ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 707 เจ้าคู่ควรหรือ?
ทันทีที่บุคคลนี้ปรากฏตัว ฝูงชนก็ปะทุทันที ทุกคนมองไปที่ชาย ชราบนท้องฟ้ าด้วยความไม่เชื่อและพูดคุยกันด้วยเสียงสั่นเครือ
“สวรรค์ นี่ไม่ใช่ผู้อาวุโสจ้าวสวรรค์ของตระกูลหลินหรือ? เขา ถึงกับมาเป็ นการส่วนตัว”
“ดูเหมือนครั้งนี้จะร ้ายแรงจริง ๆ ข้าสงสัยว่าคน ๆ นี้จะทาความ สะอาดความยุ่งเหยิงนี้ได้อย่างไร”
“มีข่าวลือว่าหลินจงเทียนนั้นโหดเหี้ยมและทรงพลัง ในช่วงปีแรก ๆ เขาติดตามผู้นาของตระกูลหลินเพื่อต่อสู้ไปทุกที่และรับทรัพย์สินที่ พลังอย่างเหลือล้นส าหรับตระกูลหลิน”
“ในปี ต่อมา เขายังเป็ นผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลหลิน ตระกูล หลินทั้งหมด แม้แต่ผู้นาคนปัจจุบันหลินเสี่ยวเทียนก็ต้องเคารพเขา เขามีพละกาลังไร ้เทียมทาน! เขาถือว่ามีตัวตนที่โดดเด่นในหมู่ยอด ฝีมือรุ่นเก่า”
“สองคนนี้คงจะลาบากในวันนี้”
ทุกคนเริ่มกังวลเกี่ยวกับเย่ชิว อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของ หลินจงเทียนได้รับการจัดล าดับให้เป็ นหนึ่งในยอดฝีมือคนรุ่นเก่า ไม่
ว่าเย่ชิวจะแข็งแกร่งแค่ไหน เป็ นไปไม่ได้ที่เขาจะเอาชนะยอดฝีมือรุ่น เก่าได้
แทบจะไม่มีใครเชื่อว่าเย่ชิวจะเอาชนะเขาได้ ผู้คนเริ่มรู ้สึกสงสาร พวกเขาอย่างเงียบ ๆ
เมื่อได้ยินการสนทนาในหู เย่ชิวก็รู ้ภูมิหลังของอีกฝ่ ายอย่าง คร่าว ๆ เขายิ้มทันทีในหัวใจและค่อย ๆ เริ่มให้ความสนใจ เขาไม่พูด อะไรและมองเพียงชายชราบนท้องฟ้ าอย่างเย็นชา เขาเห็นร่างหลาย สิบร่างกาลังเคลื่อนไหวอยู่ข้างหลังอีกฝ่าย
ฉับพลัน ยอดฝีมือตระกูลหลินทั้งหมดก็ยืนเป็ นแถวด้านหลังหลิน จงเทียน
หลินชิงหยวนร ้องไห้เมื่อเห็นหลินจงเทียน เขาคร่าครวญเสียงดัง “ท่านปู่รอง ช่วยข้าเร็วเข้า!”
ได้ยินเสียงร ้องขอความช่วยเหลือของหลินชิงหยวน หลินจง เทียนรีบมองไป เมื่อเขาเห็นอาการบาดเจ็บของหลินชิงหยวน ใบหน้า ก็มืดลงทันที เขารีบบินลงมาจากท้องฟ้ าและเคาะร่างกายของหลินชิง หยวนสองสามครั้งอย่างรวดเร็วเพื่อรักษาอีกฝ่าย
ความโกรธในใจปะทุขึ้นเพราะเขาไม่มีลูกและปฏิบัติต่อหลินชิง หยวนเสมอเหมือนเป็ นหลานชายแท้ ๆ เมื่อเขาเห็นว่าหลินชิงหยวน ถึงกับทรมานเช่นนี้ถึงกับตัดราก เขาก็โกรธทันที
การกระทานี้เท่ากับเป็ นการยั่วยุตระกูลหลินทั้งหมดของพวกเขา หลินจงเทียนจะทนได้อย่างไร?
