ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 700 เส้นทางเยือกแข็ง

“เปิด!” ด้วยเสียงตะโกนดัง เย่ชิวก็ออกแรงทันที ปราณโลหิตใน ร่างกายทั้งหมดระเบิดออก และแรงกระแทกครั้งใหญ่ก็เข้าสู่วิหาร สวรรค์แห่งที่สิบสอง
ตู้ม! โถงฝึกเมฆาม่วงทั้งหมดสั่นสะเทือนสองสามครั้งพร ้อมกับ เสียงดังสั่นสะเทือน ส่งเสียงสั่นสะเทือน เคล็ดวิชาเต๋านับพันมารวมตัว กันและเปิดพันธนาการทันที เปลวไฟพร่างพราวภายใต้ความว่าง เปล่า ในส่วนลึกของทะเลแห่งจิตใต้ส านึก มีวงแหวนสวรรค์สิบสองวง เชื่อมต่อกับดวงดาวบนท้องฟ้ า
มีเสียงกึกก้องดังขึ้น ในลมหายใจถัดมา วิหารสวรรค์ที่มีสีแดงสุด ขีดก็เปิดออกในที่สุด บริเวณรอบนอกของวิหารสวรรค์สว่างวาบด้วย สายฟ้ าจากสวรรค์ทั้งเก้า ขณะที่พวกเขามองเข้าไป เปลวเพลิงก็เต็ม ท้องฟ้ าและพืชพันธุ์ก็เติบโตขึ้น
เวลาดูเหมือนจะหยุดลงในขณะนี้
วิญญาณของเย่ชิวเดินทางไปยังมหาความว่างเปล่า และเข้าไป ในวิหารสวรรค์เป็ นการส่วนตัวเพื่อสอดแนมฉากลึกลับของมัน
วงแหวนแห่งฟ้ าดินนี้เป็ นสายสัมพันธ ์ระหว่างมนุษย์กับโลก หลังจากเข้าสู่โลกนี้ เย่ชิวรู ้สึกเหมือนกาลังสารวจความว่างเปล่า

เย่ชิวมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่สุดทาง เขารู ้สึกเพียงว่ามันมืดสนิท เมื่อ ยืนอยู่ที่ทางเข้า เย่ชิวรู ้สึกหนาวเหน็บ ราวกับว่ามีสายตาจานวนนับ ไม่ถ้วนก าลังจ้องมองเขาจากทุกทิศทาง ในขณะนี้ เย่ชิวรู ้สึกถึง อันตราย ความรู ้สึกของอันตรายที่เขาไม่เคยรู ้สึกมาก่อน
“ที่นี่ที่ใด?”
โชคดีที่ เย่ชิวในปัจจุบันอยู่ในสภาวะจิตเท่านั้นไม่ใช่ร่างจริง ดังนั้น เย่ชิวจึงมองไม่เห็นพวกเขา และพวกเขาก็มองไม่เห็นเย่ชิวเช่น กัน อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของพวกเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แม้ว่า พวกเขาจะมองไม่เห็นเขา แต่พวกเขาก็สัมผัสได้ว่ามีผู้บุกรุกใน สถานที่นั้นอย่างกระทันหัน
เมื่อรับรู ้สิ่งนี้ เย่ชิวก็ระมัดระวังตัวทันที เขารู ้สึกได้ว่ามีศัตรูที่น่า กลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้อยู่รอบ ๆ ตัวเขา แรงกดดันที่ส่งมานั้นน่า กลัวยิ่งกว่าเมิ่งเทียนเจิ้ง
ในช่วงเวลานั้น เย่ชิวตกอยู่ในความทาอะไรไม่ถูก เขาคิดไม่ออก ว่าเหตุใดถึงมีสถานที่แปลก ๆ ในโลกนี้
“เส้นทางเยือกแข็ง?” เย่ชิวเต็มไปด้วยความอยากรู ้อยากเห็น ขณะที่เขามองไปที่ปลายเส้นทางที่มืดมิด เขาอยากเห็นสิ่งที่อยู่สุด ทางนั้น แต่ทว่า เขาไม่สามารถทาได้เพราะเขารู ้ว่าเมื่อเขาทาเช่นนั้น แล้ว ร่างกายที่แท้จริงจะถูกเปิดเผยต่อผู้เฝ้ าดูเหล่านี้อย่างสมบูรณ์

