ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 724 พ่อและลูกศิษย์ลับมาพบกันอีกครั้ง

“ฮ่าฮ่า!” ค าชมของไป่ จุนหลินท าให้เย่ชิวรู ้สึกเขินอาย เขาก็ พลันรู ้สึกหยิ่งผยองเล็กน้อย “เฮ้อ ถ่อมตัว ถ่อมตัว… ในฐานะลูกชาย จะไม่ดุร ้ายได้อย่างไร?”

เย่ชิวถ่อมตัว และไป่จุนหลินก็ยกย่องเขาอีกครั้ง หลังจากผ่านไป นาน สีหน้าของเพลิงรุ่งโรจน์ก็ดีขึ้นเล็กน้อยและค่อย ๆ แสดง สัญญาณของการฟื้นตัว

เย่ชิวยิ้มจาง ๆ และขจัดชั้นของหมอก เขาโบกมือเบา ๆ ประตูก็ เปิดออกทันที

“เกิดอะไรขึ้น?”

“จบแล้วหรือ?”

ด้านนอกประตู ทุกคนต่างตกตะลึง ในขณะที่พวกเขากาลังรู ้สึก งงงวย พวกเขาก็เห็นเย่ชิวก้าวออกมาจากประตูอย่างนุ่มนวล

“อาจารย์!” เมื่อเห็นเย่ชิวเดินออกไป หยาหยาก็ถามอย่างเป็ น ห่วง “เป็ นอย่างไรบ้าง? พ่อของข้าหายดีแล้วหรือ”

เจียงหมิงและคนอื่น ๆ ก็ล้อมรอบเขาและถามว่า “ผู้อาวุโส สถานการณ์เป็ นอย่างไรบ้าง? พ่อของข้าดีขึ้นหรือไม่?”

มองไปที่ฝูงชนที่กระวนกระวาย เย่ชิวยิ้มและพูดว่า “พ่อของเจ้า เกือบจะหายเป็ นปกติแล้ว เข้าไปดูเถอะ”

ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ทุกคนก็ดีใจและรีบเข้าไปใน ห้องโถงทันที หยาหยาก็เช่นกัน นางแทบจะรอพบพ่อของนางไม่ไหว แล้ว

“ท่านพ่อ!” หลังจากรีบเข้าไปในห้องโถง หยาหยาก็มุ่งตรงไปที่ เพลิงรุ่งโรจน์ นางบังเอิญเห็นเพลิงรุ่งโรจน์ลุกขึ้นจากเตียงอย่าง ยากลาบาก ตอนที่นางเห็นเขา น้าตาของหยาหยาก็ไหลออกมาอีก ครั้ง นางร ้องไห้ราวกับดอกลูกแพร ์และโผเข้าไปกอดพ่อของนาง

เมื่อมองไปที่ลูกสาวที่สมบัติในอ้อมแขน เพลิงรุ่งโรจน์ก็ตกตะลึง ไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะดีใจสุดขีด “ฮ่าฮ่า! องค์หญิงตัวน้อยของเรา กลับมาเมื่อใดกัน?”

พ่อและลูกสาวมีเรื่องให้คุยกันไม่รู ้จบหลังจากผ่านไปนาน เพลิง รุ่งโรจน์รู ้สึกอิ่มเอมใจมากเมื่อมองดูที่รักตัวน้อยที่โตขึ้นมากแล้ว แน่นอนว่านางโตขึ้นแล้ว นางไม่ใช่เด็กหญิงตัวเล็กอีกต่อไปที่รู ้วิธีที่ จะออดอ้อนข้าง ๆ เขา แต่เป็ นผู้ฝึกตนที่ก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งความ เป็ นเซียนอย่างเป็ นทางการ

เพลิงรุ่งโรจน์ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของหยาหยา ในตอนแรก เขาเสียใจที่ส่งหยาหยาไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ดูจากลักษณะแล้ว การ

ตัดสินใจในตอนนั้นไม่ผิด หลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสนี้ ความ หลงใหลมากมายในหัวใจก็ดับลง

ในช่วงเวลาที่เขาต้องต่อสู้กับคาสาปเมล็ดมาร คนที่เขาปล่อย วางไม่ได้ที่สุดอาจจะเป็ นหยาหยา เขามีความสุขมากที่ได้เห็นนาง กลับมา

