ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 681 ข้าจะทาสิ่งนี้ได้อย่างไร

เช่นเดียวกับที่เย่อู๋เหินได้กล่าวไว้ ดอกไม้นี้เติบโตในโลกอื่น มัน เติบโตขึ้นบนเส้นทางสู่ใต้พิภพระหว่างเก้าพิภพและเก้าสวรรค์สิบ แผ่นดิน บนเส้นทางนั้น มีวิญญาณอาฆาตและเทพมารนับพันนอน สงบนิ่งอยู่ มันเต็มไปด้วยอันตราย
มีมารระดับสูงซ่อนอยู่ในหมู่พวกเขา แม้แต่เมิ่งเทียนเจิ้งก็ไม่ สามารถรับประกันได้ว่าเขาจะสามารถจัดการกับพวกเขาได้อย่าง สมบูรณ์ ดังนั้น สถานที่นั้นจึงถูกขนานนามว่าเป็ นหนึ่งในพื้นที่ ต้องห้ามที่ใหญ่ที่สุดของสิ่งมีชีวิตในเก้าสวรรค์สิบแผ่นดิน เป็ นเวลา นับล้านปี ไม่มีใครกล้าเหยียบแผ่นดินนั้น
ในทางอ้อม เพราะยังไม่มีใครไปเหยียบที่นั่น จึงมีสมบัติทาง ธรรมชาติงอกงามนับไม่ถ้วนที่นั่น สมบัติที่โด่งดังที่สุดในหมู่พวกเขา คือสมบัติสามชิ้นที่เรียกว่าสมบัติทั้งสามแห่งใต้พิภพ ทุกชิ้นในพวก เขาสามารถทาให้สิ่งมีชีวิตอย่างเมิ่งเทียนเจิ้งกลายเป็ นบ้าได้
สาหรับการขึ้นเขาครั้งนี้ เย่อู๋เหินให้คนในตระกูลเข้าสู่ถนนใต้ พิภพเพื่อค้นหาสมบัติทางธรรมชาติโดยเฉพาะ หลังจากสูญเสียยอด ฝีมือของตระกูลไปหลายคน ในที่สุดพวกเขาก็พบบุปผาคู่สหายดอก นี้

แม้ว่าจะเทียบกับสมบัติทั้งสามแห่งใต้พิภพไม่ได้ มันก็เป็ นสมบัติ ทางธรรมชาติที่หายากอยู่แล้ว
เมิ่งเทียนเจิ้งเห็นความจริงใจของเย่อู๋เหินได้ชัดเจน เขาพยักหน้า อย่างเงียบ ๆ ในใจและยิ้มด้วยความโล่งใจ
“เฮ้อ เกรงใจยิ่งนัก” เมิ่งเทียนเจิ้งส่ายหัว ยิ้มอย่างขมขื่นและพูด ต่อ “ในตอนนั้น ข้าช่วยเจ้าเพราะข้าได้รับความไว้วางใจจากพ่อของ เจ้า ข้าทนไม่ได้ที่ต้องเห็นตระกูลที่สหายเก่าของข้าปกป้ องเขามาทั้ง ชีวิตจมน้า ข้าจึงลงมือ
“ข้าเป็ นสหายกับพ่อเจ้ามาเป็ นหมื่นปีแล้ว ข้าเฝ้ าดูเจ้าเติบโต อย่าคิดว่าข้าเป็ นคนนอก”
ตาของเย่อู๋เหินเต็มไปด้วยน้าตาขณะที่เขามองไปที่เมิ่งเทียนเจิ้ง ที่มีผมสีขาวบนเวทีเมฆ เขารู ้ดีว่าความเมตตาของเมิ่งเทียนเจิ้งที่มีต่อ เขานั้นยิ่งใหญ่กว่าท้องฟ้ า
หลังจากที่พ่อเสียชีวิต อาจกล่าวได้ว่าผู้อาวุโสคนเดียวที่ สามารถทาให้เขาก้มหัวลงได้คือเมิ่งเทียนเจิ้ง เฉพาะตรงหน้าเมิ่ง เทียนเจิ้งเท่านั้นที่เขาจะมีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์เช่นนี้
“ท่านลุงเมิ่ง ข้าจะจดจาความกรุณาที่ท่านมีต่อข้าไปตลอดและ จะไม่มีวันลืมมัน ในตอนนั้น หากท่านไม่ช่วยข้าจากขุมนรกให้ ทันเวลา ข้าเกรงว่าจะถูกฝังอยู่ในทะเลเลือดและกลายเป็ นกระดูกใน

