ยอดหญิงแห่งวังหลัง - ตอนที่ 77.3

ตอนที่ 77-3 ลอบสังหาร

ด้วยความรู้สึกตกใจทําให้ฝ่ามือของคนทั้งสองมีเหงื่อขึ้นเมื่อมันสัมผัสกัน

“คุณหนูตอนนี้เราจะทําอย่างไรดี?”

ไปจือรู้สึกหวาดกลัวขณะที่นางจับตัวโม่งูเอาไว้แน่น โดยทั้งสองคนกอดกันพร้อมกับตัวสั่นด้วยความตื่นตระหนก

“พวกเจ้า…”

คุณหนูสามรู้ดีว่าเป้าหมายของพวกเขาคือหลี่หมินเพื่อและตนเอง ดังนั้นเว่ยหยางจึงหันกลับมาและกระซิบว่า

“อย่าตกใจ รีบไปหาที่ซ่อนให้ไกลจากที่นี่…ยิ่งไกลเท่าใดยิ่งดี!”

ไปชื่อและโม่ฉพยักหน้าอย่างลังเล ขณะที่ไปขื่อพึมพําว่า

“คุณหนู ท่านต้องระวังตัวด้วย!”

สาวใช้รู้ว่าหากยังดื้อดึงที่จะอยู่ต่อไป ตนเองก็จะเป็นภาระของคุณหนู ขณะที่พวกนางสามารถวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นได้

ด้วยเหตุนี้สาวใช้คนสนิทจึงดึงโม่ฉุและวิ่งหายไปในความมืด แต่หญิงสาวทั้งสองคนนั้นไม่ใช่เป้าหมายของพวกเขา ดังนั้นบุรุษชุดดําทั้งหมดจึงไม่ได้วิ่งไล่ตามพวกนางไป

โดยพวกมันกระจายกําลังออกเป็นครึ่งวงกลมล้อมรอบเหล่าองครักษ์ ซึ่งทหารองครักษ์เหล่ านั้นยอมเสียสละชีวิตของตนเองโดยการพุ่งไปข้างหน้าเพื่อปกป้องสองพี่น้องคู่นี้

แต่สุดท้ายผู้ลอบทําร้ายก็มีจํานวนมากกว่า ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาย่อมมีความแข็งแกร่งกว่าในด้านจํานวนของไพร่พล

เมื่อสายลมพัดผ่านมาเบา ๆ ทําให้กลิ่นคาวของเลือดที่คละคลุ้งพุ่งเข้ามาที่ใบหน้า ทําให้หยาดเหงื่อที่เกิดจากความหวาดกลัวไหลย้อยลงมา

หลี่เว่ยหยางสังเกตเห็นบางอย่างที่ผิดปกติจึงรีบปกป้องหลี่หมินเพื่ออย่างทันท่วงที ขณะที่ในพริบตานั้นมีประกายดาบที่ลุกเป็นไฟปรากฏขึ้นตรงหน้า

ซึ่งเกิดจากองครักษ์สองคนเสี่ยงชีวิตโดยการใช้ดาบประสานกันเพื่อปกป้องหลี่เว่ยหยางและหลี่หมินเต๋อที่อยู่ตรงกลาง ขณะที่หลี่หมินเตือขึ้นเสียง:

“ พวกเจ้าเป็นใครกัน?!”

ผู้ลอบโจมตีในชุดดําก้าวมาข้างหน้าอย่างไม่รอช้า

ขณะที่องครักษ์ทั้งสองคนฟาดฟันดาบลงไปในทันที ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่หลี่เว่ยหยางดึงหลี่หมินเพื่อกลับมา ขณะที่พวกเขาถอยกลับไป และมือสังหารผู้นั้นชูนิ้วที่เปื้อนเลือดขึ้นมาเพื่อชี้หน้าพวกเขา!

ทันใดนั้นเองแสงประกายอันเจิดจ้าของดาบได้ปรากฏขึ้นเพื่อสกัดกั้นผู้ลอบสังหารที่เป็นผู้นํา

หลี่เว่ยหยางตกตะลึงเมื่อเห็นทั่วเปาหยูกระโดดลงมาจากหลังม้าและเดินเข้ามาหาอย่างรวดเร็วโดยมีผู้ติดตามอย่างน้อยสิบคนอยู่ข้างหลังบุรุษหนุ่ม และเข้าสู่การต่อสู้อย่างดุเดือด โดย เกิดความโกลาหลในทันที

นักฆ่าชุดดําเห็นสิ่งนี้และยิ้มอย่างเย็นชา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นและผิวปากเสียงดัง เป็นสาเหตุให้มีมือสังหารอีกสิบคนโผล่ออกมาจากเงามืดในฉับพลัน

ดูเหมือนว่าพวกเขาอยู่ที่นั่นและกําลังรอเป้าหมายของพวกเขาซึ่งนั่นก็คือ หลี่เว่ยหยาง

และที่สําคัญกว่านั้นคือ การฆ่าของพวกเขาไม่ลังเลที่จะโค่นทหารองครักษ์ของฝั่งทั่วเปาหยูโดยตั้งใจที่จะบังคับให้พวกเขาออกไปให้พ้นทาง

ตอนนี้หลี่เว่ยหยางได้ยินแต่เสียงของอาวุธที่ปะทะกันดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งบริเวณโดยเฉพาะที่ข้างหูของตนเอง

“โง้งเช้ง โฉงเช้ง…”

หญิงสาวหมุนตัวไปรอบ ๆ และเห็นทั่วเปาหมูตวัดมีดสั้นของคู่ต่อสู้ด้วยดาบของเขา ด้วยการฟาดฟันอย่างรุนแรง ทําให้เลือดสดพ่นออกมาจากปากของผู้โจมตีและร่างเขาก็ล้มลงไปข้างหลัง

หลี่เว่ยหยางรู้ว่าตัวเปาหยฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาหลายปีแล้วและมีฝีมือในด้านนี้มาก แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะเก่งกาจถึงเพียงนี้!

ทัวเปาหมูยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณไฟจากแขนเสื้อของเขาให้มันพุ่งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้าทําให้บริเวณด้านบนเกิดสัญญาณพลุส่องสว่างเต็มท้องฟ้าไปหมด!

สิ่งนี้หลี่เว่ยหยางเข้าใจว่า ทั่วเปาหยูทําไปเพื่อรวบรวมกองกําลังของตนเอง ทําให้หัวใจที่เต้นอย่างรุนแรงของนางยิ่งเต้นรุนแรงหนักขึ้นไปอีก

เมื่อมือสังหารชุดดําเห็นสถานการณ์นี้ ก็ยิ่งลงมืออย่างเหี้ยมโหดกว่าเดิม

ขณะที่เวลานั้นหลี่เว่ยหยางก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ด้านหลังตนเอง และคิดว่ากําลังเสริมของทั่วเปาหยุน่าจะมาถึงแล้ว

และเมื่อหันกลับมาจึงเห็นบุคคลในเครื่องแบบสีเข้มเช่นเดียวกับมือสังหารตรงหน้ากําลังพุ่งทะยานเข้ามาหาตนเองด้วยเจตนาฆ่า

ขณะที่ทั่วเปาหยุไม่คาดคิดว่ากําลังเสริมของเขาจะล่าช้า ช่วงเวลานั้นบุรุษหนุ่มรูปงามไม่สนใจสิ่งใดอีกต่อไปแล้ว เขาปิดกั้นดาบตรงหน้าหญิงสาวในทันทีด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

ใบมีดส่องแสงจ้าพุ่งเข้าใส่พวกเขา ทําให้เกิดเสียงดังขึ้นเมื่อใบมีดเรานั้นสัมผัสกันอย่างรุนแรง

หลี่เว่ยหยางดึงร่างของหลี่หมินเพื่อเข้ามาใกล้ ขณะที่พวกเขายังคงติดอยู่ที่บริเวณศูนย์กลางของการต่อสู้ ซึ่งเป็นจุดรวมของความตั้งใจในการฆ่าและกลิ่นคาวของเลือดจนเกือบจะทําให้หายใจไม่ออก

เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวรู้สึกว่าความตายเข้ามาใกล้ตัวนางมากที่สุด และในพริบตานางเห็นทหารรักษาการณ์ตรงหน้าตนเองถูกตัดศีรษะและมีเลือดทะลักออกมาจากร่างของเขา

ตอนนี้ร่างกายของหญิงสาวเริ่มมีอาการชา และจิตใจของนางเกิดความปั่นปวนด้วยความคิดมากมายที่พยายามนึกถึงสิ่งที่เป็นไปได้

ใช่ฮูหยินใหญ่หรือเปล่า? เป็นฮูหยินใหญ่ใช่หรือไม่ที่ส่งคนมาฆ่านาง?!

ไม่สิ! คงไม่ได้เป็นเช่นนั้นแน่ เพราะที่นี่อยู่ใกล้กับเมืองหลวงเกินไป ฮูหยินใหญ่คงไม่กล้าหาญถึงเพียงนั้น!

นอกจากนี้นางยังมาเข้าร่วมงานเลี้ยงขององค์หญิง และมีขุนนางและเจ้าหน้าที่ที่มีอิทธิพลมากมายอยู่บนท้องถนน

หากมือสังหารทําผิดพลาดและถูกจับได้ ทุกอย่างจะถูกสืบสาวไปที่นาง ซึ่งฮูหยินใหญ่ไม่ได้โง่เขลาถึงเพียงนั้น!

หากเป็นเช่นนั้น เป็นผู้ใดที่ต้องการชีวิตของนาง?

ตอนนี้ทั่วเปาหยูยังคงพยายามต่อสู้กับมือสังหารด้วยตัวของเขาเอง ขณะที่ผู้ติดตามของเขาเสียชีวิตไปแล้วกว่าครึ่ง

พื้นด้านล่างท่วมท้นไปด้วยเลือดสด ๆ อย่างไม่หยุดยั้ง โดยมันสามารถสร้างความสยองขวัญให้กับคนอื่นเมื่อได้พบเห็น ขณะที่ถนนทางด้านหน้าและทางด้านข้างหลังถูกปิดกั้น

แม้ว่าหลี่เว่ยหยางต้องการหาที่ซ่อนตัวก็ไม่สามารถทําได้ จากนั้นไม่นานนักทหารองครักษ์ตรงหน้าก็ล้มลง ทําให้วงล้อมที่ป้องกันอยู่แตกสลายในทันที

เมื่อเห็นช่องว่างนี้ ผู้โจมตีก็พุ่งเข้าใส่พวกเขาด้วยดาบที่ถืออยู่ในมือ

ในช่วงเวลาสั้น ๆ หลี่เว่ยหยางรู้สึกหนาวสั่นจากกระดูกสันหลังแผ่ซ่านเข้าไปในหัวใจ โดยที่หญิงสาวยังคงทําอะไรไม่ถูก

ทันใดนั้นหลี่หมิ่นเต่อก็ผลักร่างของพี่สาวออกไปให้พ้นจากวิถีของดาบ และปกป้องหญิงสาว ขณะที่หลี่เว่ยหยางรู้สึกตกใจมากและกําลังจะร้องเรียกเขา เพราะเห็นว่าดาบที่แพรวพราวนั้นกํา ลังจะสัมผัสเส้นผมของหลี่หมินเพื่อ