“ท่านพ่อ! ผู้อาวุโสเย่ยังอยู่ข้างนอก เราควรเชิญเขาเข้ามา หรือ…?” เมื่อเห็นว่าพ่อและลูกสาวพูดคุยกันเกือบจะเสร็จแล้ว เจียงห มิง ซึ่งยืนอยู่ด้านข้าง พลันกล่าวขึ้น เขารู ้ว่าเย่ชิวให้เวลาพวกเขาคุย กันเป็ นพิเศษ

ท้ายที่สุดแล้ว ช่วงเวลานี้ถูกบีบบังคับเกินไปสาหรับดินแดนเพลิง และพวกเขา ตอนนี้แกนนาของพวกเขากลับมา แล้วพวกเขารู ้สึกโล่ง ใจ

“ผู้อาวุโสเย่?” เมื่อเพลิงรุ่งโรจน์ได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย และท าอะไรไม่ถูก เขาเข้าใจทันทีเมื่อมองไปที่ลูกสาวสมบัติที่กาลัง ร ้องไห้ “โอ้… ผู้อาวุโสเย่คนนี้เป็ นอาจารย์ของเจ้ารึ?”

เขาจาได้ว่าตอนที่เขาต่อสู้กับคาสาปของเมล็ดมารก่อนหน้านี้ มี คนได้ช่วยเขาและยับยั้งปราณมารในร่างกายอย่างสมบูรณ์

เพลิงรุ่งโรจน์ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับพลังแห่งเปลวเพลิงที่น่าตก ตะลึงนั้นมาก่อนและรู ้สึกตกใจอย่างมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู ้ดีว่าเหตุผลที่เขาสามารถฟื้นคืนสู่จุดสูงสุด ก่อนหน้านี้ได้นั้นเป็ นเพราะอีกฝ่ ายให้ของเหลวแห่งชีวิตแก่เขาเพื่อ เติมเต็มพลังงานแก่นแท้ที่หายไปในทันที

ไม่เพียงแค่นั้น เพลิงรุ่งโรจน์ยังรู ้สึกได้อย่างชัดเจนว่าด้วยความ ช่วยเหลือจากของเหลวแห่งชีวิตหยดนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะพบโอกาส ที่จะทะลวงผ่าน

นี่เป็ นความรู ้สึกที่เขาไม่เคยรู ้สึกมาก่อนในรอบหลายปี เขารู ้สึก ตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบมิได้ หากเขาสามารถจุดไฟศักดิ์สิทธิ์ได้ ส าเร็จ และทะลวงผ่านไปยังขอบเขตปลิดเต๋า เขาก็จะสามารถแก้ไข อันตรายต่าง ๆ ที่ดินแดนเพลิงกาลังเผชิญได้อย่างง่ายดาย

ยิ่งกว่านั้น ความแข็งแกร่งของดินแดนเพลิงก็จะเพิ่มขึ้นไปอีก ระดับเนื่องจากการพัฒนา ดังนั้น ในขณะนี้ หัวใจของเพลิงรุ่งโรจน์ จึงพลุ่งพล่านอย่างไม่มีใครเทียบได้ เขาอยากรู ้ว่าใครช่วยเขาก่อน หน้านี้ ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องตอบแทนบุญคุณครั้งใหญ่นี้ เขาต้อง ชดใช ้แม้ว่าเขาจะต้องใช ้ทั้งเมืองก็ตาม

เมื่อเห็นพ่อถาม หยาหยาก็รีบปาดน้าตาจากมุมตาแล้วพูดอย่าง ภูมิใจ “ฮิฮิ ท่านพ่อ อาจารย์ของข้าเป็ นคนรักษาอาการบาดเจ็บของ ท่านก่อนหน้านี้ เขาอยู่ข้างนอก ข้าจะเชิญเขาเข้ามา”

หยาหยารู ้สึกภูมิใจในความแข็งแกร่งของอาจารย์ของนางมาก เพราะนางมีอาจารย์ที่พลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ซึ่งชื่นชมในตัวนาง นี่คือโชคดีของนาง

เมื่อได้ยินคาพูดของหยาหยา เพลิงรุ่งโรจน์ก็ตกใจ ในตอนที่ห ยาหยายืนกรานที่จะไปที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์ เขาก็ไม่ เห็นด้วย โดยไม่คาดคิด การยืนกรานของหยาหยาในตอนนั้น ช่วยชีวิตเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ

นี่คืออานาจแห่งกรรม!