สุสาน สมบัติชิ้นนี้คือสัญลักษณ์ของความจริงใจจากข้า ลุงเมิ่ง โปรด รับไปด้วยเถิด”
เมื่อพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น เย่อู๋เหินอดไม่ได้ที่จะร ้องไห้อีก ครั้ง จะเห็นได้ว่าชายหัวรั้นคนนี้ต้องทนทุกข์ทรมานแบบใด เฉพาะ ต่อ-ตรงหน้าเมิ่งเทียนเจิ้งเท่านั้นที่เขาจะสามารถระบายอารมณ์ได้
เย่ชิวและหมิงเยว่มองดูอย่างเงียบ ๆ จากด้านหลัง และอดไม่ได้ที่ จะถอนหายใจ
“ข้าไม่เคยนึกว่าชายปากจัดและดื้อรั้นคนนี้จะมีด้านที่อ่อนแอ เช่นนี้” เย่ชิวอดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็น
หมิงเยว่พยักหน้าและอธิบายเช่นกัน “ทุกคนมีจุดอ่อนและสิ่งที่ พวกเขาสนใจ ต่างคนต่างสนใจในสิ่งที่ต่างกัน ดังนั้น ผู้อาวุโสใหญ่ มักกล่าวว่าพิภพไร ้ขอบเขตเน้นที่การเปลี่ยนแปลง ต้องมีเหตุผล สาหรับบางสิ่งที่มีอยู่ นี่อาจเป็ นความลึกซึ้งของกฎ”
เมื่อได้ยินคาพูดของนาง เย่ชิวก็ถามทันที “แล้วศิษย์พี่หญิง ท่าน สนใจเรื่องอะไร ฮิฮิ เป็ นข้าได้หรือไม่”
หมิงเยว่หน้าแดงและพูดอย่างเย็นชา “ไสหัวไป”
“อ่า เจ็บจัง… ศิษย์พี่หญิงไม่สนใจข้า ข้ารู ้สึกอึดอัดมาก เหมือน มีมดไต่ตามตัว”

เย่ชิวแสร ้งท าเป็ นเศร ้ามาก มุมปากของหมิงเยว่กระตุกและพูด อย่างดุเดือดว่า “ถ้าเจ้ายังกล้าพูดเรื่องไร ้สาระอีก ข้าจะสังหารเจ้า”
ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา เย่ชิวจึงรีบหยุดเพราะเชื่อว่าห มิงเยว่จะทาจริง ๆ เขาไม่สามารถรับประกันผู้หญิงคนอื่นได้ แต่หมิง เยว่ค่อนข้างเป็ นไปได้ เขาไม่เคยเข้าใจนางด้วยตรรกะของผู้หญิง ทั่วไป
ฉากกลับไปที่เวทีเมฆ
เมื่อมองไปที่เย่อู๋เหินที่สลดใจ เมิ่งเทียนเจิ้งรู ้โดยธรรมชาติในใจ ว่าอีกฝ่ ายกาลังคิดถึงภรรยาและลูกอีกครั้ง เขาหันตัวกลับและมองไป ที่เย่ชิว ปากของเมิ่งเทียนเจิ้งขยับ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ไม่ได้พูด อะไร
“อึก” ไม่รู ้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด เมิ่งเทียนเจิ้งยิ้มอย่างเฉย เมยและพูดว่า “เอาล่ะ ในเมื่อเจ้ามีน้าใจเช่นนี้ ข้าจะรับของขวัญชิ้นนี้ ไว้” ขณะที่เขาพูด เขาก็ยกมือขึ้นและหยิบบุปผาคู่สหาย เขาสังเกต อย่างระมัดระวังและยิ้ม “ดอกไม้นี้สุกแล้วและมีระดับที่สูงมาก น่า เสียดาย มันไม่มีประโยชน์ส าหรับข้า”
หลังจากนั้นไม่นาน เมิ่งเทียนเจิ้งก็มองไปที่เย่ชิว เขาสามารถ บอกได้ทันทีว่าเย่ชิวกังวลเกี่ยวกับสิ่งนี้มาก จากนั้น เขาก็เลือกได้ และพูดว่า “เฮ้ เจ้าหนู เมื่อเร็ว ๆ นี้เจ้าทาได้ดีและไม่ได้สร ้างปัญหาให้ ข้า ข้าจะให้บุปผาคู่สหายระดับเก้านี้แก่เจ้า”

