ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 689 ศิษย์พี่หญิงตัวน้อยสงสัยตนเอง
ในช่วงเวลานั้น หมิงเยว่เกิดความสงสัยในตนเอง
“เป็ นไปได้หรือไม่ว่าที่เขาพูดก่อนหน้านี้เป็ นความจริง? เขาชอบ ข้าจริง ๆ หรือ? แต่เขามีคู่บ่มเพาะเต๋าอยู่แล้ว เหตุใดเขาถึงยังดีกับข้า ขนาดนี้?” หมิงเยว่รับไม่ได้ และนางก็ไม่รู ้ว่าจะต้องเผชิญหน้าอย่างไร นางพยายามที่จะค้นหาร่องรอยของการโกหกในสายตาของเย่ชิว แต่ นางมองไม่เห็นอะไร
“หรือเขาแค่ต้องการปกปิ ดเรื่องโกหกอีกและต้องใช ้ความ พยายามอย่างมาก?” เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หมิงเยว่ก็รู ้สึกโล่งใจทันที มัน เป็ นรอยยิ้มที่หายาก มันสะอาดและหอมหวาน ทาให้คนตกหลุมพราง โดยไม่รู ้ตัว ต้องบอกว่าสาวงามของหมิงเยว่นั้นอาจกล่าวได้ว่ามี เอกลักษณ์เฉพาะในสวรรค์ทั้งเก้า
“ก็ได้ ในเมื่อเจ้ามีน้าใจขนาดนั้น ข้าก็จะยอมรับมัน” หลังจาก ครุ่นคิดอย่างจริงจังอยู่นาน หมิงเยว่ก็เห็นด้วยกับค าสอนของเย่ชิว คงจะเสียเปล่าหากไม่ต้องการมัน ในท้ายที่สุด เย่ชิวเป็ นหนี้นาง นั่น เป็ นเพียงแค่ค่าตอบแทน เมื่อก่อน เขาหลอกนางมามากแล้ว ไม่ สมเหตุสมผลหรือที่จะยอมรับผลประโยชน์บางอย่างจากเขา?
คิดได้เช่นนี้ หมิงเยว่ก็ขี้เล่นมากขึ้น นางต้องการดูว่าเย่ชิวเต็มใจ จริง ๆ หรือไม่ นางจึงตอบตกลง
‘”มาเร็ว!” ขณะที่นางพูด หมิงเยว่ก็นั่งขัดสมาธิอยู่ในศาลาหิน ทะเลเมฆา รอให้เย่ชิวสอนนาง
เมื่อเห็นว่านางเตรียมพร ้อมแล้ว เย่ชิวก็ไม่ได้ยืนอยู่เฉย ๆ เขา เดินไปข้างหน้าช ้า ๆ และรวบรวมอักขระสีแดงรอบ ๆ ร่างกาย เขา ค่อย ๆ ผลักมันและกดไปที่หลังของหมิงเยว่ ถ่ายทอดมันเข้าไปใน ความคิดของนาง
หมิงเยว่ตกตะลึงและร่างกายสั่นโดยไม่รู ้ตัวเมื่อคัมภีร ์ดวงตะวัน เทพเจ้าปรากฏขึ้น “มันคือดวงตะวันเทพเจ้าจริง ๆ !”
หมิงเยว่เป็ นคนแบบไหน? นางเห็นความน่ากลัวของเคล็ดวิชา เซียนสูงสุดทันทีและตกใจมาก ตอนนี้นางสามารถยืนยันสิ่งหนึ่งได้ใน ที่สุด นั่นก็คือเย่ชิวไม่ได้โกหก เขาสอนดวงตะวันเทพเจ้าให้นางจริง ๆ
หมิงเยว่ซ่อนความยินดีไว้ในใจไม่ได้ นี่เป็ นของขวัญชิ้นแรกที่ นางได้รับตั้งแต่เริ่มบ่มเพาะ และของขวัญชิ้นนี้มาจากเย่ชิว นาง ประทับใจมาก ใคร ๆ ก็บอกว่านางมีบุคลิกเย็นชาและห่างเหิน จะรู ้ อย่างไรว่าใจนางนั้นบอบบาง?
ในที่สุดเย่ชิวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อบันทึกดวงตะวัน เทพเจ้าเข้าไปในใจของหมิงเยว่ “ฟ่ ูู ว… ดูเหมือนว่าเรื่องของฉีอู๋ฮุ่ย ควรจะสามารถปกปิดได้แล้ว”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่ชิวก็รู ้สึกผิด เขาไม่มากก็น้อยกลัวว่า ความลับนี้จะถูกเปิดเผย ท้ายที่สุด เขาหลอกทุกคนในตอนนั้น ถ้า พวกเขารู ้ความจริง พวกเขาจะกินเขา
“เอาล่ะ ศิษย์พี่หญิง นี่คือบันทึกแท้จริงของดวงตะวันเทพเจ้า! ข้า จะไม่พูดอะไรอีก ข้าเชื่อว่าไม่น่าจะยากสาหรับท่านที่จะเข้าใจบันทึก แท้จริงนี้ด้วยความสามารถของท่าน ถูกหรือ?”