ถ้าตอนนั้นหยาหยาไม่ขึ้นไปบนภูเขา เย่ชิวก็คงไม่ปรากฏตัวใน วังของดินแดนเพลิง และเพลิงรุ่งโรจน์ก็คงไม่สามารถต้านทานค า สาปนี้ได้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เพลิงรุ่งโรจน์ก็รู ้สึกโล่งใจทันที! เขาไม่ได้คาดหวัง ว่าอาจารย์ของหยาหยาจะพลังขนาดนี้ ดูเหมือนว่าน้องสาวจะพูดถูก หยาหยาได้รับอาจารย์ที่ดีอย่างแท้จริง

ครั้งสุดท้ายที่เจียงหลิงเอ๋อกลับมา นางบอกเขา แต่นางไม่ได้ เปิ ดเผยตัวตนของเย่ชิว นางบอกเพียงว่าหยาหยามีอาจารย์และ อนาคตที่ดี ไม่มีใครกล้ารังแกนาง

ในตอนแรก เพลิงรุ่งโรจน์ไม่เชื่อ แต่ตอนนี้ เขาเชื่อแล้ว

จากความแข็งแกร่งที่น่าอัศจรรย์ของเย่ชิวก่อนหน้านี้ นอกจาก สัตว์ประหลาดเก่าแก่ที่อยู่ในการปิดด่านมาหลายปี ก็ไม่น่าจะมีใคร ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์ที่สามารถเทียบเคียงเขาได้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เพลิงรุ่งโรจน์ก็อยากเห็นอาจารย์ในตานานของห ยาหยาขึ้นมาทันที

“เอาล่ะ สาวน้อย รีบเชิญอาจารย์ของเจ้าเข้ามา ข้ายังไม่ได้ ขอบคุณเขาอย่างถูกต้องตาม มารยาทของราชวงศ์แห่งดินแดนเพลิง ของข้าที่ไม่สามารถขาดได้ อืม… ไม่ มันหยาบคายที่ต้อนรับเขา เช่นนี้”

ขณะที่เขากาลังจะลุกขึ้น เพลิงรุ่งโรจน์พลันก็นึกบางอย่างขึ้นได้ และรีบหยุดหยาหยา เขาหันไปหาเจียงหมิงแล้วพูดว่า “หมิงเอ๋อ ไป เตรียมตัว! ท าพิธีต้อนรับอาจารย์ของหยาหยาและปฏิบัติต่อเขาใน ฐานะรัฐบุรุษ จะสะเพร่าไม่ได้

“อาจารย์เย่ช่วยชีวิตข้าไว้ เขาเป็ นผู้มีพระเจ้าของดินแดนเพลิง ของข้า เจ้าต้องปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพและไม่หยาบคาย ข้าจะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปพบอาจารย์เย่ที่ โถงเที่ยงธรรมในภายหลัง”

เพลิงรุ่งโรจน์ให้ความเคารพสูงสุดแก่เย่ชิวและต้อนรับเขาด้วย มารยาทสูงสุดในดินแดนเพลิง เมื่อเจียงหมิงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็เข้าใจ ความคิดของพ่อในทันที เขาไม่กล้าประมาทและรีบลงไปเตรียมการ ทันที

ในขณะนี้ เย่ชิวและไป่ จุนหลินยืนอยู่นอกโถงสงบจิต พวกเขา มองดูก้อนเมฆด าทะมึนบนท้องฟ้ าและหมอกควันปกคลุมมากกว่า ครึ่งหนึ่งของดินแดนเพลิง

ภายใต้บรรยากาศที่น่ากลัวเช่นนี้ ดินแดนเพลิงทั้งหมดดูเหมือน จะดูกดดันเป็ นพิเศษ

ปุถุชนอยู่ในความตื่นตระหนก พวกเขาหวังเพียงว่าเพลิงรุ่งโรจน์ ที่พวกเขาเคารพจะฟื้นตัวโดยเร็วที่สุดและออกมาดูแลสถานการณ์ และท าให้ผู้คนสงบลง

“พี่ใหญ่! ท่านมีความคิดอย่างไร?” ไป่ จุนหลินครุ่นคิดเป็ น เวลานานและถามหลังจากนั้นครู่หนึ่ง

เย่ชิวหันตัวกลับมองอีกฝ่าย เขายิ้มและพูดว่า “หมอกข้างหน้าจะ เผยโฉมในไม่ช ้า ข้าหวังว่าปลาตัวใหญ่ตัวนี้ที่ปรากฏตัวครั้งแรกจะ ไม่ท าให้ข้าผิดหวังจนเกินไป”