เย่ชิวไม่กล้าคิดถึงผลที่จะตามมา บางทีแม้แต่เมิ่งเทียนเจิ้งก็ไม่ สามารถรับประกันได้ว่าจะสามารถปกป้ องเขาได้ เมื่อคิดได้เช่นนี้ เย่ ชิวก็ปัดเป่าความคิดนี้และค่อย ๆ ถอยหลังไปหนึ่งก้าว
“ดูเหมือนว่าข้าใกล้จะไขความลับของภัยพิบัติอายุวัฒนะเข้าไป อีกก้าวหนึ่งแล้ว เส้นทางเยือกแข็งรึ? สัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัว ชนิดใดกันที่ถูกผนึกไว้ภายใน? ข้าตั้งตารอมันจริง ๆ” เย่ชิวไม่ได้ เลือกที่จะเสี่ยงเพื่อเข้าสู่การส ารวจ แต่เขาถอยกลับ
มันยังไม่ถึงเวลา การรู ้มากเกินไปไม่ใช่เรื่องดี เขาไม่ใช่คนโง่ อีก ทั้งไม่ใช่คนหยิ่งผยอง เขารู ้ดีว่าตอนนี้เขายังอ่อนแออยู่มาก ต่อหน้า ยอดฝีมือที่แท้จริงเหล่านี้ เขาตัวเล็กมาก ดังนั้น สิ่งที่ฉลาดที่สุดที่ควร ทาคือเลือกที่จะลืมทุกสิ่งที่เขาได้เห็นในวันนี้
เย่ชิวกลับมาอย่างเงียบ ๆ ตามทางที่เขามา ระหว่างทาง เขาใช ้ พลังเทพเจ้าที่ยอดเยี่ยมเพื่อปิดผนึกทุกสิ่งที่เขาเพิ่งเห็นในส่วนลึก ของความจา เขาจะปลดปล่อยความจานี้หลังจากที่เขาแข็งแกร่งพอ ในอนาคต
นี่เป็ นเพราะเขารู ้สึกถึงอันตราย นี่เป็ นสิ่งที่เขาไม่ควรรู ้ เมื่อมีอยู่ ในความจาแล้ว มันอาจจะดึงดูดจิตสังหารเหล่านั้น หลังจากปิดผนึก ความจานั้น เย่ชิวก็กลับสู่ร่างราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากกลับมาที่ร่างหลัก เย่ชิวก็ดื่มด่ากับความสุขของวิหาร สวรรค์แห่งที่สอง พร ้อมอารมณ์พุ่งสูง

“ฮิฮิ… ในที่สุดข้าก็เปิดวิหารสวรรค์แห่งที่สิบสองได้แล้ว ข้ารอ เจ้ามานานแล้ว!” เย่ชิวไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นในใจในขณะที่ เขามองไปที่หารสวรรค์แห่งที่สิบสองที่เปล่งแสงสีแดงพราว
นี่คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งฟ้ าดิน ความแข็งแกร่งของมันนับไม่ ถ้วน ปัจจุบัน เย่ชิวสามารถพูดได้อย่างมั่นใจว่าไม่มีใครภายใต้ ขอบเขตปลิดเต๋าที่คู่ควรกับเขา
นี่ไม่ใช่เรื่องขาขันแน่นอน เมื่อใช ้วิหารสวรรค์หลังที่สิบสองเข้าสู่ ขอบเขตจ้าวสวรรค์ วงแหวนแห่งฟ้ าดินที่เกิดจากการรวมตัวกันของ วิหารสวรรค์ทั้งสิบสองก็เพียงพอแล้วที่จะยับยั้งยอดฝี มือระดับ เดียวกันทั้งหมดในโลก
อย่างไรก็ตาม นี่เป็ นเพียงจุดเริ่มต้นของเย่ชิวที่เข้าสู่ขอบเขตจ้าว สวรรค์ เมื่อเขาไปถึงขอบเขตปลิดเต๋าอย่างแท้จริงหรือสูงกว่าเท่านั้น วิหารสวรรค์ทั้งสิบสองนี้จะปลดปล่อยความสามารถอันน่าอัศจรรย์ อย่างแท้จริง
อนาคตเต็มไปด้วยความเป็ นไปได้ไม่รู ้จบ
“ทะลวง!” เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่ชิวไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นใน ใจได้ เขาไม่ต้องการรออีกต่อไป ด้วยเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด วิหารสวรรค์ทั้งสิบสองก็ปะทุขึ้นด้วยพลังที่น่าตกใจและจู่โจมขอบเขต จ้าวสวรรค์