“หือ” เย่ชิวไม่รู ้ว่าจะจัดการกับความประหลาดใจอย่างกะทันหัน นี้อย่างไร “เวรเอ๊ย! เงินทองตกลงมาจากท้องฟ้ าหรือ เป็ นไปไม่ได้ มัน ต้องเป็ นความฝันแน่ ๆ มันต้องเป็ นอย่างนั้น ชายชราจะใจดีขนาดนี้ หรือ” มันไม่สมจริง ไม่สมจริงเกินไป ก็ดีชายชราจะไม่ยุ่งกับเขา แต่ เขาอีกฝ่ายให้ของขวัญแก่เขาจริงหรือ
เย่ชิวไม่อยากจะเชื่อว่านี่เป็ นเรื่องจริง จะต้องมีอะไรบางอย่างผิด ไปแน่นอน มีกับดักแน่ ๆ ไม่ ไม่ได้ ข้าต้องยึดมั่น ข้าจะตกหลุมพราง ของชายชราไม่ได้ เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่ชิวก็แสดงสีหน้าลาบากใจและ พูดว่า “นี่… ข้าจะรับไว้ได้อย่างไร ผู้อาวุโสใหญ่ นี่คือของขวัญที่ ผู้นาเย่เตรียมไว้ให้ท่าน ผู้นาเย่ไม่ได้เป็ นหนี้อะไรข้า ข้ารู ้สึกผิดที่จะ รับมัน”
“ไม่เป็ นไรเพราะเจ้าเป็ นคนหน้าด้าน รับมันไปซะ” โดยไม่ คาดคิด ทันทีที่เย่ชิวพูดจบ เมิ่งเทียนเจิ้งก็พูดห้วน ๆ พร ้อมด้วย รอยยิ้มหยอกล้อ
เมื่อเย่ชิวได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าก็มืดลงและมุมปากกระตุก เขามี ความต้องการที่จะสาปแช่ง
“ฮ่าฮ่า!” นักพรตเทียนหยวนหัวเราะอย่างไม่ปรานี เขารู ้สึกได้ ทันทีว่าเย่ชิวดูเจริญหูเจริญตามากขึ้นเพราะทั้งคู่อยู่ในเรือลาเดียวกัน ทั้งคู่เคยถูกเมิ่งเทียนเจิ้งหลอก และถูกกล่าวหาว่าเป็ นพวกหน้าด้าน ไม่เลว ไม่เลว เด็กคนนี้เหมาะกับรสนิยมของข้า

“ฮ่าฮ่า” แม้แต่หมิงเยว่ก็ยังรู ้สึกขบขันกับค าพูดกระทันหันของ เมิ่งเทียนเจิ้ง ใบหน้าสวยนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มหวาน ทาเอาหัวใจเต้น รัว อย่างไรก็ตาม เย่ชิวไม่มีความตั้งใจที่จะชื่นชมมัน
มีเพียงความคิดเดียวในใจ:ตีใครสักคน! แต่อีกความคิด ก็ดู เหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติกับสิ่งที่เมิ่งเทียนเจิ้งพูด
“อืม… มันจะเสียเปล่าที่ไม่ต้องการมัน อย่างไรซะ ก็โดนว่าหน้า ด้านไปแล้ว มันจะไม่เป็ นการสูญเสียครั้งใหญ่หรือที่ไม่ต้องการมัน” เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่ชิวรู ้สึกโล่งใจทันที ในเมื่ออีกฝ่ ายบอกว่าเขาหน้า ด้าน เขาก็จะต้องไร ้ยางอายจนถึงที่สุด
“ฮิฮิ” เขาหัวเราะเบา ๆ และถูฝ่ ามือเข้าด้วยกันขณะที่เขาเดินขึ้น ในขณะที่เขากาลังหยิบบุปผาคู่สหายระดับเก้า เขาก็พูดว่า “เอาจริง ๆ ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่ต้องการมัน แต่ท่านก็ยังยืนกรานจะให้มันกับ ข้า เฮ้อ… น่าอายยิ่งนัก ในกรณีนี้ ข้าจะยอมรับมัน ขอบคุณ ผู้นาเย่ ข้าจะจัดการกับ… เอ่อ ดูแลศิษย์น้องเย่ให้ดี”
เย่ชิวไม่ลืมที่จะเพิ่มประโยคในตอนท้าย เขาไม่รู ้ว่าเย่ฉิงซวนจะ โกรธหรือไม่เมื่อได้ยินเรื่องนี้
มุมปากของเย่อู๋เหินกระตุกเมื่อเห็นรอยยิ้มชั่วร ้ายของเย่ชิว เขา รู ้สึกหดหู่ใจมากและรู ้สึกว่าเด็กคนนี้กาลังขอทุบตีลูกชาย อย่างไรก็ ตาม เนื่องจากมันเป็ นตัวเลือกของเมิ่งเทียนเจิ้ง เขาจึงไม่คัดค้าน

เพราะเดิมทีนี่เป็ นของสาหรับเมิ่งเทียนเจิ้ง ไม่ใช่เรื่องที่ต้องการมอบ ให้เย่ชิว