ความคับข้องใจในใจของหลินชิงหยวนดูเหมือนจะพบกระดูกสัน หลังแล้ว เขาระบายความในใจแล้วพูดว่า “ท่านปู่ รอง ท่านต้องยืน หยัดเพื่อข้า”
ขณะที่เขาพูด เขาก็ชี้ไปที่เย่ชิวตรงหน้า ความเกลียดชังในใจถึง ต้องกัดฟันถูกระบายออกในที่สุด เขาพูดอย่างโมโห “สองคนนี้ พวก เขาดูถูกตระกูลหลินของข้า ข้าอยากจะโต้เถียงกับพวกเขา แต่ข้า ไม่ได้คาดหวังว่าจะถูกพวกเขาข่มเหง ไม่เพียงแต่ท าร ้ายข้าอย่าง หนักเท่านั้น แต่พวกเขายังตัดรากเหง้าของข้าด้วย”
เมื่อได้ยินเรื่องไร ้สาระ เย่ชิวก็ยิ่งสนุกขึ้นไปอีก
สมดังคาด หลังจากได้ยินทั้งหมดนี้ หลินจงเทียนโกรธมากและสี หน้าก็ยิ่งมืดมน เขายืนขึ้นอย่างเย็นชาและจ้องมองเย่ชิวอย่างอาฆาต แค้น เขายับยั้งความโกรธในหัวใจ เขาไม่ต้องการแยกแยะความถูก ผิดเพราะเขาเชื่อว่าหลินชิงหยวนจะไม่โกหกเขา
เขาพูดอย่างเย็นชา “ข้าสงสัยว่าตระกูลหลินของข้าท าให้เจ้าขุ่น เคืองใจได้อย่างไร? ข้าหวังว่าจะได้รับคาอธิบายที่น่าพอใจในวันนี้ มิฉะนั้น ข้าไม่สนใจว่าเจ้าเป็ นใครหรือเจ้ามาจากไหน หากข้าไม่แก้ แค้น ตระกูลหลินของข้าจะไม่สงบ”
ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา บรรยากาศก็ลดลงเป็ นศูนย์ ทันที เจตนาสังหารที่พุ่งทะยานได้แช่แข็งสนามรบทั้งหมดแล้ว
“ช่างเป็ นเจตนาสังหารที่พลัง! นี่คือแรงกดดันของจ้าวสวรรค์ หรือ?”
ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขามองไปอีกครั้งและเห็นเย่ชิว เผชิญหน้ากับแรงกดดันของหลินจงเทียนอย่างใจเย็น หลังจากนั้นไม่ นาน เขาก็พูดด้วยน้าเสียงที่ผ่อนคลายและหยอกล้ออย่างหาที่เปรียบ มิได้ “ค าอธิบาย? ฮ่าฮ่า เมื่อใดข้า เย่ชิว ต้องให้ค าอธิบายกับเจ้า? ไม่ต้องพูดถึงรุ่นเยาว์ในตระกูล แม้ว่าข้าจะสังหารตระกูลหลินทั้งหมด ก็ไม่มีใครกล้าขอค าอธิบายจากข้า” เสียงหัวเราะเผยให้เห็นถึงความ มั่นใจที่หาที่เปรียบมิได้
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาพูดสิ่งนี้ ฉากนั้นดูเหมือนจะระเบิด
“แม่เจ้า! เขาหยิ่งผยองเกินไป… “
“เขาไม่สนใจตระกูลหลินเลยหรือ”
ทุกคนหวาดกลัวจนงี่เง่า คน ๆ นี้มาจากไหนถึงได้เย่อหยิ่งขนาด นี้?