หมิงเยว่ค่อย ๆ ลืมตาและมองตรงไปที่เย่ชิว นางเพียงเงียบและ พยักหน้า ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางรู ้สึกเพียงว่าชายตรงหน้าดูเพลิน ตาเป็ นพิเศษ
อาจเป็ นเพราะพรของคัมภีร ์นี้ นางไม่ได้เลือกที่จะบ่มเพาะตอนนี้ นางได้เปิดอ่านคัมภีร ์ทั้งหมดแล้ว เมื่อนางกลับไปและเข้าไปในปิด ด่านเป็ นระยะเวลาหนึ่ง นางจะสามารถเข้าใจมันได้อย่างสมบูรณ์
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หมิงเยว่ค่อย ๆ ยืนขึ้นและมองเย่ชิวอย่างจริงจัง “ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเต็มใจสอนเคล็ดวิชาเซียนเช่นนี้ให้ข้าจริง ๆ ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเย่ชิวทันที เขาคิดกับตนเองว่า “ถึงเวลาแล้ว ถ้าไม่ลงมือตอนนี ้ จะทาเมื่อใด?”
เย่ชิวพูดอย่างใจเย็น “ไม่มีอะไรหรือก ศิษย์พี่หญิง เพียงดวง ตะวันเทพเจ้ายังไม่เพียงพอที่จะแสดงความชื่นชมต่อท่าน ถ้าศิษย์พี่ หญิงชอบ ข้าให้บุปผาคู่สหายระดับเก้านี้แก่ท่านเช่นกัน”
หมิงเยว่ตกตะลึง นางมองดอกไม้ในมือของเย่ชิวด้วยความงุนงง ด้วยความเหม่อลอย “จริงหรือ?”
พูดตามตรง ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าดึงดูดสาหรับนางมากไปกว่า ดอกไม้ดอกนี้แล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับว่านางจะสามารถเปิ ดวิหาร สวรรค์และฝ่ าพันธนาการของวิหารสวรรค์แห่งที่สิบเอ็ดเพื่อสร ้าง ปาฏิหาริย์อีกครั้งได้หรือไม่
ดังนั้น หมิงเยว่จึงถูกล่อลวงจริง ๆ อย่างไรก็ตาม นางไม่มากก็ น้อยขัดแย้งกัน นางรู ้จักการใช ้ดอกไม้นี้เป็ นอย่างดี ไม่ใช่นางคน เดียวที่ต้องการมัน เย่ชิวก็ต้องการมากกว่านี้ มิฉะนั้น ผู้อาวุโสใหญ่ คงไม่ได้มอบบุปผาคู่สหายระดับเก้าให้กับเย่ชิว
นางไม่ต้องการแย่งชิงความรักของใคร นับประสาอะไรกับการที่ มีเย่ชิวเป็ นเจ้าของ นางจึงลังเล ไม่รู ้ว่าควรรับหรือไม่
เห็นฉากนี้ เย่ชิวเข้าใจทันทีว่าได้เวลาออกแรงแล้ว จากนั้น เขา ก็ยืนขึ้นและแสดงอย่างเต็มที่ เขาจับมือหมิงเยว่และพูดอย่างจริงใจว่า “ศิษย์พี่หญิง ข้าเคยพูดไปแล้ว ตราบเท่าที่ท่านชอบ ข้ายินดีให้ทุก อย่างที่ข้ามี ข้าไม่มีปัญหา”
สิ่งที่ทาให้เย่ชิวประหลาดใจก็คือหมิงเยว่ ที่ต่อต้านการถูกคนอื่น ทุบตีนางมาโดยตลอด วันนี้ไม่ขัดขืน ในทางกลับกัน นางยอมรับโดย ปริยายกับการกระท าของเย่ชิวและให้เขาจับมือนางไว้แน่น
รู ้สึกถึงความร ้อนแผดเผาจากมือของเย่ชิว ใบหน้าสวย เปลี่ยนเป็ นสีแดงโดยไม่รู ้ตัว นางน่ารักมาก สิ่งที่เขาพูดจริงหรือ? หมิงเยว่อดไม่ได้ที่จะถามตนเอง การกระทาของเย่ชิวในวันนี้ทาให้ นางยากจะต้านทาน
นี่คือนาง ถ้าเป็ นคนธรรมดา พวกเขาคงตกหลุมพรางอีกฝ่ าย ทันที อย่างไรก็ตาม นางยังคงรักษาความมีเหตุผลไว้ได้
