัง

“แท้จริงแล้ว…”

เสินสื่อสำดับที่หกพูดพึมพำราวกับคาดการณ์ไว้ก่อนหน้าแล้วและดูเหมือนจะไม่พอใจอยู่เล็กน้อย

หนานจิ่นซูเกือบคิดว่าตนเองเห็นภาพหลอน

เมื่อฟังเช่นนี้…เสินสื่อลำดับที่หกคงคาดหวังอย่างมากว่าเสินสื่อลำดับที่หนึ่งจะมาพบด้วยตนเอง? ดูเหมือนเค้าจะเดาถูกได้นานแล้วว่าเสินสื่อลำดับที่หนึ่งจะไม่มาพบเขา?

“เจ้าบอกว่า ตอนที่พวกเจ้าสองคนเริ่มปะทะกัน เสินสื่อสำดับที่หนึ่งก็ออกมาห้ามปรามแล้วอย่างนั้นหรือ”

“ใช่ ขอรับ”

หนานจิ่นซูได้เล่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นอีกครั้ง แน่นอนว่าเขาได้เพิ่มรายละเอียดและพูดเกินจริงไปบ้าง แต่เขาไม่รู้เลยว่ามั่วสือเชียนที่อยู่หลังฉากกั้นนั้น กลับไม่สนใจเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย

สิ่งที่เขาต้องการรู้คือท่าทีของเสินสื่อลำดับที่หนึ่งที่มีต่อฉู่หลิวเยว่!

“…ทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์เป็นสถานที่อย่างใด หลายหมื่นปีที่ผ่านมามีผู้ฝึกตนทหลายคนที่บุกรุกเข้าไปโดยพลการ เก้าในสิบส่วนล้วนเสียชีวิตและจิตวิญญาณถูกทำลายกลายเป็นซากศพใต้ทะเล หนึ่งในสิบส่วนที่เหลือแม้จะโชคดีหนีรอดจากด้านในออกมาได้ก็ต้องเจอกับการลงโทษอย่างรุนแรง ต่อให้ไม่ตายก็ไม่สมประกอบ แต่สำหรับนางผู้นี้ กลับต่างออกไป…”

เขาหัวเราะเย้ยหยันด้วยเสียงเย็นชา พร้อมกับการประชดประชันที่ไม่อาจอธิบายได้อยู่หลายส่วน

เมื่อหนานจิ่นซูได้ยินเสียงนี้ก็รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาเล็กน้อย

แต่ในขณะนี้เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องเหล่านี้ ความสนใจของเขาก็เหมือนกับเสินสื่อลำดับที่หก

“เสินสื่อลำดับที่หก ท่านก็คิดว่าเรื่องนี้มีเลศนัยหรือไม่ ข้าคิดว่าเสินสื่อลำดับที่หนึ่งคงไม่ปล่อยให้ซั่งกวนเยว่หลบหนีไปได้ง่ายๆ ใครจะรู้ว่าสุดท้ายแล้วไม่มีการลงโทษที่เด็ดขาดแม้แต่น้อย ท่านว่าแท้จริงแล้วเสินสื่อลำดับที่หนึ่งคิดอย่างใด”

“หึ…ความคิดของเสินสื่อลำดับที่หนึ่ง ข้าจะสามารถคาดเดาได้หรือ”

“นี่…”

หนานจิ่นซูขมวดคิ้ว

เขาได้ยินว่า เสินสื่อลำดับที่หกดูเหมือนจะสนใจเรื่องนี้มาก แต่บางทีอาจเป็นเพราะเขารู้สึกกังวลหรือกลัวอันใดบางอย่าง เขาจึงไม่ได้พูดอันใดต่อ

จู่ๆ เสินสื่อลำดับที่หก มีคำสั่งให้ขับไล่แขก ทำให้หนานจิ่นซูรู้สึกมึนงงไปชั่วขณะ

เช่น…เช่นนี้ก็ปล่อยให้เขาไปแล้วหรือ

มิน่าเสินสื่อลำดับที่หกจึงเรียกเขามาก็เพื่อจะถามเรื่องเหล่านี้หรอกหรือ

แต่…

“เสินสื่อสำดับที่หก…”

“ออกไป”

เสียงนั้นมีความกดดันที่ไม่อาจปฏิเสธได้!

