ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 715 กรรมลงจากเขา

หลินเสี่ยวเทียนหวาดกลัว เขาไม่คิดว่าโลกนี้จะเล็กถึงเพียงนี้ มัน ไม่ง่ายที่เขาจะยับยั้งความโกรธของนักบุญหญิงเยียวยาสวรรค์ใน ตอนนั้น ตอนนี้ พวกเขาทาให้เทพเยียวยาสวรรค์โกรธอีกแล้ว ลูก ชายช่างสุดยอดจริง ๆ

แม่เจ้า กลายเป็ นว่าเด็กคนนี้มีปัญหากับศาลาเยียวยาสวรรค์ คง ไม่เป็ นอะไรหากเขาไม่ได้ยั่วยุใคร แต่เมื่อเขาทาลงไปแล้ว เขาดันยั่วยุ คนที่โหดเหี้ยมที่สุด เขานั้นแข็งแกร่ง! หากมีเขาอยู่ในตระกูลหลิน ไม่จาเป็ นต้องกังวลว่าตระกูลจะไม่ถูกทาลาย เพราะนี่คือตัวอัปมงคล

ในขณะนั้น หลินเสี่ยวเทียนตื่นตระหนกอย่างสมบูรณ์ เขาคุกเข่า ลงและพูดว่า “หลินเสี่ยวเทียนคารวะเทพเยียวยาสวรรค์! สิ่งที่เกิดขึ้น ก่อนหน้านี้เป็ นความผิดของตระกูลหลินทั้งหมด เราทาให้ท่านเทพ ขุ่นเคือง ได้โปรดอย่าถือโทษโกรธเคือง”

ณ เวลานี้ ศักดิ์ศรีไม่มีค่าอะไรอีกต่อไป หลินเสี่ยวเทียนไม่ ต้องการดึงดูดคนจากศาลาลิขิตดาราเพราะเย่ชิว ในเวลานั้น แม้ว่า พ่อจะออกจากการปิดด่าน เขาก็คงจะจบสิ้น

นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่างแน่นอน แม้ว่าพ่อจะทะลวงผ่านขอบเขต ปลิดเต๋าไปแล้ว แต่เขาก็ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะถือรองเท้าต่อหน้าขุม อ านาจอย่างศาลาเยียวยาสวรรค์

มันเติมเต็มคาพูดของเย่ชิวก่อนหน้านี้จริง ๆ ตระกูลหลินไม่มี คุณสมบัติแม้แต่จะถือรองเท้าต่อหน้าเขา

“ฮึ่ม เจ้ารู ้จักความกลัวแล้วรึ? แต่มันก็มันสายไปเสียแล้ว” ไป่จุน หลินที่ยังอยากอวดต่อพี่ใหญ่พูดอย่างเหยียดหยามเมื่อเห็นหลินเสี่ยว เทียนยอมรับความพ่ายแพ้ เขาต้องการให้หลินเสี่ยวเทียนโจมตีจริง ๆ จากนั้น เขาจะทาลายตระกูลหลินด้วยวิธีนี้ เขาจะสามารถแสดงได้ดี ต่อหน้าเย่ชิว น่าเสียดาย หลินเสี่ยวเทียนไม่ใช่คนโง่ อีกฝ่ ายยอมรับ แต่ความพ่ายแพ้เท่านั้น

เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่ชิวก็รู ้สึกขบขันเช่นกัน เขาไม่คิดว่าชื่อของตน จะน่าสะพรึงกลัวมากในตอนนี้

หยาหยายิ่งตกตะลึง ในหัวใจของนาง อาจารย์เป็ นอาจารย์ที่ อ่อนโยนและเรียบง่ายมาโดยตลอด นางไม่คาดคิดว่าชื่ออาจารย์ของ นางจะน่ากลัวมากถึงเพียงนี้ เขาเอ่ยแค่ชื่อ แต่กลับทาให้คนอย่าง หลินเสี่ยวเทียนคุกเข่า?

“อาจารย์ทรงพลังมาก ฮิฮิ… ดูเหมือนว่าข้าจะต้องเอ่ยชื่ออาจารย์ มากขึ้นในอนาคต แม้ว่าข้าจะเอาชนะอีกฝ่ ายไม่ได้ แต่ข้าก็สามารถ ทาให้อีกฝ่ ายหวาดกลัวจนตัวสั่นได้” หยาหยาคิดกับตนเองแล้วมี ความสุขสุด ๆ ความชื่นชมของนางที่มีต่ออาจารย์เพิ่มขึ้น ดูจาก ลักษณะแล้ว นางมีผู้สนับสนุนที่ทรงพลังอย่างมาก ในอนาคต ใครจะ กล้ายั่วยุนาง?