เย่ชิวกล่าวต่อ “ศิษย์พี่หญิง ว่ากันว่าสมบัติเซียนนี้สมบัติหาที่ เปรียบมิได้ ใคร ๆ ก็ชอบ อย่างไรก็ตาม ข้าไม่คิดอย่างนั้น มีสมบัติ เซียนหลายพันชิ้นในโลก พลาดหนึ่งชิ้นก็ยังมีอีกชิ้น อย่างไรก็ตาม ท่านมีเพียงผู้เดียว”
“ถ้าข้าสามารถทาให้สาวสวยยิ้มได้ แล้วจะแค่ไหนถ้าข้า เย่ชิว ล้มละลาย? ข้ารู ้ว่าในจืท่าน ข้าอาจไม่ได้สมบูรณ์แบบขนาดนั้น ข้า ไม่ได้อธิษฐานขอสิ่งใด ข้าแค่หวังว่าจะทาให้ดีที่สุดเพื่อมอบสิ่งที่ดี ที่สุดให้กับท่าน”
ตัวของหมิงเยว่ตัวสั่นเมื่อเห็นความรู ้สึกที่แท้จริงในดวงตาของเย่ ชิว นางถึงกับประทับใจ ท่ามกลางความรู ้สึกขอบคุณ มีความ ประทับใจเพิ่มมากยิ่งขึ้น นางรู ้สึกงงงวย นางยกมือซ ้ายขึ้นเบา ๆ และ มองตรงไปมือที่นุ่มนวล ตกอยู่ในห้วงความคิดอันลึกล้า
“ช่างเป็ นความรู ้สึกที่แปลกประหลาด! ข้าไม่เคยรู ้สึกเช่นนี้มา ก่อน นี่คือสิ่งที่คนมักเรียกว่าความรักงั้นหรือ? แต่ข้าจะมีความรัก
ให้กับเขาได้อย่างไร?” หมิงเยว่อดไม่ได้ที่จะถามตนเอง นางลืมตนเอง ไปแล้วและส่ายหน้า ไม่รู ้ว่าความรู ้สึกนี้คืออะไร
เช่นเดียวกับเหลียนเฟิงในตอนนั้น นางตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม นางรู ้แค่ว่าตอนที่นางเผชิญหน้ากับความรู ้สึกที่แท้จริง ของเย่ชิว นางรู ้สึกถูกไฟฟ้ าช็อตในหัวใจโดยไม่รู ้ตัว ร่างกายรู ้สึกชา และอ่อนแรง ไม่สามารถทนต่อมันได้
อย่างไรก็ตาม นางยังคงแข็งแกร่งและฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว นาง จ้องไปที่เย่ชิวอย่างแน่วแน่จากนั้นมองไปที่บุปผาคู่สหายระดับเก้าที่ อยู่ในมือของเย่ชิว
“เจ้าจะให้มันกับข้าจริงหรือ?” หมิงเยว่ถามจากใจจริง นาง ต้องการยืนยันว่าเย่ชิวเต็มใจจริง ๆ หรือไม่ ส าหรับความรู ้สึกในใจ นางคิดไม่ออกสักนิด บางทีนางอาจจะคิดถึงปัญหานี้เมื่อนางกลับไป
เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว เย่ชิวอดขาในใจไม่ได้ เขาควรหยุดในขณะที่ เขาล้าหน้า หมิงเยว่ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา ยิ่งเขาวิตกกังวล นางก็ยิ่ง รังเกียจ นี่เป็ นวิธีที่ดีที่สุด
เขายิ้มและพูดว่า “ศิษย์พี่หญิง รับไปได้อย่างสบายใจ ข้าไม่ สนใจ มันแค่ยาอายุวัฒนะระดับสูงสุด”
ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา หมิงเยว่ก็กลอกตาทันทีและ พูดว่า “ไร ้สาระ”
ชายคนนี้ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้ าจริง ๆ หลังจากชมเขา นี่คือยา อายุวัฒนะระดับสูงสุด ไม่ใช่วัชพืชบนพื้นดิน ชายคนนี้พูดเพื่อไม่ให้ ข้ารู ้สึกเป็ นภาระกระมัง หมิงเยว่คิดในใจ นางรู ้ว่าบุปผาคู่สหายระดับ เก้านี้หายากเพียงใด มันจะง่ายอย่างที่เย่ชิวพูดได้อย่างไร? นางไม่ใช่ คนโง่
นางคิดเพียงว่าเย่ชิวไม่ต้องการให้นางรู ้สึกเป็ นภาระและหา เหตุผลมาโออวดก่อนจะมอบดอกไม้นี้ให้นาง
คิดเช่นนี้ หมิงเยว่ก็อดยิ้มในใจไม่ได้ นางคิดกับตนเองว่า “ข้าไม่ นึกว่าชายคนนี้จะมีน้าใจขนาดนี้ทั้งที่ปกติแล้วเขาดูไม่มีเหตุผล