ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 691 ค ำแนะน ำของหมิงเยว่

เมื่อกลิ่นอำยของพวกเขำแข็งแกร่งขึ้น สำยลมที่รุนแรงก็พัดผ่ำน มำทันที ทั่วทั้งโถงฝึ กเมฆำม่วงเต็มไปด้วยฝุ่ นที่ตลบอบอวนไปทั่ว ท้องฟ้ ำ สิ่งนี้โกลำหลวนวำยจนแทบทำให้หำยใจไม่ออก
เย่ชิวดูทุกกำรเคลื่อนไหวตรงหน้ำเขำ กำรปะทะกันระหว่ำง น้ำแข็งและไฟนั้นรุนแรงมำก
หลังจำกกำรเผชิญหน้ำอย่ำงยำวนำน ใบหน้ำของเจียงหลิงเอ๋อก็ ซีดเซียวเล็กน้อย นำงเสียเปรียบอย่ำงเห็นได้ชัด
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่ชิวก็เข้ำใจได้ทันที
แม้ว่ำระดับกำรบ่มเพำะของเจียงหลิงเอ๋อบรรลุขอบเขตจ้ำว สวรรค์แล้ว แต่ก็เป็ นไปไม่ได้ที่เจียงหลิงเอ๋อจะขัดขวำงหมิงเยว่ เมื่อ ต้องเผชิญหน้ำกับขอบเขตจ้ำวสวรรค์ขั้นกลำง
ดังนั้น สถำนกำรณ์ปัจจุบัน เจียงหลิงเอ๋อสูญเสียพลังไปเล็กน้อย ในขณะที่หมิงเยว่ยังคงสงบนิ่ง
เย่ชิวยกมือขึ้นอย่ำงแพล่วเบำ พลังอันอ่อนโยนหลอมรวมเข้ำกับ ทุกทิศทำงในทันที เป็ นตัวกลำงในกำรต้ำนทำนระหว่ำงน้ำแข็งและไฟ จำกนั้น เขำก็พูดว่ำ “เทพธิดำ ไว้หน้ำข้ำหน่อยได้หรือไม่? วันนี้เรำ พอกันแค่นี้เถอะ”

เย่ชิวมองไปที่หมิงเยว่
หมิงเยว่หันตัวกลับมำมองเขำโดยไม่พูดอะไร นำงค่อย ๆ สงบลง นำงไม่ต้องกำรทะเลำะกับเจียงหลิงเอ๋อตั้งแต่เริ่มต้น เพียงแค่ต้องกำร จะหยอกล้อเท่ำนั้น
ในอีกด้ำนหนึ่ง เจียงหลิงเอ๋อถอนหำยใจด้วยควำมโล่งอกเมื่อ นำงเห็นว่ำหมิงเยว่หยุดแพร่กระจำยกลิ่นอำยแล้ว ในขณะนี้ นำง ตระหนักถึงปัญหำในช่วงสิบปีที่ผ่ำนมำ ช่องว่ำงระหว่ำงนำงกับหมิง เยว่ดูเหมือนจะกว้ำงขึ้น
ในตอนนั้น อย่ำงน้อยนำงก็สำมำรถแข่งขันกับหมิงเยว่ได้ หมิง เยว่ชนะนำงอย่ำงฉิวเฉียด แต่ตอนนี้ นำงรู ้สึกประหลำดใจที่ผู้หญิง ตรงหน้ำแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จนยำกจะก้ำวผ่ำน
ในเวลำนี้ นำงมั่นใจจำกก้นบึ้ง ไม่มีควำมโกรธอยู่ในใจอีกต่อไป มีแต่ควำมชื่นชม
“ฟู่ ว… ข้ำแพ้แล้ว” เจียงหลิงเอ๋อสงบลงอย่ำงช ้ำ ๆ นำงไม่ใช่ผู้แพ้ ที่หมกมุ่น นำงก้มหน้ำลงและพูดด้วยควำมชื่นชมจำกใจจริง “พี่สำว สิบปี ที่ผ่ำนไป ข้ำคิดว่ำช่องว่ำงระหว่ำงเรำไม่มีแล้ว แต่ข้ำไม่ได้ คำดหวังว่ำ… ช่องว่ำงจะกว้ำงขึ้น ข้ำรู ้สึกด้อยกว่ำ! ขอบคุณท่ำนที่ เมตตำก่อนหน้ำนี้ ไม่อย่ำงนั้น ข้ำคงได้รับบำดเจ็บไปแล้ว”