ความคิดของหยาหยาถูก ผู้สนับสนุนของนางนั้นไม่ธรรมดา แต่ นางไม่เคยรู ้ตัว ตัวอย่างเช่น อาจารย์ที่นางชื่นชมมากที่สุดคือ ผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุด หากอาจารย์ของนางยังไม่เพียงพอก็ยังมี ผู้ทรงอานาจที่อยู่เหนืออาจารย์ของนาง ชายคนนั้นน่าสะพรึงกลัว เป็ นอย่างมาก

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ตราบใดที่เมิ่งเทียนเจิ้งสนับสนุนเย่ชิว หยา หยาจะเป็ นคนที่มีภูมิแห่งที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ตราบใดที่ชื่อเย่ชิ วถูกกล่าวถึง ทั่วทั้งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเซียนและตระกูลใหญ่ในเก้า สวรรค์สิบแผ่นดินจะต้องแสดงความเคารพต่ออาจารย์ของนาง

อย่างไรก็ตาม สิ่งต่าง ๆ ไม่แน่นอน ชื่อเย่ชิวอาจทาให้บางคน ตกใจ แต่ก็อาจจะมีคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ตกหลุมพราง ท้ายที่สุด เย่ชิวได้ รุกรานตระกูลใหญ่มากมายในเก้าสวรรค์ และมีศัตรูอยู่ทุกหนแห่ง แม้ว่านางจะเอ่ยชื่อเขา มันก็ขึ้นอยู่กับบุคคลนั้น หากนางไปพูดด้วย ผิดคน นางอาจเป็ นฝ่ายที่จะได้รับบาดเจ็บสาหัส

เย่ชิวไม่รู ้ว่าศิษย์ ผู้เป็ นแหล่งสมบัติของเขาก าลังคิดอะไรอยู่ เขา มองอย่างเย็นชาไปที่หลินเสี่ยวเทียน ซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้น และหัวใจก็ เต็มไปด้วยความชื่นชม

ผู้เฒ่าคนนี้สามารถยอมจานนและยืนหยัดได้ เขาเป็ นคนที่มี ความทะเยอทะยานและมีวิสัยทัศน์ที่ยิ่งใหญ่ หากเขาไม่มีลูกชายจอม เจ้าเล่ห์ เขาจะสามารถน าตระกูลหลินไปสู่ความรุ่งโรจน์ได้อย่าง แน่นอน

เย่ชิวส่ายหัว ไม่มีเวลายุ่งวุ่นวายอีกต่อไป เขาไม่ต้องการโต้เถียง กับตระกูลหลิน แต่พวกเขากลับดื้อดึง

เย่ชิวมีเป้ าหมายสองประการในการลงจากภูเขาครั้งนี้ อย่างแรก คือฝึ กฝนให้กับหยาหยา และเดินบนเส้นทางทดสอบเป็ นระยะทาง กว่าล้านลี้เพื่อช่วยให้นางเติบโต อย่างที่สองคือช่วยดินแดนเพลิง และสืบสวนการจลาจลในดินแดนเพลิง

ตามแผนของเย่ชิว ตอนนี้พวกเขาน่าจะมาถึงวังของดินแดน เพลิงแล้ว แต่พวกเขายังอยู่ที่นี่เป็ นเวลานานเพราะหลินชิงหยวน

“อืม… เอาล่ะ เรื่องนี้จบลงแค่นี้ ข้าไม่มีเวลาเล่นกับเจ้า ไสหัวไป ก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ” เขาพูดอย่างใจเย็น

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเสี่ยวเทียนก็ปาดเหงื่อเย็น ๆ ออกจาก หน้าผากราวกับว่าเขาได้รับการปลดเปลื้องจากภาระอันหนักอึ้ง เขา ไม่กล้าอยู่อีกต่อไป กลัวว่าเย่ชิวจะเปลี่ยนใจ “ขอบคุณที่ไม่สังหารข้า พวกเราจะออกไปเดี๋ยวนี้” หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็จากไปทันที พร ้อมกับตระกูลหลิน พวกเขาไม่กล้าอยู่ที่นี่อีกต่อไป

แม้ว่าวันนี้ตระกูลหลินจะได้รับความอัปยศอดสูอย่างมาก เมื่อ เปรียบเทียบกันแล้ว ตราบใดที่พวกเขาสามารถปกป้ องตระกูลหลิน ได้ มันก็ไม่สาคัญอะไร ยิ่งไปกว่านั้น คนที่ยับยั้งพวกเขาคือเย่ชิว ไม่ใช่เบี้ยไร ้ชื่อ นี่ไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่อย่างใด

หลังจากที่ตระกูลหลินจากไป ทุกคนก็มองมาด้วยความเคารพ

“นี่คือการขัดขวางของเทพเยียวยาสวรรค์? น่าสะพรึงกลัวจริง ๆ แค่ชื่อเพียงอย่างเดียวก็สามารถทาให้ตระกูลหลินที่เย่อหยิ่งอย่างหาที่ เปรียบมิได้ก้มลงคุกเข่าให้ แรงกดดันนี้น่ากลัวยิ่งกว่าเทพธิดาหมิง เยว่ในตอนนั้นเสียอีก”

