ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 230 หลักฐาน
พิษเย็นทั้งเจ็ด!
เมื่อได้ยินชื่อนี้สีหน้าของหลายคนก็เปลี่ยนไป
เฉิงหันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
พิษเย็นทั้งเจ็ดมีพิษร้ายแรง เมื่อสัมผัสจะแพร่กระจายไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็วหลังจากเจ็ดวัน ร่างกายทั้งหมดจะแข็งตัวจนตายในที่สุด
เป็นไปได้จริงหรือเหิงจิ่งชั่วโดนพิษเย็นทั้งเจ็ด
เฉิงหันเดินไปหาเหิงจิ่งชั่วอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเข้าไปใกล้เขาก็เห็นว่ามีน้ำค้างแข็งสีดำบางๆ ปกคลุมแขนของเหิงจิ่งชั่ว
บนบาดแผลนั้นดูแปลกมาก
“นี่…” หัวใจของเฉิงหันเต้นแรง
ด้วยบาดแผลขนาดใหญ่บนร่างกายของเหิงจิ่งชั่ว พิษเย็นทั้งเจ็ดได้แทรกซึมลึกเข้าไปในหัวใจของเขาแล้ว ไม่มีทางที่จะช่วยชีวิตเขาได้
เหิงจิ่งชั่ว…ถูกพิษเย็นทั้งเจ็ดเล่นงานจนสายเกินไปแล้ว
เฉิงหันมองไปที่ฉู่หลิวเยว่ด้วยความโกรธ
“ฉู่หลิวเยว่! เจ้าใจร้ายมาก กล้าที่จะวางยาพิษอย่างเปิดเผยในงานสมาคมเยาวชน”
ฉู่หลิวเยว่เยาะเย้ย
“เจ้าสำนักเฉิงหันท่านควรดูเสียก่อน พิษเย็นทั้งเจ็ดนี้เห็นได้ชัดว่าเหิงจิ่งชั่วนำมาเอง ตอนที่เขาเคลื่อนไหวเมื่อครู่ เขาได้ปลดปล่อยพิษเย็นทั้งเจ็ดออกมาในตะครุบจันทร์ ต้องการจะปลิดชีพข้าโดยไม่รู้ตัว แต่เขาไม่คิดว่าสัตว์อสูรของข้าจะมองเห็นแล้วเข้ามาต่อต้านมัน ตอนนี้เขาเพียงแค่ทำร้ายตัวเอง แล้วจะมาโทษข้าได้อย่างใด?”
นางเหลือบมองเหิงจิ่งชั่วอย่างเย็นชา
“แต่กลับเป็นข้าที่ไม่ได้จับเขา ให้มารับผิดว่าข้าจะสังหารเหิงจิ่วชั่ว”
“เจ้าพูดอันใดอยู่!”
ความคิดของเฉิงหันได้เปลี่ยนไป เขาจำได้ทันทีว่าเพียงพอนโลหิตนั้นได้พ่นสิ่งสีดำออกมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่ทำร้ายเหิงจิ่งชั่ว
พอมาคิดดูแล้วมันคงเป็นพิษเย็นทั้งเจ็ดอย่างแน่นอน
“เห็นได้ชัดว่าพิษนั้นถูกคายออกมาจากปากสัตว์อสูรของเจ้า มันต้องเป็นเจ้า…”
“เจ้าสำนักเฉิงหันเป็นถึงผู้สูงศักดิ์ที่ขี้ลืมจริงๆ ท่านจำไม่ได้หรือว่าสัตว์อสูรของข้า พ่นออกมาหลังจากกลืนก้อนของตะครุบจันทร์?”