ไม่มีควำมแค้นใด ๆ หลงเหลืออยู่ เจียงหลิงเอ๋อพูดอย่ำงจริงจัง ในขณะนี้ นำงไม่มีจิตวิญญำณสูงเหมือนตอนที่นำงมำที่ดินแดน ศักดิ์สิทธิ์เยียวยำสวรรค์ครั้งแรกอีกต่อไป นำงรู ้สึกผิดหวังเล็กน้อย
หมิงเยว่ขมวดคิ้ว นำงไม่ต้องกำรทำลำยหัวใจเต๋ำของเจียงหลิง เอ๋อเพรำะนำงชื่นชมผู้หญิงคนนี้มำตลอดและชอบอีกฝ่ ำยจำกก้นบึ้ง ของหัวใจ นี่เป็ นเหตุผลที่หมิงเยว่เต็มใจที่จะเล่นด้วยก่อนหน้ำนี้ นำง ไม่ได้มีแผนกำรในใจมำกมำย มีเพียงหัวใจที่บริสุทธิ์ที่สุดของกำรบ่ม เพำะ
หลังจำกผ่ำนควำมยำกล ำบำกและเปิดโลกใหม่ นำงยังคงเต็มใจ ที่จะยื่นมือออกไปดึงผู้มำทีหลังเหล่ำนี้ นี่เป็ นเหตุผลว่ำเหตุใดผู้คน มำกมำยจึงมองว่ำนำงเป็ นเป้ ำหมำยและเคำรพรักนำงอย่ำงตั้งใจ
จะเห็นได้ว่ำในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยำสวรรค์ทั้งหมด มีคนที่มี ควำมคำดหวังต ำแหน่งของเทพธิดำและต ำแหน่งของเทพ แต่ไม่มีใคร อยำกแตะต้องธิดำศักดิ์สิทธิ์
เพรำะพวกเขำมีธิดำศักดิ์สิทธิ์เพียงคนเดียวในใจ และนั่นคือหมิง เยว่ ไม่ว่ำคนที่โดดเด่นจะปรำกฏตัวในอนำคตอย่ำงไร ตรำบใดที่หมิง เยว่ยังอยู่ ในหัวใจของศิษย์ของศำลำเยียวยำสวรรค์ธิดำศักดิ์สิทธิ์จะ เป็ นหมิงเยว่เสมอ
“หลิงเอ๋อ ข้ำรู ้ว่ำเจ้ำผิดหวังมำก แต่ข้ำหวังว่ำเจ้ำจะเข้ำใจ หลักกำรข้อหนึ่ง ไม่มีภูเขำลูกไหนในโลกที่ข้ำมไม่ได้ และไม่มีควำม

จริงใดที่ล่มสลำยไม่ได้ บ่อยครั้ง ควำมหลงใหลในจิตใจของผู้คนจะ กลำยเป็ นมำรจิตใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของบุคคลหนึ่งและเป็ นอุปสรรคที่ ยิ่งใหญ่ที่สุดบนเส้นทำงของกำรบ่มเพำะ”
“เจ้ำและข้ำเป็ นเพียงหนึ่งในสิ่งมีชีวิตมำกมำย เรำตัวเล็กมำก เหมือนผงธุลีในท้องทะเลอันกว้ำงใหญ่ ภำยใต้กำรส่องสว่ำงของยุค อันยิ่งใหญ่ เรำกำลังล่องลอยไปกับเกลียวคลื่น ท้องฟ้ ำกว้ำงใหญ่ มำก! โลกกว้ำงมำก! อำจมียอดฝีมือที่พลังมำกกว่ำเรำ แต่ควำมรู ้ ของเรำไม่เพียงพอที่จะสัมผัสกับระดับนั้น”
“ควำมลุ่มหลงในจิตใจลึกเกินไป หำกเจ้ำต้องกำรบรรลุเป้ ำหมำย อย่ำงเร่งด่วน เจ้ำจะยิ่งถลำลึกลงไปและสูญเสียควำมเป็ นตนเอง อันที่ จริง เจ้ำไม่รู ้หรือกว่ำเจ้ำมีตัวตนที่โดดเด่นในหมู่เพื่อนของเจ้ำอยู่แล้ว แค่เจ้ำกังวลมำกเกินไปที่จะเอำชนะข้ำและลืมควำมตั้งใจเดิมของเต๋ำ”
“ในกำรบ่มเพำะเต๋ำ เรำต้องบ่มเพำะหัวใจก่อน! นี่คือกำร ผสมผสำนของสภำวะจิต มีเพียงสภำวะจิตที่ชัดเจนเท่ำนั้นที่จะเข้ำใจ ควำมหมำยที่แท้จริงของเต๋ำ เหตุใดไม่หันตัวกลับมองว่ำคนที่เคยแข่ง กับเรำค่อย ๆ จำงหำยไปกี่คน แต่เจ้ำและข้ำก็ยังอยู่เคียงข้ำงกัน”
“เจ้ำโดดเด่นมำกอยู่แล้ว อย่ำงน้อยที่สุด เจ้ำเป็ นคู่ต่อสู้คนเดียวที่ ท ำให้ข้ำรู ้สึกกดดันตลอดหลำยปีที่ผ่ำนมำ” หมิงเยว่พูดมำก นี่เป็ น ครั้งแรกที่นำงอดทนและพูดมำกขนำดนี้