“โชคดีที่เราไม่ได้เป็ นคนที่ทาให้เขาขุ่นเคือง มิฉะนั้น เราคงเป็ น คนที่โชคร ้าย”

ทุกคนคุยกันอย่างมีชีวิตชีวา ในขณะนี้ ดินแดนรกร ้างดูมี ชีวิตชีวาเป็ นพิเศษ ข่าวของเย่ชิวที่ปรากฏในอาณาเขตของดินแดน เพลิงแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

สิ่งที่เย่ชิวไม่รู ้ก็คือช่วงเวลาที่ร่องรอยถูกเปิดเผย มันดึงดูดความ สนใจของผู้คนมากมายในเก้าสวรรค์ ตัวอย่างเช่น ยอดฝีมือขอบเขต ปลิดเต๋าจากภูเขาเหยา หรือสัตว์ประหลาดโบราณจากตระกูลยวี่ และ… พยัคฆ์ขาวหลีเทียนจากภูเขาหลี

คนเหล่านี้เกลียดเย่ชิวเข้ากระดูกดา ร่องรอยของเย่ชิวปรากฏ ขึ้นนอกศาลาเยียวยาสวรรค์ และดึงดูดความสนใจของพวกเขา ในทันที น่าเสียดาย เย่ชิวไม่สนใจเรื่องพวกนี้ นี่เป็ นเพราะเขาลงมา จากภูเขาเพื่อพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มองหาเย่ชิว แต่เย่ชิ วก็จะมองหาพวกเขาเป็ นการส่วนตัว

“พี่ใหญ่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน” ในขณะที่เย่ชิวยังคงคิด เกี่ยวกับแผนต่อไปของ ไป่จุนหลินก็พูดอย่างตื่นเต้น

สีหน้าของเย่ชิวเปลี่ยนไปเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ ายกาลังจะกระโจนใส่ เขา “ไสหัวไป!” มุมปากของเขากระตุกในขณะที่เหงื่อไหลออกมา เขาพูดไม่ออกในขณะที่มองไปยังร่างกายอันใหญ่โตอย่างหาที่ เปรียบมิได้ของอีกฝ่าย

“ฮิฮิ” ไป่ จุนหลินไม่ได้โกรธ ในทางกลับกัน เขาพูดต่อด้วย รอยยิ้ม “อย่างไรก็ตาม พี่ใหญ่ ท่านควรอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่ หรือ? เหตุใดท่านถึงลงจากภูเขา? เป็ นไปได้หรือไม่ว่าผู้อาวุโสเมิ่ง ขอให้ท่านลงจากภูเขาเพื่อตรวจสอบความโกลาหลของดินแดน เพลิง?”

หลังจากถามไถ่สัพเพเหระ ไป่ จุนหลินก็เอ่ยถามเย่ชิวว่าเหตุใด เขาถึงมาอยู่ที่นี่ อีกฝ่ายอยากรู ้อยากเห็นเป็ นอย่างมาก

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ ายกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เย่ชิวก็ไม่ได้ปิดบังอะไร และพูดว่า “พูดตามตรง ข้ามีกรรมบางอย่างต้องสะสางกับความ โกลาหลในดินแดนเพลิงครั้งนี้ เพราะฉะนั้น ข้าจึงมาครั้งนี้เพื่อ ตรวจสอบเรื่องนี้”

“กรรมอะไรหรือ?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความสนใจของผู้นาไป่เจ๋อก็ ทวีคูณ

เย่ชิวส่ายหัวแล้วเรียกหยาหยามา “ผู้หญิงคนนี้เป็ นลูกศิษย์ตัว น้อยของข้า เจียงหยาหยา! ลูกสาวคนเดียวของเพลิงรุ่งโรจน์คน ปัจจุบันของดินแดนเพลิง”

เมื่อได้ยินการแนะนาของเย่ชิว ผู้นาไป่เจ๋อก็เข้าใจได้ทันที เย่ชิว มาที่นี่เพื่อศิษย์ตัวน้อยของตน เขาอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกอิจฉาหยาหยา ผู้หญิงคนนี้โชคดีจริง ๆ ที่มีอาจารย์เช่นนี้

หากเป็ นคนธรรมดา เขาคงไม่สนใจเรื่องพวกนี้ พวกเขาคงกลัว ว่าจนจะพัวพันกับบ่วงกรรมนั้น แต่เย่ชิวไม่ใช่ เขากลับลงมาจาก ภูเขาด้วยตนเองและพานางกลับมาเพื่อตรวจสอบ