ฉู่หลิวเยว่ลูบถวนจื่อพูดออกมาอย่างไม่เร่งรีบ
“อย่างที่ท่านพูดไปก่อนหน้านี้ ทุกคนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน”
เฉิงหันถึงกับพูดไม่ออก อันที่จริงเขาได้ตระหนักแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติทำให้เขาเริ่มรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ในขณะนี้เขาจะยอมรับมันได้อย่างใด หากเขายอมรับไม่เพียงแต่เหิงจิ่งชั่วเท่านั้น มันจะกระทบถึงเขา และสำนักไท่เหยี่ยนทั้งหมดจะต้องอับอายขายหน้า และเป็นเป้าในการเยาะเย้ย ดูถูกจากทุกคน
พิษในงานสมาคมเยาวชนเป็นข้อห้าม
ซุนจ้งเหยียนก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว มองที่เหิงจิ่งชั่วอย่างระมัดระวังแสดงท่าทางที่พอเหมาะ
“แม้ว่าข้าจะไม่ใช่หมอเทวดา แต่ข้ารู้จักพิษเย็นทั้งเจ็ดนี้ เฉิงหันเจ้าควรจะอธิบายเรื่องนี้ให้ทุกคนฟังดีกว่า”
สีหน้าของเฉิงหันซีดเซียว เขาไม่รู้ว่าจะโต้แย้งอย่างใดอยู่ครู่หนึ่ง
“อ้าก…” ชั่วพริบตา เหิงจิ่งชั่วตัดสินใจตัดแขนของเขาเองในทันที
เลือดกระเซ็นไปทั่ว เขาเปล่งเสียงกรีดร้องอันอย่างทรมานทําให้หัวใจของฝูงชนสั่นสะเทือน
เหตุการณ์นี้ทำสนามการประลองเงียบสงัด แม้แต่คนที่ไม่รู้ว่าพิษเย็นทั้งเจ็ดนั้นคืออันใด ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวเมื่อได้เห็นก็ไม่กล้าพูดสักคำในความตึงเครียดนี้ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“แม่นางฉู่ เจ้าเอาแต่พูดว่ายาพิษเย็นทั้งเจ็ดนั้นจิ่งชั่วเป็นคนนำมาเอง แต่เจ้ามีหลักฐานอันใด?”
ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลง
ซือถูซิงเฉินผู้นี้เหตุใดถึงแสดงเยอะนัก…เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับนาง?
ซือถูซิงเฉินก้าวออกมาข้างหน้าแล้วพูดต่ออีก
“แม้ว่าจะเป็นหลังจากที่เพียงพอนโลหิตของเจ้ากลืนตะครุบจันทร์ เพียงเพื่อคายพิษเย็นทั้งเจ็ด อย่างใดก็ตามหากไม่มีพิษเย็นทั้งเจ็ดในตะครุบจันทร์นั่นเป็นสิ่งที่เพียงพอนโลหิตมีอยู่ติดตัวใช่หรือไม่?”
แสงสีเข้มที่อธิบายไม่ได้ส่องประกายในดวงตาของนาง
“ถ้าไม่มีสิ่งผิดปกติระหว่างเจ้ากับเพียงพอนโลหิตตัวนั้นจริงๆ เหตุใดเจ้าออกมาจากพรมแดนไวฑูรยะโดยไม่คำนึงถึงอันตราย เมื่อรู้ว่าตะครุบจันทร์นั้นทรงพลัง?”
“องค์หญิงใหญ่ซือถูคำถามของเจ้าน่าสนใจ เห็นได้ชัดว่าข้านั้นเกือบจะถูกสังหาร แต่ยังให้ข้าพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของข้าด้วยหลักฐาน?”
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้ว
ซือถูซิงเฉินกล่าวออกมาเบาๆ
“จิ่งชั่วทั้งแข็งแกร่ง และทรงพลังมากกว่าเจ้าหนึ่งระดับ เขาสามารถเอาชนะเจ้าได้ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้น เหตุใดเขาถึงต้องใช้วิธีที่น่ารังเกียจเช่นนี้?”
เมื่อได้ยินดังนั้นฉู่หลิวเยว่ก็หัวเราะออกมาทันที
“ดูเหมือนว่าข้าจะชนะซือถูจื่อเยว่มาก่อน องค์หญิงใหญ่ซือถูปฏิเสธที่จะยอมรับมัน? ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้เขายังคงนอนอยู่ข้างหลังเจ้าอยู่คงเป็นเรื่องยากที่จะลุกขึ้นยืนได้”
สีหน้าของซือถูซิงเฉินเปลี่ยนไป ถ้าอ้างถึงเรื่องอื่นนางไม่ได้รับมีผลกระทบใดๆ แต่เมื่อกล่าวถึงพี่ชาย ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้จงใจทำให้อับอายอย่างเห็นได้ชัด
“นั้นก็แค่…”
“ในเมื่อข้าสามารถเอาชนะซือถูจื่อเยว่ได้ เหตุใดข้าถึงจะไม่สามารถเอาชนะเหิงจิ่งชั่วได้? เหตุใดเขาถึงมีความแข็งแกร่งขนาดนี้แต่ก็ต้องใช้วิธีนี้…มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้”
ปากของฉู่หลิวเยว่โค้งเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีความหมาย
“ท้ายที่สุด แม้แต่องค์รัชทายาทเขาก็ทำ”
ทันทีที่คำพูดประโยคนี้ออกมาจากฉู่หลิวเยว่ ก็ไม่ต่างอันใดกับฟ้าผ่า หลังจากที่ทุกคนตะลึงไปชั่วครู่ก็เกิดความโกลาหลขึ้น!
ความหมายของคำพูดของฉู่หลิวเยว่ ช่างชัดเจน…
“หลิวเยว่ ที่เจ้ากล่าวนั้นเป็นความจริง?”
