ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 613 พลิกผันครั้งใหญ่

เย่ชิวเดินไปทีละก้าวในขณะที่เขามองไปที่คู่มู่ไห่ที่บาดเจ็บหนัก เขายังคงยิ้มจาง ๆ ขณะที่มองไปยังสายตาที่จ้องมองอย่างขุ่นเคือง ของอีกฝ่าย

เย่ชิวไม่เข้าใจว่าเหตุใดตาเฒ่านี้ถึงไม่เต็มใจ อีกฝ่ ายยังคงไม่ สามารถยอมรับได้ตนเองแพ้ไปอย่างสิ้นเชิง น่าเสียดาย ตั้งแต่ต้นจน จบ เย่ชิวไม่เคยปฏิบัติต่ออีกฝ่ ายเหมือนเป็ นคู่ต่อสู้อย่างแท้จริงด้วย ซ้า

เย่ชิวมองอีกฝ่ ายอย่างเย็นชาและพูดอย่างใจเย็น “ข้าผิดหวังยิ่ง นัก ข้าคิดว่ามรดกบุปผาซากศพจะมีพลังเทพเจ้าที่ไม่ธรรมดา ดูจาก สิ่งนี้แล้ว มันก็ไม่นับเป็ นใด เฮ้อ… เด็กก็ไร ้น้ายา คนแก่ก็ไร ้ฝีมือ”

ความอัปยศอดสูสุดขีดท าให้คู่มู่ไห่อยากจะปฏิเสธ แต่เขาไร ้ เรี่ยวแรงมาก เขาโกรธมาก เขาตัดสินใจพูดว่า “ทักษะของข้าด้อย กว่า ข้าขอยอมรับความพ่ายแพ้ เย่ชิว สังหารข้าเสียหากเจ้ามีความ กล้า ไม่อย่างนั้น ข้าจะทาให้เจ้าต้องตอบแทนความอัปยศอดสูใน วันนี้เป็ นร ้อยเท่าในอนาคตอย่างแน่นอน”

“ฮ่าฮ่า ดูเหมือนท่านจะยังไม่มั่นใจเท่าใด” ได้ยินเช่นนี้ เย่ชิวรู ้สึก ขบขัน อีกฝ่ ายเป็ นคนดื้อรั้น ไม่คิดว่าจะยังกล้าตะโกนมาถึงจุดนี้ คิด จริง ๆ หรือว่าเย่ชิวไม่กล้าสังหารเขา

ดวงตาของเย่ชิวเปลี่ยนเป็ นเย็นชาและกาลังจะตบอีกฝ่ าย นอกเหนือจากค าขู่นี้

ทันใดนั้น ฉีฮวนก็ตะโกนจากด้านข้าง “หยุด!”

“หืม” เย่ชิวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและถามด้วยความสงสัย “ท่าน หมายความว่าอย่างไร ผู้อาวุโสฉี ท่านวางแผนที่จะขอร ้องแทนเขา หรือ”

ฉีฮวนยิ้มอย่างเขินอายเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาไม่ต้องการทาให้เย่ชิ วขุ่นเคือง อย่างไรก็ตาม ตัวตนของคู่มู่ไห่นั้นพิเศษ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ขึ้น เขาก็ยังคงเป็ นปรมาจารย์ของมรดกนี้ หากเขาตาย มรดกนี้คงจะ เสื่อมโทรมลงจริง ๆ ในอนาคต

ฉีฮวนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยืนขึ้นและเตือนเขาว่า “ท่าน เทพ หมดเวลาก้านธูปแล้ว”

เย่ชิวตกตะลึง บัดซบ เขาลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไร เขาหันตัวกลับ มองธูปที่พื้น มันมอดไหม้ไปแล้ว เขารู ้สึกหดหู่ใจทันที เขาหยุดอย่าง ไม่พอใจ เขาเป็ นคนตั้งกฎ เขาไม่สามารถขัดขืนได้

เขาหดหู่มาก แต่เย่ชิวไม่ได้ใส่ใจ เขาไม่ต้องการสังหารคู่มู่ไห่ ตั้งแต่เริ่มต้น ว่ากันว่าคนผู้นี้ชั่วร ้ายและมีไหวพริบโดยธรรมชาติ มี ความทะเยอทะยานอย่างมาก

ไม่ว่าอย่างไร อีกฝ่ ายก็ยังทางานหนักเพื่อศาลาเยียวยาสวรรค์ เย่ชิวจะรู ้สึกสบายใจกว่านี้หากเขาสังหารอีกฝ่ ายไป แต่เขาคงจะทา