หลินจงเทียนตกใจมากยิ่งขึ้น ในโลกนี้ มีคนหนุ่มสาวจานวนไม่ มากนักที่กล้าดูถูกตระกูลหลินของพวกเขา
“เด็กดี! เจ้าหยิ่งเกินไป ดูเหมือนว่าวันนี้หากข้าไม่สอนเจ้า เจ้า คงไม่รู ้ว่าฟ้ านั้นสูงเพียงใด” หลินจงเทียนโกรธมาก เขาเดินทางไกล มาหลายปี แต่เขาไม่เคยได้รับความอับอายเช่นนี้มาก่อน นี่ไม่ใช่แค่ ความอัปยศอดสูต่อเขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงตระกูลหลินด้วย ไม่ว่า เบื้องหลังของเย่ชิวจะเป็ นเช่นไร วันนี้เขาต้องระบายความโกรธ
ฉับพลัน หลินจงเทียนก็ยกมือขวาขึ้นเหนือหัว และเจตนาสังหาร ก็พลันระเบิดขึ้นอย่างน่าตกใจ ทุกคนเงยหน้าขึ้นและเห็นกระบี่ขนาด ใหญ่หมุนวนอยู่บนท้องฟ้ า ความกดดันกดทับทุกคนจนโงหัวไม่ขึ้น ทันที
“เจ้าหนู ข้าจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง คุกเข่า! คุกเข่าและยอมรับ ความผิดพลาด ข้ายังสามารถไว้ชีวิตเจ้าได้” หลินจงเทียนกล่าวอย่าง อาฆาตแค้น
“โอ้?” เมื่อได้ยินดังนั้น เย่ชิวยิ้มอย่างใจเย็นและหันไปท าท่าทาง ให้หยาหยาล่าถอย เขาเดินออกไปและยิ้ม “เจ้าหรือ? เอาล่ะ มาดูกัน ว่าเจ้าท าให้ข้าอยากตายได้อย่างไร”
ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา บรรยากาศก็ตึงเครียดขึ้น ทันที สีหน้าหลินจงเทียนกลายเป็ นเย็นชาทันที และเขาไม่สามารถ ยับยั้งเจตนาสังหารได้อีกต่อไป
“ตามปราถนา้้า!” หลินจงเทียนฟันกระบี่ลงไปทันที เขาไม่ สนใจสิ่งอื่นใดอีกต่อไป
เย่ชิวยั่วยุขนาดนี้ ไม่ว่าภูมิหลังจะเป็ นอย่างไร เขาจะทาให้อีก ฝ่ายชดใช ้ในวันนี้อย่างแน่นอน
อีกด้านหนึ่ง หลินชิงหยวนรู ้สึกยินดีเป็ นอย่างยิ่ง ยิ่งเย่ชิวยั่วยุเขา มากเท่าใด ความโกรธของหลินจงเทียนยิ่งรุนแรงขึ้นเท่านั้น ความ ตายอยู่ไม่ไกล
“สังหารเขา! ถลกหนังเขาทั้งเป็ น! ใครขอให้เขาต่อต้านข้า!” เขาค ารามด้วยความโกรธ
กระบี่ขนาดใหญ่บนท้องฟ้ าพลันฟันลงมา โลกทาอะไรไม่ถูก สีสันและพื้นดินสั่นสะเทือน พลังของจ้าวสวรรค์สั่นสะเทือนไปทั้ง ดินแดนรกร ้าง
ภายใต้การจ้องมองของทุกคน กระบี่นั้นฟันเข้าใส่เย่ชิวอย่าง ดุเดือด
“จบแล้ว เขาตายแน่… “
จะมีสักกี่คนที่สามารถต้านทานความโกรธของจ้าวสวรรค์ได้? แทบไม่มีใครเชื่อว่าเย่ชิวจะอยู่รอดได้
“เล่นกระบี่ต่อหน้าข้าหรือ? ข้าเกรงว่าเจ้าจะแยกไม่ออกว่าใคร เก่งกว่ากัน”
เสียงหัวเราะเย้ยหยันดังก้องอยู่ในอากาศ ทุกคนตัวสั่นและมองไป
ท่ามกลางลมแรง เย่ชิวยกมือขวาขึ้นอย่างนุ่มนวล ในลมหายใจ ต่อมา ปราณกระบี่สูงสุดก็พลันระเบิดขึ้น
ตู้ม!
ปราณกระบี่ที่พุ่งทะยานกวาดผ่านภูเขาและแม่น้าหลายพันลี้ ราวกับว่าโลกถูกผ่าออก
“ไม่… เป็ นไปได้อย่างไร?” สีหน้าของหลินจงเทียนเปลี่ยนไป ทันที ภายใต้การจ้องมอง ปราณกระบี่เขาถูกเย่ชิวสลายไปในทันที เขาไม่เคยเห็นปราณกระบี่ที่น่าตกตะลึงเท่านี้มาก่อน เขารู ้สึกเหมือน กาลังมองตรงไปที่ความตาย