ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 630 เคล็ดวิชาสังหารมังกร

สีหน้าของเย่ชิวไม่เปลี่ยนไปเมื่อเขามองไปที่ลูกศิษย์ตัวน้อยที่มี ความสุข แต่เขาแอบหัวเราะอยู่ในใจ

เย่ชิวยังตั้งตารอ ท้ายที่สุด เขาไม่มีเคล็ดวิชาดาบที่ทรงพลัง เมื่อ ช่องว่างนี้ถูกเติมเต็ม ในที่สุดเขาก็สามารถปลดปล่อยพลังของดาบ เทพเจ้านี้ได้

“เอาล่ะ จงบ่มเพาะมันให้ดี หากมีสิ่งใดที่เจ้าไม่เข้าใจให้ถามข้า โปรดจําไว้ว่า เคล็ดวิชาสมบัตินี้ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้ หาก เจ้าไม่เข้าใจอย่าฝืนบ่มเพาะ” เย่ชิวเตือนนางเป็ นครั้งสุดท้าย หยา หยาพยักหน้าเชื่อฟังและถือกระดูกสมบัติเพื่อไปบ่มเพาะอย่างมี ความสุข

รอยยิ้มค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าจริงจังของเย่ชิวขณะที่เขา เฝ้ ามองนางจากไป

“ระบบ!”

[ ติ๊ง… ]

[ ท่านมอบ เคล็ดวิชาสมบัตินกกระจอกมังกร แก่ลูกศิษย์ของ ท่าน ได้กระตุ้นระบบตอบแทนหมื่นเท่า ต้องการเปิดใช ้งานหรือไม่ ]

“ฮิฮิ มาแล้ว” เย่ชิวมองไปรอบ ๆ และพูดด้วยความโล่งใจ “เปิด ใช ้งาน”

[ ขอแสดงความยินดี ท่านได้กระตุ้นผลตอบแทน 10,000 เท่า และได้รับ เคล็ดวิชาสังหารมังกร: บทแรก

“เวรเอ๊ย!” ในลมหายใจถัดมา เย่ชิวลุกขึ้นจากที่นั่งด้วยความ ตกใจ

การยืนอย่างกะทันหันนี้ทําให้ผู้คนที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดตกใจ จนหน้าซีด พวกเขาคิดว่าตนเองถูกพบและเตรียมหลบหนี อย่างไรก็ ตาม ในเวลาต่อมา พวกเขารู ้ว่าเย่ชิวไม่ได้ทําอะไรหลังจากยืนขึ้น พวกเขาเข้าใจทันทีว่าเป็ นสัญญาณเตือนที่ผิดพลาด

“เวรเอ๊ย! เกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้ ข้าตื่นเต้นจนหัวใจแทบหยุด เต้น” ในป่า ชายชราในชุดสีเทาเหงื่อเย็นออกและสาปแช่งด้วยความ กลัว

การกระทําผิดปกติของเย่ชิวทําให้เขากลัวมากจนใช ้ท่า เคลื่อนไหวฉับพลันทั้งหมด นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะทําได้ มันอันตราย มากที่จะเฝ้ าดูอีกฝ่ าย เขารู ้สึกครํ่าเครียดอยู่ทุกวัน กลัวว่าจะถูกเปิด โปง อีกฝ่ายยังทําสิ่งนี้กับเขา ไม่ได้ให้ทางออกกับเขาแม้แต่น้อย

“ฟู่ ว… มันเป็ นสัญญาณเตือนที่ผิดพลาด” หายใจเข้าลึก ๆ แล้ว ผู้เฝ้ าดูอีกด้านหนึ่งก็เช็ดเหงื่อด้วยหัวใจสั่นเทา

หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดพวกเขาก็สงบลงและมองไปที่เย่ชิ วอีกครั้ง

“เด็กคนนี้กําลังทําอะไร ข้าเฝ้ าดูเขามาสองสามวันแล้ว แต่ข้าไม่ เคยเห็นเขาฝึ กฝน เขาท่องเที่ยวหรือไม่ก็ดื่มชากินและนอนทั้งวัน เหตุใดวันนี้เขาถึงทําตัวผิดปกติเช่นนี้”