ให้ศาลาเยียวยาสวรรค์ผิดหวัง โดยเฉพาะผู้อาวุโสเหล่านั้น สิ่งนี้อาจ ทาให้เกิดปัญหาที่ไม่จาเป็ นและทาให้ผู้อาวุโสใหญ่ยุ่งยาก

หลังจากคิดเรื่องนี้อย่างจริงจัง เย่ชิวก็ถอนกาลังของเขาออกและ สงบลง จากนั้น เขาก็ยิ้มให้คู่มู่ไห่และเปลี่ยนสีหน้า “ฮ่าฮ่า ผู้อาวุโสคู่ การต่อสู้ในวันนี้เป็ นเพียงเพื่อให้ทั้งสองฝ่ ายแลกเปลี่ยนกันอย่างเป็ น มิตร ผู้อาวุโสได้โปรดอย่าโกรธหากข้าประมาทและท าให้ท่านได้รับ บาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจ”

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นการพลิกผันที่น่าตกใจของเย่ชิว

“นี่มันเป็ นการแสดงอะไรกัน”

ไม่ใช่แค่พวกเขาที่ตะลึง แต่แม้กระทั่งคู่มู่ไห่ก็อึ้งเช่นกัน นี่จะเป็ น การแลกเปลี่ยนที่เป็ นมิตรได้อย่างไร

เย่ชิวยิ้มอย่างเป็ นมิตรและยื่นมือออกมา “มา มา ผู้อาวุโสคู่ พื้นดินมันเย็น รีบลุกขึ้นมาเถิด จะได้ไม่เป็ นหวัด หากศิษย์คนอื่นเห็น สิ่งนี้ พวกเขาจะคิดว่ามรดกเมฆาม่วงของเราปฏิบัติต่อแขกอย่างเย็น ชาเอาได้”

สีหน้าเป็ นมิตรของเย่ชิวสร ้างความตื่นตะลึงให้กับคู่มู่ไห่ หากคน ไม่รู ้อาจคิดว่าพวกเขาเป็ นสหายที่ดีต่อกัน อย่างไรก็ตาม เพราะ ชื่อเสียงแล้ว คู่มู่ไห่จึงยังคงยืมพละกาลังของเย่ชิวและยืนขึ้นจากพื้น วันนี้เขาสร ้างความอับอายให้กับตนเองมาก แม้ว่าเขาจะไม่รู ้ว่าเหตุ ใดทันใดนั้นเย่ชิวจะเปลี่ยนน้าเสียง คู่มู่ไห่ไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะคิดออก เขารู ้แค่ว่าเย่ชิวให้ทางออก แก่เขาและเขาก็ต้องตามทาง ไม่อย่างนั้น เขาก็คงเป็ นฝ่ายอับอาย

หลังจากดึงอีกฝ่ ายขึ้นจากพื้น เย่ชิวก็ยิ้มและพูดกับทุกคนที่อยู่ ตรงนั้นว่า “ทุกคน อย่าเข้าใจผิด สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่ใช่การ ต่อสู้ระหว่างสองขุมอานาจ โปรดอย่าเผยแพร่ข่าวลือที่ไม่เป็ น ประโยชน์ต่อความสามัคคีในอนาคต”

“ข้าแค่สนใจพลังเทพเจ้าของมรดกบุปผาซากศพ ข้าจึงขอให้ผู้ อาวุโสคู่สอนกระบวนท่าบางอย่างให้ข้าเป็ นพิเศษ นี่คือการประมือที่ เป็ นมิตร ไม่มีความขัดแย้งหรือความแค้น ดังนั้น ทุกคนห้ามแพร่ข่าว ลือ มรดกเมฆาม่วงของข้าเป็ นมิตรและใจดีต่อแขกของเราเสมอมา”

“ท่านไม่คิดอย่างนั้นหรือผู้อาวุโสคู่” เย่ชิวอธิบายขณะที่เขายิ้ม ให้คู่มู่ไห่

คู่มู่ไห่ตกใจและคิดไม่ออกว่าเย่ชิวก าลังท าอะไร อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาสั่นไหวเมื่อเห็นรอยยิ้มจาง ๆ ของอีกฝ่ าย เขารู ้สึก หวาดกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ

“ใช่แล้ว … เมฆาม่วงใจดีมาก” คู่มู่ไห่รีบตอบ เขาใจดีมากและ เป็ นมิตรกับแขกเป็ นพิเศษ ทาท่าทางโน้มน้าวใจผู้อื่นทันที

“โปรดมาเยี่ยมเยือนได้ตลอดเวลา” เมื่อได้ยินคาพูดของเขา เย่ ชิวก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ จากนั้น เขาก็ตบหน้าอกและปัดฝุ่ นออกจาก เสื้อผ้าของอีกฝ่าย “อั่ก … ” คู่มู่ไห่แทบกระอักเลือดจากการตบครั้งนี้ โชคดีที่เขา เก็บมันไว้ได้

มาเยี่ยมเยือนได้ตลอดเวลาหรือ เวรเอ๊ย! ข้าจะไม่กลับมาอีกแล้ว คู่มู่ไห่สาปแช่งในหัวใจของเขาและสาปแช่งเย่ชิวหลายร ้อยครั้ง

คนอื่นไม่สามารถบอกอะไรได้ พวกเขาคิดว่าทั้งสองคืนดีกันแล้ว และเข้ากันได้ดีเหมือนสหายเก่า ฉากนี้กลมกลืนกันมาก

คู่มู่ไห่มองไปที่หลังเย่ชิวด้วยความไม่พอใจ เขารู ้ว่าเขาไม่ สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป ดังนั้น เขาอาลาฉีฮวนและรีบจากไป พร ้อมกับกู้จวินที่บาดเจ็บหนัก

เย่ชิวไม่ได้หยุดอีกฝ่ ายขณะที่เขาเฝ้ าดูอีกฝ่ ายจากไป เขาแค่ อยากจะหัวเราะอยู่ในใจ การพลิกกลับอย่างกะทันหันของเขาก่อน หน้านี้อาจทาให้สหายเก่าคนนี้ตกอยู่ในความสงสัยในตนเอง และ สมองฝ่ อไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง บางทีเขาอาจจะยังคิดถึงปัญหานี้เมื่อ เขากลับไป เหตุใดเย่ชิวถึงเป็ นเช่นนี้ เขามีสิทธิ์อะไร เขาตบข้าและ อยากจะสังหารข้าด้วยซ ้า แต่เขาก็ให้ขนมข้าด้วย เขาต้องการอะไร

ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร เย่ชิวก็ไม่สนเพราะเจตนาเดิมของเขา ไม่ได้อยู่ที่อีกฝ่าย แต่เป็ นคนรอบข้าง

ทุกคนประหลาดใจมากที่เห็นเย่ชิวใจกว้างมาก พวกเขาพูดคุย กันอย่างลับ ๆ 

“ข้าไม่ได้คาดหวังว่าท่านเทพจะใจกว้างขนาดนี้ น่าชื่นชมจริง ๆ หากเป็ นคนธรรมดา ข้าเกรงว่าแม้ว่าผู้อาวุโสฉีจะหยุดเขา ก็คงไม่ สามารถช่วยชีวิตคู่มู่ไห่ได้ “

ในใจของพวกเขา พวกเขารู ้น้อยมากเกี่ยวกับท่านเทพผู้ลึกลับ ตอนนี้ หลังจากที่ได้เห็นความแข็งแกร่งและความใจกว้างของแล้ว การคาดเดาเบื้องต้นของพวกเขาเกี่ยวกับเขาก็ค่อย ๆ ถูกปฏิเสธ เย่ ชิวไม่ใช่คนที่อาศัยเส้นสายเพื่อที่จะเป็ นเทพอย่างที่ลือกัน เขาไม่ได้ เย่อหยิ่งอย่างที่มีข่าวลือ

ดูจากลักษณะแล้ว เขาเหมือนยอดฝีมือมากกว่า ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาสงบนิ่งและสุขุม สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าเขาจะเผชิญ กับภัยคุกคามใด คนเช่นนี้สมควรเรียกว่าเทพ

ในช่วงเวลานั้น ภาพลักษณ์ของเย่ชิวในใจของทุกคนเปลี่ยนไป อย่างมาก

สาหรับศิษย์ที่ริเริ่มล้มเลิกการเข้าร่วมเมฆาม่วงในห้องโถงสุด ยอดสวรรค์ พวกเขาเสียใจยิ่งกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับความร ้ายกาจ และความเจ้าเล่ห์ของมรดกบุปผาซากศพแล้ว ความใจกว้างของ เมฆาม่วงและเสรีภาพนั้นน่าดึงดูดกว่า