ปกติแล้ว นำงพูดน้อยแทบไม่ได้พูดแม้แต่ค ำเดียวต่อวัน อย่ำงไร ก็ตำม เมื่อนำงเห็นเจียงหลิงเอ๋อที่สูญเสียตนเอง นำงเลือกที่จะดึงอีก ฝ่ำยออกจำกเหว
เย่ชิวดูทั้งหมดนี้อย่ำงเงียบ ๆ และอดไม่ได้ที่จะชื่นชมนำง “บัดซบ เลือดของข้ำกำลังเดือด ข้ำอยำกทำเช่นนั้นจริง ๆ”
ต้องบอกว่ำเสน่ห์ของหมิงเยว่นั้นแข็งแกร่งมำกจริง ๆ แม้แต่เย่ชิว ก็หลงรักนำงโดยไม่รู ้ตัว นำงสมบูรณ์แบบเกินไป นำงเป็ นเทพธิดำ! นำงใจดีและเย็นชำ แต่ในช่วงเวลำวิกฤต นำงอ่อนโยน มีน้ำใจ และ ใช ้กำรปลอบโยนเป็ นหลัก นำงสำมำรถต่อต้ำนและต่อสู้ได้ นำงช่ำง งดงำมเหลือเกิน เหตุผลหลักคือหน้ำอกคู่นั้นยังคงใหญ่อยู่ พวกเขำ สมบูรณ์แบบเกินไป
ระดับสูงสุด! ใครที่แต่งงำนกับนำงจะเป็ นผู้ชนะในชีวิตใช่หรือไม่?
หลังจำกนึกถึงหมิงเยว่ ดวงตำของเจียงหลิงเอ๋อค่อย ๆ ชัดเจน ขึ้น รำวกับว่ำนำงได้เรียกตนเองกลับมำ นำงมองไปที่หมิงเยว่ด้วย ดวงตำที่พร่ำมัวและเผยรอยยิ้มแสนหวำน นำงก้ำวไปข้ำงหน้ำและจับ มืออีกฝ่ำยเบำ ๆ เหมือนหญิงสำวข้ำงบ้ำน
“พี่สำว ที่ท่ำนพูดจริงหรือ? ข้ำท ำให้ท่ำนรู ้สึกกดดันจริง ๆ หรือ?” เจียงหลิงเอ๋อถำมอย่ำงไม่แน่ใจ ในที่สุดหมิงเยว่ก็พยักหน้ำด้วยควำม โล่งใจเมื่อเห็นอีกฝ่ำยยิ้มในที่สุด

“ใช่ เจ้ำแข็งแรงมำก อย่ำงน้อยในบรรดำคู่ต่อสู้ที่ข้ำเคยเจอ นอกจำกชำยตรงหน้ำนี้ เจ้ำเท่ำนั้นที่จะทำให้ข้ำรู ้สึกกดดันได้” ขณะที่นำงพูด หมิงเยว่ก็ชี้ไปที่เย่ชิว สีหน้ำนำงไม่มำกก็น้อย หมำยควำมว่ำนำงกำลังเบี่ยงเบนปัญหำ
เย่ชิวตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เวรเอ๊ย! ข้ำชื่นชมเจ้ำอยู่ในใจ ข้ำ กำลังบอกว่ำเจ้ำมีน้ำใจและเข้ำใจเหลือเกิน เหตุใดเจ้ำถึงหลอกข้ำ? เจ้ำไม่ดึงควำมเกลียดชังมำที่ข้ำหรือ?
เย่ชิวพูดไม่ออก เขำมองไปที่รอยยิ้มจำง ๆ ของหมิงเยว่และ เข้ำใจทันทีว่ำนำงต้องตั้งใจทำ ใช่ นำงทำมันโดยตั้งใจ
สมดังคำด ทันทีที่หมิงเยว่พูดจบ เจียงหลิงเอ๋อก็มองมำนำงค่อย ๆ เดินไปรอบ ๆ เย่ชิวสำมครั้งเพื่อสังเกต
“เฮ้ เฮ้ เฮ้ เคำรพข้ำมำกกว่ำนี้ได้หรือไม่?” กำรกระทำนี้ทำให้เย่ ชิวหดหู่ ศิษย์สมบัติยังคงอยู่เคียงข้ำงเขำ ในฐำนะอำจำรย์ เขำยัง ต้องกำรศักดิ์ศรี มิฉะนั้น เขำจะสร ้ำงศักดิ์ศรีต่อตรงหน้ำศิษย์ใน อนำคตได้อย่ำงไร?
“พี่สำวบอกว่ำเจ้ำแข็งแกร่งมำก ข้ำอยำกประลองกับเจ้ำ” เจียงห ลิงเอ๋อรู ้สึกอำยเล็กน้อยและแนะนำด้วยรอยยิ้ม
เย่ชิวรู ้สึกได้ทันทีว่ำหนังศีรษะชำ ไม่ใช่ว่ำเขำกลัวเจียงหลิงเอ๋อ แต่ผู้หญิงคนนี้เป็ นน้ำในสำยเลือดของหยำหยำ ถ้ำพวกเขำสู้กันจริง

ๆ และบังเอิญท ำให้นำงบำดเจ็บ ศิษย์สมบัติจะไม่เกลียดชังเขำจนตำย หรือ?