นี่คือช่วงเวลาที่เย่ชิวประสบความสาเร็จในการเป็ นจ้าวสวรรค์ ทุกอย่างถูกเข้าใจอย่างถูกต้อง พลังที่สั่งสมมาหลายปีก็ปะทุขึ้น
ตู้ม! ราวกับว่าเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ท่ามกลางความโกลาหล ของโลก ทะเลแห่งจิตใต้สานึกพลิกกลับ และพลังที่น่าสะพรึงกลัว หมุนวนอยู่บนท้องฟ้ า วิหารสวรรค์ทั้งสิบสองเริ่มแตกเป็ นเสี่ยง ๆ พลัง ที่สะสมอยู่ในวิหารสวรรค์ทาอะไรไม่ถูกการควบคุมไปอย่างสิ้นเชิงใน ขณะนั้น
แรงกระแทกขนาดใหญ่ทาให้เย่ชิวไม่สามารถรับมันได้ชั่วขณะ แต่เขากัดฟันและอดทน ท้ายที่สุด ร่างกายได้รับการหล่อหลอมจาก ความเป็ นและความตายและบรรลุถึงระดับที่สมบูรณ์มานานแล้ว
ขณะที่วิหารสวรรค์ทั้งสิบสองเริ่มแตกเป็ นเสี่ยง ๆ เปล่งประกาย แวววาว โลกก็ดูเหมือนจะเงียบงัน
“ผสาน!” ด้วยเสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวอีกครั้ง เย่ชิวออกแรง อีกครั้ง เขาระดมปราณโลหิตทั้งหมดในร่างกายและใช ้เต๋าแห่งโลหิต เคล็ดวิชาการกลับตัวเริ่มควบแน่นอย่างรวดเร็ว และวงแหวนแห่งฟ้ า ดินที่เปล่งแสงเจ็ดสี ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น
“หืม? วงแหวนแห่งชีวิตเจ็ดสี?” เย่ชิวตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อ เห็นวงแหวนแห่งชีวิตปรากฏขึ้น สิ่งนี่้แตกต่างจากที่เขาคาดไว้ อย่างไรก็ตาม ในความคิดที่สอง เย่ชิวก็ปล่อยมันไป “อืม จริงสิ! เคล็ดวิชาเต๋านับพันเหล่านี้ควรแสดงสิ่งที่แตกต่างออกไป”

แม้ว่าวงแหวนแห่งชีวิตนี้จะไม่ใช่สีทองหรือสีแดง แต่เย่ชิวรู ้สึกว่า สีทั้งเจ็ดนั้นมีอานาจเหนือกว่า น่าเสียดายเพียงอย่างเดียวคือวิหาร สวรรค์ทั้งสิบสองที่เขาพยายามเปิดอย่างอุตสาหะหายไปเช่นนั้น
เย่ชิวทนไม่ได้ที่จะแยกทางกับมัน แต่เขาก็ยังรู ้สึกโล่งใจเล็กน้อย ความลึกซึ้งอันไร ้ที่สิ้นสุดที่มีอยู่ในวงแหวนแห่งชีวิตเจ็ดสีที่เกิดจาก การหลอมรวมกันของวิหารสวรรค์ทั้งสิบสองเหล่านี้ยอดเยี่ยมกว่า วิหารสวรรค์ทั้งสิบสองมาก
ยิ่งกว่านั้น วงแหวนแห่งชีวิตทั้งสิบสองวงไม่ได้หายไปอย่าง สมบูรณ์ พวกเขามีอยู่จริงในโลกภายในของวงแหวนแห่งชีวิต กรอบ ของวงแหวนแห่งชีวิตถูกสร ้างขึ้นโดยพวกเขา และพลังทั้งหมดได้รับ การสนับสนุนโดยพวกเขา
ดังนั้น ในตอนนี้เย่ชิวจึงรู ้สึกถึงพลังและความมั่นใจที่เขาไม่เคย รู ้สึกมาก่อน ช่างตลกสิ้นดี ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า ข้า จะสังหารใครก็ตามที่เข้ามา
แสงแห่งสวรรค์ตกลงมา และร่างกายดูเหมือนจะได้รับการช าระ ล้างโดยมัน เย่ชิวปล่อยเสียงร ้องออกมาอย่างสบายใจ
ความรู ้สึกสดชื่นนี้ทาให้อดไม่ได้ที่จะตกอยู่ในนั้น และไม่ สามารถหลุดพ้นได้ มันเหมือนกับการเสพติดเล็กน้อย เขาไม่เคยรู ้สึกสบายใจเท่านี้มาก่อน