หัวใจของหนานจิ่นซูสั่นไหว ไม่กล้าเอ่ยถามอันใดอีกจึงรีบถอยออกไปทันที

…

มู่หงอวี่นำแผนที่ที่ฉู่หลิวเยว่วาดออกไป

นางยังต้องกลับไปตรวจสอบอย่างละเอียด เพื่อทําความเข้าใจสถานการณ์ใต้ทะเลมายาศักดิ์สิทธิ์ให้กระจ่างชัด

นอกจากนี้นางยังต้องทะลวงด่านมหายานให้ได้โดยเร็วที่สุด

หลังจากมู่หงอวี่เดินออกไป ฉู่หลิวเยว่ก็ให้เสี่ยวโจวออกไปด้วยเช่นกัน นางจึงนั่งคิดอันใดเงียบๆ อยู่คนเดียวในห้อง

บัดนี้มีหลายเรื่องที่ต้องแก้ไขอยู่ตรงหน้านางมากมาย

เส้นทางแห่งดวงดาวยังไม่สำเร็จ นี่คือวิธีที่เร็วและเหมาะสมที่สุดที่นางจะสามารถเข้าไปในตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างเปิดเผย

ซูหลีอยู่ในตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์มาสักระยะหนึ่ง จึงคอยสังเกตสถานการณ์อย่างระมัดระวัง

แต่ถึงอย่างใดก็ยังอยู่ภายใต้การจับตามองของเหล่าเสินสื่อทั้งหลาย ในหลายๆ เรื่องซูหลีก็ไม่กล้าทำอันใดเกินไป ดังนั้นข้อมูลที่ตรวจสอบมาได้จึงมีจำกัด

ที่อยู่ของตู๋กูโม่เป่าและหลานเซียวจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีข่าวคืบหน้าอันใด

ฉู่หลิวเยว่จึงสรุปได้ว่าสองคนนั้นน่าจะถูกขังอยู่ในตำแหน่งที่ลึกลับที่สุดของตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน

เพียงแค่พึ่งพาซูหลีคนเดียวในการค้นหา เกรงว่าจะไม่ได้

นางยังจะต้องเข้าไป

ในขณะเดียวกันเนื้อเพลงฉินส่วนที่สามก็มีความสำคัญกับนางอย่างมาก

ต้องคิดหาวิธีดึงข้อมูลจากหนานจิ่นซูออกมาให้ได้

หากเดาไม่ผิด เนื้อเพลงฉินส่วนที่สามยังอยู่ที่อาณาจักรเสิ่นซวี่

และเสินสื่อสองคนที่ออกไปก่อนหน้านี้คือจิ่วหลงกับสีเยี่ยน จุดประสงค์ของพวกเขาน่าจะอยู่ที่การค้นหาเนื้อเพลงฉินส่วนสุดท้ายนี้

น่าเสียดายที่ทั้งสองคนได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว และไม่ทิ้งเบาะแสใดๆ เอาไว้แม้แต่น้อย

และยังมีผู้อาวุโสลำดับห้าที่ติดอยู่ในตำหนักมายาศักดิ์สิทธิ์…

ท่านเสินสื่อสำดับที่หนึ่งเป็นบุคคลแบบใดกันแน่?

“เยว่เออร์”

เสียงทุ้มต่ำอันไพเราะดังขึ้น

ฉู่หลิวเยว่หันหน้าไปเห็นหรงซิวกำลังเดินเข้ามาพอดี

เขามายืนอยู่ตรงหน้าฉู่หลิวเยว่และเห็นคิ้วของนางขมวดแน่น เขาจึงยื่นมือออกไปคลายรอยขมวดที่คิ้วของนางออก

“คิดอันใดอยู่ เหตุใดถึงเคร่งเครียดเช่นนี้”

ฉู่หลิวเยว่จับมือของเขาไว้ และซบที่หลังมือของเขาพลางลูบไปมา

“หรือว่าเรื่องนั้น…”

หรงซิวยิ้มเล็กน้อย เขากอดนางไว้ในอ้อมกอดและโน้มตัวจูบลงที่เส้นผมของนาง

“เล่าให้ข้าฟังหน่อย”

“คุณหนูซั่งกวน! ข้ามีเรื่องต้อง…”

หมิงซูที่เพิ่งมาถึงหน้าประตู เดิมทีมีรอยยิ้มบนใบหน้า พอเห็นในห้องมีบุคคลที่มีสง่างามและเย็นชากำลังอุ้มฉู่หลิวเยว่อยู่ เขาก็รู้สึกตกใจอย่างมาก ใบหน้าของเขากลายเป็นตกตะลึงไปในทันที

คนผู้นี้มาอยู่ที่นี่ได้อย่างใด!