ทุกคนต่างงงงวยและมีความสงสัยมากมายปรากฏขึ้นในใจ พวก เขายิ่งงงงวยว่าเย่ชิวสอนเคล็ดวิชาอันใดให้กับหยาหยาก่อนหน้านี้ เพราะพวกเขาอยู่ไกลเกินไป พวกเขาจึงมองเห็นไม่ชัดเจน และพวก เขาไม่ได้สังเกตว่าเย่ชิวมีกดาบเทพเจ้าอยู่ในมือ

ในขณะนี้ บนสะพานหินในทะเลเมฆ เย่ชิวมองไปที่คัมภีร ์สีทอง เคล็ดวิชาสังหารมังกรในระบบด้วยความตกใจ หัวใจของเขาไม่ สามารถสงบลงได้เป็ นเวลานาน

“เคล็ดวิชาสังหารมังกร แม่เจ้า สิ่งนี้จะท้าทายสวรรค์หรือไม่”

ช่างเป็ นชื่อหยิ่งผยองเกินไป ใครเป็ นคนสร ้างเคล็ดวิชานี้ให้หยิ่ง ผยองถึงขนาดกล้าสังหารมังกร

ช่างหยิ่งผยองขนาดใด

ในแง่ของระดับ วิชาสังหารมังกรนี้ไม่ได้ระบุระดับไว้ เช่นเดียวกับ กระบี่พงไพร มันเป็ นเคล็ดวิชาสมบัติที่ไม่มีระดับ ดังนั้น เขาจึงไม่ สามารถระบุระดับของมันได้

อย่างไรก็ตาม เย่ชิวสามารถสัมผัสได้จากกลิ่นอายของมันว่านี่ คือเคล็ดวิชาระดับเทพเจ้าที่ท้าทายสวรรค์ซึ่งไม่ได้ด้อยกว่าเคล็ดวิชา กระบี่พงไพร

เขาไม่ทราบที่มาของเคล็ดวิชานี้ ไม่ทราบว่าปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ใน ยุคเซียนโบราณคนใดได้สร ้างมันขึ้นมา แต่กลิ่นอายการทําลายล้าง เป็ นสิ่งที่เคล็ดวิชาเซียนสูงสุดหลายวิชาไม่สามารถเปรียบเทียบได้

เย่ชิวมองดูอย่างคร่าว ๆ มีเพียงกระบวนท่าเดีรยวของเคล็ดวิชา สังหารมังกร เคล็ดวิชาสมบัติที่เหลือล้วนพร่ามัว เช่นเดียวกับเคล็ด วิชากระบี่พงไพรในตอนนั้น พวกมันไม่สมบูรณ์

กระบวนท่าเดียวนี้มีชื่อง่าย ๆ ดาบสะบั้น!

ไม่มีใครรู ้สึกว่ากระบวนท่านี้น่ากลัวเพียงใดจากชื่อของมัน มัน เป็ นกระบวนท่าที่ธรรมดามาก อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาค่อย ๆ วิเคราะห์ความลึกซึ้งของท่วงท่านี้ หัวใจของพวกเขาจะต้องตกตะลึง อย่างแน่นอน

กระบวนท่านี้ครอบคลุมทั้งหมด และมีความลึกซึ้งไม่รู ้จบ การ โจมตีนี้สามารถทะลวงผ่านมิติและกาลเวลาได้

ในขณะที่เขาวิเคราะห์อย่างช ้า ๆ เย่ชิวก็ตกใจมาก หากเขาบ่ม เพาะเคล็ดวิชากระบี่นี้สําเร็จเขาจะมีไพ่ตายที่ท้าทายสวรรค์อีกใบใน อนาคต

“ฮ่าฮ่า เทพแสนดี! ท่านทําให้ข้าประหลาดใจมากจริง ๆ” เย่ชิ วอดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจ

เขามองดูศิษย์ตัวน้อยอย่างลึกซึ้งและอดไม่ได้ที่จะชื่นชมยินดี ศิษย์ตัวน้อยคนนี้นําความโชคดีมาให้เขามากเหลือเกิน ไม่อย่างนั้น จะเรียกนางว่าที่รักหรือ นางคือดาวนําโชคของเขา

“ฮิฮิ… ไม่เลว ไม่เลว กําไรครั้งนี้ไม่ตํ่ากว่าร ้อยล้าน ดาบสะบั้น! มาทดสอบพลังของมันกันเถอะ” เย่ชิวยิ้มขณะที่เขามองไปที่คัมภีร ์ ทองคํา