ซุนจ้งเหยียนขมวดคิ้ว ถามอย่างกังวล
“เขาก็โดนด้วย…”
“ถ้าไม่เชื่อท่านไปตรวจดูได้เลย โอ้…เจ้าสำนักเฉิงหันกับองค์หญิงใหญ่ซือถูก็ควรมาดูด้วยกัน จะได้ไม่หาว่าพวกเราแอบทำอันใดที่เอาเปรียบคู่ต่อสู้หรือใช้กลวิธีสกปรก”
ฉู่หลิวเยว่ยกคางขึ้นอย่างไม่เห็นแก่ตัว
“คนยังอยู่ตรงนั้น”
ซุนจ้งเหยียนและคนอื่นๆ เดินไปอย่างรวดเร็ว
จั่วหรงที่ดูแลองค์รัชทายาทอยู่ก็ดูงุนงง
พิษเย็นทั้งเจ็ด!
เขาไม่พบมัน?
เสวียนชังรีบเข้าไปก่อนคว้าข้อมือขององค์รัชทายาทอีกครั้ง ท่าทีของเขาก็เคร่งขรึมมากขึ้นเรื่อยๆ เขาได้ตรวจชีพจรขององค์รัชทายาทแล้ว แต่ไม่พบอันใดเลยคราวนี้ก็เหมือนเดิม
ฉู่หลิวเยว่พูดอันใด…
เขามองกลับมาอย่างลังเล
ซุนจ้งเหยียนจึงรีบถาม
“เป็นอย่างใดหรือ?” เสวียนชังและจั่วหรงต่างก็เงียบ
ซุนจ้งเหยียนใจหาย
ณ เวลานี้เฉิงหันก็มาด้วย
เขาเหลือบไปที่องค์รัชทายาทซึ่งอยู่ในอาการสาหัส
“เขาไม่เป็นไรใช่หรือไม่? เจ้าไปเอาพิษเย็นทั้งเจ็ดมาจากไหน ฉู่หลิวเยว่แม้ว่าเจ้าจะโกหก เมื่อครู่นี้…เจ้าพูดไว้ว่าอย่างใด!”
ฉู่หลิวเยว่มองไปที่จั่วหรง
“อาจารย์จั่วหรง กรุณาตัดนิ้วขององค์รัชทายาท”
จั่วหรงไม่รู้ว่าเหตุใดแต่ก็ต้องทำ ปรากฏว่ามีแสงเปล่งเป็นสีเงินวาบ ปากที่เปื้อนเลือดปรากฏบนนิ้วขององค์รัชทายาท เม็ดเลือดสีแดงเข้มซึมออกมาอย่างรวดเร็ว แต่ในไม่ช้าเม็ดเลือดก็รวมตัวอย่างรวดเร็ว ปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งสีดำบางๆ จั่วหรงหวาดกลัว
“แน่นอนมันคือพิษเย็นทั้งเจ็ด!”
ฝูงชนต่างตกใจ
คําพูดของเฉิงหันถูกหยุดในลําคอของเขา เสวียนชังเข้ามาใกล้เพื่อตรวจดูอย่างละเอียดก่อนที่จะพูดว่า
“มันคือพิษเย็นทั้งเจ็ด เพียงแต่มองไม่สามารถเห็นได้จากภายนอกเพราะขนาดยามีขนาดเล็กมาก”
ขณะที่เขาพูดเขารู้สึกผิด และสำนึกผิดเล็กน้อยในใจพวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นเลย ในตอนนี้ถ้าพิษเย็นทั้งเจ็ดนี้แพร่กระจายได้ เขากลัวว่าองค์รัชทายาท…จั่วหรงหยิบน้ำอมฤตออกมาอย่างรวดเร็ว และป้อนให้องค์รัชทายาท แม้ว่าจะไม่สามารถล้างพิษได้ แต่ก็ยังสามารถระงับพิษได้ชั่วคราว
ซุนจ้งเหยียนเองก็ยังกลัวอยู่นิดหน่อย หรงจิ้นเป็นองค์รัชทายาท ถ้ามีอันใดเกิดขึ้นจริงสำนักของพวกเขาไม่สามารถหลบหนีการตำหนิได้
ซือถูซิงเฉินมองไปที่เฉิงหัน
“เหิงจิ่งชั่วที่ประลองกับองค์รัชทายาทในตอนนั้น เป็นไปได้หรือว่าพิษเย็นทั้งเจ็ดบนร่างขององค์รัชทายาทก็ถูกเขาเป็นคนปล่อยตอนประลองกับองค์รัชทายาทด้วย?”
YOU MAY ALSO LIKE