การบ่มเพาะวิชาสังหารมังกรไม่ใช่สิ่งที่สามารถทําได้ในชั่ว ข้ามคืน ในทางกลับกัน ต้องใช ้เวลาและพลังงานมากขึ้นในการทํา ความเข้าใจ ยิ่งเข้าใจนาน ยิ่งเข้าใจลึกซึ้ง และพลังก็ยิ่งมากขึ้น หาก เขาบ่มเพาะมันจนถึงระดับสูงสุด เย่ชิวจะสามารถสังหารหงส์แดงตัว จริงได้ด้วยซํ้า นับประสาอะไรกับสังหารมังกร

ยิ่งไปกว่านั้น ในทางทฤษฎี ไม่มีขีดจํากัดบนสําหรับการโจมตีนี้ ตราบใดที่มีความเข้าใจเพียงพอ พลังของมันจะไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งระดับ การบ่มเพาะสูงขึ้นเท่าใด พลังของมันก็จะแข็งแกร่งขึ้นและไม่มีที่ สิ้นสุด

หลังผ่านการเรียนรู้อย่างอิสระของระบบ เย่ชิวสามารถเข้าใจได้ เพียงเล็กน้อย และมันก็เป็ นเพียงส่วนยอดของภูเขานํ้าแข็ง อย่างไรก็ ตาม สําหรับตอนนี้ ยอดภูเขานํ้าแข็งนี้ก็เพียงพอแล้ว

เย่ชิวเผยให้เห็นรอยยิ้มในขณะที่เขามองไปที่ป่าในระยะไกล

“ฮ่าฮ่า เจ้ามองข้ามานานแล้ว มันจะไม่หยาบคายไปหรือถ้าข้า ไม่ให้ของขวัญเจ้า บังเอิญ ข้าเพิ่งรู ้เคล็ดวิชากระบี่วันนี้ งั้นข้าจะให้ เป็ นของขวัญอวยพร” ทันทีที่เขาพูดจบ เย่ชิวก็เผยรอยยิ้มชั่วร ้ายและ ค่อย ๆ กลายเป็ นโอหัง

ผู้คนที่ซ่อนตัวอยู่ในป่ามีความรู ้สึกถึงลางร ้ายในทันที

“เกิดอะไรขึ้น เหตุใดเขาถึงมองมาที่นี่แล้วยิ้ม เขาสังเกตเห็นข้า หรือไม่” ชายชราที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าถามด้วยความสงสัย

ผู้เฝ้ าดูคนอื่นตะลึงยิ่งกว่า เหตุใดรู ้สึกเหมือนรอยยิ้มของเย่ชิว เต็มไปด้วยเจตนาสังหาร

ทันใดนั้น เย่ชิวค่อย ๆ เหยียดมือขวา และดาบเทพเจ้าเพลิงชาด ก็ฉีกผ่านท้องฟ้ าและตกลงสู่มือของเย่ชิวอย่างมั่นคง เขาค่อย ๆ หลับตาและใช ้หัวใจเพื่อสัมผัสถึงดาบเทพเจ้าเพลิงชาดในมือ เขา อนุมานเคล็ดวิชาเต๋าเต็มท้องฟ้ า

ทันใดนั้น ลมกระโชกแรงก็พัดผ่าน ลมและเมฆในโถงฝึกเมฆา ม่วงทั้งหมดเปลี่ยนไป และเจตนาสังหารที่น่าตกใจก็ปะทุขึ้นทันที

ณ ขณะนั้น ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทั้งลูกสั่นสะเทือน

ที่ศาลาลิขิตดารา ทันใดนั้นเมิ่งเทียนเจิ้งก็เบิกตาและมองไปทาง โถงฝึกเมฆาม่วงด้วยความตกใจ

“นี่คือ… ” ขณะที่เขาพึมพําด้วยความสับสน เมิ่งเทียนเจิ้งจ้องไป ที่ร่างสีขาวเหนือทะเลเมฆอย่างจับจ้อง ตกใจอย่างหาที่เปรียบมิได้

เย่ชิวยืนอยู่ท่ามกลางลมแรง ราวกับว่าเขาอยู่ในเต๋าแห่งฟ้ าดิน เขาสามารถควบคุมดวงตะวัน จันทรา และดาราได้เพียงยกมือ